کاربر:Alipour/صفحه تمرین

ایام الله به معنای روزهای خدا، به ایامی اشاره دارد که در آن قدرت و عظمت خدا به صورت آشکاری قابل درک و دیدن است و اسباب ظاهری دنیا از تأثیر می‌افتند. در قرآن دو بار تعبیر ایام الله بکار گرفته شده است که مفسران گفته اند اشاره به روزهای پیروزی پیامبران پیشین و امت‌های راستین و از بین رفتن ظلم و طاغوت دارد.

امام‌خمینی در بیانات خود بارها از عبارت ایام الله استفاده کرده است. ایشان در شرح این تعبیر گفته است که همه ایام برای خدا است اما بعضى از ایام یک خصوصیت دارد که براى آن خصوصیت یوم الله مى‌شود؛ از این جهت امام برای بزرگداشت برخی روزها که در شکل‌گیری و پیروزی انقلاب اسلامی نقش داشته، و برای یادآوری عظمت آن، آن روزها را از ایام الله شمرده است؛ مانند روز ۲۲ بهمن، روز ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ش، روز ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ش.

تعریف و جایگاه

ایّام‌ اللَّه (روزهای خدا) به زمان‌هایی گفته می‌شود که اراده، مشیت و نشانه‌های وحدانیّت و قدرت و سلطنت خدا به گونه ویژه‌ای آشکار شده و علل و اسباب مادی و دنیایی از تأثیر افتاده باشد.؛ مانند روز مرگ، که در آن روز سلطنت خدا هویدا می‌گردد، و اسباب دنیوی از سببیت و تأثیر می‌افتند، و نیز مانند روز قیامت که هیچ‌کس برای دیگری مالک چیزی نیست و همه امور، تنها به دست خدا است، و نیز مانند ایامی که قوم نوح و عاد و ثمود در آن ایام به هلاکت رسیدند، چون این گونه ایام، ایامی هستند که قهر و غلبه الهی در آن ظاهر گشته، و عزت خدایی، خودنمایی کرده‌ است. همچنین ایام ظهور رحمت و نعمت الهی، از ایام الله شمرده می‌شود، البته آن ایامی که نعمتهای الهی آن چنان ظهوری یافته که در دیگر ایام به آن روشنی نبوده‌ است، مانند روزی که حضرت نوح و یارانش از کشتی بیرون آمدند و مشمول سلام و برکات خدا شدند، و روزی که ابراهیم(ع) از آتش نجات یافت، و امثال اینها، زیرا اینگونه ایام، در حقیقت نسبتی به غیر خدا نداشته، بلکه ایام خدا و منسوب به اویند. از پیامبر(ص) روایت شده که «ایّام‌اللّه نعمت‌ها، بلاها و عذاب‌های خداوند است.»

ایام الله دوبار در قرآن به کار رفته‌است. در آیه ۵ سوره ابراهیم از حضرت موسی خواسته شده که ایام‌الله را به قومش یادآوری کند چراکه در این یادآوری عبرت‌ها است. همچنین در آیه ۱۴ سوره جاثیه نیز از کسانی که ایمان آورده‌اند خواسته شده از کسانی که به ایام‌الله امید ندارند درگذرند، تا اینکه خدا هر قومی را به سبب آنچه انجام داده، مجازات کند.

مفسران در تفسیر ایام الله در قرآن احتمالات مختلفی داده‌اند: بعضی گفته‌اند اشاره به روزهای پیروزی پیامبران پیشین و امت‌های راستین آنها می‌باشد، و روزهایی که انواع نعمت‌های الهی بر اثر شایستگی‌ها شامل حال آنها می‌باشد. بعضی نیز گفته‌اند اشاره به روزهایی است که خداوند اقوام سرکش را به زنجیر عذاب می‌کشید و طاغوت‌ها را از بین می‌برد. و بعضی هم هردو تفسیر را از معانی ایام الله دانسته‌اند. به طور کلی گفته شده ایام اللَّه، تمام روزهایی است که دارای عظمتی در تاریخ زندگی بشر است که فرمان خدا در آن چنان درخشیده، که بقیه امور را تحت الشعاع خود قرار داده است. هر روز ظهور و قیام پیامبری در آن بوده، یا طاغوت و فرعون گردنکشی در آن از بین رفته از ایام اللَّه است. همچنین ایام اللَّه را به روزهای مخصوصی مربوط دانسته‌اند که امتیاز و روشنایی و درخشش فوق‌العاده‌ای دارد. که در آن تحوّلات بزرگی از قهر خداوند نسبت به ستمگران یا مهر الهی نسبت به مؤمنان صورت می‌گیرد.

