۲۳٬۱۱۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''عباسعلی صادقی قهاره'''، از شاگردان درس اخلاق و سطح امامخمینی. | '''عباسعلی صادقی قهاره'''، از شاگردان درس اخلاق و سطح امامخمینی. | ||
== زادگاه و | == زادگاه و خاندان == | ||
عباسعلی صادقی قهاره در سال ۱۳۰۴ش در روستای قهاره در اردستان اصفهان متولد شد.<ref>سیفزاده، ص۷۲۱-۷۲۳؛ برزویی، ص۳۳۱.</ref> جد پدری او شیخ ابوالقاسم محمدی معروف به ملا قاسم و جد مادریاش ملا ابراهیم هر دو در سلک روحانیت بودند.<ref>سیفزاده، ص۷۲۱.</ref> | عباسعلی صادقی قهاره در سال ۱۳۰۴ش در روستای قهاره در اردستان اصفهان متولد شد.<ref>سیفزاده، ص۷۲۱-۷۲۳؛ برزویی، ص۳۳۱.</ref> جد پدری او شیخ ابوالقاسم محمدی معروف به ملا قاسم و جد مادریاش ملا ابراهیم هر دو در سلک روحانیت بودند.<ref>سیفزاده، ص۷۲۱.</ref> | ||
== فعالیت علمی == | |||
عباسعلی صادقی قهاره، خواندن و نوشتن را در مکتبخانه ملا حسین در قهاره آموخت. آنگاه به فراگیری دروس حوزوی نزد پدربزرگش شیخ ابوالقاسم محمدی پرداخت و کتاب امثله و شرح امثله و جامعالمقدمات را نزد او فراگرفت.<ref>سیفزاده، ص۷۲۲.</ref> وی در یازدهسالگی راهی اصفهان شد.<ref>برزویی، ص۳۳۱</ref> و در مدرسه جده بزرگ آن شهر مقدمات و بخشی از دروس سطح را زیر نظر شیخ محمدحسن عالم نجفآبادی خواند.<ref>سیفزاده، ص۷۲۴.</ref> سپس براثر فشار حکومت رضاشاهی بر [[حوزههای علمیه]]، مجبور به ترک اصفهان شد و این بار به روستای حبیبآباد (در نزدیکی اصفهان) رفت و بخش دیگری از دروس حوزوی را در آنجا و پیش شیخ عباسعلی ادیب حبیبآبادی خواند.<ref>برزویی، ص۳۳۱.</ref> او سپس راهی [[قم]] شد. | |||
صادقی قهاره در مصاحبه با سیفزاده، یک بار از حضور در قم در سال | صادقی قهاره در مصاحبه با سیفزاده، یک بار از حضور در قم در سال ۱۳۱۳ش و پس از دو سال تحصیل در اصفهان و دو سال پیش از رحلت [[عبدالکریم حائری یزدی|آیتالله شیخ عبدالکریم حائری یزدی]]<ref>سیفزاده، ص۷۲۵</ref> و در جایی دیگر در همان مصاحبه، از عزیمت به قم در سال ۱۳۱۸ش سخن گفته است.<ref>همان، ص۷۴۰.</ref> به نظر میرسد قول اخیر به واقعیت نزدیکتر است. او در [[مدرسه فیضیه]] با [[مرتضی مطهری]] همحجره شد.<ref>سیفزاده، ص۷۲۶.</ref> در حوزه علمیه آن شهر، شرح لمعه را نزد [[محمد صدوقی|شیخ محمد صدوقی یزدی]] آموخت. مدتی هم از درس سیدرضا بهاءالدینی بهره برد و در درس مکاسب و کفایه از شاگردان محمدعلی کرمانی بود. سپس در درس سطح آیات سیدمحمد محقق داماد<ref>برزویی، ص۳۳۱</ref> و درس کفایه و مکاسب [[روحالله کمالوند]] شرکت کرد.<ref>سیفزاده، ص۷۴۴.</ref> سپس از درسهای خارج فقه و اصول آیات سیدمحمد حجت کوهکمری، سیدصدرالدین صدر و [[سیدمحمدتقی خوانساری]] هم استفاده کرد.<ref>پروندهای در بزرگداشت مرحوم آیتالله عباسعلی صادقی، ص۳</ref> و با ورود [[سیدحسین بروجردی|آیتالله سیدحسین طباطبایی بروجردی]] به قم، در درس خارج فقه و اصول ایشان حضور یافت.<ref>همان.</ref> | ||
