نجم‌الدین اعتمادزاده: تفاوت میان نسخه‌ها

| سرشناسی          = از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی

| نام کامل          = علی‌اکبر معروف به نجم‌الدین اعتمادزاده

| تاریخ تولد        = ۱۲۹۱ ش

| استادان          = امام‌خمینی، سیدحسین طباطبایی بروجردی

| محل تحصیل        = قم، تهران

| سایر              = روحانی مبارز، واعظ، عضو جلسات روحانیان مبارز تهران

| سیاسی            = فعال در نهضت اسلامی، انتقاد از حکومت پهلوی، مبارزات علیه جشن‌های ۲۵۰۰ ساله

| اجتماعی          = واعظ و مدرس، فعال در امر تبلیغ دینی

'''نجم‌الدین اعتمادزاده'''، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.  

علی‌اکبر معروف به نجم‌الدین اعتمادزاده.<ref>رازی، آثار الحجه، ج۲، ص۱۶۱.</ref> در سال ۱۲۹۱ ش در تهران زاده شد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۴۱، ص۲۳۵.</ref> پدرش علی‌اصغر از روحانیان شاخص و مبارز تهران و جدش علی‌اکبر اعتمادزاده معروف به اعتمادالذاکرین، از خطبای نامی تهران بود.<ref>رازی، آثار الحجه، ج۲، ص۱۶۱.</ref> نجم‌الدین تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران خواند. سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و ادبیات عربی را در تهران و نزد مدرسان تهرانی آموخت. آنگاه به قم رفت و در حوزه علمیه آن شهر مقدمات و سطح را نزد استادان آن حوزه فراگرفت.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۴۵.</ref> سپس در درس خارج فقه و اصول آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی و امام‌خمینی شرکت کرد و از شاگردان آن دو مدرس برجسته محسوب می‌شد.<ref>رازی، آثار الحجه، ج۲، ص۱۶۱.</ref> وی پس از درگذشت آیت‌الله بروجردی به تهران بازگشت و به فعالیت‌های دینی در زادگاهش پرداخت.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۴۶.</ref> درباره سال‌های حضور او در درس امام‌خمینی و همچنین حضور او در درس خارج فقه یا خارج اصول یا هر دو درس گزارش دقیقی در دست نیست، ولی به احتمال زیاد در سال‌های ۱۳۳۰-۱۳۴۰ در آن درس‌ها یا یکی از درس‌های خارج امام‌خمینی حضور می‌یافت. وی از دوستان نزدیک و صمیمی سیدمصطفی خمینی بود و به گفته خودش، سابقه دوستی سی‌ساله با فرزند امام‌خمینی داشت.<ref>یادها و یادمان‌ها از...، ج۱، ص۴۴۲.</ref>

