۲۱٬۱۴۹
ویرایش
جز (added Category:مقالههای نیازمند جعبه اطلاعات using HotCat) |
جز (removed Category:مقاله های نیازمند ارزیابی; added Category:مقالههای دارای شناسه using HotCat) |
||
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مدرسه رفاه''' و '''مدرسه علوی''' نخستین [[اقامتگاهها|اقامتگاههای امامخمینی]] پس از [[بازگشت | {{ جعبه اطلاعات جای تاریخی | ||
| نام = مدرسه رفاه | |||
| عرضجغرافیایی = | |||
| طولجغرافیایی = | |||
| تصویر = مدرسه رفاه.jpg | |||
| اندازه تصویر = | |||
| عنوان تصویر = | |||
| استان = تهران | |||
| شهرستان = | |||
| بخش = | |||
| نام محلی = | |||
| نامهای دیگر = بنیاد فرهنگی رفاه | |||
| نامهای قدیمی = مدرسه رفاه | |||
| نوع بنا = | |||
| سالهای مرمت = | |||
| کاربری = مدارس دینی • فعالیتهای امدادی • تشکیل صندوقهای قرضالحسنه • فعالیتهای انقلابی | |||
| کاربری کنونی = | |||
| دیرینگی = | |||
| شمارهثبت = | |||
| تاریخ ثبت ملی = | |||
| دوره ساخت اثر = سال ۱۳۴۹ش. | |||
| بانی اثر = حسین هوشمند آرین • صادق اسلامی • محمدتقی خاموشی • حسین مهدیان | |||
| مالک اثر = | |||
| مالک فعلی اثر = | |||
| امکان بازدید = | |||
| آدرس = خیابان ایران، از شمال منتهی به میدان ژاله، از جنوب منتهی به خیابان امیر کبیر، از شرق به خیابان ۱۷ شهریور و از غرب به میدان بهارستان. | |||
| وبگاه = | |||
| پایین = | |||
}} | |||
'''مدرسه رفاه''' و '''مدرسه علوی''' نخستین [[اقامتگاهها|اقامتگاههای امامخمینی]] پس از [[بازگشت امامخمینی به ایران|بازگشت به ایران]]. | |||
مدرسه رفاه و مدرسه علوی نخستین اقامتگاههای [[امامخمینی]] پس از بازگشت ایشان به [[ایران]] بود. مدرسه رفاه در سال ۱۳۴۹ با اهداف اسلامی و مبارزاتی تأسیس شد و از کانونهای فرهنگی مبارزه علیه [[رژیم پهلوی]] بود. پیش از ورود امامخمینی به ایران، جلسات [[شورای انقلاب اسلامی|شورای انقلاب]] در مدرسه رفاه برگزار میشد و پس از بازگشت ایشان، این مدرسه به مرکز انقلاب و تحولات سیاسی تبدیل شد. | |||
امامخمینی تا روز ۱۳ بهمن در مدرسه رفاه بود و سپس به مدرسه علوی انتقال داده شد. مدرسه علوی از مدارس قدیمی تهران بود که در سال ۱۳۳۵ تأسیس شد. سرپرستان این مدرسه با فعالیتهای سیاسی دانشآموزان مخالف بودند. | |||
پس از انتقال امامخمینی به مدرسه علوی، امور اداری دولت [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]] در مدرسه رفاه باقی ماند و مدرسه علوی به پایگاه هدایت انقلاب تبدیل شد. امامخمینی تا نهم اسفند ۱۳۵۷، در مدرسه علوی سکونت داشت و دهم اسفند رهسپار [[قم]] شد. | |||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
خط ۷: | خط ۴۲: | ||
