۲۱٬۳۵۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''خضوع و خشوع'''، فروتنی و افتادگی در برابر خداوند متعال و [[عبادت]] او. | '''خضوع و خشوع'''، فروتنی و افتادگی در برابر [[خداوند متعال]] و [[عبادت]] او. | ||
امامخمینی خشوع را خضوع تام به همراه حب یا خوف میداند. | [[امامخمینی]] خشوع را خضوع تام به همراه حب یا [[خوف و رجا|خوف]] میداند. | ||
امامخمینی خضوع را به دو نوع خضوع تکوینی و تشریعی و به | امامخمینی خضوع را به دو نوع خضوع تکوینی و تشریعی و به اعتبار دیگری به خضوع در برابر خداوند و در برابر [[مردم]] تقسیم کرده و معتقد است، خشوع دو قسم حبّی و خوفی دارد که در خشوع حبیّ، حقتعالی با اسمای جمالی و در خشوع خوفی حقتعالی با اسمای جلالی تجلی میکند. | ||
امامخمینی خضوع و خشوع را دارای مراتب و بالاترین مرتبه آن را در | امامخمینی خضوع و خشوع را دارای مراتب و بالاترین مرتبه آن را در عبادت میداند و خشوع را از جمله اموری دانسته که در همه [[عبادات]]، لازم است. ایشان منشأ خضوع در برابر حقتعالی را معرفت منعم و منشأ خشوع را علم و ایمانی دانسته که به [[قلب]] برسد و خودبینی و [[حب نفس|خودخواهی]] را از موانع و قرب به حق و قطع تصرفات [[شیطان]] را از آثار خضوع میداند. | ||
امامخمینی در دعاهای خود با بیان قدرت و سلطنت خداوند و فقر و بندگی خود، خضوع و خشوع خود را در برابر خداوند اظهار و با خشوع و خضوع نمازشان را برگزار میکرد. | امامخمینی در دعاهای خود با بیان قدرت و سلطنت خداوند و [[فقر]] و بندگی خود، خضوع و خشوع خود را در برابر خداوند اظهار و با خشوع و خضوع نمازشان را برگزار میکرد. | ||
== مفهومشناسی == | == مفهومشناسی == |