۲۴٬۹۰۴
ویرایش
(←صدیقه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
پدر امامخمینی، سیدمصطفی فرزند سیداحمد که در ۲۹ رجب ۱۲۷۸ق/ ۲۹ بهمن ۱۲۴۱ در خمین زاده شد. وی بخشی از علوم دینی را در مکتبخانه زادگاهش خواند و برای ادامه تحصیل به اصفهان و نجف رفت و به درجه [[اجتهاد]] رسید. وی ملقب به فخرالمجتهدین، در راه خمین به اراک و در سال ۱۳۲۰ق. توسط جعفرقلیخان و رضاقلیسلطان از خانهای خمین به [[شهادت]] رسید. | پدر امامخمینی، سیدمصطفی فرزند سیداحمد که در ۲۹ رجب ۱۲۷۸ق/ ۲۹ بهمن ۱۲۴۱ در خمین زاده شد. وی بخشی از علوم دینی را در مکتبخانه زادگاهش خواند و برای ادامه تحصیل به اصفهان و نجف رفت و به درجه [[اجتهاد]] رسید. وی ملقب به فخرالمجتهدین، در راه خمین به اراک و در سال ۱۳۲۰ق. توسط جعفرقلیخان و رضاقلیسلطان از خانهای خمین به [[شهادت]] رسید. | ||
مادر امامخمینی، | مادر امامخمینی، [[هاجرآغاخانم]]، دختر میرزااحمد مجتهد خوانساری از عالمان پارسای خمین، میان سالهای ۱۲۸۵–۱۲۸۸ق، در خمین زاده شد. حدود ۱۳۰۰ق، با سیدمصطفی ازدواج کرد و در سال ۱۳۳۷ق در خمین درگذشت و پیکرش در امامزاده احمد در محله خاکفرج قم به خاک سپرده شد. | ||
سیدآقا (سیدمرتضی) عموی امامخمینی و عمههای امامخمینی سه تن بودهاند: سلطانخانم، آغابانوخانم و صاحبهخانم. | سیدآقا (سیدمرتضی) عموی امامخمینی و عمههای امامخمینی سه تن بودهاند: سلطانخانم، آغابانوخانم و صاحبهخانم. | ||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
سیدمصطفی خمینی فرزند سیداحمد در ۲۹ رجب ۱۲۷۸ق/ ۲۹ بهمن ۱۲۴۱ در محله رازی [[خمین]] زاده شد. در هشتسالگی پدرش درگذشت. مادر او سکینهخانم دختر محمدحسین بیک کمرهای و خواهر یوسفخان بود و بیش از این، از زندگی او خبری در دست نیست<ref>مرادینیا، خاندان امامخمینی، ص۸۴؛ پسندیده، خاطرات آیتالله پسندیده، ص ۴۲–۴۳؛ ثقفی، بانوی انقلاب خدیجهای دیگر، ص ۵۸۰.</ref> و بنا به نقلی سکینهخانم دختر یوسفخان بود.<ref>روحانی، نهضت امامخمینی، ج۱، ص۳۶.</ref>{{ببینید|اجداد امامخمینی}} | سیدمصطفی خمینی فرزند سیداحمد در ۲۹ رجب ۱۲۷۸ق/ ۲۹ بهمن ۱۲۴۱ در محله رازی [[خمین]] زاده شد. در هشتسالگی پدرش درگذشت. مادر او سکینهخانم دختر محمدحسین بیک کمرهای و خواهر یوسفخان بود و بیش از این، از زندگی او خبری در دست نیست<ref>مرادینیا، خاندان امامخمینی، ص۸۴؛ پسندیده، خاطرات آیتالله پسندیده، ص ۴۲–۴۳؛ ثقفی، بانوی انقلاب خدیجهای دیگر، ص ۵۸۰.</ref> و بنا به نقلی سکینهخانم دختر یوسفخان بود.<ref>روحانی، نهضت امامخمینی، ج۱، ص۳۶.</ref>{{ببینید|اجداد امامخمینی}} | ||
سیدمصطفی بخشی از علوم دینی را در مکتبخانه زادگاهش و بخشی را نزد [[میرزااحمد خوانساری]] خواند. قرائن نشان میدهند وی پس از بهپایانبردن درسهای اولیه برای ادامه تحصیل به [[اصفهان]] رفتهاست. محمدتقی نجفی معروف به [[آقانجفی اصفهانی]] و محمدباقر فشارکی اصفهانی از استادان وی بودهاند<ref>مرادینیا، خاندان امامخمینی، ص۸۵.