مدرسه رفاه در مرکز تهران در خیابان ایران واقع شدهاست. این مدرسه از شمال به میدان شهدا (ژاله)، از جنوب به خیابان امیرکبیر، از شرق به خیابان هفده شهریور (شهباز) و از غرب به میدان بهارستان (مجلس شورای ملی) منتهی میشود.<ref>خلیلی، گامبهگام با انقلاب، ۱/۲۸۱.</ref> مدرسه رفاه زیرمجموعه [[بنیاد رفاه و تعاون اسلامی]] است. این بنیاد، نهادی اجتماعی و خدماتی بود که به تأسیس مدارس دینی، کارهای امدادی و تشکیل صندوقهای قرضالحسنه میپرداخت.<ref>باهنر، یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید محمدجواد باهنر، ۱۶؛ رجایی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید محمدعلی رجایی، ۲۲–۲۳؛ حسینی بهشتی، ف.</ref> حسین هوشمند آرین، صادق اسلامی، محمدتقی خاموشی و حسین مهدیان ازجمله اعضای بنیانگذار بنیاد بودند.<ref>لاجوردی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، سیداسدالله لاجوردی، ۹۹–۱۰۰.</ref> کمک به تأمین و بهبود زندگی نیازمندان، تأسیس آموزشگاهها، نشر معارف اسلامی و انتشار نشریه و کتابهای مذهبی از اهداف بنیاد بود.<ref>اسلامی، یاران امام به روایت اسناد ساواک شهید محمدصادق اسلامی، ۱۷۹.</ref> بنیاد به این نتیجه رسیده بود که یکی از کمبودهای [[جامعه]] مذهبینبودن مدرسههای دخترانه است؛ از اینرو مدرسه دخترانه رفاه را تأسیس کرد<ref>توکلیبینا، خاطرات ابوالفضل توکلیبینا، ۱۳۷–۱۳۸.</ref> | مدرسه رفاه در مرکز تهران در خیابان ایران واقع شدهاست. این مدرسه از شمال به میدان شهدا (ژاله)، از جنوب به خیابان امیرکبیر، از شرق به خیابان هفده شهریور (شهباز) و از غرب به میدان بهارستان (مجلس شورای ملی) منتهی میشود.<ref>خلیلی، گامبهگام با انقلاب، ۱/۲۸۱.</ref> مدرسه رفاه زیرمجموعه [[بنیاد رفاه و تعاون اسلامی]] است. این بنیاد، نهادی اجتماعی و خدماتی بود که به تأسیس مدارس دینی، کارهای امدادی و تشکیل صندوقهای قرضالحسنه میپرداخت.<ref>باهنر، یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید محمدجواد باهنر، ۱۶؛ رجایی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید محمدعلی رجایی، ۲۲–۲۳؛ حسینی بهشتی، ف.</ref> حسین هوشمند آرین، صادق اسلامی، محمدتقی خاموشی و حسین مهدیان ازجمله اعضای بنیانگذار بنیاد بودند.<ref>لاجوردی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، سیداسدالله لاجوردی، ۹۹–۱۰۰.</ref> کمک به تأمین و بهبود زندگی نیازمندان، تأسیس آموزشگاهها، نشر معارف اسلامی و انتشار نشریه و کتابهای مذهبی از اهداف بنیاد بود.<ref>اسلامی، یاران امام به روایت اسناد ساواک شهید محمدصادق اسلامی، ۱۷۹.</ref> بنیاد به این نتیجه رسیده بود که یکی از کمبودهای [[جامعه]] مذهبینبودن مدرسههای دخترانه است؛ از اینرو مدرسه دخترانه رفاه را تأسیس کرد<ref>توکلیبینا، خاطرات ابوالفضل توکلیبینا، ۱۳۷–۱۳۸.</ref> | ||
مدرسه رفاه در سال ۱۳۴۹ با اهداف اسلامی و مبارزاتی تأسیس شد. مؤسسان مدرسه رفاه از شخصیتهای مطرح و مؤثر مبارزه ازجمله [[سیدمحمد حسینی بهشتی]]، | مدرسه رفاه در سال ۱۳۴۹ با اهداف اسلامی و مبارزاتی تأسیس شد. مؤسسان مدرسه رفاه از شخصیتهای مطرح و مؤثر مبارزه ازجمله [[سیدمحمد حسینی بهشتی]]، محمدرضا باهنر و [[محمدعلی رجایی]]<ref>محمدی، مدارسی که خاطره شدند، ۱۱؛ باهنر، یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید محمدجواد باهنر، ۱۷؛ رجایی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید محمدعلی رجایی، ۲۲–۲۳؛ حسینی بهشتی، ف.