صادقی همزمان با تحصیل دروس خارج فقه، به تدریس ادبیات عرب، مکاسب و کفایه در حوزه علمیه قم نیز میپرداخت.<ref>برزویی، ص۳۳۲</ref> و از مدرسان آن حوزه به شمار میرفت. سپس در سال | === حضور در درس امامخمینی === | ||
او در مصاحبهای از حضور در درس فقه امامخمینی سخن گفته و تأکید کرده است: «بیشتر درسهایم را نزد امام خواندهام».<ref>همان</ref> و با استناد به این گزارش میتوان گفت که احتمالاً بخشی از درسهای سطح عالی را پیش [[امامخمینی]] خوانده است؛ ازجمله درس سطح رسایل (برائت). همچنین در درس اخلاق امامخمینی در مدرسه فیضیه حضور مییافت،<ref>سالگرد ورود آیتالله...</ref> اما درباره حضور او در درس خارج فقه یا اصول امامخمینی گزارش دقیقی وجود ندارد و از فحوای کلام او میتوان استنباط کرد که از شاگردان درس خارج فقه امامخمینی نیز بوده است.<ref>سیفزاده، ص۷۴۴.</ref> میتوان احتمال داد که از اواخر دهه ۱۳۲۰ تا سال ۱۳۳۸ ش (عزیمت عباسعلی صادقی به خرمآباد) در آن درس که در [[مسجد محمدیه]] و سپس [[مسجد سلماسی قم|سلماسی قم]] برگزار میشد شرکت میکرده است. | |||
=== تدریس === | |||
صادقی همزمان با تحصیل دروس خارج فقه، به تدریس ادبیات عرب، مکاسب و کفایه در [[حوزه علمیه قم]] نیز میپرداخت.<ref>برزویی، ص۳۳۲</ref> و از مدرسان آن حوزه به شمار میرفت. سپس در سال ۱۳۳۸ش به دعوت روحالله کمالوند، بنیانگذار مدرسه کمالیه در خرمآباد، راهی آن شهر شد.<ref>همان</ref> و به تدریس در آن مدرسه علمیه ادامه داد و در جلب و جذب طلاب علوم حوزوی به آن مدرسه نقش داشت.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۳، ص۲۴۷.</ref> او همزمان [[نماز جماعت]] را در مسجد حاج رمضان آن شهر اقامه میکرد.<ref>همان، ص۲۸۵.</ref> | |||
== فعالیتهای سیاسی و اجتماعی قبل از پیروزی انقلاب == | == فعالیتهای سیاسی و اجتماعی قبل از پیروزی انقلاب == | ||
صادقی قهاره در سال | صادقی قهاره در سال ۱۳۴۱ش و در جریان مبارزه علما و مراجع علیه [[انجمنهای ایالتی و ولایتی|تصویبنامه انجمنهای ایالتی و ولایتی]]، همراه با سیدجواد الیاسی و به نمایندگی از مدرسان و محصلان مدرسه علمیه کمالیه، با ارسال تلگرافی به [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|آیتالله سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]]، [[امامخمینی]] و [[سیدکاظم شریعتمداری]]، پشتیبانی طلاب علوم حوزوی و مبلغان را از تلاشهای آنان، در هر مرحله و تا حصول نتیجه اعلام کردند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ص۵۷.</ref> وی در جریان اجرای طرح [[سربازگیری طلاب]] (در اردیبهشت ۱۳۴۲)، از سوی کمالوند به قم رفت تا نظر امامخمینی را درباره نحوه مبارزه با آن جویا شود. او دراینباره با امامخمینی و آیتالله سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی دیدار کرد و در آنجا شاهد دیدار آیتالله گلپایگانی با سیدمحسن صدر (صدرالاشراف) و موضعگیری ایشان درباره طرح فوق بود.<ref>سیفزاده، ص۷۳۳.</ref> | ||
