سیدابوالحسن موسوی همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سیدابوالحسن موسوی دبستانی'''، از شاگردان امام‌خمینی.

سیدابوالحسن موسوی دبستانی معروف به موسوی همدانی سال ۱۳۰۸ در روستای شورین [[همدان]] زاده شد.<ref>حسینی، موسوی همدانی، ۱/۴۲۴.</ref> او که پدرش روحانی بود، پس از گذراندن دوران ابتدایی، در سال ۱۳۲۴ وارد حوزه علمیه همدان شد و مقدمات و بخشی از سطح را نزد استادان این حوزه ازجمله ملاعلی معصومی همدانی خواند<ref>موسوی همدانی، زندگی‌نامه، ۲/۳۲۹–۳۳۰؛ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۲/۵۸۶.</ref> و در سال ۱۳۳۰ پس از حضور در خرم‌آباد، در درس [[روح‌الله کمالوند]] حاضر شد و سال ۱۳۳۴ به [[قم]] رفت.<ref>حسینی، موسوی همدانی، ۱/۴۲۵.</ref> وی ادامه درس‌های سطح را نزد [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] و محمد مجاهدی خواند و از درس خارج [[سیدحسین بروجردی]]، [[امام‌خمینی]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]] و [[سیدمحمد محقق داماد]] بهره برد. او همچنین در حوزه علمیه همدان و قم، درس‌های مقدمات و سطح را تدریس کرد.<ref>مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۲/۵۸۶.</ref>

== فعالیت سیاسی و اجتماعی قبل از انقلاب ==

وی در سال ۱۳۳۹ به درخواست مردم و تأیید سیدحسین بروجردی، به قروه کردستان رفت و پس از درگذشت بروجردی، و آغاز [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی]] به قم بازگشت و از همان زمان، مبارزات خود را آغاز کرد.<ref>مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۲/۵۸۶–۵۸۷.</ref>

موسوی همدانی پس از [[قیام پانزده خرداد ۱۳۴۲|حادثه پانزده خرداد ۱۳۴۲]] و اقداماتی مانند توزیع اعلامیه و سخنرانی، از سوی [[ساواک]] احضار شد.<ref>موسوی همدانی، زندگی‌نامه، ۲/۳۳۲.</ref> وی در سال ۱۳۴۲ به پیشنهاد [[شهاب‌الدین اشراقی]]، داماد امام‌خمینی، از طرف بیت ایشان، مأمور تبلیغ و سخنرانی در نراق شد.<ref>حسینی، موسوی همدانی، ۱/۴۲۴.</ref>

در جریان [[کاپیتولاسیون]] نیز از قم به همدان رفت و با تهیه طوماری، همراه بسیاری از افراد برای حمایت از امام‌خمینی به قم بازگشت.<ref>مؤمن، انقلاب اسلامی در همدان، ۱/۵۹۷.</ref> وی که در جلسات هماهنگی برای فعالیت‌های مبارزاتی حضور داشت<ref>موسوی همدانی، زندگی‌نامه، ۲/۳۳۲.</ref> و به توزیع [[اعلامیه‌های امام‌خمینی]] کمک می‌کرد.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات یاران امام، ۴/۳۶۸.</ref> در سال ۱۳۴۶ بازداشت و در [[زندان قزل‌قلعه]] زندانی شد.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات یاران امام، ۴/۱۵۲؛ مؤمن، انقلاب اسلامی در همدان، ۱/۶۶۸.</ref> وی سال ۱۳۵۲ با دعوت هیئت امنای مسجد فرشته تهران، به آنجا رفت و افزون بر فعالیت فرهنگی و مذهبی در مسجد، به عضویت [[جامعه روحانیت مبارز تهران|جامعه روحانیت مبارز]] درآمد و با شرکت در جلسات، در کنار افرادی چون [[سیدمحمد بهشتی]]، [[مرتضی مطهری]] و [[محمدجواد باهنر]]، در تنظیم و پی‌گیری کار مبارزات همکاری می‌کرد.<ref>مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۲/۵۸۷.</ref>

موسوی همدانی پس از اوج‌گیری مبارزات در سال‌های ۱۳۵۶–۱۳۵۷ و در شرایطی که مجروحان در بیمارستان پذیرش نمی‌شدند، ضمن تهیه وسایل کمک‌های اولیه، خانه خود را تخلیه کرد و در اختیار زخمی‌ها قرار داد.<ref>مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۲/۵۸۷.</ref> در اردیبهشت و مرداد ۱۳۵۷ وی همراه روحانیان تهران، در بیانیه‌ای کشتار رژیم پهلوی را محکوم کرد و از مقاومت قهرمانانه ملت ایران حمایت کرد،<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات یاران امام، ۹/۱۸۴–۱۸۷ و ۱۳/۳۱۶–۳۱۹.</ref> نیز با محکوم‌ساختن محاصره خانه امام‌خمینی در پنجم مهر ۱۳۵۷ در [[عراق]]<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات یاران امام، ۱۱/۴۹۶–۴۹۸.</ref> از اقدامات دولت عراق و [[هجرت امام‌خمینی به پاریس|مهاجرت امام‌خمینی به پاریس]] نیز ابراز تأسف کرد.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات یاران امام، ۱۲/۳۰۴–۳۰۵.</ref>

پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] و با تشکیل [[کمیته انقلاب اسلامی]] در مسجد فرشته تهران، مسئولیت حفاظت و تأمین امنیت در محدوده کمیته به موسوی همدانی که امام جماعت این مسجد بود، واگذار شد. وی همچنین دو سال در دیوان عدالت اداری حضور داشت و برای پیگیری [[فرمان هشت‌ماده‌ای امام‌خمینی]] به آذربایجان غربی اعزام شد.<ref>موسوی همدانی، زندگی‌نامه، ۲/۳۳۳.</ref>

امام‌خمینی در دهم مهر ۱۳۶۳، در حکمی با اشاره به درخواست چندباره مردم و تأیید [[دبیرخانه ائمه جمعه]]، موسوی را به نمایندگی خود در همدان و امامت جمعه این شهر منصوب کرد. ایشان در این حکم با آرزوی موفقیت برای وی در برگزاری باشکوه نماز جمعه، از او خواست مردم را با وظایف خود در راه خدمت به اسلام آگاه کند و آنان را از تفرقه برحذر دارد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۹/۸۴.</ref> موسوی در دور دوم و سوم [[مجلس خبرگان رهبری]]، عضو این مجلس بود و احداث حسینیه امام‌خمینی، مدیریت حوزه علمیه همدان و تدریس در [[حوزه‌های علمیه|حوزه]] و [[دانشگاه]] از دیگر فعالیت‌های او بود.<ref>حسینی، موسوی همدانی، ۱/۴۲۵–۴۲۶؛ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۲/۵۸۶.</ref>