</ref> و شماری از بازاریان مبارز بودند که هدفشان فعالیتهای فرهنگی و تربیت اسلامی دختران بود. فعالیتهای سیاسی نیز در سایه فعالیتهای فرهنگی مدرسه انجام میشد<ref>محمدی، مدارسی که خاطره شدند، ۱۱.</ref> این فعالیتها با تأسیس مدرسه دخترانه رفاه که بعدها به صورت یک مجتمع آموزشی از دبستان تا دبیرستان درآمد، آغاز شد.<ref>توکلیبینا، خاطرات ابوالفضل توکلیبینا، ۱۳۸.</ref> این مدرسه از کانونهای فرهنگی مبارزه علیه [[رژیم پهلوی]] بود که با هدف تربیت نسلی انقلابی و مسلمان، پایهگذاری شده بود<ref>کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۲/۱۱۰۷.</ref> باهنر و رجایی به دلیل اشتغال در [[آموزش و پرورش]] مسئولیت بیشتری پذیرفته بودند؛<ref>توکلیبینا، خاطرات ابوالفضل توکلیبینا، ۱۴۰؛ کرمیپور، کارنامه سیاسی و فرهنگی دبیرستانهای کمال نارمک، رفاه و علوی، ۹۹–۱۰۰.</ref> از اینرو گزینش بیشتر معلمان شاغل در این مدرسه با این دو بود<ref>توکلیبینا، خاطرات ابوالفضل توکلیبینا، ۱۴۰–۱۴۱.</ref> معلمهای مدرسه رفاه همه [[زن]] بودند و اصول و معارف اسلامی را به دانشآموزان دختر میآموختند<ref>محمدی، مدارسی که خاطره شدند، ۱۱.</ref> در ادامه فعالیتهای مدرسههای رفاه دستگاه امنیتی [[رژیم پهلوی]] به ماهیت و خط مشی آنها پی برد و چند نفر از بانوان شاغل در مدرسه و شماری از دانشآموزان را بازداشت و مدرسههای راهنمایی و دبیرستان را تعطیل کرد و تنها دبستان رفاه به کار خود ادامه داد.<ref>توکلیبینا، خاطرات ابوالفضل توکلیبینا، ۱۴۱.</ref> این مدرسه پس از [[بازگشت امامخمینی به ایران|ورود امامخمینی به تهران]] به مرکز انقلاب و تحولات سیاسی تبدیل شد.<ref>محمدی، مدارسی که خاطره شدند، ۱۱.</ref> | ||
پیش از ورود امامخمینی به ایران، جلسات [[شورای انقلاب]] در مدرسه رفاه برگزار میشد. مأموران دولت [[شاپور بختیار]] در پی محاصره مدرسه و دستگیری مبارزان بودند که اعضای شورا، مدرسه را بهسرعت ترک کردند و نیروهای دولتی با وجود تصمیم اولیه، مدرسه را محاصره نکردند.<ref>کشمیری، مصاحبه، روزنامه ایران، ۱۱.</ref> اعضای کمیته استقبال امامخمینی نیز در مدرسه رفاه مستقر بودند<ref>دانشمنفرد، مصاحبه، ۱۰.</ref> و نخستین جلسه خود را در این مدرسه تشکیل دادند<ref>دانشمنفرد، خاطرات، ۷۲.</ref> این کمیته به دلیل ارتباط مستمر با [[پاریس]]، به مرکز پخش اخبار انقلاب تبدیل شد. [[سیدعلی خامنهای]] در مدرسه رفاه مسئولیت اداره امور فرهنگی و تبلیغی را برعهده داشت.<ref>خامنهای، شرح اسم، ۶۵۶.</ref> تصمیم به [[اعتصاب]] روحانیان در [[دانشگاه تهران]]، در اعتراض به ممانعت دولت از [[بازگشت امامخمینی]]، در این مدرسه گرفته شد.<ref>خلخالی، خاطرات آیتالله خلخالی، ۲۷۲.</ref> نخستین وظیفه کمیته استقبال بر اساس سفارش امامخمینی، انتخاب مکانی در جنوب تهران برای اقامت موقت ایشان بود؛ مکانی که دارای ظرفیت مناسب برای پذیرش [[مردم]] باشد.<ref>قاسمپور، کمیته استقبال، ۲۵۴؛ محلاتی، خاطرات و مبارزات شهید فضلالله محلاتی، ۱۰۶.