۲۱٬۳۱۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
| عنوان = سیدعزالدین زنجانی | | عنوان = سیدعزالدین زنجانی | ||
| تصویر = صصص.jpg | | تصویر = صصص.jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
|سرشناسی = | |سرشناسی = | ||
|نام کامل = سیدمحمد عزالدین حسینی زنجانی | |نام کامل = سیدمحمد عزالدین حسینی زنجانی | ||
|لقب = سیدعزالدین زنجانی | |لقب = سیدعزالدین زنجانی | ||
|نسب = | |نسب = | ||
|زادروز = | |زادروز = [[فروردین]] ۱۳۰۰ش/ [[رجب]] ۱۳۴۰ق | ||
|شهر تولد = [[زنجان]] | |شهر تولد = [[زنجان]] | ||
|کشور تولد = [[ایران]] | |کشور تولد = [[ایران]] | ||
|تاریخ درگذشت = | |تاریخ درگذشت = ۲۴ خرداد ۱۳۹۲ | ||
|شهر درگذشت = | |شهر درگذشت = | ||
|کشور درگذشت = [[ایران]] | |کشور درگذشت = [[ایران]] | ||
|آرامگاه = رواق دارالزهد [[امامرضا(ع)]] | |آرامگاه = رواق دارالزهد [[امامرضا(ع)]] | ||
|نام همسر = | |نام همسر = | ||
|فرزندان = سه دختر و پنج پسر/سیدمحمد و سیدمحمدباقر و | |فرزندان = سه دختر و پنج پسر/سیدمحمد و سیدمحمدباقر و … | ||
|خویشاوند سرشناس= | |خویشاوند سرشناس= | ||
|دین = [[اسلام]] | |دین = [[اسلام]] | ||
|مذهب = [[شیعه]] | |مذهب = [[شیعه]] | ||
|پیشه = علمای شیعه | |پیشه = علمای شیعه | ||
|مناصب = [[روحانی مبارز]]، [[شاگرد امامخمینی]] و [[امامجمعه]] زنجان | |مناصب = [[روحانی مبارز]]، [[شاگرد امامخمینی]] و [[امامجمعه]] زنجان | ||
|پس از = | |پس از = | ||
|پیش از = | |پیش از = | ||
|اساتید = * [[امامخمینی]] * [[سیدعبدالهادی شیرازی]] * [[سیدابوالقاسم خویی]] * [[سیدمحسن حکیم]] و | |اساتید = * [[امامخمینی]] * [[سیدعبدالهادی شیرازی]] * [[سیدابوالقاسم خویی]] * [[سیدمحسن حکیم]] و … | ||
|شاگردان = | |شاگردان = | ||
|تالیفات = الانتزاعات، مطارحات، تفسیر سوره حمد، شرح خطبه حضرت زهرا(س)، شرح زیارت عاشورا و | |تالیفات = الانتزاعات، مطارحات، تفسیر سوره حمد، شرح خطبه حضرت زهرا (س)، شرح زیارت عاشورا و … | ||
|وبگاه رسمی = | |وبگاه رسمی = | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
'''سیدعزالدین زنجانی'''، روحانی مبارز، [[شاگرد امامخمینی]] و [[امامجمعه]] زنجان است. | '''سیدعزالدین زنجانی'''، روحانی مبارز، [[شاگرد امامخمینی]] و [[امامجمعه]] زنجان است. | ||
سیدعزالدین | == زندگینامه == | ||
سیدمحمد عزالدین حسینی زنجانی، معروف به سیدعزالدین زنجانی، [[فروردین]] ۱۳۰۰ش/ [[رجب]] ۱۳۴۰ق در شهر [[زنجان]] زاده شد. پدر او میرزامحمود از علمای برجسته، پارسا و مورد احترام [[حوزه نجف]] بود و از شاگردان [[میرزامحمدحسین نایینی]]، [[آقاضیاءالدین عراقی]]، فتحالله «[[شیخالشریعه]]» اصفهانی، [[سیدمحمدکاظم یزدی]] و [[محمدحسین غروی اصفهانی]] بهشمار میآمد و به «امامجمعه زنجان» شهرت داشت؛ چنانکه نیاکان او همگی از [[مراجع تقلید]] بودند و نماز جمعه [[زنجان]] را در سالهای متمادی اقامه میکردند.<ref>پیک فرهنگ، ویژهنامه، ۸؛ زنجانی، سیدمحمدباقر، گفتگو حضوری.</ref> نیای بزرگ زنجانی، سیدمحمد مجتهد سردانی از مجتهدان بنام زنجان در عصر خود بود که در طرد و دفع [[بابیت]] از زنجان، نقش بسیار مهمی داشت.<ref>پیک فرهنگ، ویژهنامه، ۸.</ref> عبداللهمیرزا پسر [[فتحعلیشاه]] و حاکم زنجان که شیفته و مرید سیدمحمد مجتهد شده بود، مسجد سید زنجان را برای برپایی [[نماز جمعه]] و [[جماعت]] به [[امامت]] وی بنا کرد. مادر زنجانی نیز دختر شیخالاسلام زنجان، میرزاابوعبدالله زنجانی، نخستین عضو ایرانی فرهنگستان [[دمشق]] و مترجم تاریخ القرآن بود.<ref>زنجانی، سیدمحمدباقر، گفتگو حضوری.</ref> پدر زنجانی با [[امامخمینی]] رابطه داشت و معتقد بود ایشان در آینده منشأ خدمات بزرگی به [[اسلام]] خواهد شد. امامخمینی نیز به وی علاقهمند بود؛ چنانکه گاهی نان تهیهشده از گندم و آرد مزرعه [[خمین]] را برای او میفرستاد.<ref>زنجانی، سیدعزالدین، حوزه، ۴۵.</ref> | |||
زنجانی | سیدعزالدین زنجانی نخست نزد پدر، مقدمات [[علوم حوزوی]] را آغاز کرد و همزمان به تحصیلات جدید و فراگیری [[زبان فرانسه]] نزد میرزامهدیخان وزیری پرداخت. وی ادامه درسهای مقدمات و سپس سطوح حوزه را نزد سیدرضا جوقینی، سیدعبدالصمد غزالی، مختار لنکرانی، یحیی مدرسی، علی رفاه، سیداحمد مجتهدی، حسین دینمحمدی زنجانی و عبدالکریم خوئینی زنجانی فرا گرفت و دوره [[منطق]] و [[حکمة الاشراق]] را نزد پدر خود و سیدمجتبی موسوی انگورانی گذراند و مدتی نیز به همراه رضا روزبه در [[درس خارج]] پدر خود شرکت کرد.<ref>زنجانی، سیدمحمدباقر، گفتگو حضوری.</ref> وی در حدود ۲۱سالگی به [[حوزه علمیه قم]] رفت و در درس [[خارج فقه]] و [[خارج اصول|اصول]] سیدمحمد[[حجّت کوهکمرهای]] حاضر شد؛ مقداری از خارج اصول را از [[سیدصدرالدین صدر]] بهره برد و دوره خارج مباحث الفاظ کتاب مقالات الاصول، اثر [[آقاضیاءالدین عراقی]] را نزد [[سیداحمد خوانساری]] به پایان برد. وی پس از ورود [[سیدحسین بروجردی]] به [[قم]]، ده سال در درسهای خارج او نیز شرکت کرد.<ref>زنجانی، سیدعزالدین، حوزه، ۳۶–۳۷.</ref> | ||
زنجانی | زنجانی از نخستین شاگردان درس [[اسفار]] امامخمینی بود و آن را با [[مهدی حائری یزدی]]، فرزند مؤسس حوزه علمیه قم، [[عبدالکریم حائری یزدی]] بحث میکرد.<ref>زنجانی، سیدعزالدین، حوزه، ۳۷.</ref> پس از مهاجرت [[سیدمحمدحسین طباطبایی]] از [[تبریز]] به قم و تعطیلی درس [[فلسفه]] امامخمینی، زنجانی به سفارش پدر خود، یک دوره اسفار را نزد او خواند؛ چنانکه سلسله جلسات مباحثات شبانه طباطبایی، که بعدها به جلسات [[اصول فلسفه و روش رئالیسم]] منتهی شد، با درخواست زنجانی و گروهی از همدورهایهای او خواند[[مرتضی مطهری]] تشکیل شد.<ref>رائحه، دوهفتهنامه خبرگزاری قرآنی ایران، ۸؛ پیک فرهنگ، ویژهنامه، ۹.</ref> وی همچنین در درس فلسفه از مهدی مازندرانی استفاده کرد.<ref>زنجانی، سیدعزالدین، حوزه، ۳۷؛ رائحه، دوهفتهنامه خبرگزاری قرآنی ایران، ۷.</ref> طباطبایی به زنجانی علاقه بسیار داشت و بارها از او سخن گفتهاست؛ از جمله در اواخر عمر در پاسخ خبرنگار، پس از مطهری از «حاج سیدعزالدین امام زنجانی» به عنوان شاگرد برجسته خود یاد کرد.<ref>رائحه، دوهفتهنامه خبرگزاری قرآنی ایران، ۸؛ پیک فرهنگ، ویژهنامه، ۹.</ref> | ||
