پرش به محتوا

حضرت زینب‌کبرا(س): تفاوت میان نسخه‌ها

ابرابزار
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات امامزاده
{{جعبه اطلاعات امامزاده
  | عنوان        = حضرت زینب‌کبرا(س)
  | عنوان        = حضرت زینب‌کبرا (س)
  | نام          = حضرت زینب‌کبرا(س)
  | نام          = حضرت زینب‌کبرا (س)
  | تصویر        =  
  | تصویر        =
  | اندازه تصویر =  
  | اندازه تصویر =
  | عنوان تصویر  =  
  | عنوان تصویر  =
  | سرشناسی    =
  | سرشناسی    =
  | نقش          = بانوی بزرگ [[اهل بیت(ع)]] در قیام [[کربلا]] و الگوی زنان مسلمان
  | نقش          = بانوی بزرگ [[اهل بیت(ع)]] در قیام [[کربلا]] و الگوی زنان مسلمان
  | کنیه        = امّ‌الحسن و ام‌کلثوم  
  | کنیه        = امّ‌الحسن و ام‌کلثوم
  | زادروز      = ۵ جمادی‌الاولی سال ششم هجری  
  | زادروز      = ۵ جمادی‌الاولی سال ششم هجری
  | زادگاه      = [[مدینه]]  
  | زادگاه      = [[مدینه]]
  | درگذشت      = ۱۵ رجب سال ۶۲ق
  | درگذشت      = ۱۵ رجب سال ۶۲ق
  | مدفن        = [[شام]]
  | مدفن        = [[شام]]
خط ۱۷: خط ۱۷:
  | مادر        = [[حضرت فاطمه(س)]]
  | مادر        = [[حضرت فاطمه(س)]]
  | همسر      = [[عبدالله‌بن‌جعفر]] پسرعمو
  | همسر      = [[عبدالله‌بن‌جعفر]] پسرعمو
  | فرزندان      = چهار پسر و یک دختر/ عون از [[شهیدای کربلا]]  
  | فرزندان      = چهار پسر و یک دختر/ عون از [[شهیدای کربلا]]
  | طول عمر      =  
  | طول عمر      =
  | عرض جغرافیایی=  
  | عرض جغرافیایی=
  | طول جغرافیایی=  
  | طول جغرافیایی=
}}
}}
'''حضرت زینب‌کبرا(س)'''، بانوی بزرگ [[اهل بیت(ع)]] در [[واقعه کربلا|قیام کربلا]] و الگوی زنان مسلمان.
'''حضرت زینب‌کبرا (س)'''، بانوی بزرگ [[اهل بیت(ع)]] در [[واقعه کربلا|قیام کربلا]] و الگوی زنان مسلمان.
==زندگی‌نامه==
زینب(س) سومین فرزند و دختر بزرگ [[امام علی(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] و [[حضرت فاطمه(س)|فاطمه زهرا(س)]] است <ref>مفید، الارشاد، ۱/۳۵۴؛ مجلسی، بحار الانوار، ۴۲/۷۴.</ref> و در پنجم جمادی‌الاولی سال ششم هجری در [[مدینه]] زاده شد <ref>قزوینی، الزینب الکبری من المهد الی اللحد، ۳۱ ـ ۳۲.</ref>. گفته‌های دیگری نیز درباره تاریخ ولادت ایشان وجود دارد <ref>رسولی محلاتی، زینب علیها السلام عقیله بنی‌هاشم، ۱۰؛ شریف ‌قرشی، السیدة زینب علیها السلام رائدة الجهاد فی الاسلام، ۴۳.</ref>. به روایتی، [[پیامبر اکرم(ص)]] از جانب خداوند تعالی نام ایشان را زینب نهاد <ref>جزائری، خصائص الزینبیه، ۴۱ ـ ۴۲؛ شریف‌ قرشی، السیدة زینب علیها السلام رائدة الجهاد فی الاسلام، ۴۱ ـ ۴۲.</ref>. کنیه زینب(س) امّ‌الحسن و ام‌کلثوم است <ref>جزائری، خصائص الزینبیه، ۴۷.</ref> و القاب بسیاری برای ایشان ثبت شده است که معروف‌ترین آنها، صدیقه صغری و عقیله بنی‌هاشم است <ref>اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ۹۵؛ محلاتی، ریاحین الشریعه، ۳/۴۶.</ref>.


در برخی روایات، از ایشان با عنوان «عالمة غیر معلَّمه»، «فهمة غیر مفهّمه» <ref>طبرسی، الاحتجاج علی أهل اللجاج، ۲/۳۰۵.</ref> و امین خدا <ref>بحرانی اصفهانی، عوالم العلوم و المعارف و الأحوال، ۱۱/۹۴۸.</ref> یادشده است. برخی از ایشان به زینب «کبری» در برابر زینب «صغری»، دختر دیگر امام‌علی(ع) یاد کرده‌اند <ref>مفید، الارشاد، ۱/۳۵۴.</ref>.
== زندگی‌نامه ==
حضرت زینب(س) در پنج یا شش‌سالگی جد خود پیامبر(ص) و مادر خود را از دست داد <ref>رسولی محلاتی، زینب علیها السلام عقیله بنی‌هاشم، ۱۳.</ref>. ایشان با پسرعموی خود، عبدالله‌بن‌جعفر، [[ازدواج]] کرد <ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ۲/۱۲۵.</ref> و مهریه‌اش مانند مهریه مادرش فاطمه(س) ۴۸۰ درهم بود <ref>رسولی محلاتی، زینب علیها السلام عقیله بنی‌هاشم، ۱۵.</ref>. زینب(س)<ref>محلاتی، ریاحین الشریعه، ۳/۴۹.</ref> و عبدالله‌بن‌جعفر <ref>خلیفة‌بن‌خیاط، کتاب الطبقات، ۲۱۳.</ref> در زمان [[حکومت امام علی(ع)|خلافت امیرالمؤمنین علی(ع)]] در [[کوفه]] بودند <ref>مغنیه، یادگار خیمه‌های سوخته، ۶۵.</ref> و پس از [[صلح امام‌حسن(ع)]] به مدینه برگشتند و زینب) در سال ۶۰ق همراه [[امام‌حسین(ع)]] به [[مکه]] و سپس به [[عراق]] رفت <ref>محلاتی، ریاحین الشریعه، ۳/۵۸.</ref> و پس از شهادت امام‌حسین(ع) در [[کوفه]]، [[شام]] و بازگشت به مدینه، همراه اسیران بود.
زینب (س) سومین فرزند و دختر بزرگ [[امام علی(ع)|امیرالمؤمنین علی (ع)]] و [[حضرت فاطمه(س)|فاطمه زهرا (س)]] است<ref>مفید، الارشاد، ۱/۳۵۴؛ مجلسی، بحار الانوار، ۴۲/۷۴.</ref> و در پنجم جمادی‌الاولی سال ششم هجری در [[مدینه]] زاده شد.<ref>قزوینی، الزینب الکبری من المهد الی اللحد، ۳۱–۳۲.</ref> گفته‌های دیگری نیز دربارهٔ تاریخ ولادت ایشان وجود دارد.<ref>رسولی محلاتی، زینب علیها السلام عقیله بنی‌هاشم، ۱۰؛ شریف قرشی، السیدة زینب علیها السلام رائدة الجهاد فی الاسلام، ۴۳.</ref> به روایتی، [[پیامبر اکرم(ص)]] از جانب خداوند تعالی نام ایشان را زینب نهاد.<ref>جزائری، خصائص الزینبیه، ۴۱–۴۲؛ شریف قرشی، السیدة زینب علیها السلام رائدة الجهاد فی الاسلام، ۴۱–۴۲.</ref> کنیه زینب (س) امّ‌الحسن و ام‌کلثوم است<ref>جزائری، خصائص الزینبیه، ۴۷.</ref> و القاب بسیاری برای ایشان ثبت شده‌است که معروف‌ترین آنها، صدیقه صغری و عقیله بنی‌هاشم است.<ref>اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ۹۵؛ محلاتی، ریاحین الشریعه، ۳/۴۶.</ref>
==جایگاه و ویژگی‌ها==
در میان دختران [[ائمه(ع)]]، حضرت زینب(س) جایگاه ویژه‌ای دارد. ایشان جد خود را درک کرده و در شمار صحابه خردسال پیامبر(ص) است <ref>ابن‌اثیر، اسد الغابه، ۶/۱۳۳.</ref>، در میان خانواده پیامبر(ص) نشو و نما کرد و در دامن شریف‌ترین انسان‌ها تربیت شد <ref>شریف‌ قرشی، السیدة زینب علیها السلام رائدة الجهاد فی الاسلام، ۴۰.</ref> و مورخان از او به بانویی عاقل، فرزانه و دارای عظمت یاد کرده‌اند <ref>ابن‌اثیر، اسد الغابه، ۶/۱۳۳.</ref>. ایشان جامع همه مکارم اخلاق و فضایل انسانی بود <ref>شریف ‌قرشی، السیدة زینب علیها السلام رائدة الجهاد فی الاسلام، ۷ ـ ۸.</ref> و در واقع پس از فاطمه(س) و خدیجه(س) شریف‌ترین و بزرگ‌ترین زن از زنان اسلام بود <ref>رسولی محلاتی، زینب علیها السلام عقیله بنی‌هاشم، ۹.</ref>؛ چنان‌که [[امام‌سجاد(ع)]] ایشان را بانویی فهیم نامیده است <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۵/۱۶۴.</ref>. آن حضرت در خردمندی و تدبیر به عقیله بنی‌هاشم شهرت یافت و عبدالله‌بن‌عباس از ایشان با این عنوان یاد کرده است <ref>اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ۹۵.</ref>.