</ref> | پیش از ورود امامخمینی به ایران، جلسات [[شورای انقلاب]] در مدرسه رفاه برگزار میشد. مأموران دولت [[شاپور بختیار]] در پی محاصره مدرسه و دستگیری مبارزان بودند که اعضای شورا، مدرسه را بهسرعت ترک کردند و نیروهای دولتی با وجود تصمیم اولیه، مدرسه را محاصره نکردند.<ref>کشمیری، مصاحبه، روزنامه ایران، ۱۱.</ref> اعضای کمیته استقبال امامخمینی نیز در مدرسه رفاه مستقر بودند<ref>دانشمنفرد، مصاحبه، ۱۰.</ref> و نخستین جلسه خود را در این مدرسه تشکیل دادند<ref>دانشمنفرد، خاطرات، ۷۲.</ref> این کمیته به دلیل ارتباط مستمر با [[پاریس]]، به مرکز پخش اخبار انقلاب تبدیل شد. [[سیدعلی خامنهای]] در مدرسه رفاه مسئولیت اداره امور فرهنگی و تبلیغی را برعهده داشت.<ref>خامنهای، شرح اسم، ۶۵۶.</ref> تصمیم به [[اعتصاب]] روحانیان در [[دانشگاه تهران]]، در اعتراض به ممانعت دولت از [[بازگشت امامخمینی]]، در این مدرسه گرفته شد.<ref>خلخالی، خاطرات آیتالله خلخالی، ۲۷۲.</ref> نخستین وظیفه کمیته استقبال بر اساس سفارش امامخمینی، انتخاب مکانی در جنوب تهران برای اقامت موقت ایشان بود؛ مکانی که دارای ظرفیت مناسب برای پذیرش [[مردم]] باشد.<ref>قاسمپور، کمیته استقبال، ۲۵۴؛ محلاتی، خاطرات و مبارزات شهید فضلالله محلاتی، ۱۰۶.</ref> | ||
خط ۱۳: | خط ۴۸: | ||
{{ببینید|کمیته استقبال|بازگشت امامخمینی}} | {{ببینید|کمیته استقبال|بازگشت امامخمینی}} | ||
[[مرتضی مطهری]] با همکاری [[محمد مفتح]] و دیگر افراد کمیته استقبال، مدرسه رفاه را برای اقامت امامخمینی برگزیدند. مردمی و وابستهنبودن مدرسه به حزبی خاص، از علل دیگر گزینش آن برای اقامت ایشان بود.<ref>کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۲/۱۱۰۷.</ref> امامخمینی، | [[مرتضی مطهری]] با همکاری [[محمد مفتح]] و دیگر افراد کمیته استقبال، مدرسه رفاه را برای اقامت امامخمینی برگزیدند. مردمی و وابستهنبودن مدرسه به حزبی خاص، از علل دیگر گزینش آن برای اقامت ایشان بود.<ref>کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۲/۱۱۰۷.</ref> امامخمینی، رهبر انقلاب پس از چهارده سال دوری از وطن، به ایران بازگشت و پس از [[سخنرانی امامخمینی در بهشت زهرا(س)|سخنرانی در بهشت زهرا(س)]] و استراحتی چندساعته به پیشنهاد خودشان در خانه یکی از بستگانشان (دختر [[سیدمرتضی پسندیده]])<ref>ناطق نوری، خاطرات حجتالاسلام و المسلمین علیاکبر ناطق نوری، ۱/۱۵۹–۱۶۰.</ref> حدود ساعت ۲۲:۳۰ دقیقه وارد مدرسه رفاه شد. ایشان در آغاز ورود پس از تشکر از حاضران، آنان را به [[صبر]] و پایداری سفارش کرد.<ref>خامنهای، شرح اسم، ۶۵۶؛ فردوسیپور، همگام با خورشید از ایران تا ایران، خاطرات اسماعیل فردوسیپور، ۵۱۲.</ref> پس از آن در طبقه سوم مدرسه به استراحت پرداخت.<ref>خلخالی، خاطرات آیتالله خلخالی، ۲۷۶.</ref> برنامهریزی دیدارها و [[حفاظت از امامخمینی]] بر عهده [[کمیته استقبال]] قرار گرفت.<ref>قاسمپور، دهه سرنوشت، ۱۳۷–۱۳۸.</ref> اخبار و گزارشهای مربوط به امامخمینی نیز از طریق فرستندهای با برد پنج کیلومتر به مردم میرسید.<ref>خلخالی، خاطرات آیتالله خلخالی، ۲۷۸.</ref> در مدرسه رفاه یک کلاس درس معمولی برای اتاق نخستوزیر، به همراه یک میز و صندلی معمولی انتخاب شد و یک کلاس درس هم به هیئت وزیران اختصاص یافت<ref>دانشمنفرد، مصاحبه، ۱۰.</ref> امامخمینی یکروز بیشتر در این مدرسه سکونت نداشت.<ref>ادامه مقاله.</ref> | ||
