۲۶٬۶۵۸
ویرایش
جز (removed Category:پروژه عقلی; added Category:مقالههای ارزیابیشده عقلی using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
[[امامخمینی]] نیز برای قاعده اصل سنخیت نتایج و ثمراتی برشمرده است؛ از جمله: | [[امامخمینی]] نیز برای قاعده اصل سنخیت نتایج و ثمراتی برشمرده است؛ از جمله: | ||
# [[قاعده الواحد]]: امامخمینی برای تبیین دقیق قاعده الواحد، از اصل سنخیت بهره برده، معتقد است؛ از آنجا که [[واجبالوجود]] واحد است به وحدت حقه حقیقیه، ازاینرو جز معلول واحد که همان صادر اول است، صادر نمیشود و اگر واحد مقید به جهت وحدت باشد، قاعده منحصر در واجبالوجود نخواهد بود؛ زیرا هر علتی از آن جهتی که موجب صدور محلول خاصی میشود به مقتضای قانون اصل سنخیت، از همان جهت نمیتواند علت برای معلول دیگری باشد، بنابراین طبق اصل سنخیت و وحدت حقیقی یک وجود واحد از علت صادر میشود و سایر موجودات نیز به واسطه آن معلول اول نیز صادر میشوند.<ref>امامخمینی، تقریرات فلسفه، ج۲، ص۱۸۷ و ۲۳۴؛ ج۳، ص۵۶۱؛ انتظام، پیش فرضهای فلسفی در علم اصول، ص۳۴۴-۳۴۵.</ref> | # [[قاعده الواحد]]: امامخمینی برای تبیین دقیق قاعده الواحد، از اصل سنخیت بهره برده، معتقد است؛ از آنجا که [[واجبالوجود]] واحد است به وحدت حقه حقیقیه، ازاینرو جز معلول واحد که همان صادر اول است، صادر نمیشود و اگر واحد مقید به جهت وحدت باشد، قاعده منحصر در واجبالوجود نخواهد بود؛ زیرا هر علتی از آن جهتی که موجب صدور محلول خاصی میشود به مقتضای قانون اصل سنخیت، از همان جهت نمیتواند علت برای معلول دیگری باشد، بنابراین طبق اصل سنخیت و وحدت حقیقی یک وجود واحد از علت صادر میشود و سایر موجودات نیز به واسطه آن معلول اول نیز صادر میشوند.<ref>امامخمینی، تقریرات فلسفه، ج۲، ص۱۸۷ و ۲۳۴؛ ج۳، ص۵۶۱؛ انتظام، پیش فرضهای فلسفی در علم اصول، ص۳۴۴-۳۴۵.</ref> | ||
# ادراکات: به اعتقاد امامخمینی لازم است بین مدرِک و مدرَک سنخیت باشد تا ادراک صورت پذیرد، طبق تطبیق عوالم هستی با ادراکات انسان، مدرَکات طبیعی باید همسنخ عالم طبیعت، مدرَکات غیبی باید هم سنخ عالم عقل و مدرَکات برزخی باید هم سنخ [[برزخ|عالم برزخ]] باشند. و مادامی که [[نفس انسان]] در غیب و تجرد ذاتی است، نمیتواند موجودات پایینتر را درک کند مگر مناسبت و سنخیت باشد.<ref>امامخمینی، تقریرات فلسفه، ج۱، ص۲۷۰-۲۷۲.</ref> | # ادراکات: به اعتقاد امامخمینی لازم است بین مدرِک و مدرَک سنخیت باشد تا ادراک صورت پذیرد، طبق تطبیق عوالم هستی با ادراکات انسان، مدرَکات طبیعی باید همسنخ عالم طبیعت، مدرَکات غیبی باید هم سنخ عالم عقل و مدرَکات برزخی باید هم سنخ [[برزخ|عالم برزخ]] باشند. و مادامی که [[نفس|نفس انسان]] در غیب و تجرد ذاتی است، نمیتواند موجودات پایینتر را درک کند مگر مناسبت و سنخیت باشد.<ref>امامخمینی، تقریرات فلسفه، ج۱، ص۲۷۰-۲۷۲.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |