امنیت سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''امنیت سیاسی''': فرصت و آزادی کافی برای اعمال حاکمیت بر سرنوشت خویش

هنگامی که افراد، گروه‌ها و ملت‌ها فرصت و آزادی کافی برای اعمال حاکمیت بر سرنوشت خویش داشته باشند و چیزی مانع رسیدن آنان به این حق نشود از امنیت سیاسی برخوردارند.<ref>بزرگی، امنیت در نظام سیاسی اسلام ۱۰۹.</ref> مرجع امنیت سیاسی از نظر امام‌خمینی، دولت اسلامی است که اجزای آن را اسلام که مبنای دولت اسلامی است، [[ولایت فقیه]] به مثابه نمود نهادی و مردم که پایگاه اجتماعی دولت اسلامی است تشکیل می‌دهند،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۵۸ و ۵۲۵–۵۲۶؛ امام‌خمینی، ولایت فقیه، ۷۳ و ۱۵۳؛ پورسعید، مرجع امنیت در کنش گفتاری امام‌خمینی، ۲۹–۳۱.</ref> چنان‌که امام‌خمینی بر این نظر است که اگر [[دشمن]] به مرزهای مسلمانان حمله کند، بر همه مسلمانان واجب است که به [[دفاع]] از آن برخیزند،<ref>امام‌خمینی، تحریر الوسیله، ۱/۴۶۱.</ref> حتی در حکومت‌های نامشروع دفاع از امنیت کشور اسلامی واجب است و بیشتر فقیهان شیعه همچون [[شیخ طوسی]]، حلبی و [[محقق حلی]] این موضوع را تأیید کرده‌اند،<ref>← پورحسین، بغی و تمرد در حکومت اسلامی، ۲۵–۲۶.</ref> چنان‌که [[صاحب جواهر]] تأکید کرده‌است دفاع در مقابله با [[کفار]] حتی با وجود حاکم ستمگر لازم است و البته هدف باید دفاع از اسلام باشد نه قصد کمک به حاکم جور<ref>نجفی، جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، ۲۱/۴۷.</ref> به اعتقاد امام‌خمینی حفظ اسلام بالاتر از همه واجبات دینی قرار دارد،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۳۳ و ۲۱/۴۰۳؛ امام‌خمینی، ولایت فقیه، ۶۹.</ref> از طرفی صیانت از اسلام در پرتو حفظ نظام اسلامی تحقق می‌یابد؛ زیرا آنچه در حکومت اسلامی مطرح است عمل به اسلام و احکام مترقی آن است؛ از این‌رو ایشان پاسداری از نظام را بر همه واجب و آن را جزو بزرگ‌ترین واجب‌ها می‌نامد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۴۹۴؛ ۱۵/۲۵۰؛ ۱۹/۴۸۶ و ۲۰/۱۲۷.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|حفظ نظام}} و تأکید می‌کند چون فقیهان پاسدار و نگهبان اسلام‌اند، باید از عقاید، احکام و نظام‌های اسلام نگهبانی کنند و این امر زمانی ممکن خواهد شد که مجهز به تشکیلات و قدرت باشند.<ref>امام‌خمینی، ولایت فقیه، ۶۹–۷۰.</ref>