امامخمینی در پنجم اسفند [[محمدصادق خلخالی]] را مأمور کرد تا برای رسیدگی به جرایم دستگیرشدگان، [[دادگاه انقلاب]] تشکیل دهد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۲۱۵.</ref> وی برخی از مجرمان را در مدرسه رفاه محاکمه و [[مجازات]] کرد.<ref>خلخالی، خاطرات آیتالله خلخالی، ۲۹۱–۲۹۲.</ref> کارگزاران کلیدی [[رژیم پهلوی]] مانند، [[امیرعباس هویدا]]؛ نخستوزیر، [[منصور روحانی]]؛ وزیر کشاورزی و آب و برق، منوچهر آزمون؛ وزیر کار و امور اجتماعی در دولت هویدا و استاندار فارس، سیدشجاعالدین شیخالاسلامزاده؛ وزیر رفاه اجتماعی در دولت هویدا و آموزگار، جعفرقلی صدری؛ رئیس شهربانی در سالهای ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۱ و همزمان در سال ۱۳۵۰ رئیس کمیته مشترک ضدخرابکاری [[سازمان اطلاعات و امنیت کشور]] (ساواک) و شهربانی و غلامرضا نیکپی؛ شهردار سابق تهران، پس از دستگیری به مدرسه رفاه آورده شدند.<ref>عاقلی، روزشمار تاریخ ایران از مشروطه تا انقلاب اسلامی، ۲/۴۱۵.</ref> در ۲۶/۱۱/۱۳۵۷ به حکم دادگاه انقلاب چهار تن از امرای ارتش؛ [[نعمتالله نصیری]] رئیس سابق [[ساواک]]، [[مهدی رحیمی]] فرماندار نظامی تهران، رضا ناجی فرماندار نظامی اصفهان و منوچهر خسروداد فرمانده هوانیروز به جرم شکنجه، کشتار مردم، خیانت به کشور و با عنوان [[مفسدین فیالارض]] به مرگ و مصادره اموال محکوم شدند و حکم دربارهٔ آنان اجرا شد.<ref>کیهان، روزنامه، ۲۷/۱۱/۱۳۵۷، ۲؛ یکتا، روزشمار جنگ ایران و عراق، ۱۳۶.</ref> مدرسه رفاه پس از [[انقلاب]] توسعه یافت و به عنوان محل استقرار امامخمینی، هرساله در [[دهه فجر انقلاب اسلامی]] برنامههایی به یاد آن روزها برگزار میشود. همهساله اتاق محل استقرار امامخمینی را به شکل سال ۱۳۵۷ تزیین کردهاند و دانشآموزان مدارس دیگر نیز با شرکت در آن با گوشهای از تاریخ انقلاب اسلامی آشنا شدهاند.<ref>شفیق، مدرسه رفاه مسند مهر انقلاب، خاطرات حبیبالله شفیق از کمیته استقبال امامخمینی، ۲.</ref> | امامخمینی در پنجم اسفند [[محمدصادق خلخالی]] را مأمور کرد تا برای رسیدگی به جرایم دستگیرشدگان، [[دادگاه انقلاب]] تشکیل دهد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۲۱۵.</ref> وی برخی از مجرمان را در مدرسه رفاه محاکمه و [[مجازات]] کرد.<ref>خلخالی، خاطرات آیتالله خلخالی، ۲۹۱–۲۹۲.</ref> کارگزاران کلیدی [[رژیم پهلوی]] مانند، [[امیرعباس هویدا]]؛ نخستوزیر، [[منصور روحانی]]؛ وزیر کشاورزی و آب و برق، منوچهر آزمون؛ وزیر کار و امور اجتماعی در دولت هویدا و استاندار فارس، سیدشجاعالدین شیخالاسلامزاده؛ وزیر رفاه اجتماعی در دولت هویدا و آموزگار، جعفرقلی صدری؛ رئیس شهربانی در سالهای ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۱ و همزمان در سال ۱۳۵۰ رئیس کمیته مشترک ضدخرابکاری [[سازمان اطلاعات و امنیت کشور]] (ساواک) و شهربانی و غلامرضا نیکپی؛ شهردار سابق تهران، پس از دستگیری به مدرسه رفاه آورده شدند.