کاربر:Shams/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: برگردانده‌شده
خط ۱: خط ۱:
انسان‌شناسی فلسفی در اندیشه امام خمینی (کتاب)
اندیشه فلسفی امام خمینی (کتاب)
 
شناسه: «اندیشه فلسفی امام خمینی» کتابی به قلم دکتر محمدرضا غفوریان است که به توضیح و تبیین اندیشه‌های فلسفی امام پرداخته است و جایگاه فلسفی امام خمینی را نشان می‌دهد. این کتاب در سال ۱۳۸۹ توسط مؤسسه چاپ و نشر عروج وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، منتشر شده است.
'''انسان‌شناسی فلسفی در اندیشه امام خمینی''' کتابی به قلم [[حسن پناهی‌آزاد]] است که به تبیین و سامان‌دهی آراء انسان‌شناسی امام خمینی می‌پردازد. این کتاب در سال ۱۳۹۲ توسط [[مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی|مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)]]، منتشر شده‌است.
مؤلف:
 
محمدرضا غفوریان، متولد ۱۳۳۹ش، دکترای فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه تهران و عضو هیئت علمی دانشگاه امیرکبیر می‌باشد. کتب و مقالات زیادی به قلم او منتشر شده که «اندیشه فلسفی امام خمینی (س)» از آن جمله است.
== مؤلف ==
محتوا و ساختار:
حسن پناهی‌آزاد، متولد ۱۳۵۳ش، دکترای رشته مبانی نظری اسلامی دانشگاه معارف اسلامی و عضو علمی-پژوهشی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی می‌باشد. کتب و مقالات زیادی به قلم او منتشر شده است.
در این کتاب حاضر به بررسی اندیشه‌های فلسفی امام خمینی پرداخته است. نکته مهم این‌که پژوهش حاضر به عنوان متنی برای درس «اندیشه‌های فلسفی امام خمینی» تنظیم شده است. با توجه به آثار و شیوه تدریس فلسفی امام آشکارا برمی‌آید که همواره فلسفه را به عنوان ابزار و راهی برای رسیدن به عرفان می‌داند.
 
ایشان در موارد گوناگونی از فلسفه دفاع نموده است؛ مانند پیامبر (ص) که به عنوان منشور روحانیت نام گرفت یا در نامه‌ای که به گورباچف می‌نویسد، سراسر دفاع از فلسفه اسلامی است.
== محتوا و ساختار ==
در ادامه نویسنده نگاه امام را درباره مکاتب معروف فلسفی مورد تحلیل و بررسی قرار می‌دهد. امام خمینی در برخی آثار خود به مکتب مشاء توجه داشته و بر جایگاه و اهمیت آن تاکید دارد به گونه‌ای که در نامه خود به گورباچف درباره قانون علیت و معلولیت سخن به میان آورده و او را به مطالعه مکتب مشاء و آثار ابن سینا دعوت کرده است (امام خمینی، صحیفه امام، ج۲۱، ص۲۲۳-۲۲۴).
با توجه به اهمیت شناخت انسان، انسان‌شناسی فلسفی در نگاه امام خمینی از اهمیتی بالا برخوردار است؛ زیرا این قسم از انسان‌شناسی از قواعد و اصول کلی عقل بهره‌برداری می‌کند و نتایج کلی می‌دهد (حسن پناهی آزاد، انسان‌شناسی فلسفی در اندیشه امام خمینی، ص۱۲). در این کتاب به انسان‌شناسی فلسفی در اندیشه امام خمینی پرداخته شده؛ البته انسان‌شناسی فلسفی حضرت امام به موازات انسان‌شناسی حکمت متعالیه می‌باشد؛ امّا در برخی مسائل امام نظر ملاصدرا را مورد دقت، بازخوانی و گاه نقد کرده‌است که منجر به تولید مسئله یا نظر جدید و متفاوتی شده‌است (حسن پناهی آزاد، انسان‌شناسی فلسفی، مقدمه)؛ از این رو این کتاب کوشیده‌است مسائل انسان‌شناسی فلسفی را از متن و آثار امام استخراج و در قالبی منظم و منسجم ارائه کند و به نمودار ساختن نظام و ساختار انسان‌شناسی فلسفی از دیدگاه امام خمینی بیانجامد همچنین توانایی مقابله با مکاتب مختلف انسان‌شناسی غربی و غیر اسلامی را نشان می‌دهد (حسن پناهی آزاد، انسان‌شناسی فلسفی، ص۷)؛ البته در موارد لزوم، به نظرات دیگر فلاسفه نیز اشاره شده تا پیشینه و مقدمات مسئله مورد بحث، فراهم آید.
ایشان به فلسفه اشراق کاملاً توجه داشته و در مواردی از اصطلاحات مکتب اشراق بهره برده است (امام خمینی، شرح دعای سحر، ص۳۱). امام خمینی پیرو مکتب حکمت متعالیه است و بر این باور است که راه حل فهم آیات الهی، آشنایی با حکمت متعالیه است (امام خمینی، چهل حدیث، ص۵۸۶).
 