او به سبب تداوم اینگونه مبارزات در سال ۱۳۴۲ش توسط [[ساواک]] دستگیر و زندانی شد.<ref>یاران امام به...، کتاب ۲۳، ص۲۴۷.</ref> او پس از [[تبعید امامخمینی|تبعید امامخمینی به ترکیه]]، همراه با جمعی از روحانیان خرمآباد، نامهای را به مراجع تقلید ارسال کردند و تأسف و تأثر شدید اهالی لرستان را از «توقیف و تبعید آیتاللهالعظمی آقای حاجآقا روحالله خمینی» ابراز نمودند و خطاب به مراجع تقلید اعلام کردند «هرگونه اقدامی که از طرف حوزه علمیه خرمآباد برای دفع اهانت از محضر مقدس آیتالله خمینی ضرورت دارد و لازم است، ابلاغ فرمایید».<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ص۱۲۳.</ref> | |||
وی پس از درگذشت کمالوند، در شمار مدرسان عالی حوزه علمیه کمالیه قرار گرفت. او همواره با قم ارتباط داشت و در تهیه و توزیع اعلامیههای امامخمینی در خرمآباد فعال بود.<ref>سیفزاده، ص۷۳۴.</ref> بر اساس گزارشهای ساواک، صادقی قهاره در سالهای ۱۳۴۵- | وی پس از درگذشت کمالوند، در شمار مدرسان عالی حوزه علمیه کمالیه قرار گرفت. او همواره با قم ارتباط داشت و در تهیه و توزیع [[پیامها و اعلامیههای امامخمینی|اعلامیههای امامخمینی]] در خرمآباد فعال بود.<ref>سیفزاده، ص۷۳۴.</ref> بر اساس گزارشهای ساواک، صادقی قهاره در سالهای ۱۳۴۵-۱۳۴۷ش، به همکاری با [[سیدفخرالدین رحیمی]]، از روحانیان مبارز خرمآباد میپرداخت.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۳، ص۳۱۶-۳۱۷.</ref> او در سال ۱۳۵۲ ش در عزیمت [[سیداسدالله مدنی]] به خرمآباد نقش داشت.<ref>برزویی، ص۳۳۲؛ سیفزاده، ص۷۳۶.</ref> در خرداد ۱۳۵۴ و پس از [[حمله رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه|حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه قم]]، با حضور در خانه سیداسدالله مدنی، به رایزنی درباره نحوه واکنش به آن واقعه پرداختند و پس از مشورت با [[سیدعیسی جزایری]]، فردی را برای اطلاع از ماجرا به قم اعزام کنند.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۴، ص۳۳۳.</ref> او در آبان ۱۳۵۴ و پس از تبعید سیداسدالله مدنی به شهر نورآباد ممسنی، همراه با تنی چند از عالمان خرمآباد، راهی آن شهر شد،<ref>همان، ص۴۵۹</ref> ولی ساواک از دیدار آنان با آیتالله مدنی جلوگیری کرد.<ref>همان ص۴۶۳.</ref> همچنین در همان سال، همراه با برخی از روحانیان خرمآباد، راهی برازجان شد و با [[سیدمحمدصالح طاهری خرمآبادی]]، روحانی خرمآبادی تبعیدی در آن شهر دیدار کرد.<ref>همان، کتاب ۲۳، ص۳۷۳.</ref> | ||