زینب(س) از کودکی فرزانه بود و در گفتگویی با پدرش درباره محبت خدا و محبت به فرزند، تفاوت قائل شد و این مسئله سبب افزایش علاقه پدر به وی گردید <ref>نوری، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ۱۵/۲۱۵؛ شریف ‌قرشی، السیدة زینب علیها السلام رائدة الجهاد فی الاسلام، ۴۵.</ref>؛ چنان‌که امام‌سجاد(ع) او را عالمی استادندیده نامید و خدا را بر این نعمت سپاس گفت <ref>طبرسی، الاحتجاج علی أهل اللجاج، ۲/۳۰۵؛ مجلسی، بحار الانوار، ۴۵/۱۶۴.</ref>؛ زینب(س) باوقار، عفیف و پاکدامن و باحیا <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۵/۱۱۵؛ جزائری، خصائص الزینبیه، ۴۴ ـ ۴۵.</ref>، اهل عبادت و [[نافله شب]] بود؛ چنان‌که در شب عاشورا نیز در حال [[عبادت]] و مناجات بود <ref>بحرانی اصفهانی، عوالم العلوم و المعارف و الأحوال ۱۱/۹۵۴.</ref>. از امام‌سجاد(ع) نقل شده است زینب(س) در بازگشت از سفر کربلا، همه نمازهای واجب و مستحب را اقامه می‌کرده و در بعضی منازل از شدت گرسنگی و ضعف، نشسته [[نماز]] می‌گزارده است <ref>محلاتی، ریاحین الشریعه، ۳/۶۲.</ref>؛ چنان‌که امام‌حسین(ع) از او خواسته است در نافله شب ایشان را دعا کند <ref>بحرانی اصفهانی، عوالم العلوم و المعارف و الأحوال ۱۱/۹۵۴؛ محلاتی، ریاحین الشریعه، ۳/۶۲؛ رسولی محلاتی، زینب علیها السلام عقیله بنی‌هاشم، ۲۹.</ref> و نیز گفته ‌شده ایشان در فصاحت و بلاغت چون پدرش علی(ع) <ref>مفید، الامالی، ۳۲۱؛ محلاتی، ریاحین الشریعه، ۳/۳۹.</ref> و مادرش فاطمه(س)<ref>رسولی محلاتی، زینب علیها السلام عقیله بنی‌هاشم، ۲۹.</ref> بود.
در برخی روایات، از ایشان با عنوان «عالمة غیر معلَّمه»، «فهمة غیر مفهّمه»<ref>طبرسی، الاحتجاج علی أهل اللجاج، ۲/۳۰۵.</ref> و امین خدا<ref>بحرانی اصفهانی، عوالم العلوم و المعارف و الأحوال، ۱۱/۹۴۸.</ref> یادشده است. برخی از ایشان به زینب «کبری» در برابر زینب «صغری»، دختر دیگر امام‌علی (ع) یاد کرده‌اند.<ref>مفید، الارشاد، ۱/۳۵۴.</ref>
خطبه‌های پرمغز و تأثیرگذار آن حضرت، گواه این نکته بود و شنوندگان را به یاد خطبه‌های علی(ع) می‌انداخت <ref>امین، اعیان الشیعه، ۱/۶۱۳.</ref>. ایشان بانویی مدیر و مدبر بود و در جریان هجوم افراد برای غارت خیمه‌ها، در [[عصر عاشورا]] با درایت و دادن زیورآلات و جامه‌های بازماندگان به افراد مهاجم پیش از ورود آنان به خیمه‌ها دست آنان را از رسیدن به حریم زنان و کودکان کوتاه ساخت <ref>محسن‌زاده، سر نینوا زینب کبری، ۱۵۴ ـ ۱۵۵.</ref>.
حضرت زینب (س) در پنج یا شش‌سالگی جد خود پیامبر (ص) و مادر خود را از دست داد.<ref>رسولی محلاتی، زینب علیها السلام عقیله بنی‌هاشم، ۱۳.</ref> ایشان با پسرعموی خود، عبدالله‌بن‌جعفر، [[ازدواج]] کرد<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ۲/۱۲۵.</ref> و مهریه‌اش مانند مهریه مادرش فاطمه (س) ۴۸۰ درهم بود.<ref>رسولی محلاتی، زینب علیها السلام عقیله بنی‌هاشم، ۱۵.</ref> زینب (س)<ref>محلاتی، ریاحین الشریعه، ۳/۴۹.</ref> و عبدالله‌بن‌جعفر<ref>خلیفةبن‌خیاط، کتاب الطبقات، ۲۱۳.</ref> در زمان [[حکومت امام علی(ع)|خلافت امیرالمؤمنین علی (ع)]] در [[کوفه]] بودند<ref>مغنیه، یادگار خیمه‌های سوخته، ۶۵.</ref> و پس از [[صلح امام‌حسن(ع)]] به مدینه برگشتند و زینب (س) در سال ۶۰ق همراه [[امام‌حسین(ع)]] به [[مکه]] و سپس به [[عراق]] رفت<ref>محلاتی، ریاحین الشریعه، ۳/۵۸.</ref> و پس از شهادت امام‌حسین (ع) در [[کوفه]]، [[شام]] و بازگشت به مدینه، همراه اسیران بود.


