پرش به محتوا

حسام‌الدین جلیلی: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۰۱۹ بایت اضافه‌شده ،  پنج‌شنبهٔ ‏۲۰:۵۵
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
جلیلی، حسام‌الدین؛ از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام خمینی. حسام‌الدین جلیلی در سال ۱۳۰۹ ش در نجف اشرف به دنیا آمد. پدرش آقا شجاع‌الدین جلیلی، از عالمان نامی کرمانشاه بود که پس از سال‌ها تدریس در حوزه علمیه نجف اشرف و نزد بزرگانی چون آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی و آقا ضیاءالدین عراقی و تقریر دوره کامل فقه آیت‌الله اصفهانی با عنوان درر الفقهیه و دوره کامل درس اصول آقا ضیاءالدین عراقی به نام درر النجفیه، به کرمانشاه بازگشته و به تبلیغ دین و ارشاد مردم مشغول بود و سپس با تأسیس مدرسه علمیه عمادالدین، به تدریس در آنجا و اداره آن مدرسه پرداخت. پدربزرگ او شیخ بهاءالدین معروف به نظام العلماء و جد او شیخ محمد صالح جلیلی کرمانشاهی از علمای مشهور استان کرمانشاه بودند. حسام‌الدین جلیلی در چنین خانواده‌ای به دنیا آمد و یک‌ساله بود که همراه با پدرش به کرمانشاه بازگشت و در همان شهر، دوران ابتدایی و متوسطه را طی کرد. او در کنار تحصیل در دبیرستان، به تحصیل دروس حوزوی هم پرداخت و به همین سبب در سال ۱۳۲۶ ش، به لباس روحانیت ملبس شد و مقدمات و ادبیات عرب را در کرمانشاه و نزد پدر آموخت. همچنین مقداری از دروس سطح را هم در کرمانشاه و نزد استادان آنجا خواند. وی در سال ۱۳۳۱ ش، راهی قم شد و در حوزه علمیه آنجا، دروس سطح را پیش آقایان شیخ محمدتقی ستوده، میرزا علی‌اکبر مشکینی، شیخ جواد تبریزی و سید محمدباقر سلطانی طباطبایی تکمیل کرد. دروس معقول را هم پیش شیخ محمد فکور یزدی خواند.
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه
جلیلی پس از تکمیل دروس سطح، به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس خارج آیت‌الله سید حسین طباطبایی بروجردی و امام خمینی بهره برد. شریف رازی از امام خمینی با عنوان آیت‌الله‌العظمی موسوی، به‌عنوان یکی از استادان درس خارج فقه و اصول وی، پیش از رحلت آیت‌الله بروجردی سخن گفته است (شریف رازی، ۴۱۸-۴۲۰). با استناد به این گزارش، می‌توان گفت که وی در دهه ۱۳۳۰ ش و احتمالاً از نیمه دوم آن دهه، در درس‌های امام خمینی که در مساجد محمدیه و سلماسی قم برگزار می‌شد، شرکت می‌کرده است. او از سال ۱۳۴۰ ش، در کنار حضور در درس امام خمینی، از درس‌های خارج فقه و اصول آیات سید کاظم شریعتمداری، سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی و سید محمدرضا موسوی گلپایگانی هم بهره می‌برد.
| عنوان            = حسام‌الدین جلیلی
حسام‌الدین جلیلی که اجازاتی را از مراجع تقلید در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرده بود، در سال ۱۳۴۹ ش، به‌واسطه بیماری و کهولت پدر و به دستور مراجع عظام تقلید، به کرمانشاه بازگشت و پس از فوت پدر، در مسجد عمادالدوله به اقامه جماعت و خدمات دینی مشغول شد. هم‌زمان، سرپرستی مدرسه علمیه عمادالدین آن شهر را هم بر عهده گرفت. او همچنین تألیفاتی داشت (همان، ۴۲۰-۴۲۱). درباره دیگر فعالیت‌های او اطلاعاتی در دست نیست. همچنین گزارشی مکتوب درباره سرنوشت او به دست نیامد.
| تصویر            =
منبع: شریف رازی، محمد (۱۳۵۴)، گنجینه دانشمندان، ج ۷، تهران، پیروز.
| توضیح تصویر      =
| اندازه تصویر      =
| سرشناسی          = از شاگردان امام‌خمینی
| نام کامل          = حسام‌الدین جلیلی
| لقب              =
| نسب              =
| تاریخ تولد        = ۱۳۰۹ش
| زادگاه            = [[نجف اشرف]]
| تاریخ وفات        =
| شهر وفات          =
| تاریخ شهادت      =
| محل شهادت        =
| محل دفن          =
| خویشاوندان سرشناس = آقا شجاع‌الدین جلیلی (پدر)، شیخ بهاءالدین (پدربزرگ)، شیخ محمد صالح جلیلی کرمانشاهی (جد)
| استادان          = امام‌خمینی، سیدحسین بروجردی، سیدکاظم شریعتمداری، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، سیدمحمدرضا گلپایگانی
| شاگردان          =
| محل تحصیل        = حوزه علمیه قم
| اجازه روایت از    =
| اجازه اجتهاد از  = مراجع تقلید (در امور حسبیه و شرعیه)
| اجازه روایت به    =
| اجازه اجتهاد به  =
| تالیفات          =
| سایر              =
| سیاسی            =
| اجتماعی          = اقامه نماز جماعت و سرپرستی مدرسه علمیه عمادالدین در کرمانشاه
| امضا              =
| وبگاه رسمی        =
}}
'''حسام‌الدین جلیلی'''، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی. حسام‌الدین جلیلی در سال ۱۳۰۹ ش در نجف اشرف به دنیا آمد. پدرش آقا شجاع‌الدین جلیلی، از عالمان نامی کرمانشاه بود که پس از سال‌ها تدریس در حوزه علمیه نجف اشرف و نزد بزرگانی چون آیت‌الله سیدابوالحسن اصفهانی و آقا ضیاءالدین عراقی و تقریر دوره کامل فقه آیت‌الله اصفهانی با عنوان درر الفقهیه و دوره کامل درس اصول آقا ضیاءالدین عراقی به نام درر النجفیه، به کرمانشاه بازگشته و به تبلیغ دین و ارشاد مردم مشغول بود و سپس با تأسیس مدرسه علمیه عمادالدین، به تدریس در آنجا و اداره آن مدرسه پرداخت. پدربزرگ او شیخ بهاءالدین معروف به نظام العلماء و جد او شیخ محمد صالح جلیلی کرمانشاهی از علمای مشهور استان کرمانشاه بودند.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ص۴۱۸-۴۲۰.</ref>


