۲۱٬۱۴۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
[[امامخمینی]] نیز یادآور شدهاست امامجواد (ع) عقاید و علوم و معارف اسلام و اهل بیت (ع) را برای مردم بیان میکرد و با گفتگوهای شفاهی و از راه مکاتبه به پرسشهای آنان پاسخ میداد<ref>امام خمینی، مکاسب، ۱/۷۳–۷۴.</ref> و نیز به شیعیان توصیه میکرد از کتابهای روایی امامان مراقبت کنند<ref>امام خمینی، تنقیح الاصول، ۳/۱۳۰.</ref> ایشان با اشاره به برخی از روایات<ref>کلینی، الکافی، ۱/۸۰–۸۲.</ref> تصویر درست از خداوند و بیان صفات کمال حقتعالی برای مردم و بهدورداشتن خدا از تشبیه به مخلوقات را از بیانات امامجواد (ع) بازگو کردهاست.<ref>امام خمینی، مصباح الهدایه، ۱۶.</ref> حضرت در برابر فرقه مجسِّمه که با برداشتهای غلط آنان از آیاتی چون «یدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیدیهِمْ»<ref>فتح، ۱۰.</ref> و «الرَّحْمنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی»<ref>طه، ۵.</ref> خداوند سبحان را جسم میپنداشتند، شیعیان را از نمازگزاردن پشت سر آنان و ادای [[زکات]] به آنان منع کرد<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ۳/۲۸۳.</ref> ایشان با سران [[غالیان]] بهشدت برخورد میکرد، ازجمله ابوالخطاب (محمدبنابیزینب) و پیروان او را [[لعن]] کرد و به اصحاب خود نیز دستور داد آنان را لعن کنند؛<ref>طوسی، اختیار معرفة الرجال، ۲/۸۱۱.</ref> همچنین قائلان به غیبت [[امامموسی کاظم(ع)]]، را نیز مصداق نواصب میدانست و شیعیان را از نمازگزاردن در پشت سر آنان منع میکرد.<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱/۳۷۹؛ عطاردی، مسند الامامالجواد ابیجعفر محمدبن علی (ع)، ۱۵۰.</ref> | [[امامخمینی]] نیز یادآور شدهاست امامجواد (ع) عقاید و علوم و معارف اسلام و اهل بیت (ع) را برای مردم بیان میکرد و با گفتگوهای شفاهی و از راه مکاتبه به پرسشهای آنان پاسخ میداد<ref>امام خمینی، مکاسب، ۱/۷۳–۷۴.</ref> و نیز به شیعیان توصیه میکرد از کتابهای روایی امامان مراقبت کنند<ref>امام خمینی، تنقیح الاصول، ۳/۱۳۰.</ref> ایشان با اشاره به برخی از روایات<ref>کلینی، الکافی، ۱/۸۰–۸۲.</ref> تصویر درست از خداوند و بیان صفات کمال حقتعالی برای مردم و بهدورداشتن خدا از تشبیه به مخلوقات را از بیانات امامجواد (ع) بازگو کردهاست.<ref>امام خمینی، مصباح الهدایه، ۱۶.</ref> حضرت در برابر فرقه مجسِّمه که با برداشتهای غلط آنان از آیاتی چون «یدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیدیهِمْ»<ref>فتح، ۱۰.</ref> و «الرَّحْمنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی»<ref>طه، ۵.</ref> خداوند سبحان را جسم میپنداشتند، شیعیان را از نمازگزاردن پشت سر آنان و ادای [[زکات]] به آنان منع کرد<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ۳/۲۸۳.</ref> ایشان با سران [[غالیان]] بهشدت برخورد میکرد، ازجمله ابوالخطاب (محمدبنابیزینب) و پیروان او را [[لعن]] کرد و به اصحاب خود نیز دستور داد آنان را لعن کنند؛<ref>طوسی، اختیار معرفة الرجال، ۲/۸۱۱.</ref> همچنین قائلان به غیبت [[امامموسی کاظم(ع)]]، را نیز مصداق نواصب میدانست و شیعیان را از نمازگزاردن در پشت سر آنان منع میکرد.<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱/۳۷۹؛ عطاردی، مسند الامامالجواد ابیجعفر محمدبن علی (ع)، ۱۵۰.</ref> | ||