حضرت زینب(س) با وجود کمی سن در زمان پیامبر اکرم(ص) <ref>قزوینی، الزینب الکبری من المهد الی اللحد، ۳۱ ـ ۳۲.</ref> در شمار راویان حدیث از آن حضرت بوده است؛ چنان‌که روایاتی از ایشان به نقل از پیامبر(ص) درباره [[فضایل امام علی(ع)|فضایل امیرالمؤمنین علی(ع)]] و شیعیان آن حضرت <ref>طبری امامی، دلائل الامامه، ۶۸.</ref> و نیز روایاتی از علی(ع) در دوره خلافت ایشان ازجمله روایتی درباره رویداد‌های آینده و [[واقعه کربلا]] <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۵/۱۸۳.</ref> نقل شده است. همچنین روایاتی از مادر خود فاطمه(س) نقل کرده است؛ ازجمله روایتی از پیامبر اکرم(ص) درباره امامت ائمه(ع) و وجود نُه امام از ذریه سیدالشهدا(ع) <ref>خزاز رازی، کفایة الاثر فی النصّ علی الأئمة الإثنی عشر، ۱۹۳ ـ ۱۹۴.</ref>؛ نیز [[خطبه فدک|خطبه معروف فدک]] فاطمه زهرا(س) از طریق زینب(س) نقل شده است <ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۶/۲۱۱.</ref>؛ همچنین روایاتی به نقل از [[اسما دختر ‌عمیس]] درباره ویژگی فاطمه(س) نقل کرده است <ref>طبری امامی، دلائل الامامه، ۱۴۸و ۱۵۰.</ref>. زینب(س) در جریان حادثه کربلا به سبب بیماری امام‌سجاد(ع) در ظاهر وصی امام‌حسین(ع) بود، و به سبب [[تقیه]]، برخی رهنمودهای امام‌سجاد(ع) به زینب(س) نسبت داده می‌شد <ref>مسعودی، اثبات الوصیه، ۲۷۲.</ref>.
== جایگاه و ویژگی‌ها ==
در میان دختران [[ائمه(ع)]]، حضرت زینب (س) جایگاه ویژه‌ای دارد. ایشان جد خود را درک کرده و در شمار صحابه خردسال پیامبر (ص) است،<ref>ابن‌اثیر، اسد الغابه، ۶/۱۳۳.</ref> در میان خانواده پیامبر (ص) نشو و نما کرد و در دامن شریف‌ترین انسان‌ها تربیت شد<ref>شریف قرشی، السیدة زینب علیها السلام رائدة الجهاد فی الاسلام، ۴۰.</ref> و مورخان از او به بانویی عاقل، فرزانه و دارای عظمت یاد کرده‌اند.<ref>ابن‌اثیر، اسد الغابه، ۶/۱۳۳.</ref> ایشان جامع همه مکارم اخلاق و فضایل انسانی بود<ref>شریف قرشی، السیدة زینب علیها السلام رائدة الجهاد فی الاسلام، ۷–۸.</ref> و در واقع پس از فاطمه (س) و خدیجه (س) شریف‌ترین و بزرگ‌ترین زن از زنان اسلام بود<ref>رسولی محلاتی، زینب علیها السلام عقیله بنی‌هاشم، ۹.</ref>؛ چنان‌که [[امام‌سجاد(ع)]] ایشان را بانویی فهیم نامیده‌است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۵/۱۶۴.</ref> آن حضرت در خردمندی و تدبیر به عقیله بنی‌هاشم شهرت یافت و عبدالله‌بن‌عباس از ایشان با این عنوان یاد کرده‌است.<ref>اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ۹۵.</ref>
 
زینب (س) از کودکی فرزانه بود و در گفتگویی با پدرش دربارهٔ محبت خدا و محبت به فرزند، تفاوت قائل شد و این مسئله سبب افزایش علاقه پدر به وی گردید<ref>نوری، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ۱۵/۲۱۵؛ شریف قرشی، السیدة زینب علیها السلام رائدة الجهاد فی الاسلام، ۴۵.</ref>؛ چنان‌که امام‌سجاد (ع) او را عالمی استادندیده نامید و خدا را بر این نعمت سپاس گفت<ref>طبرسی، الاحتجاج علی أهل اللجاج، ۲/۳۰۵؛ مجلسی، بحار الانوار، ۴۵/۱۶۴.</ref>؛ زینب (س) باوقار، عفیف و پاکدامن و باحیا،<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۵/۱۱۵؛ جزائری، خصائص الزینبیه، ۴۴–۴۵.</ref> اهل عبادت و [[نافله شب]] بود؛ چنان‌که در شب عاشورا نیز در حال [[عبادت]] و مناجات بود.<ref>بحرانی اصفهانی، عوالم العلوم و المعارف و الأحوال ۱۱/۹۵۴.</ref> از امام‌سجاد (ع) نقل شده‌است زینب (س) در بازگشت از سفر کربلا، همه نمازهای واجب و مستحب را اقامه می‌کرده و در بعضی منازل از شدت گرسنگی و ضعف، نشسته [[نماز]] می‌گزارده‌است<ref>محلاتی، ریاحین الشریعه، ۳/۶۲.</ref>؛ چنان‌که امام‌حسین (ع) از او خواسته‌است در نافله شب ایشان را دعا کند<ref>بحرانی اصفهانی، عوالم العلوم و المعارف و الأحوال ۱۱/۹۵۴؛ محلاتی، ریاحین الشریعه، ۳/۶۲؛ رسولی محلاتی، زینب علیها السلام عقیله بنی‌هاشم، ۲۹.</ref> و نیز گفته شده ایشان در فصاحت و بلاغت چون پدرش علی (ع)<ref>مفید، الامالی، ۳۲۱؛ محلاتی، ریاحین الشریعه، ۳/۳۹.</ref> و مادرش فاطمه (س)<ref>رسولی محلاتی، زینب علیها السلام عقیله بنی‌هاشم، ۲۹.</ref> بود.
خطبه‌های پرمغز و تأثیرگذار آن حضرت، گواه این نکته بود و شنوندگان را به یاد خطبه‌های علی (ع) می‌انداخت.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱/۶۱۳.</ref> ایشان بانویی مدیر و مدبر بود و در جریان هجوم افراد برای غارت خیمه‌ها، در [[عصر عاشورا]] با درایت و دادن زیورآلات و جامه‌های بازماندگان به افراد مهاجم پیش از ورود آنان به خیمه‌ها دست آنان را از رسیدن به حریم زنان و کودکان کوتاه ساخت.<ref>محسن‌زاده، سر نینوا زینب کبری، ۱۵۴–۱۵۵.</ref>
 
حضرت زینب (س) با وجود کمی سن در زمان پیامبر اکرم (ص)<ref>قزوینی، الزینب الکبری من المهد الی اللحد، ۳۱–۳۲.</ref> در شمار راویان حدیث از آن حضرت بوده‌است؛ چنان‌که روایاتی از ایشان به نقل از پیامبر (ص) دربارهٔ [[فضایل امام علی(ع)|فضایل امیرالمؤمنین علی (ع)]] و شیعیان آن حضرت<ref>طبری امامی، دلائل الامامه، ۶۸.</ref> و نیز روایاتی از علی (ع) در دوره خلافت ایشان ازجمله روایتی دربارهٔ رویدادهای آینده و [[واقعه کربلا]]<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۵/۱۸۳.</ref> نقل شده‌است. همچنین روایاتی از مادر خود فاطمه (س) نقل کرده‌است؛ ازجمله روایتی از پیامبر اکرم (ص) دربارهٔ امامت ائمه (ع) و وجود نُه امام از ذریه سیدالشهدا (ع)<ref>خزاز رازی، کفایة الاثر فی النصّ علی الأئمة الإثنی عشر، ۱۹۳–۱۹۴.</ref>؛ نیز [[خطبه فدک|خطبه معروف فدک]] فاطمه زهرا (س) از طریق زینب (س) نقل شده‌است<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۶/۲۱۱.</ref>؛ همچنین روایاتی به نقل از [[اسما دختر عمیس]] دربارهٔ ویژگی فاطمه (س) نقل کرده‌است.<ref>طبری امامی، دلائل الامامه، ۱۴۸و ۱۵۰.</ref> زینب (س) در جریان حادثه کربلا به سبب بیماری امام‌سجاد (ع) در ظاهر وصی امام‌حسین (ع) بود، و به سبب [[تقیه]]، برخی رهنمودهای امام‌سجاد (ع) به زینب (س) نسبت داده می‌شد.<ref>مسعودی، اثبات الوصیه، ۲۷۲.</ref>