</ref> حدود سال ۱۳۰۰ق با [[ | سیدمصطفی بخشی از علوم دینی را در مکتبخانه زادگاهش و بخشی را نزد [[میرزااحمد خوانساری]] خواند. قرائن نشان میدهند وی پس از بهپایانبردن درسهای اولیه برای ادامه تحصیل به [[اصفهان]] رفتهاست. محمدتقی نجفی معروف به [[آقانجفی اصفهانی]] و محمدباقر فشارکی اصفهانی از استادان وی بودهاند<ref>مرادینیا، خاندان امامخمینی، ص۸۵.</ref> حدود سال ۱۳۰۰ق با [[هاجرآغاخانم]] دختر میرزااحمد مجتهد ساکن خمین، نوه حاجمحمدحسین خوانساری [[ازدواج]] کرد و در سال ۱۳۰۵ق برای ادامه تحصیل به [[نجف]] رفت و به [[اجتهاد|درجه اجتهاد]] رسید<ref>روحانی، نهضت امامخمینی، ج۱، ص۳۶؛ گلی زواره، فرازهای فروزان، پژوهشی در سیره اخلاقی، ص۲۳.</ref>؛ سپس به خمین بازگشت و مرجع امور دینی مردم شد. وی سه همسر دایمی و یک همسر موقت داشت: [[هاجرخانم|حاجیه آغاخانم]] دختر میرزااحمد، گوهرملک تاجخانم و عقبیخانم دختر فتحاللهخان همسران دایمی وی بودهاند. شش فرزند وی، مولود آغاخانم، [[سیدمرتضی پسندیده]]، سیدنورالدین هندی، فاطمهخانم، آغازادهخانم و [[سیدروحالله خمینی|سیدروحالله]]، فرزندان او از هاجر بودند.<ref>پسندیده، خاطرات آیتالله پسندیده، ص ۷۴–۷۵.</ref> | ||
سیدمصطفی ملقب به فخرالمجتهدین،<ref>پسندیده، خاطرات آیتالله پسندیده، ص۷۲.</ref> در زادگاه خود به فعالیتهای تبلیغی و اجتماعی پرداخت. در کنار درس و بحث، کشاورزی و باغداری میکرد<ref>مرادینیا، خاندان امامخمینی، ص۸۶–۸۷.</ref> خانوادههای بسیاری از سفره وی نان میخوردند. او با مردم رفتاری کریمانه داشت و در برابر تعدیات والیان و خوانهای ستمکار و اشرار و یاغیان میایستاد<ref>پسندیده، خاطرات آیتالله پسندیده، ص ۷۸–۷۹.</ref> خانهاش پناهگاه متظلمان بود و افراد ستمدیده در سرای وی بست مینشستند؛ از اینرو گروهی از سوارکاران و تفنگداران وابسته به خود داشت. به مهر و امضایش در قبالجات و مرافعات استناد میشد<ref>مرادینیا، خاندان امامخمینی، ص۸۷–۸۹.</ref> و تولیت بخشی از [[وقف|اوقاف]] خمین بر عهده وی بود.<ref>مرادینیا، آقاسیدمصطفی، ص۶۹.</ref> | سیدمصطفی ملقب به فخرالمجتهدین،<ref>پسندیده، خاطرات آیتالله پسندیده، ص۷۲.</ref> در زادگاه خود به فعالیتهای تبلیغی و اجتماعی پرداخت. در کنار درس و بحث، کشاورزی و باغداری میکرد<ref>مرادینیا، خاندان امامخمینی، ص۸۶–۸۷.</ref> خانوادههای بسیاری از سفره وی نان میخوردند. او با مردم رفتاری کریمانه داشت و در برابر تعدیات والیان و خوانهای ستمکار و اشرار و یاغیان میایستاد<ref>پسندیده، خاطرات آیتالله پسندیده، ص ۷۸–۷۹.</ref> خانهاش پناهگاه متظلمان بود و افراد ستمدیده در سرای وی بست مینشستند؛ از اینرو گروهی از سوارکاران و تفنگداران وابسته به خود داشت. به مهر و امضایش در قبالجات و مرافعات استناد میشد<ref>مرادینیا، خاندان امامخمینی، ص۸۷–۸۹.</ref> و تولیت بخشی از [[وقف|اوقاف]] خمین بر عهده وی بود.<ref>مرادینیا، آقاسیدمصطفی، ص۶۹.</ref> | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
== مادر == | == مادر == | ||
مادر امامخمینی، | {{اصلی|هاجرآغاخانم}} | ||
