۲۱٬۳۳۶
ویرایش
←دوره گسترش اندیشه اخباری
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
حوزه نجف از قرن دهم تا یازدهم با هجرت برخی از علمای بزرگ مانند محقق کرکی (م۹۴۰ق) و محقق اردبیلی (م۹۹۳ق) و روش ابداعی وی در استنباط احکام و نقد و بررسی اسناد روایی و تربیت عالمان پرتوان، رونقی دوباره یافت<ref>فضلی، تاریخ التشریع الاسلامی، ص۳۹۹ ـ ۴۰۴؛ آل قاسم، تاریخ الحوزات العلمیه، ۳/۷۴ ـ ۹۴.</ref> تأسیس حکومت شیعه‌مذهب صفویان (۹۰۵ق) و توجه آنان به آبادانی نجف و حوزه آن نیز در رونق حوزه نجف نقش بسزا داشت<ref>عیسی، الدراسة فی النجف، ص۱۰۰.</ref> | حوزه نجف از قرن دهم تا یازدهم با هجرت برخی از علمای بزرگ مانند محقق کرکی (م۹۴۰ق) و محقق اردبیلی (م۹۹۳ق) و روش ابداعی وی در استنباط احکام و نقد و بررسی اسناد روایی و تربیت عالمان پرتوان، رونقی دوباره یافت<ref>فضلی، تاریخ التشریع الاسلامی، ص۳۹۹ ـ ۴۰۴؛ آل قاسم، تاریخ الحوزات العلمیه، ۳/۷۴ ـ ۹۴.</ref> تأسیس حکومت شیعه‌مذهب صفویان (۹۰۵ق) و توجه آنان به آبادانی نجف و حوزه آن نیز در رونق حوزه نجف نقش بسزا داشت<ref>عیسی، الدراسة فی النجف، ص۱۰۰.</ref> | ||
===دوره گسترش اندیشه اخباری=== | ===دوره گسترش اندیشه اخباری=== | ||
این دوره از اوائل قرن یازدهم قمری آغاز و تا آخر آن ادامه یافت. در پی هجرت رهبران مکتب اصولی از نجف به کربلا<ref>بحرالعلوم، الدراسۀ و تاریخها فی النجف، ۷/۷۵ ـ ۷۶.</ref>، مباحث اجتهادی در حوزه نجف کم‌رنگ شد و با ظهور محمدامین استرآبادی، افکار اخباری‌گری بر حوزه چیره شد. وی منکر حجیت عقل بود، قرآن را بدون روایات قابل درک نمی‌دانست، منکر اجتهاد و تقلید بود و بر جمود بر ظواهر روایات تأکید می‌کرد<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۲۰/۱۶۸ ـ ۱۷۰.</ref> | |||
===دوره شکوفایی علمی=== | ===دوره شکوفایی علمی=== | ||
این دوره از قرن دوازدهم هجری قمری آغاز شد. در این دوره با تلاش علمی فراوان محمدباقر وحید بهبهانی (م۱۲۰۵ق)، افکار اخباری‌گری به‌تدریج افول کرد و مباحث اصولی و اجتهادی بار دیگر رونق گرفت<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۲۰/۱۷۰.</ref> از مراجع و شخصیت‌های برجسته این دوران از سیدمهدی بحرالعلوم، سیدجواد عاملی، جعفر کاشف‌الغطاء، محمدحسن نجفی، مرتضی انصاری، سیدمحمدحسن شیرازی، محمدکاظم خراسانی، سیدمحمدکاظم یزدی طباطبایی، سیدابوالحسن اصفهانی، محمدحسین نایینی، ضیاءالدین عراقی، محمدحسین اصفهانی، سیدمحسن حکیم، و سیدابوالقاسم خویی می‌توان نام برد<ref>نجفی، حوزه نجف و فلسفه تجدد در ایران، ص۴۲ ـ ۴۳.</ref> | این دوره از قرن دوازدهم هجری قمری آغاز شد. در این دوره با تلاش علمی فراوان محمدباقر وحید بهبهانی (م۱۲۰۵ق)، افکار اخباری‌گری به‌تدریج افول کرد و مباحث اصولی و اجتهادی بار دیگر رونق گرفت<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۲۰/۱۷۰.</ref> از مراجع و شخصیت‌های برجسته این دوران از سیدمهدی بحرالعلوم، سیدجواد عاملی، جعفر کاشف‌الغطاء، محمدحسن نجفی، مرتضی انصاری، سیدمحمدحسن شیرازی، محمدکاظم خراسانی، سیدمحمدکاظم یزدی طباطبایی، سیدابوالحسن اصفهانی، محمدحسین نایینی، ضیاءالدین عراقی، محمدحسین اصفهانی، سیدمحسن حکیم، و سیدابوالقاسم خویی می‌توان نام برد<ref>نجفی، حوزه نجف و فلسفه تجدد در ایران، ص۴۲ ـ ۴۳.</ref> | ||