== حضور در واقعه کربلا ==
== حضور در واقعه کربلا ==
حضرت زینب(س) به آموزش و ترویج [[دین]] اهتمام داشت <ref>مغنیه، یادگار خیمه‌های سوخته، ۶۵.</ref> و در دوره خلافت پدرش امیرالمؤمنین علی(ع) در کوفه برای بانوان درس [[قرآن]] داشت <ref>جزائری، خصائص الزینبیه، ۶۸ ـ ۶۹.</ref>. ایشان در میان راه مکه به کربلا در منزل خزیمیه <ref>ابن‌اعثم، الفتوح، ۵/۷۰.</ref> و در سرزمین کربلا به‌ویژه در روزهای [[تاسوعا]] و [[عاشورا]] <ref>مفید، الارشاد، ۲/۹۳ ـ ۹۴ و ۱۰۷.</ref> و پس از شهادت [[علی‌اکبر(ع)]] <ref>مفید، الارشاد، ۲/۱۰۷.</ref> و [[علی‌اصغر(ع)]] <ref>ابن‌طاووس، اللهوف علی قتلی الطفوف، ۱۶۸ ـ ۱۶۹.</ref> گفت‌وگوهایی با امام‌حسین(ع) داشته است <ref>ابن‌اعثم، الفتوح، ۵/۹۷؛ مفید، الارشاد، ۲/۸۹ ـ ۹۰؛ ابن‌طاووس، اللهوف علی قتلی الطفوف، ۱۷۳.</ref>. در روز عاشورا افزون بر مراقبت از زنان و کودکان و حفظ جان آنان، از جان امام‌سجاد(ع) هنگام حمله دشمن به خیمه‌ها محافظت کرد <ref>مفید، الارشاد، ۲/۱۱۳؛ مجلسی، بحار الانوار، ۴۵/۶۱ و ۴۶.</ref> و پس از به‌شهادت‌رسیدن سیدالشهدا(ع) و یاران آن حضرت بر آنان [[عزاداری]] کرد و از مظلومیت و سیاه‌کاری‌های امویان نکته‌ها گفت و با شکوه نزد پیامبر(ص) و علی(ع) و فاطمه(س) و [[حمزه]] و معرفی سیدالشهدا(ع) به عنوان ذریه پیامبر(ص) و [[خدیجه(س)]] از فضایل امام‌علی(ع) سخن به میان آورد <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۵/۱۳۲ ـ ۱۳۴.</ref> {{ببینید|عاشورا|عزاداری}}.  
حضرت زینب (س) به آموزش و ترویج [[دین]] اهتمام داشت<ref>مغنیه، یادگار خیمه‌های سوخته، ۶۵.</ref> و در دوره خلافت پدرش امیرالمؤمنین علی (ع) در کوفه برای بانوان درس [[قرآن]] داشت.<ref>جزائری، خصائص الزینبیه، ۶۸–۶۹.</ref> ایشان در میان راه مکه به کربلا در منزل خزیمیه<ref>ابن‌اعثم، الفتوح، ۵/۷۰.</ref> و در سرزمین کربلا به‌ویژه در روزهای [[تاسوعا]] و [[عاشورا]]<ref>مفید، الارشاد، ۲/۹۳–۹۴ و ۱۰۷.</ref> و پس از شهادت [[علی‌اکبر(ع)]]<ref>مفید، الارشاد، ۲/۱۰۷.</ref> و [[علی‌اصغر(ع)]]<ref>ابن‌طاووس، اللهوف علی قتلی الطفوف، ۱۶۸–۱۶۹.</ref> گفت‌وگوهایی با امام‌حسین (ع) داشته‌است.<ref>ابن‌اعثم، الفتوح، ۵/۹۷؛ مفید، الارشاد، ۲/۸۹–۹۰؛ ابن‌طاووس، اللهوف علی قتلی الطفوف، ۱۷۳.</ref> در روز عاشورا افزون بر مراقبت از زنان و کودکان و حفظ جان آنان، از جان امام‌سجاد (ع) هنگام حمله دشمن به خیمه‌ها محافظت کرد<ref>مفید، الارشاد، ۲/۱۱۳؛ مجلسی، بحار الانوار، ۴۵/۶۱ و ۴۶.</ref> و پس از به‌شهادت‌رسیدن سیدالشهدا (ع) و یاران آن حضرت بر آنان [[عزاداری]] کرد و از مظلومیت و سیاه‌کاری‌های امویان نکته‌ها گفت و با شکوه نزد پیامبر (ص) و علی (ع) و فاطمه (س) و [[حمزه]] و معرفی سیدالشهدا (ع) به عنوان ذریه پیامبر (ص) و [[خدیجه(س)]] از فضایل امام‌علی (ع) سخن به میان آورد<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۵/۱۳۲–۱۳۴.</ref> {{ببینید|عاشورا|عزاداری}}.


از سوی دیگر، حضرت زینب(س) در جمع مردم از نهضت سیدالشهدا(ع) و حرکت عاشورا دفاع کرد و در اجتماع مردم کوفه سخن گفت و با استناد به آیات قرآن کریم مبنی بر مجرمیت و عذاب پیمان‌شکنان، کوفیان را بر پیمان‌شکنی و حمایت‌نکردن از سیدالشهدا(ع) و شکستن حریم اهل بیت(ع) نکوهش کرد؛ تا جایی که مردم متاثر از سخنان وی گریان شدند <ref>ابن‌اعثم، الفتوح، ۵/۱۲۱ ـ ۱۲۲؛ امین، اعیان الشیعه، ۱/۶۱۳.</ref>؛ نیز در مجلس [[عبیدالله‌بن‌زیاد]] او را بر کارهای ناروایش سرزنش کرد و او را فاسق و فاجر خواند <ref>مفید، الارشاد، ۲/۱۱۵.</ref> و از خاندان پیامبر(ص) دفاع کرد و آنان را پاک و مطهر و معاندان آنان را فاسق و فاجر خواند و افزود خداوند در [[قیامت]] ظالم و مظلوم را جمع کرده، درباره آنها قضاوت خواهد کرد <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۵/۱۱۶ و ۱۵۴.</ref>. همچنین ایشان در [[شام]] برابر سخنان کفرآمیز [[یزیدبن‌معاویه]]، امام‌حسین(ع) و یارانش را [[شهدا|شهید در راه خدا]] خواند و با مقایسه رفتار انسانی جدش پیامبر(س) با اسرای قریش در جریان [[فتح مکه]] و آزادکردن آنها، با رفتار ناشایست امویان درکربلا با اسرای خاندان پیامبر(ص)، [[امویان]] را بر این کار سرزنش کرد <ref>ابن‌طیفور، بلاغات النساء، ۲۰ ـ ۲۳؛ مجلسی، بحار الانوار، ۴۵/۱۵۷ ـ ۱۵۸؛ .</ref>. ایشان افزون بر تسلیت خاطر امام‌سجاد(ع) <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۵/۱۷۹.</ref> و پرستاری از ایشان <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۵/۱.</ref>، برابر تهدید به [[قتل]] ایشان از سوی دشمن <ref>قمی، دمع السجوم، ۳۳۵.</ref>، در طول سفر از حریم زنان و کودکان کاروان نیز مراقبت کرد <ref>طبری، ۵/۴۶۱ ـ ۴۶۲؛ مفید، الارشاد، ۲/۱۲۱.</ref>.
از سوی دیگر، حضرت زینب (س) در جمع مردم از نهضت سیدالشهدا (ع) و حرکت عاشورا دفاع کرد و در اجتماع مردم کوفه سخن گفت و با استناد به آیات قرآن کریم مبنی بر مجرمیت و عذاب پیمان‌شکنان، کوفیان را بر پیمان‌شکنی و حمایت‌نکردن از سیدالشهدا (ع) و شکستن حریم اهل بیت (ع) نکوهش کرد؛ تا جایی که مردم متأثر از سخنان وی گریان شدند<ref>ابن‌اعثم، الفتوح، ۵/۱۲۱–۱۲۲؛ امین، اعیان الشیعه، ۱/۶۱۳.</ref>؛ نیز در مجلس [[عبیدالله‌بن‌زیاد]] او را بر کارهای ناروایش سرزنش کرد و او را فاسق و فاجر خواند<ref>مفید، الارشاد، ۲/۱۱۵.</ref> و از خاندان پیامبر (ص) دفاع کرد و آنان را پاک و مطهر و معاندان آنان را فاسق و فاجر خواند و افزود خداوند در [[قیامت]] ظالم و مظلوم را جمع کرده، دربارهٔ آنها قضاوت خواهد کرد.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۵/۱۱۶ و ۱۵۴.</ref> همچنین ایشان در [[شام]] برابر سخنان کفرآمیز [[یزیدبن‌معاویه]]، امام‌حسین (ع) و یارانش را [[شهدا|شهید در راه خدا]] خواند و با مقایسه رفتار انسانی جدش پیامبر (س) با اسرای قریش در جریان [[فتح مکه]] و آزادکردن آنها، با رفتار ناشایست امویان درکربلا با اسرای خاندان پیامبر (ص)، [[امویان]] را بر این کار سرزنش کرد.<ref>ابن‌طیفور، بلاغات النساء، ۲۰–۲۳؛ مجلسی، بحار الانوار، ۴۵/۱۵۷–۱۵۸؛</ref> ایشان افزون بر تسلیت خاطر امام‌سجاد (ع)<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۵/۱۷۹.</ref> و پرستاری از ایشان،<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۵/۱.</ref> برابر تهدید به [[قتل]] ایشان از سوی دشمن،<ref>قمی، دمع السجوم، ۳۳۵.</ref> در طول سفر از حریم زنان و کودکان کاروان نیز مراقبت کرد.<ref>طبری، ۵/۴۶۱–۴۶۲؛ مفید، الارشاد، ۲/۱۲۱.</ref>