حسام‌الدین جلیلی در چنین خانواده‌ای به دنیا آمد و یک‌ساله بود که همراه با پدرش به کرمانشاه بازگشت و در همان شهر، دوران ابتدایی و متوسطه را طی کرد. او در کنار تحصیل در دبیرستان، به تحصیل دروس حوزوی هم پرداخت و به همین سبب در سال ۱۳۲۶ ش، به لباس روحانیت ملبس شد و مقدمات و ادبیات عرب را در کرمانشاه و نزد پدر آموخت. همچنین مقداری از دروس سطح را هم در کرمانشاه و نزد استادان آنجا خواند. وی در سال ۱۳۳۱ش، راهی قم شد و در حوزه علمیه آنجا، دروس سطح را پیش آقایان شیخ محمدتقی ستوده، میرزا علی‌اکبر مشکینی، شیخ جواد تبریزی و سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی تکمیل کرد. دروس معقول را هم پیش شیخ محمد فکور یزدی خواند.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ص۴۱۸-۴۲۰.</ref>
جلیلی پس از تکمیل دروس سطح، به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس خارج آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی و امام‌خمینی بهره برد. شریف رازی از امام‌خمینی با عنوان آیت‌الله‌العظمی موسوی، به‌عنوان یکی از استادان درس خارج فقه و اصول وی، پیش از رحلت آیت‌الله بروجردی سخن گفته است.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ص۴۱۸-۴۲۰.</ref> با استناد به این گزارش، می‌توان گفت که وی در دهه ۱۳۳۰ ش و احتمالاً از نیمه دوم آن دهه، در درس‌های امام‌خمینی که در مساجد محمدیه و سلماسی قم برگزار می‌شد، شرکت می‌کرده است. او از سال ۱۳۴۰ ش، در کنار حضور در درس امام‌خمینی، از درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدکاظم شریعتمداری، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی و سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی هم بهره می‌برد.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ص۴۱۸-۴۲۰.</ref>
حسام‌الدین جلیلی که اجازاتی را از مراجع تقلید در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرده بود، در سال ۱۳۴۹ ش، به‌واسطه بیماری و کهولت پدر و به دستور مراجع عظام تقلید، به کرمانشاه بازگشت و پس از فوت پدر، در مسجد عمادالدوله به اقامه جماعت و خدمات دینی مشغول شد. هم‌زمان، سرپرستی مدرسه علمیه عمادالدین آن شهر را هم بر عهده گرفت. او همچنین تألیفاتی داشت.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ص۴۲۰-۴۲۱.</ref> درباره دیگر فعالیت‌های او اطلاعاتی در دست نیست. همچنین گزارشی مکتوب درباره سرنوشت او به دست نیامد.
==پانویس==
{{پانویس}}
==منبع==
*شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۴)، گنجینه دانشمندان، ج۷، تهران، پیروز.
[[رده:پروژه شاگردان3]]
[[رده:پروژه شاگردان3]]
۲۴٬۹۱۰

ویرایش