زنجانی پس از | زنجانی پس از حدود چهارده سال تحصیل و تدریس در قم، به نجف مهاجرت کرد و در حالیکه خود از مجتهدان مطرح حوزه علمیه قم بود، مدتی در درس [[سیدعبدالهادی شیرازی]]، [[سیدابوالقاسم خویی]]، [[سیدمحسن حکیم]] و [[حسین حلی]] شرکت کرد؛ اما پس از دو سال به علت بیماری پدر، مجبور به ترک نجف و بازگشت به ایران شد. حکیم به زنجانی احترام بسیاری میگذاشت و جایگاه علمی بالایی برای او قایل بود.<ref>رائحه، دوهفتهنامه خبرگزاری قرآنی ایران، ۱۰.</ref> | ||
زنجانی پس از درگذشت پدر برای تصدی امور مسجد سید زنجان که اداره آن به دست خاندان وی بود، به زنجان برگشت و برپایی [[نماز جمعه]] و جماعت را در آن [[مسجد]] به عهده گرفت. وی همزمان تدریس درس خارج فقه را با محوریت کتاب [[وسیلة النجاة]] سیدابوالحسن اصفهانی در حوزه زنجان آغاز کرد و در پی تأکید مراجع تقلید نجف، برای احیای حوزه علمیه زنجان تلاش بسیاری کرد؛ چنانکه «کتابخانه حسینی» را در همین سالها در زنجان بنا کرد.<ref>پیک فرهنگ، ویژهنامه، ۱۰.</ref> | |||
رابطه زنجانی با استاد خود امامخمینی، نزدیک و صمیمی بود. وی در روزگاری که درس فلسفه در حوزه چندان رایج نبود و شمار شاگردان ایشان انگشتشمار بود، به همراه افرادی مانند مهدی حائری، عبدالجواد اصفهانی، محمد فکور یزدی و سیدرضا صدر در درس فلسفه ایشان شرکت میکرد<ref>زنجانی، سیدعزالدین، حوزه، ۳۷؛ پیک فرهنگ، ویژهنامه، ۹.</ref>؛ البته امامخمینی در انتخاب شاگرد دقت و احتیاط میکرد و مقید بود در مجلس درس فلسفه ایشان افراد ساختهشده، فاضل و معتقد شرکت کنند<ref>روحانی، ۱/۵۵.</ref> {{ببینید|تدریس امامخمینی}}. وی علاوه بر فلسفه در درس اخلاق امامخمینی نیز حاضر میشد و از این جهت تحت تأثیر استادش قرار داشت.<ref>رائحه، دوهفتهنامه خبرگزاری قرآنی ایران، ۲۳.</ref> | |||
زنجانی در | امامخمینی نیز به زنجانی توجه ویژه داشت و در پاسخ پرسش پدر زنجانی، او را «بسیار خوشفهم و خوشقریحه» دانست<ref>زنجانی، سیدمحمدباقر، گفتگو حضوری.</ref>؛ چنانکه هنگام بیماری حصبه، هر صبح و شب برای عیادت به خانه او میرفت و هنگامی که حال او را مساعد نیافت، شبانه پزشک بر بالینش حاضر کرد و مقدمات انتقال وی به بیمارستان را فراهم کرد.<ref>زنجانی، سیدعزالدین، پابهپای آفتاب، ۴/۱۸۲.</ref> همچنین چون وضع رختخوابش را مناسب نمیدید، از خانه برایش رختخواب برد و با حضور در بالای سر بیمار، مصرف منظم داروها را به وی یادآور میشد.<ref>پیک فرهنگ، ویژهنامه، ۱۰؛ رائحه، دوهفتهنامه خبرگزاری قرآنی ایران، ۲۲.