<ref>عاقلی، روزشمار تاریخ ایران از مشروطه تا انقلاب اسلامی، ۲/۴۱۵.</ref> در ۲۶/۱۱/۱۳۵۷ به حکم دادگاه انقلاب چهار تن از امرای ارتش؛ [[نعمتالله نصیری]] رئیس سابق [[ساواک]]، [[مهدی رحیمی]] فرماندار نظامی تهران، رضا ناجی فرماندار نظامی اصفهان و منوچهر خسروداد فرمانده هوانیروز به جرم شکنجه، کشتار مردم، خیانت به کشور و با عنوان [[مفسد فی الارض|مفسدین فیالارض]] به مرگ و مصادره اموال محکوم شدند و حکم دربارهٔ آنان اجرا شد.<ref>کیهان، روزنامه، ۲۷/۱۱/۱۳۵۷، ۲؛ یکتا، روزشمار جنگ ایران و عراق، ۱۳۶.</ref> مدرسه رفاه پس از [[انقلاب]] توسعه یافت و به عنوان محل استقرار امامخمینی، هرساله در [[دهه فجر انقلاب اسلامی]] برنامههایی به یاد آن روزها برگزار میشود. همهساله اتاق محل استقرار امامخمینی را به شکل سال ۱۳۵۷ تزیین کردهاند و دانشآموزان مدارس دیگر نیز با شرکت در آن با گوشهای از تاریخ انقلاب اسلامی آشنا شدهاند.<ref>شفیق، مدرسه رفاه مسند مهر انقلاب، خاطرات حبیبالله شفیق از کمیته استقبال امامخمینی، ۲.</ref> | ||
== مدرسه علوی == | == مدرسه علوی == | ||
خط ۳۳: | خط ۶۸: | ||
امامخمینی در ۱۵ بهمن حکم نخستوزیری [[مهدی بازرگان]] را صادر کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۵۴.</ref> متن حکم را [[اکبر هاشمی رفسنجانی]] در مدرسه علوی خواند و آن را به همراه یک جلد [[قرآن]] به بازرگان سپرد؛ سپس ترجمه انگلیسی آن را [[ابراهیم یزدی]] برای خبرنگاران حاضر در مراسم خواند<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۵۴. ؛ بدلا، هفتاد سال خاطره از آیتالله سیدحسین بدلا، ۲۴۳.</ref> در ۱۶ بهمن ۱۳۵۷ امامخمینی در مصاحبه مطبوعاتی با حضور بیش از چهارصد خبرنگار داخلی و خارجی، یادآور شد معرفی دولت بازرگان بر اساس [[قانون]] و ولایت است و همگان باید از دولت او اطاعت کنند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۵۶–۵۸.</ref> | امامخمینی در ۱۵ بهمن حکم نخستوزیری [[مهدی بازرگان]] را صادر کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۵۴.</ref> متن حکم را [[اکبر هاشمی رفسنجانی]] در مدرسه علوی خواند و آن را به همراه یک جلد [[قرآن]] به بازرگان سپرد؛ سپس ترجمه انگلیسی آن را [[ابراهیم یزدی]] برای خبرنگاران حاضر در مراسم خواند<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۵۴. ؛ بدلا، هفتاد سال خاطره از آیتالله سیدحسین بدلا، ۲۴۳.</ref> در ۱۶ بهمن ۱۳۵۷ امامخمینی در مصاحبه مطبوعاتی با حضور بیش از چهارصد خبرنگار داخلی و خارجی، یادآور شد معرفی دولت بازرگان بر اساس [[قانون]] و ولایت است و همگان باید از دولت او اطاعت کنند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۵۶–۵۸.</ref> | ||