{{ببینید| | {{ببینید|امامرضا (ع)}} | ||
امامخمینی به استناد روایات<ref>کلینی، الکافی، ۱/۴۴۱.</ref> یادآور شدهاست امام نهم (ع) در اختلافات فکری شیعیان ازجمله دربارهٔ ائمه (ع) و حدود اختیارات آنان، راه درست را به آنان مینمایانْد و جایگاه [[اهل بیت(ع)]] را نزد خداوند برایشان روشن میساخت و به آنان یادآور میشد از راه ائمه (ع) باید پیروی کنند و از راه و رسم آنان نباید تخلف کنند.<ref>امام خمینی، چهل حدیث، ۵۵۱.</ref> ایشان با استناد به روایتی از امامجواد (ع)<ref>کلینی، الکافی، ۳/۲۸۲؛ طوسی، الاستبصار ۱/۲۷۴.</ref> در اختلاف شیعیان در وقت [[نماز صبح]]، با تأکید بر ضرورت محسوسبودن [[طلوع فجر]]، نور عمودی واقع در افق را معیار فجر ندانسته، بلکه گسترش عرضی نور صبح را علامت طلوع فجر شمردهاست.<ref>امام خمینی، الرسائل العشره، ۲۰۳–۲۰۴.</ref> | امامخمینی به استناد روایات<ref>کلینی، الکافی، ۱/۴۴۱.</ref> یادآور شدهاست امام نهم (ع) در اختلافات فکری شیعیان ازجمله دربارهٔ ائمه (ع) و حدود اختیارات آنان، راه درست را به آنان مینمایانْد و جایگاه [[اهل بیت(ع)]] را نزد خداوند برایشان روشن میساخت و به آنان یادآور میشد از راه ائمه (ع) باید پیروی کنند و از راه و رسم آنان نباید تخلف کنند.<ref>امام خمینی، چهل حدیث، ۵۵۱.</ref> ایشان با استناد به روایتی از امامجواد (ع)<ref>کلینی، الکافی، ۳/۲۸۲؛ طوسی، الاستبصار ۱/۲۷۴.</ref> در اختلاف شیعیان در وقت [[نماز صبح]]، با تأکید بر ضرورت محسوسبودن [[طلوع فجر]]، نور عمودی واقع در افق را معیار فجر ندانسته، بلکه گسترش عرضی نور صبح را علامت طلوع فجر شمردهاست.<ref>امام خمینی، الرسائل العشره، ۲۰۳–۲۰۴.</ref> | ||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
امامجواد (ع) چهار فرزند به نامهای علی (ع)، موسی، فاطمه و امامه داشت.<ref>مفید، الارشاد، ۲/۲۹۵.</ref> ایشان فرزند خود علی (ع) را به جانشینی خود معرفی کرد<ref>مفید، الارشاد، ۲/۲۹۵؛ مسعودی، اثبات الوصیه، ۲۲۷.</ref> امامخمینی در سفر تبعید از [[ترکیه]] به عراق نخست به کاظمین برای زیارت [[موسیبنجعفر(ع)]] و امامجواد (ع) رفت و پس از چند روز اقامت در عصر جمعه ۱۶/۷/۱۳۴۴ راهی [[کربلا]] شد.<ref>روحانی، نهضت امامخمینی، ۲/۱۶۱–۱۶۴.</ref> | امامجواد (ع) چهار فرزند به نامهای علی (ع)، موسی، فاطمه و امامه داشت.<ref>مفید، الارشاد، ۲/۲۹۵.</ref> ایشان فرزند خود علی (ع) را به جانشینی خود معرفی کرد<ref>مفید، الارشاد، ۲/۲۹۵؛ مسعودی، اثبات الوصیه، ۲۲۷.</ref> امامخمینی در سفر تبعید از [[ترکیه]] به عراق نخست به کاظمین برای زیارت [[موسیبنجعفر(ع)]] و امامجواد (ع) رفت و پس از چند روز اقامت در عصر جمعه ۱۶/۷/۱۳۴۴ راهی [[کربلا]] شد.<ref>روحانی، نهضت امامخمینی، ۲/۱۶۱–۱۶۴.</ref> | ||
{{ببینید| | {{ببینید|امامهادی (ع)}} | ||
== پانویس == | == پانویس == |