پرش به محتوا

علی عبودیت: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۷۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۰ اسفند ۱۴۰۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴: خط ۳۴:
میرزا علی عبودیت، در سال ۱۳۰۹ش در شهر اصفهان به دنیا آمد.<ref>«تشییع و خاکسپاری پیکر آیت‌الله میرزا علی عبودیت».</ref> درباره خانواده او اطلاعاتی در دست نیست، ولی وی در مصاحبه‌ای، از تهجد و تدین پدرش سخن گفته است.  
میرزا علی عبودیت، در سال ۱۳۰۹ش در شهر اصفهان به دنیا آمد.<ref>«تشییع و خاکسپاری پیکر آیت‌الله میرزا علی عبودیت».</ref> درباره خانواده او اطلاعاتی در دست نیست، ولی وی در مصاحبه‌ای، از تهجد و تدین پدرش سخن گفته است.  


او تا دوران جوانی در کارخانه‌ای ریسندگی در اصفهان به‌عنوان کارگر، مشغول به کار بود. در همان دوران، به سبب علاقه به تحصیل دروس حوزوی، با طلبه‌ای هماهنگ کرده بود تا تحصیلات حوزوی را نزد او فراگیرد. مشکلات تحصیل و کارگری در نهایت او را واداشت ترک کار کند و به صورت تمتم وقت به تحصیل دروس حوزوی اهتمام ورزد.<ref>«ای کاش قوم من بدانند؛ شرحی از زندگانی آیت‌الله میرزا علی عبودیت»، ص۱۵.</ref> او پس از آن به صورت مستمر، به تحصیل ادامه پرداخت، ولی اطلاعاتی درباره استادان او در آن مقطع در دست نیست. به نظر می‌رسد در حوزه علمیه اصفهان به فراگیری دروس مقدمات و سطح می‌پرداخته است. او سپس راهی قم شد، ولی دراین‌باره نیز اطلاعاتی وجود ندارد و فقط از آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی.<ref>«تشییع و خاکسپاری پیکر آیت‌الله میرزا علی عبودیت»)</ref> و امام‌خمینی به‌عنوان یکی از استادان او نام برده‌اند. با استناد به حضور او در درس آیت‌الله بروجردی، می‌توان گفت که در دهه ۱۳۳۰ش در درس ایشان و امام‌خمینی شرکت می‌کرده است. درباره سال‌های دقیق حضور او درس امام‌خمینی گزارشی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که حضوری درازمدت در درس امام‌خمینی داشته است، چراکه در اغلب گزارش‌ها درباره عبودیت، از وی به‌عنوان شاگرد امام‌خمینی نام برده‌اند.<ref>همان؛ «آیت‌الله عبودیت، استاد اخلاق اصفهان درگذشت»، ص۱۱؛ فروزبخش، ص۳؛ «تشییع و خاکسپاری پیکر آیت‌الله میرزا علی عبودیت»)</ref>
او تا دوران جوانی در کارخانه‌ای ریسندگی در اصفهان به‌عنوان کارگر، مشغول به کار بود. در همان دوران، به سبب علاقه به تحصیل دروس حوزوی، با طلبه‌ای هماهنگ کرده بود تا تحصیلات حوزوی را نزد او فراگیرد. مشکلات تحصیل و کارگری در نهایت او را واداشت ترک کار کند و به صورت تمتم وقت به تحصیل دروس حوزوی اهتمام ورزد.<ref>«ای کاش قوم من بدانند؛ شرحی از زندگانی آیت‌الله میرزا علی عبودیت»، ص۱۵.</ref> او پس از آن به صورت مستمر، به تحصیل ادامه پرداخت، ولی اطلاعاتی درباره استادان او در آن مقطع در دست نیست. به نظر می‌رسد در حوزه علمیه اصفهان به فراگیری دروس مقدمات و سطح می‌پرداخته است. او سپس راهی قم شد، ولی دراین‌باره نیز اطلاعاتی وجود ندارد و فقط از آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی.<ref>«تشییع و خاکسپاری پیکر آیت‌الله میرزا علی عبودیت».</ref> و امام‌خمینی به‌عنوان یکی از استادان او نام برده‌اند. با استناد به حضور او در درس آیت‌الله بروجردی، می‌توان گفت که در دهه ۱۳۳۰ش در درس ایشان و امام‌خمینی شرکت می‌کرده است. درباره سال‌های دقیق حضور او درس امام‌خمینی گزارشی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که حضوری درازمدت در درس امام‌خمینی داشته است، چراکه در اغلب گزارش‌ها درباره عبودیت، از وی به‌عنوان شاگرد امام‌خمینی نام برده‌اند.<ref>«تشییع و خاکسپاری پیکر آیت‌الله میرزا علی عبودیت»؛ «آیت‌الله عبودیت، استاد اخلاق اصفهان درگذشت»، ص۱۱؛ فروزبخش، «بذرشناس و زمین‌شناس»، ص۳؛ «تشییع و خاکسپاری پیکر آیت‌الله میرزا علی عبودیت»)</ref>