</ref> ایشان در زمان اقامت در نجف نیز از طریق مردم زنجان سراغ این شاگرد خود را میگرفت و از طریق آنان به وی سلام میرساند.<ref>یاد، ۱۳۰.</ref> ایشان همچنین پس از نگارش کتاب کشف اسرار {{ببینید|کشف اسرار}} نسخه خطی آن را برای [[مطالعه]] و اظهار نظر به زنجانی داد، و به گفته زنجانی این کار از سر [[تواضع]] و فروتنی بسیار ایشان و برای [[شاگردپروری]] بودهاست.<ref>زنجانی، سیدعزالدین، پابهپای آفتاب، ۴/۱۸۱.</ref> از سوی دیگر، زنجانی نخستین شخصیتی بود که در سطح شهر زنجان و پیرامون آن، [[مرجعیت امامخمینی]] را مطرح کرد<ref>رائحه، دوهفتهنامه خبرگزاری قرآنی ایران، ۲۸.</ref> و با آغاز[[نهضت اسلامی]] در رأس [[علمای مبارز زنجان]]، به حمایت از ایشان پرداخت.<ref>یاد، ۱۱۹–۱۲۰.</ref> وی در ماجرای حمله به [[مدرسه فیضیه]]، در ۱۹/۱/۱۳۴۲ طی تلگرامی به امامخمینی، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]] و [[سیدکاظم شریعتمداری]]، جنایت عوامل رژیم را محکوم کرد<ref>مرکز اسناد انقلاب اسلامی، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۶۲.</ref> و در [[خرداد]] همان سال در [[روز عاشورا]] علیه حکومت پهلوی سخنرانی کرد و پس از آن دستگیر<ref>یاد، ۱۲۰.</ref> و به همراه [[مرتضی مطهری]]، [[سیدعبدالکریم هاشمینژاد]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و [[محمدتقی فلسفی]]، ۴۵ روز زندانی<ref>رائحه، دوهفتهنامه خبرگزاری قرآنی ایران، ۱۰.</ref> شد. وی همچنین در ۳۱/۵/۱۳۴۲ به همراه جمعی دیگر از علمای شهرستانهای مختلف طی بیانیهای، آئیننامه جدید انتخابات از سوی رژیم پهلوی را غیرقانونی و بیارزش شمرد و شرکت در انتخابات فرمایشی رژیم را محکوم کرد.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۲/۱۵۶.</ref> | ||
زنجانی پس از | زنجانی در سال ۱۳۵۰ پس از بازگشت [[محمدرضا پهلوی]] از [[اجلاس اوپک]]، علیه او سخنرانی تندی کرد و پس از آن دوباره دستگیر و به دستور رئیس [[اداره اوقاف]] زنجان منوچهر آزمون و با هماهنگی سازمان اطلاعات و امنیت کشور ([[ساواک]]) حبس خانگی شد. وی پس از مدتی در سال ۱۳۵۱ به اجبار شهر [[زنجان]] را ترک و به [[مشهد]] مهاجرت کرد. دوران تبعید او در مشهد تا [[پیروزی انقلاب اسلامی]] به درازا کشید. وی در مدت اقامت در مشهد نیز همواره به مبارزات خود ادامه داد و بهویژه در [[تظاهرات]] علمای مشهد در دوران انقلاب حضوری فعال داشت.<ref>پیک فرهنگ، ویژهنامه، ۱۰–۱۱.</ref> | ||
در | زنجانی پس از درگذشت مشکوک [[سیدمصطفی خمینی]] و کشتار دهم دی مردم مشهد، [[عزای عمومی]] اعلام کرد<ref>رائحه، دوهفتهنامه خبرگزاری قرآنی ایران، ۱۲.</ref> و در ۲۶ [[تیر]] ۱۳۵۷ به مناسبت [[نیمه شعبان]] ۱۳۹۸ طی بیانیهای به همراه علمای سرشناس مشهد با توجه به کشتار مردم بیدفاع شهرهای مختلف به دست عوامل رژیم پهلوی، جشن و سرور نیمه شعبان را تحریم و عزای عمومی اعلام کرد.<ref>رائحه، دوهفتهنامه خبرگزاری قرآنی ایران، ۱۰.