== دیدگاه امام‌خمینی ==
== دیدگاه امام‌خمینی ==
امام‌خمینی برای حضرت زینب(س) جایگاهی والا قائل است و از ایشان به دختر علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) و عمه امام‌سجاد(ع) <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۷۱.</ref> و خدمتگزار پدرش امیرالمؤمنین(ع) یاد کرده است <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۴/۲۲۱.</ref>. ایشان زینب(س) را انسانی کامل و خالص و شیفته کسب [[رضای خدا]] و [[شهدا|شهادت در راه خدا]] شمرده است و با اشاره به ماجرای بردن [[اسرای اهل بیت(ع)]] به کوفه و سخنان زینب(س) در مجلس ابن‌زیاد <ref>ابن‌اعثم، الفتوح، ۵/۱۲۲.</ref> یادآور شده است حضرت زینب(س) با همه این مصایب بزرگ و به ‌شهادت‌رسیدن سید‌الشهدا(ع) و بهترین جوانان [[بنی‌هاشم]] و اصحاب او، در برابر زخم زبان‌های ابن‌زیاد در مجلس وی در کوفه سوگند می‏خورد همه این مصایب (از آنجا‌که در راه خدا رخ داده است) در نظرش زیبا جلوه کرده است، و از آنجا‌که انگیزه زینب(س) خدایی بود، این مصیبت را برای خداوند تحمل کرد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۲۰۴.</ref>.
امام‌خمینی برای حضرت زینب (س) جایگاهی والا قائل است و از ایشان به دختر علی‌بن‌ابی‌طالب (ع) و عمه امام‌سجاد (ع)<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۷۱.</ref> و خدمتگزار پدرش امیرالمؤمنین (ع) یاد کرده‌است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۴/۲۲۱.</ref> ایشان زینب (س) را انسانی کامل و خالص و شیفته کسب [[رضای خدا]] و [[شهدا|شهادت در راه خدا]] شمرده‌است و با اشاره به ماجرای بردن [[اسرای اهل بیت(ع)]] به کوفه و سخنان زینب (س) در مجلس ابن‌زیاد<ref>ابن‌اعثم، الفتوح، ۵/۱۲۲.</ref> یادآور شده‌است حضرت زینب (س) با همه این مصایب بزرگ و به شهادت‌رسیدن سیدالشهدا (ع) و بهترین جوانان [[بنی‌هاشم]] و اصحاب او، در برابر زخم زبان‌های ابن‌زیاد در مجلس وی در کوفه سوگند می‌خورد همه این مصایب (از آنجاکه در راه خدا رخ داده‌است) در نظرش زیبا جلوه کرده‌است، و از آنجاکه انگیزه زینب (س) خدایی بود، این مصیبت را برای خداوند تحمل کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۲۰۴.</ref>


امام‌خمینی خاطرنشان کرده است که شهادت سیدالشهدا(ع) و اسارت اهل بیت ایشان، به‌ویژه زینب(س) گرچه در ظاهر به پیروزی یزید انجامید، در واقع شکست وی بود. مبارزه خاندان رسالت با امویان برای حفظ مکتب بود و مکتب نیز باقی ماند و افزون بر آن، با این واقعه آبروی [[بنی‌امیه]] از میان رفت و یزید نتوانست بر مسند قدرت باقی بماند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۱۰۷.</ref>. ایشان در بحث از رحمت واسعه خدا، یادآور شده است یزید از حضرت سجّاد(ع) از راه [[توبه]] از جنایت‌های خود در [[کربلا]] می‌پرسد و امام‌سجاد(ع) در پاسخ، راه توبه را باز می‌داند و حضرت زینب(س) از امام‌سجاد(ع) درباره چرایی پذیرش توبه یزید پس از آن همه جنایت می‌پرسد و ایشان پاسخ می‌دهد در صورت بازگشت یزید، خداوند توبه او را خواهد پذیرفت؛ اما او موفق به توبه نخواهد شد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۱۵ و ۱۴/۴۶۳.</ref>.
امام‌خمینی خاطرنشان کرده‌است که شهادت سیدالشهدا (ع) و اسارت اهل بیت ایشان، به‌ویژه زینب (س) گرچه در ظاهر به پیروزی یزید انجامید، در واقع شکست وی بود. مبارزه خاندان رسالت با امویان برای حفظ مکتب بود و مکتب نیز باقی ماند و افزون بر آن، با این واقعه آبروی [[بنی‌امیه]] از میان رفت و یزید نتوانست بر مسند قدرت باقی بماند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۱۰۷.</ref> ایشان در بحث از رحمت واسعه خدا، یادآور شده‌است یزید از حضرت سجّاد (ع) از راه [[توبه]] از جنایت‌های خود در [[کربلا]] می‌پرسد و امام‌سجاد (ع) در پاسخ، راه توبه را باز می‌داند و حضرت زینب (س) از امام‌سجاد (ع) دربارهٔ چرایی پذیرش توبه یزید پس از آن همه جنایت می‌پرسد و ایشان پاسخ می‌دهد در صورت بازگشت یزید، خداوند توبه او را خواهد پذیرفت؛ اما او موفق به توبه نخواهد شد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۱۵ و ۱۴/۴۶۳.</ref>


=== الگوی زنان مسلمان مجاهد ===
=== الگوی زنان مسلمان مجاهد ===
امام‌خمینی، حضرت زینب(س) را الگوی زنان متدین و انقلابی شمرده، ازجمله یادآور شده است در زمان [[رژیم پهلوی]] حتی طبقات محروم بانوان ایرانی شرم داشتند با لباس اسلامی در میان مردم آشکار شوند و پس از انقلاب بانوان با الگوگرفتن از فاطمه‌زهرا(س) و زینب(س) از خودنمایی و آرایش فاسد احساس شرم دارند. در نگاه ایشان ائمه معصوم(ع) به مردم درس ایستادگی و مقاومت آموخته‌اند و حضرت زینب(س) با رفتار خود در جریان حادثه کربلا، یزیدبن‌معاویه را تحقیر کرد و [[امام‌سجاد(ع)]] در شام بدون ترس، در حضور یزید حقایق را آشکار ساخت. زنان و مردان انقلابی نیز برابر حکومت‌های ستمکار باید این‌گونه استقامت کنند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۱۹۷ ـ ۱۹۸ و ۱۷‏/۵۵ ـ ۵۶.</ref>.
امام‌خمینی، حضرت زینب (س) را الگوی زنان متدین و انقلابی شمرده، ازجمله یادآور شده‌است در زمان [[رژیم پهلوی]] حتی طبقات محروم بانوان ایرانی شرم داشتند با لباس اسلامی در میان مردم آشکار شوند و پس از انقلاب بانوان با الگوگرفتن از فاطمه‌زهرا (س) و زینب (س) از خودنمایی و آرایش فاسد احساس شرم دارند. در نگاه ایشان ائمه معصوم (ع) به مردم درس ایستادگی و مقاومت آموخته‌اند و حضرت زینب (س) با رفتار خود در جریان حادثه کربلا، یزیدبن‌معاویه را تحقیر کرد و [[امام‌سجاد(ع)]] در شام بدون ترس، در حضور یزید حقایق را آشکار ساخت. زنان و مردان انقلابی نیز برابر حکومت‌های ستمکار باید این‌گونه استقامت کنند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۱۹۷–۱۹۸ و ۱۷‏/۵۵–۵۶.</ref>