در ۱۹ بهمن | در ۱۹ بهمن همافران نیروی هوایی به دیدار امامخمینی آمدند. این گروه برای جلوگیری از پیشامدهای احتمالی هماهنگیهای لازم را انجام داده بود و برای درگیری با مأموران هم آمادگی داشت.<ref>کشمیری، مصاحبه، روزنامه ایران، ۱۱.</ref> همافران در برابر امامخمینی رژه رفتند و با سلام نظامی به ایشان ادای احترام کردند. امامخمینی ضمن تشکر از آنان دربارهٔ ارتش مستقل و به دور از وابستگی به [[اسرائیل]] و [[آمریکا]] سخن گفت.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۰۱–۱۰۲.</ref> عکس بزرگی از این دیدار در [[روزنامه کیهان]] چاپ شد.<ref>کیهان، روزنامه، ۱۹/۱۱/۱۳۵۷، ۱.</ref> انتشار این عکس بر وحشت طرفداران رژیم پهلوی افزود.<ref>ذاکری، طلوع خورشید، سالشمار زندگانی امامخمینی قدس سره، ۷۳۸.</ref> بختیار، نخستوزیر رژیم و سران ارتش آن را تکذیب کردند؛<ref>خلخالی، خاطرات آیتالله خلخالی، ۲۷۷–۲۷۸؛ منصوری، خاطرات جواد منصوری، ۲۸۳.</ref> ولی امامخمینی صحت تصویر را تأیید کرد.<ref>ذاکری، طلوع خورشید، سالشمار زندگانی امامخمینی قدس سره، ۷۳۸.</ref> روزنامه کیهان نیز در روز شنبه ۲۱/۱۱/۱۳۵۷ دوباره عکس را به همراه تأییدیه امامخمینی منتشر کرد. بعد از ظهر نوزدهم بهمن نیز گروهی از اعضای هوانیروز اصفهان با امامخمینی دیدار کردند و پس از اجرای سرود از وضعیت نیروی هوایی اصفهان گزارش دادند.<ref>اطلاعات، روزنامه، ۸؛ خامنهای، شرح اسم، ۶۶۳.</ref> در ۲۱ بهمن، لشکر گارد به پادگان همافران نیروی هوایی تهران حمله کرد و مردم برای حمایت از همافران، با مهاجمان درگیر شدند.<ref>ذاکری، طلوع خورشید، سالشمار زندگانی امامخمینی قدس سره، ۷۴۷.</ref> امامخمینی در اطلاعیهای این تجاوز را محکوم کرد و حمایت مردم از همافران را شجاعانه خواند و به ارتش دربارهٔ ادامه این کار هشدار داد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۲۱–۱۲۲.</ref> | ||
{{ببینید|همافران| | {{ببینید|بیعت همافران|}} | ||
در شب ۲۱ بهمن، درگیریها به اطراف خیابان محل مدرسه کشیده شد. خطر بمباران، مدرسه را تهدید میکرد. امامخمینی پیشنهاد تغییر مکان خود را نپذیرفت.<ref>محمدی اشتهاردی، شمهای از سیره عملی امامخمینی، ۳۱.</ref> بنابر گزارشی، [[کمیته استقبال امامخمینی]] برآن شد مکان ایشان را تغییر دهد اما [[محمدصادق خلخالی]] با این تصمیم مخالفت کرد و امامخمینی نظر وی را پذیرفت.<ref>خلخالی، خاطرات آیتالله خلخالی، ۲۷۹.</ref> فرمانداری نظامی تهران با هدف کودتا و سرکوب انقلاب در ۲۱ بهمن زمان [[حکومتنظامی]] را از ۱۶:۳۰ تا پنج صبح افزایش داد و در اطلاعیهای دیگر، زمان آن را به دوازده ظهر رساند؛<ref>گروه تحقیق، ۲۶۵؛ کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۲/۱۱۳۹.</ref> [[مهدی رحیمی]]؛ فرماندار نظامی تهران از یگانهای تابعه خود خواست همه رهبران انقلاب را دستگیر کنند.<ref>کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۲/۱۱۳۹.</ref> امامخمینی طی اعلامیهای حکومتنظامی را خدعه و خلاف شرع خواند و از مردم خواست بدان اعتنا نکنند و آماده دفاع از [[اسلام]] و قوانین اسلامی باشند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۲۲.