اعتمادزاده با آغاز نهضت امام‌خمینی به مبارزه با حکومت پهلوی پرداخت. بر اساس گزارش ساواک، وی در تاسوعا و عاشورای ۱۳۴۲ ش ازجمله واعظانی بود که به انتقاد از حکومت پهلوی پرداخت.<ref>سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد، ج۱، ص۱۷۴، ۴۸۲.</ref> او پس از تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور و دستگیری سیدمصطفی خمینی و انتقال او به زندان قزل‌قلعه تهران، در ۲۱ آذر سال ۱۳۴۳ ش در مسجد سیدعزیزالله واقع در بازار تهران به سخنرانی علیه حکومت پهلوی پرداخت و از تبعید امام‌خمینی و دستگیری سیدمصطفی خمینی انتقاد کرد. به همین سبب در همان روز دستگیر و به قزل‌قلعه منتقل شد.<ref>یادها و یادمان‌ها از...، ج۱، ص۴۴۳.</ref> در سال ۱۳۴۴ش پس از انتقال امام‌خمینی و سیدمصطفی خمینی به عراق، با ارسال تلگرافی به سیدمصطفی خمینی، تشرف آنان به آستان علوی را تبریک گفت و خرسندی خود را از حضور آنان در آن مکان ابراز کرد.<ref>آیت‌الله حاج سید...، ص۱۶۸.</ref> وی پس از آن در جلسات روحانیان مبارز تهران که با حضور افرادی چون سیدمحمدرضا سعیدی، محمدجواد باهنر، اکبر هاشمی رفسنجانی، محمدرضا مهدوی کنی و... تشکیل می‌شد، شرکت می‌کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱، ص۳۵۱.</ref> در یکی از آن جلسات درباره اعزام مبلغ دینی و روحانیان به روستاهای اطراف تهران و... تصمیم‌گیری می‌شد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱، ص۳۶۳.</ref> بر اساس گزارش ساواک، وی همراه با روحانیان مذکور، در جلسات هفتگی به استماع نوار سخنرانی‌های امام‌خمینی می‌پرداختند.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱، ص۳۹۶.</ref> و درباره موضوعات دیگر تصمیم‌گیری می‌کردند.<ref>سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد، ج۵، ص۱۸۲، ۴۰۸.</ref> وی ازجمله روحانیانی بود که در خرداد ۱۳۴۹ پس از درگذشت آیت‌الله سیدمحسن طباطبایی حکیم، با ارسال تلگرافی به امام‌خمینی، رحلت آن مرجع را به ایشان تسلیت گفت.<ref>روحانی، نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۲، ص۵۷۷-۵۷۸؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۲۳ ـ ۲۲۴.</ref> به همین سبب در گزارش ساواک درباره وضعیت روحانیان تهران که دوم شهریور ۱۳۴۹ش تهیه شد، از او به‌عنوان یکی از روحانیان طراز اول تهران و از طرفداران یا مروجان مرجعیت امام‌خمینی نام برده شد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۵۹، ص۲۴۵-۲۴۷.</ref> اعتمادزاده در شهریور ۱۳۵۰ همراه با جمعی از روحانیان درصدد برنامه‌ریزی برای ایراد سخنرانی‌های انتقادی علیه جشن‌های ۲۵۰۰ ساله برآمد. تداوم این فعالیت‌ها باعث شد ساواک او را از «وعاظ افراطی طرفدار خمینی» نام برده و به ساواک احضار کند. در آن گزارش آمده بود که اگر او به اعمال خود ادامه دهد، تحت تعقیب قرار خواهد گرفت.<ref>سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد، ج۶، ص۱۳۶.</ref> وی سوم خرداد ۱۳۵۱ به سبب تداوم فعالیت‌های سیاسی دستگیر و زندانی شد و پس از ۲۶ روز حبس آزاد گردید. پس از آزادی به مبارزات خود ادامه داد و بر اساس گزارش‌های ساواک، همچنان به ایراد سخنرانی‌های انتقادی و بیان مطالب تحریک‌آمیز علیه حکومت پهلوی می‌پرداخت. به همین علت، در اسفند ۱۳۵۵ ممنوع‌المنبر شد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۴۱، ص۲۳۵؛ مسجد جلیلی به روایت...، ص۱۴۳.</ref>

او در سال‌های ۱۳۵۶-۱۳۵۷ همراه با روحانیان مبارز تهران، با صدور اعلامیه‌ها و اطلاعیه‌هایی و همچنین ارسال نامه‌هایی به امام‌خمینی و دیگر مراجع تقلید، به مبارزات خود علیه حکومت پهلوی ادامه می‌داد و امضای او در اغلب اعلامیه‌ها و نامه‌های روحانیان مبارز تهران به چشم می‌خورد. ساواک در گزارشی او را یکی از دوستان سیدمصطفی خمینی نامید که اعلامیه روحانیان را در منبر برای مردم قرائت کرده و به همین سبب چند بار بازداشت شده بود.<ref>سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد، ج۹، ص۳۰۷.</ref> او پس از درگذشت سیدمصطفی خمینی، همراه با روحانیان مبارز تهران در نامه‌ای به امام‌خمینی، این ضایعه را تسلیت گفت.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۳۱-۲۳۲.</ref> پس از آن نیز همراه با روحانیان مبارز تهران، اعلامیه‌هایی را علیه حکومت پهلوی امضا می‌کرد.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۳۶ ـ ۲۳۷، ۲۴۲-۲۴۳، ۲۵۵ ـ ۲۵۶، ۲۶۴-۲۶۵، ۲۸۱ ـ ۲۸۳، ۲۸۹-۲۹۰، ۳۲۳ ـ ۳۲۴، ۴۵۳-۴۵۶، ۴۶۷ ـ ۴۷۰ ،۴۸۳-۴۸۷، ۴۸۳-۴۸۷.</ref> وی همچنین با سفر به برخی از شهرها، به ایراد سخنرانی‌های انتقادی ادامه می‌داد که از آن جمله می‌توان به سخنرانی او در مسجد شهباز خان کرمانشاه اشاره کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۴۱، ص۲۳۵؛ مسجد جلیلی به روایت...، ص۱۴۳.</ref> نجم‌الدین اعتمادزاده پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت‌های تبلیغی در تهران ادامه داد.