</ref> وی در ششم [[مهر]] ۱۳۵۷ نیز که[[بیت امامخمینی]] در نجف از سوی دولت [[عراق]] به محاصره درآمد و ایشان مجبور به ترک [[عراق]] و هجرت به [[پاریس]] شد، به همراه علمای مشهد اعلامیهای صادر و اقدام دولت عراق را محکوم کردند.<ref>پیک فرهنگ، ویژهنامه، ۱۱.</ref> وی در [[بهمن]] ۱۳۵۷ در پی بستهشدن فرودگاهها به دستور [[شاپور بختیار]] برای جلوگیری از ورود امامخمینی، به همراه علمای مشهد به نشانه اعتراض در صحن موزه به [[تحصن]] نشستند و چون امامخمینی وارد کشور شد، به همراه حسنعلی مروارید و علی فلسفی و بعضی دیگر از علمای مشهد، به نمایندگی از سوی روحانیان مشهد به دیدار ایشان در [[تهران]] رفتند.<ref>رائحه، دوهفتهنامه خبرگزاری قرآنی ایران، ۱۲.</ref> | ||
در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی، مردم [[زنجان]] طی نامهای از امامخمینی درخواست کردند زنجانی به شهر خود بازگردد که ایشان در پاسخ از مذاکره خود با زنجانی برای بازگشت به زنجان خبر داد و ابراز امیدواری کرد مردم زنجان «تحت رهبری معظمٌ له به مبارزه خود علیه ظلم و استبداد» ادامه دهند.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۶/۱۲۰.</ref> وی نیز در پی درخواست امامخمینی به زنجان بازگشت و دو سال [[امامت جمعه]] و زعامت مردم آن منطقه را بر عهده گرفت.<ref>رائحه، دوهفتهنامه خبرگزاری قرآنی ایران، ۷۷.</ref> در سال ۱۳۵۹ یک گروه افراطی مذهبی به جان او سوء قصد کردند که ناموفق بود. وی پس از آن به خاطر علاقه به [[امامرضا(ع)]] و مشهد و با اجازه گرفتن از امامخمینی دوباره به مشهد بازگشت و برای همیشه در آنجا ماندگار شد.<ref>زنجانی، سیدمحمدباقر، گفتگو حضوری؛ پیک فرهنگ، ویژهنامه، ۱۱.</ref> | |||
زنجانی در | زنجانی در مدتی که نزد امامخمینی تحصیل کرد، ایشان را بهراستی غمخوار و دلسوز [[اسلام]] یافتهاست و [[خلوص نیت]] عجیبی که در ایشان دیده، در هیچکس دیگری ندیدهاست. از نظر ایشان، امامخمینی هیچگاه اجازه نداد حرکتی در ترویج ایشان صورت گیرد و هرچه مقام، منزلت و محبوبیت برای ایشان حاصل شد، خود حاصل شده و موهبت الهی است. از نگاه وی، ویژگی دیگر امامخمینی [[تواضع]] بسیار و روحیه شاگردپروری بود؛ صفتی که زنجانی را علاقهمند و مجذوب شخصیت ایشان کرده بود. زنجانی همچنین تقید کامل به حفظ سنتهای شرعی، از جمله [[نماز جماعت]] را از ویژگیهای ایشان برشمرده است. از نگاه او رهبری امامخمینی پیامبرگونه بود و یکی از عمدهترین اسباب محبوبیت ایشان در میان مردم بهشمار میرفت؛ چنانکه در زمانی که یأس برای تشکیل حکومت دلخواه، بر علمای [[حوزههای علمیه]] حاکم شده بود، هنر عجیب امامخمینی یأس را زدود و محال را ممکن کرد. از نگاه وی در مجموع، جهان اسلام از آغاز غیبت کبری تا کنون، نظیر ایشان نداشتهاست.<ref>زنجانی، سیدعزالدین، پابهپای آفتاب، ۴/۱۸۰–۱۸۹.</ref> | ||