ایام الله از نگاه امام‌خمینی

امام خمینی توجه ویژه‌ای به تعبیر «ایام الله»، که عبارتی قرآنی است، دارد و در سخنرانی‌های خود بارها از این تعبیر برای بزرگداشت برخی روزهای تاریخی استفاده کرده است. ایشان در شرح این تعبیر گفته است که همه ایام برای خدا است اما بعضى از ایام یک خصوصیت دارد که براى آن خصوصیت یوم الله مى‌شود. امام‌خمینی با توجه به آیات قرآن که تذکر به ایام الله را لازم دانسته، این تذکر را امری انسان‌ساز برشمرده که برای تاریخ و انسان‌ها آموزنده و بیدار‌کننده است. امام این حوادث را سرمشقی برای جامعه بیان کند.

از نگاه امام، روز هجرت پیامبر به مدینه، روز فتح مکه، یوم الله است؛ چون روز بروز قدرت الهی است که یک یتیم را که در مکه اجازه نمی دادند سکونت کند، چندی بعد مکه به دست او فتح شد و آن ثروت ها و قدرت ها نتوانستند مانع او شوند. ایشان همچنین روزی که حضرت علی بر خوارج پیروز شد نیز از یوم الله برشمرده است. از دید امام روزهایى که خداوند براى تنبیه ملت‌ها یک چیزهائى را وارد مى‌کند، یک زلزله‌اى وارد مى‌کند، یک سیلى وارد مى‌کند، یک طوفانى وارد مى‌کند که شلاق بزند به این مردم که آدم بشوید، اینها هم یوم الله است. چیزهائى است که به خدا مربوط است.

امام‌خمینی از جهت پاسداشت برخی روزها که در تاریخ انقلاب نقش بسزایی داشتند، آنها را ایام الله نامیده است تا تذکر آن روزها برای مردم درس و پندی باشد:

روز ۲۲ بهمن

روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ش از نظر امام‌خمینی به دلیل عظمتی که ملت ایران با اتکا و توکل به خداوند از خود نشان داد، از ایام الله شمرده می‌شود. در اندیشه امام، در این روز انقلاب مردم ایران متکی بر خداوند با سرافرازی به پیروزی رسید و توطئه‌هاى دشمنان با دست تواناى خداوند قادر یکى پس از دیگرى خنثى شد و این مولود نوپاى ابراهیمى محمدى به رشد و قدرت و شهرت خود ادامه داده تا مقدمات ظهور منجى بشریت را فراهم آورد.

روز ۲۶ دی

امام‌خمینی روز ۲۶ دی ماه را از ایام الله شمرده است. امام در بیان این روز فرموده است که ملت ایران در مقابل شاه هیچ قدرتی نداشت. شاهی که همه دنیا پشت آن ایستاده بود، اما ملت ایران توانست او را شکست دهد. از این جهت باید این روز را از ایام الله دانست.

روز ۱۷ شهریور

۱۷ شهریور از نگاه امام خمینی از ایام الله شمرده می‌شود. امام در پاسداشت این روز تأکید می کند که باید این روز را زنده نگه داریم و نسل‌های آینده بدانند که این ملت چه رشادت هایی در مقابل دیوسیرتی دژخیمان رژیم شاهنشاهى از خود نشان داد. از نظر امام این روز باید زنده بماند تا نسلهای آینده بدانند جمهورى اسلامى با چه جان نثارى‌ها و از خودگذشتگى ها به دست آمده است تا این هدیه بزرگ الهى را حفظ نمایند. امام معتقد است این ایام الهی است که ملت ما را بیدار میکند و نباید از یاد برود که چگونه این مردم برای اهداف خود خون و جان خود را نثار کردند.

روز ۱۵ خرداد

روز ۱۵ خرداد از روزهایی است که امام خمینی آن را یوم الله نامیده است. امام با پاسداشت این روز آن را مبدأ نهضت اسلامى ایران بیان می‌کند. که ملت ایران در مقابل یک قدرت ایستاد، که به حسب ظاهر شکست خورد اما همانجا مبدأ پیروزى ملت است. امام در بیان تذکر این یوم الله، معتقد است ملت ایران این روز را زنده نگه می دارد و آن خون ها را که به ستم پهلوی ریخته شد از یاد نمی‌برد.

منابع

• قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن‏، ۱۳۸۸ش.