کوفه: تفاوت میان نسخه‌ها

کوفه در ۸کیلومتری شرق نجف اشرف و بر کرانه رود فرات قرار دارد. نزدیکی شهر به فرات و نیز جاری بودن یکی از شاخه‌های فرات در شرق آن، موجب آب و هوای مطبوع و حاصلخیزی زمین‌های اطراف شهر شده است.<ref>اصطخری، المسالک والممالک، ص۸۳؛ ابن بطوطه، سفرنامه ابن بطوطه، ج۱، ص۲۷۰</ref>

کوفه که به شهادت تاریخ از شهرهای آباد گذشته بوده است، در دورۀ اسلامی از نو بازسازی شد. هدف از بازسازی شهر نیز ساخت محلی برای اسکان مجاهدان مسلمان بود.<ref>دینوری، الأخبار الطوال، ص۱۲۳-۱۲۴</ref> کوفه در دوره خلیفۀ دوم که همراه با فتوحات اسلامی بود، به یک پایگاه نظامی تبدیل شد.<ref>دینوری، اخبار الطوال، ص۱۲۴</ref> از نخستین اقدامات مسلمانان در کوفه، ساخت مسجد کوفه و دار الاماره در مرتفع‌ترین بخش شهر بود.<ref>براقی، تاریخ کوفه، ص۱۱۹</ref>

در سال ۳۶ هجری، [[امام‌علی(ع)|امام علی(ع)]] کوفه را مرکز خلافت اسلامی قرار داد. در این دوره کوفه به دلیل آب و هوای خوب و وضعیت اقتصادی مناسبی که از راه غنائم‌ و خراج‌ سرزمین‌های فتح شده کسب کرده بود، پذیرای مهاجرت اقوام و گروه‌های مختلف از قلمرو اسلامی آن روز شد.‌<ref>طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۸۰</ref>

کوفه از شهرهای خوش آب و هوای عراق و نزدیک نجف اشرف بود که بسیاری از مراجع، در روزهای گرم تابستان به آن‌جا سفر می‌کردند. [[امام‌خمینی]] نیز اگر چه در ایام جوانی -که مسئولیت [[رهبری امام خمینی|رهبری]] را به عهده نداشت- در ایام گرم تابستان به محلات یا شمال تهران می‌رفت؛ اما در [[تبعید امام‌خمینی|ایام تبعید]] و رهبری [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت]]، با وجود گرمای فراوان [[نجف]]، حتی یک شب حاضر نشد به کوفه که هوای خنک‌تری داشت برود. ایشان در برابر اصرار همراهان برای رفتن به کوفه حتی به قدر دو ساعت در روز، می‌گفت: «من چطور بروم آن‌جا خوشگذرانی کنم و جوانان مردم در ایران زیر [[شکنجه]] (رژیم شاه) جان بدهند»؟<ref>پورتال امام‌خمینی، [http://www.imam-khomeini.ir/fa/n2983/%D8%B3%D8%B1%D9%88%DB%8C%D8%B3_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%A7%D8%B7%D9%84%D8%A7%D8%B9_%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%86%DB%8C/%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85_%D8%AE%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C_%D9%88_%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8_%D8%A7 هواخوری امام کنار شط کوفه]</ref>

امام‌خمینی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز در سخنان خود بارها [[مردم|مردم ایران]] را از نظر وفاداری و اطاعت‌پذیری از رهبر، از مردم حجاز در عهد [[پیامبر اکرم(ص)|رسول الله(ص)]] و مردم کوفه در دوران امام‌علی(ع) و سیدالشهداء(ع) بهتر دانست.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱۶، ص۹۶-۹۷؛ ج۲۱، ص۴۱۰</ref> ایشان با اشاره به سیاست‌بازی‌های سیاست‌بازان، تأکید می‌کرد حتی در دوران [[امام حسین(ع)|امام‌حسین(ع)]]، برای مردم کوفه که امام و پدرش را دیده بودند و از مجاهدت‌های او خبر داشتند، چهره پسر پيغمبر را طوری نشان دادند که همين مردم كوفه براى كشتن پسر پيغمبر مسابقه مى‌كردند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱۵، ص۲۶۷</ref>

ابن بطوطه، محمد بن عبدالله، سفرنامه ابن بطوطه، ترجمه محمدعلی موحد، تهران، آگاه، ۱۳۷۶.

 

اصطخری، ابراهیم بن محمد، مسالک الممالک، بیروت، دار صادر، بی تا.

 

امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، ۱۳۸۹.

 

براقی، سید حسین، تاریخ کوفه، ترجمه سعید راد رحیمی، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۸۱.

 

پرتال امام‌خمینی، [http://www.imam-khomeini.ir/fa/n2983/%D8%B3%D8%B1%D9%88%DB%8C%D8%B3_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%A7%D8%B7%D9%84%D8%A7%D8%B9_%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%86%DB%8C/%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85_%D8%AE%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C_%D9%88_%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8_%D8%A7 هواخوری امام کنار شط کوفه]، تاریخ بازدید: ۲۱/۱۲/۱۴۰۳.  

 

دینوری، احمد بن داود، الأخبار الطوال، قم، الشریف الرضی، ۱۳۷۳.

 

طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، محقق محمد أبوالفضل ابراهیم، بیروت، بی‌نا، بی‌تا.