۲۰٬۳۱۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح نویسه‌های عربی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عفو'''، گذشت از [[حق]] و اسقاط [[مجازات]]. | '''عفو'''، گذشت از [[حق]] و اسقاط [[مجازات]]. | ||
عفو؛ بخشش [[گناه]] و گذشتن از [[عقاب]] کسی است که مستحق آن است. امام‌خمینی عفو را گذشت از کسانی می‌داند که به انسان بدی کرده‌اند. | عفو؛ بخشش [[گناه]] و گذشتن از [[عقاب]] کسی است که مستحق آن است. [[امام‌خمینی]] عفو را گذشت از کسانی می‌داند که به انسان بدی کرده‌اند. | ||
امام‌خمینی، عفو را یکی از صفات جمالیه حق‌تعالی می‌شمارد و این صفت در بندگان را صفتی نفسانی دانسته که جلوه‌ای از آن صفت کمالی می‌باشد. | امام‌خمینی، عفو را یکی از صفات جمالیه حق‌تعالی می‌شمارد و این صفت در بندگان را صفتی نفسانی دانسته که جلوه‌ای از آن صفت کمالی می‌باشد. | ||
ایشان عفو و | ایشان عفو و غفران الهی را بدون میزان و معیار نمی‌داند و کسی به مجرد درخواست عفو بخشیده نمی‌شود؛ بلکه انجام اعمال صالح سبب می‌شود شخص مشمول عفو شود و عفو ریشه در ترک [[حب دنیا]] و [[حب نفس]] دارد. | ||
امام‌خمینی دایره عفو خداوند را بسیار گسترده و عفو [[حق‌الناس]] را مشروط به ادای آن می‌داند و علم و ایمان به عفو الهی را موجب رجا و امیدواری بندگان دانسته که سبب [[تهذیب نفس|تزکیه]] و تصفیه اخلاق می‌شود. | امام‌خمینی دایره عفو خداوند را بسیار گسترده و عفو [[حق‌الناس]] را مشروط به ادای آن می‌داند و علم و ایمان به عفو الهی را موجب رجا و امیدواری بندگان دانسته که سبب [[تهذیب نفس|تزکیه]] و تصفیه اخلاق می‌شود. | ||
ایشان، لبریزشدن قلب عفوکننده از اَمن و ایمان در روز قیامت و فزونی عزّت برای او را از آثار معنوی عفو بندگان در حق یکدیگر دانسته است | ایشان، لبریزشدن قلب عفوکننده از اَمن و ایمان در [[قیامت|روز قیامت]] و فزونی عزّت برای او را از آثار معنوی عفو بندگان در حق یکدیگر دانسته است | ||
== معنی == | == معنی == | ||