امام‌خمینی با سپاسگزاری از [[رزمندگان اسلام]] در جبهه‌های [[جنگ تحمیلی]] پس از پیروزی‌های شایان توجه در [[آزادسازی خرمشهر|عملیات‌ پیروز بهار ۱۳۶۱]]<ref>آزادسازی خرمشهر.</ref>، در [[آذر]] همان سال، فداکاری‌ها و خدمات رزمندگان را موجب مباهات پیامبر(ص) و روسفیدی [[امام ‌زمان(ع)]] و موجب عزت و سربلندی اسلام و مردم ایران شمرد و آنان را از یاوران فاطمه‌زهرا(س)، امام‌حسین(ع)، امام‌زمان(ع) و یاوران حضرت زینب(س) خواند و به مردم امید داد خداوند دشمنان آنان را خوار و ذلیل خواهد کرد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۱۳۶.</ref>. ایشان به مناسبت [[دهه فجر]] سال ۱۳۶۵، ضمن نکوداشت شهیدان و رزمندگان و خانواده‌های ایثارگران و رزمندگان که در برابر بمباران‌های دشمن استقامت کردند، مردم مقاوم ایران را ادامه‌دهنده راه سیدالشهدا(ع) و زینب(س) شمرد و یادآور شد ملتی که سالار شهیدان را پیشوا و ایثار و فداکاری را سلاح و [[شهادت]] را سبب جاودانگی خود می‏داند، از کسی نترسیده، جز با خدا با کسی معامله نخواهد کرد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۱۹۷ ـ ۱۹۸.</ref>. ایشان در [[وصیت‌نامه]] خود نیز با یادآوری توطئه‌های دشمنان و دوستان نادان، از استقامت زنان و مردان پرشوری سخن به میان آورد که خود را از قید و بند خرافات رها کرده، مانند زینب(ع) از شهادت فرزندانشان در راه اسلام افتخار می‌کنند و آنان که توان جنگ دارند، در آموزش نظامی و آنان که ندارند پشت جبهه به فعالیت مشغول‌اند و به آنان وعده داده اجر و مزدشان نزد خداوند نه تنها برتر از امور مادی، بلکه بالاتر از جنات نعیم خواهد بود <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۳۹۷ ـ ۳۹۸.</ref>.
امام‌خمینی با سپاسگزاری از [[رزمندگان اسلام]] در جبهه‌های [[جنگ تحمیلی]] پس از پیروزی‌های شایان توجه در [[آزادسازی خرمشهر|عملیات پیروز بهار ۱۳۶۱]]،<ref>آزادسازی خرمشهر.</ref> در [[آذر]] همان سال، فداکاری‌ها و خدمات رزمندگان را موجب مباهات پیامبر (ص) و روسفیدی [[امام زمان(ع)]] و موجب عزت و سربلندی اسلام و مردم ایران شمرد و آنان را از یاوران فاطمه‌زهرا (س)، امام‌حسین (ع)، امام‌زمان (ع) و یاوران حضرت زینب (س) خواند و به مردم امید داد خداوند دشمنان آنان را خوار و ذلیل خواهد کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۱۳۶.</ref> ایشان به مناسبت [[دهه فجر]] سال ۱۳۶۵، ضمن نکوداشت شهیدان و رزمندگان و خانواده‌های ایثارگران و رزمندگان که در برابر بمباران‌های دشمن استقامت کردند، مردم مقاوم ایران را ادامه‌دهنده راه سیدالشهدا (ع) و زینب (س) شمرد و یادآور شد ملتی که سالار شهیدان را پیشوا و ایثار و فداکاری را سلاح و [[شهادت]] را سبب جاودانگی خود می‌داند، از کسی نترسیده، جز با خدا با کسی معامله نخواهد کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۱۹۷–۱۹۸.</ref> ایشان در [[وصیت‌نامه]] خود نیز با یادآوری توطئه‌های دشمنان و دوستان نادان، از استقامت زنان و مردان پرشوری سخن به میان آورد که خود را از قید و بند خرافات رها کرده، مانند زینب (ع) از شهادت فرزندانشان در راه اسلام افتخار می‌کنند و آنان که توان جنگ دارند، در آموزش نظامی و آنان که ندارند پشت جبهه به فعالیت مشغول‌اند و به آنان وعده داده اجر و مزدشان نزد خداوند نه تنها برتر از امور مادی، بلکه بالاتر از جنات نعیم خواهد بود.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۳۹۷–۳۹۸.</ref>


از سوی دیگر، [[امام‌خمینی]] یادآورشده است که سیدالشهدا(ع) و [[اهل بیت(ع)]] ایشان با قیام خود به مردم فهماندند افراد حاضر در میدان مبارزه و افراد پشت صحنه چگونه باید فعالیت کنند و آنانی که اهل مبارزه مسلحانه هستند؛ چگونه مبارزه کنند و آنانی که پشت جبهه هستند، چطور [[تبلیغ]] کنند و مبارزه جمعیت ‌‌اندک با جمعیت بسیار و حکومت مقتدر، چگونه باید صورت بگیرد. آیا در برابر فشارها باید تسلیم گردید و از حرکت باز ایستاد و یا چنان‌که زینب(س) در برابر [[کفر]] و سخنان کفرآمیز یزید ایستاد و حقایق را بر مردم روشن ساخت، باید ایستادگی کرد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۵۶.</ref>. از نگاه ایشان، زینب(س) الگوی صبر در برابر مصیبت و شهادت نزدیکان نیز بود و مردم انقلابی و شهیدپرور ایران در این مسیر، رهرو حضرت زینب‌اند. ایشان، شجاعت و ازخودگذشتگی خانواده‌های شهدا و ایثارگران را یادآور شجاعت و فداکاری امام‌سجاد(ع) و زینب(س) شمرده است <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۷۱.</ref>.
از سوی دیگر، [[امام‌خمینی]] یادآورشده است که سیدالشهدا (ع) و [[اهل بیت(ع)]] ایشان با قیام خود به مردم فهماندند افراد حاضر در میدان مبارزه و افراد پشت صحنه چگونه باید فعالیت کنند و آنانی که اهل مبارزه مسلحانه هستند؛ چگونه مبارزه کنند و آنانی که پشت جبهه هستند، چطور [[تبلیغ]] کنند و مبارزه جمعیت اندک با جمعیت بسیار و حکومت مقتدر، چگونه باید صورت بگیرد. آیا در برابر فشارها باید تسلیم گردید و از حرکت بازایستاد یا چنان‌که زینب (س) در برابر [[کفر]] و سخنان کفرآمیز یزید ایستاد و حقایق را بر مردم روشن ساخت، باید ایستادگی کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۵۶.</ref> از نگاه ایشان، زینب (س) الگوی صبر در برابر مصیبت و شهادت نزدیکان نیز بود و مردم انقلابی و شهیدپرور ایران در این مسیر، رهرو حضرت زینب‌اند. ایشان، شجاعت و ازخودگذشتگی خانواده‌های شهدا و ایثارگران را یادآور شجاعت و فداکاری امام‌سجاد (ع) و زینب (س) شمرده‌است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۷۱.</ref>