عبودیت پس از پایان تحصیل در قم، به اصفهان بازگشت و به تدریس در حوزه علمیه آن شهر پرداخت. وی ابتدا به تدریس دروس سطح اهتمام داشت. همچنین مدتی هم کتاب نهایت الحکمه علامه سیدمحمدحسین طباطبایی را تدریس می‌کرد، ولی پس از مدتی، با اینکه مجتهد و صاحب فتوا بود و شاگردهایش درس‌های سطح عالی حوزه را تدریس می‌کردند و خودش هم تا مدت‌ها مدرس و استاد همان درس‌ها بود، آن درس‌ها را رها کرد و فقط به تدریس رساله برای طلاب پایه اول و دوم حوزه علمیه اصفهان پرداخت. به قول خودش «اگر برای خدا باشد، چه فرقی می‌کند مبتدی یا عالی. می‌گوید تو بندگی‌ات را بکن، خدا خدایی‌اش را خوب بلد است، خودش هم همین‌طور است، اصلاً عین عبودیت است، عین بندگی».<ref>«ای کاش قوم من بدانند؛ شرحی از زندگانی آیت‌الله میرزا علی عبودیت»، ص۱۵.</ref> فروزبخش، با استناد به روحیات فردی و شخصی میرزا علی عبودیت، اهتمام به تدریس دروس پایه را، توجه عبودیت به خودشناسی و رویکرد اخلاقی ـ عرفانی او دانسته است.<ref>فروزبخش، ص۳.</ref> وی همچنین از مدرسان نامور اخلاق در اصفهان بود و به این صفت هم متصف شده بود. او در کنار تدریس در حوزه علمیه اصفهان، به تبلیغ دین هم می‌پرداخت.<ref>«ای کاش قوم من بدانند؛ شرحی از زندگانی آیت‌الله میرزا علی عبودیت»، ص۱۵.</ref>
عبودیت پس از پایان تحصیل در قم، به اصفهان بازگشت و به تدریس در حوزه علمیه آن شهر پرداخت. وی ابتدا به تدریس دروس سطح اهتمام داشت. همچنین مدتی هم کتاب نهایت الحکمه علامه سیدمحمدحسین طباطبایی را تدریس می‌کرد، ولی پس از مدتی، با اینکه مجتهد و صاحب فتوا بود و شاگردهایش درس‌های سطح عالی حوزه را تدریس می‌کردند و خودش هم تا مدت‌ها مدرس و استاد همان درس‌ها بود، آن درس‌ها را رها کرد و فقط به تدریس رساله برای طلاب پایه اول و دوم حوزه علمیه اصفهان پرداخت. به قول خودش «اگر برای خدا باشد، چه فرقی می‌کند مبتدی یا عالی. می‌گوید تو بندگی‌ات را بکن، خدا خدایی‌اش را خوب بلد است، خودش هم همین‌طور است، اصلاً عین عبودیت است، عین بندگی».<ref>«ای کاش قوم من بدانند؛ شرحی از زندگانی آیت‌الله میرزا علی عبودیت»، ص۱۵.</ref> فروزبخش، با استناد به روحیات فردی و شخصی میرزا علی عبودیت، اهتمام به تدریس دروس پایه را، توجه عبودیت به خودشناسی و رویکرد اخلاقی ـ عرفانی او دانسته است.<ref>فروزبخش، «بذرشناس و زمین‌شناس»، ص۳.</ref> وی همچنین از مدرسان نامور اخلاق در اصفهان بود و به این صفت هم متصف شده بود. او در کنار تدریس در حوزه علمیه اصفهان، به تبلیغ دین هم می‌پرداخت.<ref>«ای کاش قوم من بدانند؛ شرحی از زندگانی آیت‌الله میرزا علی عبودیت»، ص۱۵.</ref>