بر اساس گزارش ساواک، او در همان سال در مکالمهای با یکی از فعالان سیاسی در شهر آباده (در استان فارس)، اظهار کرده بود: «هر عالمی که به شاه و خاندان او دعا کند، [[نماز جماعت]] پشت سر آن عالم حرام است حتی اگر دفتر ازدواج و طلاق هم داشته باشد، نماز جماعت پشت سر او جایز نیست. سپس شخص مذکور اظهار داشته بود خدا نابود کند پهلوی و خاندانش را».<ref>(همان، ص۳۶۶).</ref> این گزارش نشان از مبارزات سیاسی صادقی علیه [[حکومت پهلوی]] دارد. او در سال ۱۳۵۶ ش همراه با جمعی از روحانیان خرمآباد، در جلسات روحانیان خرمآبادی با عنوان انصارالحجت شرکت میکرد. یکی از مهمترین تصمیمات آنان، دریافت کمکهای مردمی و واریز آن به صندوقی بهمنظور کمک به افراد نیازمند بود.<ref>(همان، ص۳۸۳).</ref> | |||
صادقی پس از درگذشت مشکوک [[سیدمصطفی خمینی]]، در ۶ آبان ۱۳۵۶ همراه با جمعی از روحانیان خرمآباد مجلس ختمی به آن مناسبت در حوزه علمیه کمالیه آن شهر برگزار کرد.<ref>آیتالله سیدمصطفی...، ص۴۵۸</ref>؛.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۳، ص۳۸۷.</ref> پس از چاپ [[مقاله احمد رشیدی مطلق علیه امامخمینی]] در روزنامه اطلاعات هم همراه با جمعی از روحانیان خرمآباد در اعتراض به آن اهانت، از اقامه نماز جماعت خودداری کرد و سپس همراه با سیدنورالدین رحیمی و سیداحمد طاهری، نامهای را به مراجع تقلید ارسال و تنفر و انزجار خود را از آن اقدام اعلام کردند. پس از آن، [[سیدشهابالدین مرعشی نجفی|آیتالله مرعشی نجفی]] با ارسال نامهای خطاب به آنان، از آنان تقدیر کرد.<ref>همان، ص۳۸۹-۳۹۰.</ref> | |||
او در ۲۰ مرداد ۱۳۵۷ و پس از دستگیری [[محمد آلاسحاق|شیخ محمد آل اسحاق]]، یکی از سخنرانان مساجد خرمآباد، همراه با جمعی از روحانیان خرمآباد، در مسجد علوی آن شهر دست به تحصن زدند و خواستار آزادی آل اسحاق و تعقیب قانونی رئیس شهربانی خرمآباد شدند.<ref>آیتاللهالعظمی حسین نوری همدانی، ص۴۷۹.</ref> در پی این اقدام، همراه با چهار تن دیگر از روحانیان خرمآباد بهعنوان عناصر مؤثر درجه یک در تحریک مردم<ref>سیر مبارزات یاران...، ج ۸، ص۸۶.</ref> و به اتهام ایراد سخنان خلاف مصالح مملکت و تحریک و تشویق مردم به ایجاد آشوب و بلوا در خرمآباد توسط مأموران دولتی دستگیر و به تهران انتقال داده شد و در زندان کمیته مشترک ضدخرابکاری زندانی گردید.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۳، ص۴۶۴-۴۶۳.</ref> پس از آن جمعی از مردم خرمآباد در تظاهراتی در ۲۳ مرداد ۱۳۵۷ که به درگیری مردم با مأموران حکومتی انجامید، خواستار آزادی روحانیان دستگیرشده ازجمله عباسعلی صادقی شدند.<ref>همان، ص۳۹۷-۳۸۸.</ref> [[شیخ محمد صدوقی یزدی]] هم در اعلامیهای درباره کشتار مردم در لرستان، از دستگیری روحانیان خرمآباد با عنوان نمونههایی از رویکرد دولت نسبت به [[روحانیت]] نام برد و آن را تقبیح کرد.<ref>سیر مبارزات یاران...، ج ۱۲، ص۲۷۳-۲۷۴.</ref> صادقی قهاره پس از مدتی حبس در زندان کمیته مشترک ضدخرابکاری، به مدت نوزده روز تحت بازجویی قرار گرفت و سپس به زندان قصر انتقال یافت و در آنجا با [[محمدعلی رجایی]] همسلول بود.