== رحلت ==
== رحلت ==
حضرت زینب(س) در ۱۵ رجب سال ۶۲ق، در [[شام]] از دنیا رفت و در آنجا به خاک سپرده شد <ref>شریف ‌قرشی، السیدة زینب علیها السلام رائدة الجهاد فی الاسلام، ۳۲۶ ـ ۳۲۷؛ محلاتی، ریاحین الشریعه، ۳/۳۷.</ref> و به گزارشی ایشان در [[مدینه]] درگذشته و دفن شده است <ref>امین، اعیان الشیعه، ۷/۱۴۰.</ref>. ابن‌بطوطه از سیاحان قرن هفتم هجری، از مزار زینب(س) با کنیه ام‌کلثوم در [[دمشق]] گزارش داده است <ref>ابن‌بطوطه، رحله ‌ابن‌بطوطه، ۱/۳۲۳.</ref>. برخی مورخان محل دفن ایشان را [[مصر]] دانسته‌اند <ref>نسابه، السیدة زینب و اخبار الزینبیات، ۱۲۰ ـ ۱۲۱.</ref>. در مصر در منطقه سیده‌زینب، بارگاهی که به نام مقام سیده‌زینب و مسجد سیده‌زینب خوانده می‌شود، وجود دارد <ref>کحاله، اعلام النساء فی عالمی العرب و الاسلام، ۲/۹۹؛ رسولی محلاتی، زینب علیها السلام عقیله بنی‌هاشم، ۱۱۳.</ref>. درباره علت هجرت زینب(س) از مدینه ازجمله گفته شده والی مدینه (عمربن‌سعید اشدق) به سبب فعالیت‌های تبلیغی ایشان در مدینه علیه یزید، او را مجبور به ترک مدینه کرد <ref>نسابه، السیدة زینب و اخبار الزینبیات، ۱۱۵ ـ ۱۱۶؛ شریف ‌قرشی، السیدة زینب علیها السلام رائدة الجهاد فی الاسلام، ۳۲۸.</ref>. مزار ایشان در منطقه زینبیه دمشق، معروف است و بارها به دست علما و والیان بازسازی شده است؛ چنان‌که در ضلع شرقی صحن، به همّت [[سید‌احمد فهری زنجانی]] زنجانی نماینده امام‌خمینی در [[سوریه]] ساختمان مصلای زینبیه، ساخته شده است <ref>خامه‌یار، زیارتگاه‌های اهل بیت و اصحاب در سوریه، ۸۹ ـ ۹۱.</ref>.
حضرت زینب (س) در ۱۵ رجب سال ۶۲ق، در [[شام]] از دنیا رفت و در آنجا به خاک سپرده شد<ref>شریف قرشی، السیدة زینب علیها السلام رائدة الجهاد فی الاسلام، ۳۲۶–۳۲۷؛ محلاتی، ریاحین الشریعه، ۳/۳۷.</ref> و به گزارشی ایشان در [[مدینه]] درگذشته و دفن شده‌است.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۷/۱۴۰.</ref> ابن‌بطوطه از سیاحان قرن هفتم هجری، از مزار زینب (س) با کنیه ام‌کلثوم در [[دمشق]] گزارش داده‌است.<ref>ابن‌بطوطه، رحله ابن‌بطوطه، ۱/۳۲۳.</ref> برخی مورخان محل دفن ایشان را [[مصر]] دانسته‌اند.<ref>نسابه، السیدة زینب و اخبار الزینبیات، ۱۲۰–۱۲۱.</ref> در مصر در منطقه سیده‌زینب، بارگاهی که به نام مقام سیده‌زینب و مسجد سیده‌زینب خوانده می‌شود، وجود دارد.<ref>کحاله، اعلام النساء فی عالمی العرب و الاسلام، ۲/۹۹؛ رسولی محلاتی، زینب علیها السلام عقیله بنی‌هاشم، ۱۱۳.</ref> دربارهٔ علت هجرت زینب (س) از مدینه ازجمله گفته شده والی مدینه (عمربن‌سعید اشدق) به سبب فعالیت‌های تبلیغی ایشان در مدینه علیه یزید، او را مجبور به ترک مدینه کرد.<ref>نسابه، السیدة زینب و اخبار الزینبیات، ۱۱۵–۱۱۶؛ شریف قرشی، السیدة زینب علیها السلام رائدة الجهاد فی الاسلام، ۳۲۸.</ref> مزار ایشان در منطقه زینبیه دمشق، معروف است و بارها به دست علما و والیان بازسازی شده‌است؛ چنان‌که در ضلع شرقی صحن، به همّت [[سیداحمد فهری زنجانی]] زنجانی نماینده امام‌خمینی در [[سوریه]] ساختمان مصلای زینبیه، ساخته شده‌است.<ref>خامه‌یار، زیارتگاه‌های اهل بیت و اصحاب در سوریه، ۸۹–۹۱.</ref>


حضرت زینب(س) چهار پسر و یک دختر داشته است <ref>ابن‌اثیر، اسد الغابه، ۶/۱۳۳؛ رسولی محلاتی، زینب علیها السلام عقیله بنی‌هاشم، ۱۱۳ ـ ۱۱۴.</ref> و فرزند ایشان عون، در کربلا به [[شهادت]] رسید <ref>اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ۹۵؛ قمی، دمع السجوم، ۲۷۰ ـ ۲۷۱.</ref>.
حضرت زینب (س) چهار پسر و یک دختر داشته‌است<ref>ابن‌اثیر، اسد الغابه، ۶/۱۳۳؛ رسولی محلاتی، زینب علیها السلام عقیله بنی‌هاشم، ۱۱۳–۱۱۴.</ref> و فرزند ایشان عون، در کربلا به [[شهادت]] رسید.<ref>اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ۹۵؛ قمی، دمع السجوم، ۲۷۰–۲۷۱.</ref>
در [[جمهوری اسلامی ایران]]، پنجم جمادی الاولی ۱۴۰۰ق/ ۲ فروردین ۱۳۵۹ش برابر سالروز ولادت زینب(س) به سبب مقام پرستاری ایشان از امام‌سجاد(ع) [[روز پرستار]] نامیده شده است <ref>پرتال امام‌خمینی، ۲/۳/۱۳۹۸ش.</ref>.
در [[جمهوری اسلامی ایران]]، پنجم جمادی الاولی ۱۴۰۰ق/ ۲ فروردین ۱۳۵۹ش برابر سالروز ولادت زینب (س) به سبب مقام پرستاری ایشان از امام‌سجاد (ع) [[روز پرستار]] نامیده شده‌است.<ref>پرتال امام‌خمینی، ۲/۳/۱۳۹۸ش.</ref>
==پانویس==
 
