محمدمهدی نجفی رفسنجانی: تفاوت میان نسخه‌ها

نجفی رفسنجانی پس از یازده سال حضور و تحصیل در قم به رفسنجان بازگشت و به اقامه نماز جماعت در مسجد جامع رفسنجان پرداخت (نام‌آوران علم و...، ۲۶۱). او در مرداد ۱۳۵۷ ش همراه با جمعی از روحانیان مبارز رفسنجان اعلامیه‌ای صادر کردند و در آن به افشاگری درباره فعالیت‌های سرکوبگرانه مأموران حکومت پهلوی در رفسنجان دست زدند. در این اعلامیه امضاکنندگان به تفصیل اقدامات حکومت پهلوی را در رفسنجان تشریح کرده، یورش طرفداران حکومت پهلوی به مردم آن شهر را به باد انتقاد گرفتند و سپس با اشاره به برقراری حکومت نظامی در آن شهر، شهادت جمعی از راهپیمایان را محکوم کردند (صفری، ۴۰۱-۴۰۶؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۳۳۹ ـ ۳۴۲). او که در ۲۸/۵/۱۳۵۷ در مسجد جامع رفسنجان به سخنرانی می‌پرداخت، همواره از حکومت پهلوی انتقاد می‌کرد. ازجمله در ۲۸ مرداد ۱۳۵۷، در سخنانی سیاست‌های سرکوبگرانه حکومت پهلوی را محکوم کرد. ساواک در گزارشی که درباره سخنرانی‌های نجفی رفسنجانی تهیه کرد، از او به‌عنوان یکی از روحانیان افراطی رفسنجان نام برد (انقلاب اسلامی به...، ج ۹، ۲۹۷). با ورود امام خمینی به کشور نیز در قالب جامعه روحانیت رفسنجان با ارسال نامه‌ای خدمت امام خمینی با تبریک ورود آن مرجع مبارز به کشور، حمایت و پشتیبانی خود را از معظم‌له ابراز کردند. (صفری، ۴۹۵). همچنین پس از پذیرش شاه توسط کشور مصر، همراه با روحانیون مبارز رفسنجان با ارسال نامه‌ای به انور سادات رئیس‌جمهور وقت مصر، نسبت به پذیرش شاه اعتراض کردند (صفری، ۴۹۷). وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به اقامه نماز جماعت در مسجد جامع ادامه داد (صفری، ۲۳۶) و در سال ۱۳۸۸ ش که کتاب انقلاب اسلامی در رفسنجان انتشار یافت، همچنان امام جماعت مسجد فوق بود.

منابع: اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۷۹)، ج ۹، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ شریف رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج ۲، قم، پیروز؛ صفری، حسین (۱۳۸۸)، انقلاب اسلامی در رفسنجان، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ نام‌آوران علم و اجتهاد کرمان از قاجاریه تا پهلوی (۱۳۸۳)، تدوین و گردآوری مجید نیک‌پور، تهران، کتابخانه¬ ملی جمهوری اسلامی با همکاری مرکز کرمان‌شناسی.