مادر امامخمینی، هاجرآغاخانم، دختر میرزااحمد مجتهد خوانساری از عالمان پارسای خمین، میان سالهای ۱۲۸۵–۱۲۸۸ق، در خمین زاده شد. حدود ۱۳۰۰ق، با سیدمصطفی ازدواج کرد و با وی به نجف رفت. وی زنی پارسا و باتقوا و در میان خویشاوندان و آشنایان مورد احترام بود و پس از شهادت همسرش برای قصاص قاتل وی تلاش کرد. پس از آن به تربیت و مراقبت از فرزندان خود پرداخت و آنان را به کمال رساند. هاجر در سال ۱۳۳۷ق در [[خمین]] درگذشت و پیکرش در امامزاده احمد از نوادگان امامسجاد (ع) در محله خاکفرج قم به خاک سپرده شد.<ref>مرادینیا، خاندان امامخمینی، ص۱۱۶–۱۱۹.</ref> | |||
== عمو و عمهها == | == عمو و عمهها == | ||
خط ۵۹: | خط ۶۰: | ||
# سلطانخانم با کریمخان از مردم خمین ازدواج کرد و دستاورد آن چهار فرزند به نامهای تاجنساءخانم، مریمخانم، امامقلیخان معروف به بیگلربیگی و میرزایحیی بود. میرزایحیی در یکی از مدرسههای جدید تهران به آموزش خط مشغول بود<ref>پسندیده، خاطرات آیتالله پسندیده، ص۵۰–۵۱.</ref> | # سلطانخانم با کریمخان از مردم خمین ازدواج کرد و دستاورد آن چهار فرزند به نامهای تاجنساءخانم، مریمخانم، امامقلیخان معروف به بیگلربیگی و میرزایحیی بود. میرزایحیی در یکی از مدرسههای جدید تهران به آموزش خط مشغول بود<ref>پسندیده، خاطرات آیتالله پسندیده، ص۵۰–۵۱.</ref> | ||
# آغابانوخانم که در پنجشنبه ۱۸ جمادیالاول ۱۲۷۲ق زاده شد و با شکرالله از مردم خمین ازدواج کرد. پس از فوت شوهر، با آخوند ملامحمدجواد کمرهای از علمای خمین ازدواج کرد و از این ازدواج صاحب سه پسر به نامهای [[میرزارضا نجفی]] (از استادان امامخمینی)، میرزاعلیمحمد ملقب به امامجمعه و صدرالدین نجفی شد<ref>پسندیده، خاطرات آیتالله پسندیده، ص۵۲.</ref> | # آغابانوخانم که در پنجشنبه ۱۸ جمادیالاول ۱۲۷۲ق زاده شد و با شکرالله از مردم خمین ازدواج کرد. پس از فوت شوهر، با آخوند ملامحمدجواد کمرهای از علمای خمین ازدواج کرد و از این ازدواج صاحب سه پسر به نامهای [[میرزارضا نجفی]] (از استادان امامخمینی)، میرزاعلیمحمد ملقب به امامجمعه و صدرالدین نجفی شد<ref>پسندیده، خاطرات آیتالله پسندیده، ص۵۲.</ref> | ||
# صاحبهخانم، با شکراللهخان از ایل بربرود، ازدواج کرد. پس از فوت وی به ازدواج شوهرِ خواهر متوفای خود (آغابانوخانم)، ملامحمدجواد کمرهای درآمد. وی بانویی شایسته بود و پس از شهادت برادرش سیدمصطفی، به همراه هاجرخانم همسر برادر به سرپرستی فرزندان وی پرداخت و برای قصاص قاتل برادر به اراک، سپس به تهران رفت و پس از قصاص وی به خمین بازگشت. وی در سال ۱۳۳۶ق با بیماری درگذشت و در کنار امامزاده احمد در خاکفرج قم، کنار قبر مادر امامخمینی دفن شد. از وی فرزندی بر جای نماند.<ref>پسندیده، خاطرات آیتالله پسندیده، ص۵۴–۵۵.</ref> | # صاحبهخانم، با شکراللهخان از ایل بربرود، ازدواج کرد. پس از فوت وی به ازدواج شوهرِ خواهر متوفای خود (آغابانوخانم)، ملامحمدجواد کمرهای درآمد. وی بانویی شایسته بود و پس از شهادت برادرش سیدمصطفی، به همراه [[هاجرآغاخانم|هاجرخانم]] همسر برادر به سرپرستی فرزندان وی پرداخت و برای قصاص قاتل برادر به اراک، سپس به تهران رفت و پس از قصاص وی به خمین بازگشت. وی در سال ۱۳۳۶ق با بیماری درگذشت و در کنار امامزاده احمد در خاکفرج قم، کنار قبر مادر امامخمینی دفن شد. از وی فرزندی بر جای نماند.<ref>پسندیده، خاطرات آیتالله پسندیده، ص۵۴–۵۵.</ref> | ||
== خاندان مادری == | == خاندان مادری == |