<ref>سیفزاده، ص۷۳۵-۷۳۶.</ref> ساواک در گزارشی درباره عباسعلی صادقی، آزادی او را به مصلحت ندانست،<ref>سیر مبارزات یاران...، ج ۱۴، ص۲۶۳.</ref> ولی او پس از دو ماه حبس آزاد شد<ref>سیفزاده، ص۷۳۵-۷۳۶.</ref> و در ۵ آبان همان سال، در بازگشت به خرمآباد مورد استقبال مردم قرار گرفت.<ref>دالوند، ص۲۳۱.</ref> | |||
او در آذر ۱۳۵۷ ش (مصادف با ماه محرم) در برگزاری تظاهرات و راهپیماییهای اعتراضی مردم خرمآباد علیه حکومت پهلوی نقش داشت.<ref>همان، ص۲۸۵.</ref> | او در آذر ۱۳۵۷ ش (مصادف با ماه محرم) در برگزاری تظاهرات و راهپیماییهای اعتراضی مردم خرمآباد علیه حکومت پهلوی نقش داشت.<ref>همان، ص۲۸۵.</ref> | ||
== فعالیتها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == | == فعالیتها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == | ||
صادقی پس از پیروزی انقلاب | صادقی پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]]، به تدریس خارج فقه و اصول در خرمآباد ادامه داد. همزمان در نهادهای مختلف به فعالیتهای اجرایی ـ اداری میپرداخت و مدتی سرپرستی کمیتههای انقلاب اسلامی خرمآباد را بر عهده داشت. در آن سمت به خوزستان رفت و در مقابله با [[غائله خلق عرب]] حضور داشت.<ref>سیفزاده، ص۷۴۸-۷۵۲.</ref> آنگاه به دستگاه قضایی رفت و بهعنوان حاکم شرع در خرمآباد مشغول فعالیت شد.<ref>همان، ص۷۴۸.</ref> سپس به ریاست [[دادگاههای انقلاب اسلامی|دادگاه انقلاب اسلامی]] آن شهر منصوب شد و سه سال در آن سمت بود.<ref>برزویی، ص۳۳۲.</ref> سپس ریاست جمعیت هلال احمر خرمآباد را بر عهده گرفت. در کنار آن، بهعنوان امام جمعه موقت آن شهر، [[نماز جمعه]] را در خرمآباد اقامه میکرد و بیستوهشت سال در آن سمت بود.<ref>سیفزاده، ص۷۴۷-۷۴۸.</ref> صادقی سپس سرپرستی و اداره حوزه علمیه کمالیه را بر عهده گرفت.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۳، ص۲۴۷.</ref> و بالغ بر نیم قرن به تدریس در آنجا ادامه داد. یکی از فرزندان او به نام احمد صادقی که دانشجوی رشته پزشکی بود، در جبهههای [[جنگ عراق علیه ایران|جنگ]] به [[شهادت]] رسید.<ref>آیتاللهالعظمی حسین نوری همدانی، ۴۸۱.</ref> | ||
== درگذشت == | == درگذشت == | ||
عباسعلی صادقی در ۱۲ آذر ۱۴۰۰ از دنیا رفت و پیکرش پس از تشییع در خرمآباد به قم انتقال یافت و پس از اقامه نماز توسط آیتالله جعفر سبحانی در حرم حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.<ref>انصاری، ۳۱۰.</ref> | عباسعلی صادقی در ۱۲ آذر ۱۴۰۰ از دنیا رفت و پیکرش پس از تشییع در خرمآباد به قم انتقال یافت و پس از اقامه نماز توسط [[آیتالله جعفر سبحانی]] در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.<ref>انصاری، ۳۱۰.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |