کاربر:Salar/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲: خط ۲:
==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
دانشگاه به معنای محل دانش است<ref>دهخدا، لغتنامه دهخدا، ۹۱۲۱/۶؛ عمید، فرهنگ فارسی، ۵۸۶.</ref> و در اصطلاح به مؤسسه یا مدرسه عالی می‌گویند که اقسام علوم در آن تدریس می‌شود و شامل زیرمجموعه‌هایی به نام دانشکده است و در هر کدام از دانشکده‌ها، رشته خاصی از علوم در سطح بالاتر از دیپلم تدریس می‌شود.<ref>دهخدا، لغتنامه دهخدا، ۹۱۲۱/۶؛ انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ۲۹۹۱/۴.</ref>
دانشگاه به معنای محل دانش است<ref>دهخدا، لغتنامه دهخدا، ۹۱۲۱/۶؛ عمید، فرهنگ فارسی، ۵۸۶.</ref> و در اصطلاح به مؤسسه یا مدرسه عالی می‌گویند که اقسام علوم در آن تدریس می‌شود و شامل زیرمجموعه‌هایی به نام دانشکده است و در هر کدام از دانشکده‌ها، رشته خاصی از علوم در سطح بالاتر از دیپلم تدریس می‌شود.<ref>دهخدا، لغتنامه دهخدا، ۹۱۲۱/۶؛ انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ۲۹۹۱/۴.</ref>
==پیشینه==
کهن‌ترین دانشگاه جهان با هفتصد سال تداوم، «گندی‌شاپور» یا جندی شاپور است که حدود ۱۷۰۰ سال پیش در دزفول تأسیس گردید<ref>متقی، آموزش عالی در ایران و جهان، ۱۶؛ روشن‌نهاد، انقلاب فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران، ۶۳.</ref> و در آن تعلیمات عالی در رشته‌های ادبیات، طب و فلسفه تدریس می‌شد.<ref>دورانت، تاریخ تمدن، ۱۷۰/۴.</ref> گندی‌شاپور بزرگ‌ترین مرکز فرهنگی آن زمان بود که دانشجویان و استادان از اطراف جهان به آن رو می‌آوردند.<ref>دورانت، تاریخ تمدن، ۱۷۱/۴.</ref> با این حال، دانشگاه قرویین را به عنوان قدیمی‌ترین دانشگاه جهان شمرده‌اند. این دانشگاه در شهر فاس مراکش قرار دارد و در سال ۸۵۹م/ ۲۳۸ش به وسیله دختری به نام فاطمه فِهری تأسیس شد.<ref>جماران، پایگاه اطلاع‌رسانی، ۱۳۹۴/۵/۷ش.</ref>


==پیشینه==
دانشگاه الازهر با بیش از هزار سال سابقه در مصر برای رهبری حرکت‌های دینی ایجاد شد و علاوه بر علوم دینی به مسائل سیاسی نیز می‌پرداخت.<ref>ضمیری، تاریخ آموزش و پرورش ایران و اسلام، ۱۳۶.</ref> از دیگر مکان‌های آموزشی قدیمی، مدرسه‌هایی معروف به مدرسه‌های نظامیه در دوران سلجوقی‌اند. گروهی معتقدند رونق دانشگاه‌های اروپا پس از قرون وسطی با الگوبرداری از این مدرسه‌های اسلامی میسر شد.<ref>ضمیری، تاریخ آموزش و پرورش ایران و اسلام، ۱۳۷؛ متقی، آموزش عالی در ایران و جهان، مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد، ۱۷.</ref> مدرسه نظامیه بغداد ازجمله این مدارس است که تا سال ۶۰۳ق رونق داشت و سپس دانشگاه‌های دیگر جایگزین آن شدند.<ref>ضمیری، تاریخ آموزش و پرورش ایران و اسلام، ۱۳۸؛ متقی، آموزش عالی در ایران و جهان، مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد، ۱۷ ـ ۱۹.</ref>
کهن‌ترین دانشگاه جهان با هفتصد سال تداوم، «گندی‌شاپور» یا جندی شاپور است که حدود ۱۷۰۰ سال پیش در دزفول تأسیس گردید<ref>متقی، آموزش عالی در ایران و جهان، ۱۶؛ روشن‌نهاد، انقلاب فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران، ۶۳.</ref> و در آن تعلیمات عالی در رشته‌های ادبیات، طب و فلسفه تدریس می‌شد (دورانت، ۴/۱۷۰). گندی‌شاپور بزرگ‌ترین مرکز فرهنگی آن زمان بود که دانشجویان و استادان از اطراف جهان به آن رو می‌آوردند (همان، ۴/۱۷۱). با این حال، دانشگاه قرویین را به عنوان قدیمی‌ترین دانشگاه جهان شمرده‌اند. این دانشگاه در شهر فاس مراکش قرار دارد و در سال ۸۵۹م/ ۲۳۸ش به وسیله دختری به نام فاطمه فِهری تأسیس شد (جماران). دانشگاه الازهر با بیش از هزار سال سابقه در مصر برای رهبری حرکت‌های دینی ایجاد شد و علاوه بر علوم دینی به مسائل سیاسی نیز می‌پرداخت (ضمیری، ۱۳۶). از دیگر مکان‌های آموزشی قدیمی، مدرسه‌هایی معروف به مدرسه‌های نظامیه در دوران سلجوقی‌اند. گروهی معتقدند رونق دانشگاه‌های اروپا پس از قرون وسطی با الگوبرداری از این مدرسه‌های اسلامی میسر شد (همان، ۱۳۷؛ متقی، ۱۷). مدرسه نظامیه بغداد ازجمله این مدارس است که تا سال ۶۰۳ق رونق داشت و سپس دانشگاه‌های دیگر جایگزین آن شدند (ضمیری، ۱۳۸ ـ ۱۴۰؛ متقی، ۱۷ ـ ۱۹).
 
نظام آموزش عالی جدید در ایران مدرسه عالی «دارالفنون»، در سال ۱۲۲۹ به دست میرزاتقی‌خان امیرکبیر در تهران پایه‌ریزی شد (راوندی، ۱۰۳ ـ ۱۰۴) و در دی ۱۲۳۰ رسماً افتتاح گردید (روشن‌نهاد، ۶۷؛ ورجاوند، ۷/۴۱۱ ـ ۴۱۳). پس از دارالفنون مدارس عالی دیگری چون دارالمعلمین عالی (۱۲۶۹)، مدرسه علوم سیاسی (۱۲۷۹)، مدرسه فلاحت (۱۲۸۱) و مدرسه طب (۱۲۹۸) تأسیس شدند (روشن‌نهاد، ۷۰). طرح تأسیس دانشگاه تهران در خرداد ۱۳۱۳ به تصویب مجلس وقت رسید و در ۲۴ اسفند همان سال به دست رضاخان پهلوی به‌صورت رسمی افتتاح گردید (کرونین، ۱۹۴ ـ ۱۹۶؛ مکی، ۶/۲۲۴ ـ ۲۲۵). گسترش دانشگاه‌ها از سال ۱۳۲۶ با افتتاح دانشگاه تبریز آغاز شد و در ۱۳۲۸ با تصویب مجلس، به وزارت فرهنگ اجازه تأسیس دانشگاه در شهرستان‌های مشهد، اصفهان، شیراز و دیگر شهرها داده شد (روشن‌نهاد، ۷۵). در سال ۱۳۴۶ نیز وزارت علوم و آموزش عالی برای ساماندهی متمرکز آموزش عالی تأسیس شد (همان، ۸۰).
نظام آموزش عالی جدید در ایران مدرسه عالی «دارالفنون»، در سال ۱۲۲۹ به دست میرزاتقی‌خان امیرکبیر در تهران پایه‌ریزی شد<ref>راوندی، سیر فرهنگ و تاریخ تعلیم و تربیت در ایران و اروپا، ۱۰۳ ـ ۱۰۴.</ref> و در دی ۱۲۳۰ رسماً افتتاح گردید.<ref>روشن‌نهاد، انقلاب فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران، ۶۷؛ ورجاوند، دارالفنون چاپ‌شده در دایرةالمعارف تشیع، ۴۱۱/۷ ـ ۴۱۳.</ref> پس از دارالفنون مدارس عالی دیگری چون دارالمعلمین عالی (۱۲۶۹)، مدرسه علوم سیاسی (۱۲۷۹)، مدرسه فلاحت (۱۲۸۱) و مدرسه طب (۱۲۹۸) تأسیس شدند.<ref>روشن‌نهاد، انقلاب فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران، ۷۰.</ref> طرح تأسیس دانشگاه تهران در خرداد ۱۳۱۳ به تصویب مجلس وقت رسید و در ۲۴ اسفند همان سال به دست رضاخان پهلوی به‌صورت رسمی افتتاح گردید.<ref>کرونین، شکل‌گیری ایران نوین: دولت و جامعه در دوران رضاشاه، ۱۹۴ ـ ۱۹۶؛ مکی، تاریخ بیست‌ساله ایران، ۲۲۴/۶ ـ ۲۲۵.</ref> گسترش دانشگاه‌ها از سال ۱۳۲۶ با افتتاح دانشگاه تبریز آغاز شد و در ۱۳۲۸ با تصویب مجلس، به وزارت فرهنگ اجازه تأسیس دانشگاه در شهرستان‌های مشهد، اصفهان، شیراز و دیگر شهرها داده شد.<ref>روشن‌نهاد، انقلاب فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران، ۷۵.</ref> در سال ۱۳۴۶ نیز وزارت علوم و آموزش عالی برای ساماندهی متمرکز آموزش عالی تأسیس شد.<ref>روشن‌نهاد، انقلاب فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران، ۸۰.</ref>


==جایگاه و نقش==
==جایگاه و نقش==
confirmed، emailconfirmed، templateeditor
۱٬۱۸۸

ویرایش