سیدحسین حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

حسینی تا سال ۱۳۶۰ ش در جبهه‌های مبارزه علیه شوروی در افغانستان حضور داشت و در روزهای پایانی سال ۱۳۶۳ ش به ایران بازگشت و در سال ۱۳۶۶ ش طی نشستی که اکثریت شورای مرکزی سازمان جبهه‌های خونین جهاد داشتند، طرحی را برای بازنگری عمیق و گسترده در سطح سازمان، در داخل و خارج و برای فشرده‌تر شدن تشکیلات تصویب کرد. او در همان نشست به‌عنوان مسئول سیاسی و سخنگوی سازمان در خارج انتخاب شد و مأموریت یافت با تنی چند از علماء و مسئولان سازمان، دفاتر سازمان را بازرسی و نسبت به امور مجاهدین هماهنگی بیشتری ایجاد کند. به همین علت عازم مشهد شد و از آنجا به جبهه «ککری» در هرات رفت تا مسائل نوار مرزی و مشکلات مجاهدین و پایگاه سازمان نصر در هرات را بررسی کند. او در ۱۲ مهر ۱۳۶۶ درحالی‌که با اتومبیلی عازم محل مأموریت بود، در تصادف با یک تریلی و واژگونی ماشین حامل او، به شهادت رسید. پیکر او پس از مراسم باشکوهی در مشهد مقدس، به تهران انتقال یافت و سپس به قم انتقال داده شد و پس از اقامه نماز به امامت قربانعلی محقق کابلی در ضلع جنوبی صحن مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) به خاک سپرده شد (حسینی ترکستانی، ۲۱۲-۲۱۷؛ «زندگی‌نامه شهید سید حسین حسینی: نرم چون نسیم»، ۱۶).

  منابع: «حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید غلامحسین موسوی: قائم اللیل و صائم النهار بود» (۱۳۹۶)، هفته‌نامه حریم امام، سال ششم، شماره ۲۹۳، ۱۸ آبان؛ حسینی ترکستانی، سید امیرحسین (۱۳۷۸)، «شهید سید حسین حسینی عارف مبارز»، ستارگان حرم، ج ۶، قم، زائر؛ «زندگی‌نامه شهید سید حسین حسینی: نرم چون نسیم» (۱۳۹۶)، هفته‌نامه حریم امام، سال ششم، شماره ۲۹۳، ۱۸ آبان؛ «سید مهدی حسینی: شجاع و علاقه‌مند به امام بود» (۱۳۹۶)، هفته‌نامه حریم امام، سال ششم، شماره ۲۹۳، ۱۸ آبان؛ موسوی‌نژاد، سید محمدعارف (۱۳۹۳)، سی‌وپنج عالم (از عالمان تأثیرگذار افغانستان در سده اخیر)، قم، مجمع ذخایر اسلامی.