زنجانی در مدت حضور در مشهد به فعالیتهای گوناگون علمی و فرهنگی مشغول بود؛ برپایی [[نماز]] در مسجد امامصادق (ع)، توجه به قشر [[جوان]] و بهویژه [[دانشجویان]] و [[طلاب]] در برنامههای فرهنگی مسجد، ارتباط چهرهبهچهره با توده مردم و تلاش برای حل مشکلات آنان، پاسخگویی به [[استفتائات]]، [[تدریس]] درس خارج [[فقه]] و [[اصول]]، [[تبلیغ]] و [[سخنرانی]] و تدریس [[نهج البلاغه]] و شرح و نقد [[مثنوی مولوی]] از مهمترین فعالیتهای وی در مشهد بود.<ref>زنجانی، سیدمحمدباقر، گفتگو حضوری.</ref> | |||
زنجانی در ۲۴ [[خرداد]] ۱۳۹۲ همزمان با سالروز شهادت [[امامعلیالنقی(ع)]] و در ۹۳سالگی درگذشت <ref>پیک فرهنگ، ویژهنامه، ۱۱.</ref> | الانتزاعات من القرآن الکریم، مطارحات حول معیار الشرک فی القرآن (عربی و ترجمه فارسی آن) تفسیر ترتیبی [[قرآن]]، تفسیر [[سوره حمد]]، تعلیقات بر تفسیر شبر (تقریر)، شرح [[خطبه حضرت زهرا(س)]]، شرح [[زیارت عاشورا]]، شرح [[زیارت آل یاسین]]، رساله عملیه، مناسک حج، رسالة فی حقیقة الایمان (تقریر)، فیض العلیم فی شرح تحفة الحکیم، یکصد و ده سؤال، زندگینامه علامه فرزانه شیخ محمدجواد بلاغی، راه رستگاری، حاشیه بر شرح [[منظومه ملاهادی سبزواری]]، شرح و نقد [[مثنوی معنوی]]، حاشیه بر [[اسفار ملاصدرا]]<ref>پیک فرهنگ، ویژهنامه، ۱۱.</ref> و تقریرات اصول و فقه سیدمحمدحجت کوهکمرهای، تقریرات فقه و اصول سیدحسین بروجردی،<ref>رائحه، دوهفتهنامه خبرگزاری قرآنی ایران، ۱۲.</ref> از جمله آثار نگارشی زنجانی است. | ||
==پانویس== | |||
زنجانی در ۲۴ [[خرداد]] ۱۳۹۲ همزمان با سالروز شهادت [[امامعلیالنقی(ع)]] و در ۹۳سالگی درگذشت.<ref>پیک فرهنگ، ویژهنامه، ۱۱.</ref> پیکر او پس از تشییع باشکوه و اقامه نماز [[سیدموسی شبیری زنجانی]]، در رواق دارالزهد امامرضا (ع) به خاک سپرده شد. وی دارای سه دختر و پنج پسر میباشد و دو تن از آنان سیدمحمد و سیدمحمدباقر روحانی هستند و سیدمحمد از علمای [[زنجان]] بهشمار میرود. | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
==منابع== | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* امامخمینی، سیدروحالله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش. | * امامخمینی، سیدروحالله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش. | ||
خط ۷۳: | خط ۷۶: | ||
* مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۶ش. | * مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۶ش. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
==پیوند به بیرون== | |||
عبدالرحیم اباذری، [https://books.khomeini.ir/books/10006/66/ سیدعزالدین زنجانی]، دانشنامه امامخمینی، ج۶، | == پیوند به بیرون == | ||
عبدالرحیم اباذری، [https://books.khomeini.ir/books/10006/66/ سیدعزالدین زنجانی]، دانشنامه امامخمینی، ج۶، ص۶۶–۷۰. | |||
[[رده:مقالههای آماده ارزیابی]] | [[رده:مقالههای آماده ارزیابی]] | ||
[[رده:مقالههای جلد ششم دانشنامه]] | [[رده:مقالههای جلد ششم دانشنامه]] |