</ref> مردم در حمایت از امامخمینی و انقلاب به میدان آمدند و طرح حکومتنظامی شکست خورد، و در ادامه درگیریها، مراکز سیاسی و نظامی رژیم پهلوی یکی پس از دیگری به دست [[مردم]] افتاد.<ref>کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۲/۱۱۳۹–۱۱۴۳.</ref> ارتش در ساعت ۱۰:۳۰ روز ۲۲ بهمن بیطرفی خود را اعلام کرد.<ref>یکتا، روزشمار جنگ ایران و عراق، ۵۸.</ref> | در شب ۲۱ بهمن، درگیریها به اطراف خیابان محل مدرسه کشیده شد. خطر بمباران، مدرسه را تهدید میکرد. امامخمینی پیشنهاد تغییر مکان خود را نپذیرفت.<ref>محمدی اشتهاردی، شمهای از سیره عملی امامخمینی، ۳۱.</ref> بنابر گزارشی، [[کمیته استقبال امامخمینی]] برآن شد مکان ایشان را تغییر دهد اما [[محمدصادق خلخالی]] با این تصمیم مخالفت کرد و امامخمینی نظر وی را پذیرفت.<ref>خلخالی، خاطرات آیتالله خلخالی، ۲۷۹.</ref> فرمانداری نظامی تهران با هدف کودتا و سرکوب انقلاب در ۲۱ بهمن زمان [[حکومتنظامی]] را از ۱۶:۳۰ تا پنج صبح افزایش داد و در اطلاعیهای دیگر، زمان آن را به دوازده ظهر رساند؛<ref>گروه تحقیق، ۲۶۵؛ کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۲/۱۱۳۹.</ref> [[مهدی رحیمی]]؛ فرماندار نظامی تهران از یگانهای تابعه خود خواست همه رهبران انقلاب را دستگیر کنند.<ref>کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۲/۱۱۳۹.</ref> امامخمینی طی اعلامیهای حکومتنظامی را خدعه و خلاف شرع خواند و از مردم خواست بدان اعتنا نکنند و آماده دفاع از [[اسلام]] و قوانین اسلامی باشند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۲۲.</ref> مردم در حمایت از امامخمینی و انقلاب به میدان آمدند و طرح حکومتنظامی شکست خورد، و در ادامه درگیریها، مراکز سیاسی و نظامی رژیم پهلوی یکی پس از دیگری به دست [[مردم]] افتاد.<ref>کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۲/۱۱۳۹–۱۱۴۳.</ref> ارتش در ساعت ۱۰:۳۰ روز ۲۲ بهمن بیطرفی خود را اعلام کرد.<ref>یکتا، روزشمار جنگ ایران و عراق، ۵۸.</ref> | ||
خط ۹۹: | خط ۱۳۴: | ||
* یکتا، حسین، روزشمار جنگ ایران و عراق، زمینهسازی، تهران، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۵ش. | * یکتا، حسین، روزشمار جنگ ایران و عراق، زمینهسازی، تهران، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۵ش. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
== پیوند به بیرون == | |||
[[رده:مقالههای | *سیدکمالالدین میرمحمدی، [https://books.khomeini.ir/books/10009/172/ مدرسه رفاه-مدرسه علوی]، [[دانشنامه امامخمینی]]، ج۹، ص۱۷۲-۱۸۰. | ||
[[رده:مقالههای جلد نهم دانشنامه]] | {{اقامتگاههای امامخمینی}} | ||
[[رده:مقالههای | [[رده:مقالههای تأییدشده]] | ||
[[رده:مقالههای جلد نهم دانشنامه امامخمینی]] | |||
[[رده:مقالههای دارای جعبه اطلاعات]] | |||
[[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | |||
[[رده:مقالههای دارای تصویر]] | |||
[[رده:اقامتگاههای امامخمینی]] | |||
[[رده:مقالههای دارای ناوبری]] | |||
[[رده:مقالههای دارای شناسه]] |