== پانویس ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
==منابع==
 
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* ابن‌ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، قم، کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی، چاپ اول، ۱۴۰۴‌ق.
* ابن‌ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، قم، کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی، چاپ اول، ۱۴۰۴ق.
* ابن‌اثیر، علی‌بن‌محمد، اسد الغابه، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۱ق.
* ابن‌اثیر، علی‌بن‌محمد، اسد الغابه، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۱ق.
* ابن‌اعثم کوفی، احمد، الفتوح، تحقیق علی شیری، بیروت دارالاضواء، چاپ اول، ۱۴۱۱ق.
* ابن‌اعثم کوفی، احمد، الفتوح، تحقیق علی شیری، بیروت دارالاضواء، چاپ اول، ۱۴۱۱ق.
* ابن‌بطوطه، محمد‌بن‌عبدالله، رحله ‌ابن‌بطوطه، تحقیق عبدالهادی تازی، الرباط، آکادیمیة المملکة المغربیه، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
* ابن‌بطوطه، محمدبن‌عبدالله، رحله ابن‌بطوطه، تحقیق عبدالهادی تازی، الرباط، آکادیمیة المملکة المغربیه، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
* ابن‌طاووس، علی‌بن‌موسی، اللهوف علی قتلی الطفوف، تهران، جهان، چاپ اول، ۱۳۴۸ش.
* ابن‌طاووس، علی‌بن‌موسی، اللهوف علی قتلی الطفوف، تهران، جهان، چاپ اول، ۱۳۴۸ش.
* ابن‌طیفور، احمدابن‌ابی‌طاهر، بلاغات النساء، قم، کتاب‌فروشی بصیرتی، [بی‌تا].
* ابن‌طیفور، احمدابن‌ابی‌طاهر، بلاغات النساء، قم، کتاب‌فروشی بصیرتی، [بی‌تا].
خط ۷۱: خط ۷۵:
* امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش.
* امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش.
* امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ۱۴۰۴ق.
* امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ۱۴۰۴ق.
* بحرانی اصفهانی، عبدالله‌بن‌نورالله، عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال (مستدرک سیدة النساء إلی الإمام‌الجواد)، تحقیق سیدمحمدباقر موحد ابطحی اصفهانی، قم، مؤسسه الامام‌مهدی(عج)، چاپ دوم، ۱۳۸۲ش.
* بحرانی اصفهانی، عبدالله‌بن‌نورالله، عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال (مستدرک سیدة النساء إلی الإمام‌الجواد)، تحقیق سیدمحمدباقر موحد ابطحی اصفهانی، قم، مؤسسه الامام‌مهدی (عج)، چاپ دوم، ۱۳۸۲ش.
* پرتال امام‌خمینی، ۲/۳/۱۳۹۸ش.
* پرتال امام‌خمینی، ۲/۳/۱۳۹۸ش.
* جزائری، سیدنورالدین، خصائص الزینبیه، بیروت، دارالحوراء، چاپ اول، ۱۴۲۵ق.
* جزائری، سیدنورالدین، خصائص الزینبیه، بیروت، دارالحوراء، چاپ اول، ۱۴۲۵ق.
* خامه‌یار، احمد، زیارتگاه‌های اهل بیت و اصحاب در سوریه، مجله وقف میراث جاویدان، شماره ۷۶،، خصائص الزینبیه، ۱۳۹۰ش.
* خامه‌یار، احمد، زیارتگاه‌های اهل بیت و اصحاب در سوریه، مجله وقف میراث جاویدان، شماره ۷۶، خصائص الزینبیه، ۱۳۹۰ش.
* خزاز رازی، علی‌بن‌محمد، کفایة الاثر فی النصّ علی الأئمة الإثنی عشر، تحقیق، سیدعبدالطیف حسینی کوهکمری، قم، بیدار، چاپ اول، ۱۴۰۱ق.
* خزاز رازی، علی‌بن‌محمد، کفایة الاثر فی النصّ علی الأئمة الإثنی عشر، تحقیق، سیدعبدالطیف حسینی کوهکمری، قم، بیدار، چاپ اول، ۱۴۰۱ق.
* خلیفة‌بن‌خیاط، ابی‌عمرو، کتاب الطبقات، تحقیق سهیل زکار، بیروت، دارالفکر، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
* خلیفةبن‌خیاط، ابی‌عمرو، کتاب الطبقات، تحقیق سهیل زکار، بیروت، دارالفکر، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
* ذهبی، محمدبن‌احمد، سیر اعلام النبلاء، تحقیق شعیب‌الله نووط، بیروت، الرساله، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق.
* ذهبی، محمدبن‌احمد، سیر اعلام النبلاء، تحقیق شعیب‌الله نووط، بیروت، الرساله، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق.
* رسولی محلاتی، سیدهاشم، زینب علیها السلام عقیله بنی‌هاشم، تهران، مشعر، چاپ اول، بی‌تا.
* رسولی محلاتی، سیدهاشم، زینب علیها السلام عقیله بنی‌هاشم، تهران، مشعر، چاپ اول، بی‌تا.
* شریف ‌قرشی، باقر، السیدة زینب علیها السلام رائدة الجهاد فی الاسلام، بیروت، مکتبه مومن قریش، چاپ اول، ۱۴۲۰ق.
* شریف قرشی، باقر، السیدة زینب علیها السلام رائدة الجهاد فی الاسلام، بیروت، مکتبه مؤمن قریش، چاپ اول، ۱۴۲۰ق.
* طبرسی، احمد‌بن‌علی، الاحتجاج علی أهل اللجاج، تحقیق محمدباقر خرسان، مشهد، نشر مرتضی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق.
* طبرسی، احمدبن‌علی، الاحتجاج علی أهل اللجاج، تحقیق محمدباقر خرسان، مشهد، نشر مرتضی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق.
* طبری امامی، محمدبن‌جریر، دلائل الامامه، قم، بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
* طبری امامی، محمدبن‌جریر، دلائل الامامه، قم، بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
* طبری، محمدبن‌جریر، تاریخ الامم و الملوک، تاریخ الطبری، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث العربی، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق.
* طبری، محمدبن‌جریر، تاریخ الامم و الملوک، تاریخ الطبری، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث العربی، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق.
خط ۸۶: خط ۹۰:
* قمی، عباس، دمع السجوم، ترجمه کتاب نفس المهموم، ترجمه میرزاابوالحسن اشعری، قم، هجرت، ۱۳۸۱ش.
* قمی، عباس، دمع السجوم، ترجمه کتاب نفس المهموم، ترجمه میرزاابوالحسن اشعری، قم، هجرت، ۱۳۸۱ش.
* کحاله، عمر رضا، اعلام النساء فی عالمی العرب و الاسلام، بیروت، الرساله، ۱۴۰۴ق.
* کحاله، عمر رضا، اعلام النساء فی عالمی العرب و الاسلام، بیروت، الرساله، ۱۴۰۴ق.
* مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار(ع)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
* مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار (ع)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
* محسن‌زاده، محمدعلی، سر نینوا زینب کبری، تهران، مشعر، چاپ اول، ۱۳۸۷ش.
* محسن‌زاده، محمدعلی، سر نینوا زینب کبری، تهران، مشعر، چاپ اول، ۱۳۸۷ش.
* محلاتی، ذبیح‌الله، ریاحین الشریعه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ اول، ۱۳۶۹ق.
* محلاتی، ذبیح‌الله، ریاحین الشریعه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ اول، ۱۳۶۹ق.
* مسعودی، علی‌بن‌حسین، اثبات الوصیه، قم، انصاریان، چاپ سوم، ۱۳۸۴ش.
* مسعودی، علی‌بن‌حسین، اثبات الوصیه، قم، انصاریان، چاپ سوم، ۱۳۸۴ش.
* مغنیه، محمدجواد، یادگار خیمه‌های سوخته، ترجمه مع بطلة کربلاء، ترجمه و نگارش علیرضا رجالی تهرانی، تهران، دارالصادقین، چاپ دوم، ۱۳۸۷ش.
* مغنیه، محمدجواد، یادگار خیمه‌های سوخته، ترجمه مع بطلة کربلاء، ترجمه و نگارش علیرضا رجالی تهرانی، تهران، دارالصادقین، چاپ دوم، ۱۳۸۷ش.
* مفید، محمدبن‌محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، تحقیق مؤسسه آل‌البیت(ع)، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
* مفید، محمدبن‌محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، تحقیق مؤسسه آل‌البیت (ع)، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
* مفید، محمدبن‌محمد، الامالی، تحقیق حسین استادولی و علی‌اکبر غفاری، قم، کنگره جهانی شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
* مفید، محمدبن‌محمد، الامالی، تحقیق حسین استادولی و علی‌اکبر غفاری، قم، کنگره جهانی شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
* نسابه، عبیدلی، یحیی‌بن‌حسن، السیدة زینب و اخبار الزینبیات، قم، کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی، چاپ اول، ۱۴۰۱ق.
* نسابه، عبیدلی، یحیی‌بن‌حسن، السیدة زینب و اخبار الزینبیات، قم، کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی، چاپ اول، ۱۴۰۱ق.
* نوری، میرزاحسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، قم، مؤسسه آل‌البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۰۸ق.
* نوری، میرزاحسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، قم، مؤسسه آل‌البیت (ع)، چاپ اول، ۱۴۰۸ق.
{{پایان}}
{{پایان}}
==پیوند به بیرون==
 
سیدعباس رضوی، [https://books.khomeini.ir/books/10006/82/ حضرت زینب‌کبرا(س)]، دانشنامه امام‌خمینی، ج۶، ص۸۲-۸۶.
== پیوند به بیرون ==
[[رده:مقاله‌های نیازمند جعبه اطلاعات]]
سیدعباس رضوی، [https://books.khomeini.ir/books/10006/82/ حضرت زینب‌کبرا(س)]، دانشنامه امام‌خمینی، ج۶، ص۸۲–۸۶.
[[رده:مقاله‌های نیازمند تصویر]]
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده]]
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده]]
[[رده:مقاله‌های جلد ششم دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های جلد ششم دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های نیازمند تصویر]]
[[رده:مقاله‌های نیازمند جعبه اطلاعات]]
۲۱٬۱۴۹

ویرایش