علی عبودیت در کنار تدریس و تبلیغ در اصفهان، به مبارزه با حکومت پهلوی هم می‌پرداخت. ازجمله در ۲۵ دی ۱۳۵۶، همراه با روحانیان مبارز اصفهان، با ارسال نامه‌ای به مراجع عظام تقلید با عنوان «انا لله و انا الیه راجعون»، ضمن اهانت‌آمیز دانستن مقاله احمد رشیدی مطلق در روزنامه اطلاعات، سرکوب تظاهرات مردم قم در اعتراض به آن اقدام را محکوم و اعلام کردند در اعتراض به آن «اعمال ضدانسانی که بر خلاف قانون حقوق بشر و ضد اخلاق و عدالت اجتماعی است»، کلاس‌های درس را تعطیل و از اقامه نماز جماعت خودداری خواهند کرد.<ref>سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد ساواک، ج۸، ص۳۱۶؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک: استان اصفهان، ج۱، ص۱۹۱-۱۹۲.</ref>
علی عبودیت در کنار تدریس و تبلیغ در اصفهان، به مبارزه با حکومت پهلوی هم می‌پرداخت. ازجمله در ۲۵ دی ۱۳۵۶، همراه با روحانیان مبارز اصفهان، با ارسال نامه‌ای به مراجع عظام تقلید با عنوان «انا لله و انا الیه راجعون»، ضمن اهانت‌آمیز دانستن مقاله احمد رشیدی مطلق در روزنامه اطلاعات، سرکوب تظاهرات مردم قم در اعتراض به آن اقدام را محکوم و اعلام کردند در اعتراض به آن «اعمال ضدانسانی که بر خلاف قانون حقوق بشر و ضد اخلاق و عدالت اجتماعی است»، کلاس‌های درس را تعطیل و از اقامه نماز جماعت خودداری خواهند کرد.<ref>سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد ساواک، ج۸، ص۳۱۶؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک: استان اصفهان، ج۱، ص۱۹۱-۱۹۲.</ref>
خط ۵۰: خط ۵۰:
* انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک: استان اصفهان (۱۳۸۲)، ج۱، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
* انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک: استان اصفهان (۱۳۸۲)، ج۱، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
* «ای کاش قوم من بدانند؛ شرحی از زندگانی آیت‌الله میرزا علی عبودیت» (۱۳۸۸)، مجله دیدار آشنا، شماره ۱۰۹، آبان.
* «ای کاش قوم من بدانند؛ شرحی از زندگانی آیت‌الله میرزا علی عبودیت» (۱۳۸۸)، مجله دیدار آشنا، شماره ۱۰۹، آبان.
* «تشییع و خاکسپاری پیکر آیت‌الله میرزا علی عبودیت» (۱۳۹۶)، http://www.iribnews.ir/fa/news/2008822.
* «[http://www.iribnews.ir/fa/news/2008822 تشییع و خاکسپاری پیکر آیت‌الله میرزا علی عبودیت]» (۱۳۹۶).
* سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج۸، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
* سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج۸، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
* فروزبخش، محمود (۱۳۹۶)، «بذرشناس و زمین‌شناس»، روزنامه اصفهان زیبا، شماره ۳۱۴۹، دوم اسفند.
* فروزبخش، محمود (۱۳۹۶)، «بذرشناس و زمین‌شناس»، روزنامه اصفهان زیبا، شماره ۳۱۴۹، دوم اسفند.
{{پایان}}
{{پایان}}
[[رده:پروژه شاگردان3]]
[[رده:پروژه شاگردان3]]
۲۷٬۵۰۷

ویرایش