۳۹۲
ویرایش
محمدجواد حجتی کرمانی: تفاوت میان نسخه‌ها
←فعالیت‌ها بعد از انقلاب اسلامی
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==فعالیت‌ها بعد از انقلاب اسلامی== | ==فعالیت‌ها بعد از انقلاب اسلامی== | ||
حجتی کرمانی حدود دو ماه مانده به پیروزی نهضت اسلامی، در کرمان امامت [[نماز جمعه]] را بر عهده گرفت که با اجتماعات عظیم مردم همراه بود. این مسئولیت، پس از پیروزی انقلاب نیز تا زمان انتخاب او به نمایندگی مجلس شورای اسلامی ادامه یافت <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، | حجتی کرمانی حدود دو ماه مانده به پیروزی نهضت اسلامی، در کرمان امامت [[نماز جمعه]] را بر عهده گرفت که با اجتماعات عظیم مردم همراه بود. این مسئولیت، پس از پیروزی انقلاب نیز تا زمان انتخاب او به نمایندگی مجلس شورای اسلامی ادامه یافت <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳۲۰ ـ ۳۲۱؛ زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۹</ref>. او هنگام بازگشت امام‌خمینی به [[ایران]]، برای شرکت در مراسم استقبال به تهران رفت و در تحصن روحانیان در دانشگاه تهران که به دلیل بسته‌شدن فرودگاه و ممانعت از ورود امام‌خمینی انجام شد{{ببینید| بازگشت امام‌خمینی }}، حضور داشت <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳۲۴ ـ ۳۲۵</ref>. | ||
حجتی کرمانی پس از پیروزی انقلاب، نماینده امام‌خمینی در کرمان بود. امام‌خمینی در تیر | حجتی کرمانی پس از پیروزی انقلاب، نماینده امام‌خمینی در کرمان بود. امام‌خمینی در تیر ۱۳۵۸ در جمع گروهی از مردم کرمان، با تأیید دوباره حجتی کرمانی به عنوان نماینده خود، او را در موضوع [[قانون اساسی]] صاحب‌نظر دانست و از او خواست نظرهای خود را در این‌باره به مجلس خبرگان قانون اساسی بفرستد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۱۱۴</ref>. او در مرداد ۱۳۵۸ در انتخابات مجلس خبرگان بررسی و تدوین قانون اساسی شرکت کرد و به آن راه یافت <ref>زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۹؛ خوش‌زاد، مجلس شورای اسلامی، ۱۹۳</ref>؛ نیز در همان سال در انتخابات نخستین دوره [[مجلس شورای اسلامی]] (اسفند ۱۳۵۸)، از سوی چندین گروه و حزب سیاسی ازجمله حزب جمهوری اسلامی، روحانیت مبارز تهران و دفتر همکاری‌های مردم با رئیس‌جمهور، نامزد نمایندگی مردم تهران شد و از فهرست ائتلاف بزرگ به مجلس راه یافت. او در این دوره عضو کمیسیون طرح‌های انقلاب بود <ref>خوش‌زاد، مجلس شورای اسلامی، ۵۸ ـ ۶۰، ۶۲ ـ ۶۴ و ۱۹۳</ref>؛ همچنین در سال ۱۳۶۹ به نمایندگی مردم کرمان در [[مجلس خبرگان رهبری]] برگزیده شد <ref>پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز دایرة‌المعارف اسلامی</ref>. | ||
امام‌خمینی از نظر حجتی کرمانی، شخصیتی بسیار نظام‌مند و پایبند به قوانین حوزه بود و همین ویژگی موجب می‌شد در دوره مرجع تقلید وقت سیدحسین بروجردی، عملکردی کاملاً هماهنگ با نظام حوزه داشته باشد. ایشان برای رهبری ساخته شده بود و سکوت او در این دوره هم معنای خاص داشت <ref>حجتی، عشق و تلاش، | امام‌خمینی از نظر حجتی کرمانی، شخصیتی بسیار نظام‌مند و پایبند به قوانین حوزه بود و همین ویژگی موجب می‌شد در دوره مرجع تقلید وقت سیدحسین بروجردی، عملکردی کاملاً هماهنگ با نظام حوزه داشته باشد. ایشان برای رهبری ساخته شده بود و سکوت او در این دوره هم معنای خاص داشت <ref>حجتی، عشق و تلاش، ۱۰۸ ـ ۱۰۹</ref>. وی معتقد است ملاک عمل امام‌خمینی در مبارزه، تشکیلات حزبی نبود و بر جلسات خودجوش روحانیت تکیه داشت و خود از سال ۱۳۴۱ در انجام این امر همت داشت <ref>حجتی، عشق و تلاش، ۱۱۲</ref>. وی امام‌خمینی را یک استثنا در تاریخ مرجعیت می‌داند که برخلاف رویه رایج، مخاطب خود را مردم قرار داد و مانند یک خطیب مذهبی، در اجتماع عمومی مردم سخنرانی می‌کرد <ref>حجتی، عشق و تلاش، ۱۰۶</ref>. | ||
==آثار و تالیفات== | ==آثار و تالیفات== | ||
حجتی کرمانی در سال 1346، در زندان قصر کتاب ملی‌گرایی و نهضت اسلامی ملل اسلامی را نگاشت که دستاورد مذاکرات طولانی با اعضای نهضت ملی در زندان بود <ref>حجتی کرمانی، ملی‌گرایی، 11</ref>. او همچنین از نویسندگانی است که همواره مسائل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی روز را با زبانی ساده در مطبوعات مختلف ازجمله روزنامه اطلاعات می‌نگاشت. آثار دیگری نیز از او به جای مانده است که برخی از آنها عبارت‌اند از: جلوه مسیح، روابط اجتماعی در اسلام، اسرار سقیفه، مرزهای ایدئولوژیک، از آتشکده تا مسجد، حسینابنعلی(ع) حماسه تاریخ، از خرداد تا خرداد و تساهل و تسامح <ref>پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز دایرة‌المعارف اسلامی؛ زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، 119</ref>. | حجتی کرمانی در سال 1346، در زندان قصر کتاب ملی‌گرایی و نهضت اسلامی ملل اسلامی را نگاشت که دستاورد مذاکرات طولانی با اعضای نهضت ملی در زندان بود <ref>حجتی کرمانی، ملی‌گرایی، 11</ref>. او همچنین از نویسندگانی است که همواره مسائل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی روز را با زبانی ساده در مطبوعات مختلف ازجمله روزنامه اطلاعات می‌نگاشت. آثار دیگری نیز از او به جای مانده است که برخی از آنها عبارت‌اند از: جلوه مسیح، روابط اجتماعی در اسلام، اسرار سقیفه، مرزهای ایدئولوژیک، از آتشکده تا مسجد، حسینابنعلی(ع) حماسه تاریخ، از خرداد تا خرداد و تساهل و تسامح <ref>پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز دایرة‌المعارف اسلامی؛ زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، 119</ref>. | ||