در این کتاب حاضر به برخی مبانی و ابتکارات فلسفی امام خمینی اشاره شده است؛ از جمله:
از ویژگی‌های این اثر حاضر آن است که در بیان تطبیق و مقایسه نیست و تنها درصد ارائه سازمان‌یافته مبحث در اندیشه امام می‌باشد. در این پژوهش آمده که آراء و نقدهای امام بر فلاسفه پیشین نشانگر عمق و دقت ایشان در مباحث علمی است، محوریت بحث و مراجعه این کتاب بر کتاب «تقریرات فلسفه امام خمینی» می‌باشد همچنین مباحث و مسائل مورد بحث در این کتاب نیز محدود به محور نقص و قوای نفس می‌باشد.
1. حدوث زمانی مجردات؛ در آثار امام خمینی به صورت گسترده به بحث از حدوث قدم پرداخته شده، ایشان با بیان ویژه‌ای در صدد اثبات حدود زمانی حتی برای مجردات است؛ در حالی که زمان به معنای معروف و رایج فلسفی در مجردات راه ندارد ولی امام در آثار خود با تکیه بر بسط و قبض اسماء الهی به اثبات آن پرداخته است (امام خمینی، تقریرات فلسفه، ج۱، ص۱۰۷-۱۲۰).
در کتاب حاضر آمده که امام خمینی همسو با حکمت متعالیه قید «کمال اول» را برای تعریف نفس لحاظ کرده و آن را تعریف حقیقی دانسته‌است (امام خمینی، تقریرات فلسفه، ج۳، ص۵۹۴؛ حسن پناهی آزاد، انسان‌شناسی فلسفی، ص۶۸–۶۹). در نظام فلسفی امام خمینی که مبتنی بر عوالم و وجود مراتب اشتدادی است، نفس دارای مراتبی چون تجرد خیالی و عقلی است (امام خمینی، تقریرات فلسفه، ج۲، ص۵۷۹؛ حسن پناهی آزاد، انسان‌شناسی فلسفی، ص۱۴۱–۱۴۵).
2. وهم کل: در آثار امام خمینی سخن از وهم کل به میان آمده که دارای تجرد برزخی ظلمانی و سرچشمه گمراهی و دوری از حق است. این اصطلاح در سخنان فلاسفه پیشین سابقه ندارد بلکه از ابتکارات امام خمینی است (امام خمینی، آداب الصلاة، ص۲۳۰).
 
3. برهان فطرت: یکی از براهنی که در فلسفه امام مورد توجه است، برهان فطرت است؛ امام این برهان را در مسائل گوناگونی توسعه داده و آن را در مسائلی چون اثبات ذات و صفات، نبوت و معاد راه‌گشا می‌داند (امام خمینی، شرح چهل حدیث، ص۱۸۱-۱۸۷؛ شرح جنود عقل و جهل، ص۹۸).
این کتاب از یک مقدمه و سه فصل سامان یافته‌است.
4. برهان صدیقین
 
5. عدم ارجاع سمع و بصر حق تعالی به علم
فصل اول دربارهٔ کلیات نظیر اهمیت انسان‌شناسی و پیشینه انسان‌شناسی می‌باشد.
این کتاب از یک پیشگفتار و از سه بخش تشکیل شده است.
 
بخش اول درباره تعریف فلسفه، موضوع و روش و هدف آن می‌باشد.
فصل دوم دربارهٔ نفس و تاریخچه آن، تعریف نفس، اقسام آن، روح و نفس، حدودث نفس، هویت نفس، قوای نفس، نفس و بدن و نفس پس از مرگ است.
بخش دوم درباره نگاه امام خمینی به مکاتب معروف فلسفی است که در چهار فصل سامان یافته است؛ فصل اول درباره مکتب مشاء، فصل دوم درباره مکتب اشراق و مثل معلقه و پیوند فلسفه اشراق با اخترشناسی و طبیعت، سخن به میان آمده است. فصل سوم درباره مکتب حکمت متعالیه و فصل چهارم گرایش امام خمینی به حکمت متعالیه است.
 
بخش سوم به دیدگاه‌ها و نوآوری فلسفی امام خمینی پرداخته شده که در دو فصل به مباحث از الهیات و امور عامه پرداخته شده است.
فصل سوم دربارهٔ عقل، معنای آن، اقسام عقل، درجات عقل عملی، عقل فعال، نقد منکرین اتحاد نفس با عقل فعال و نیاز عقل به شریعت می‌باشد.
وضعیت نشر:
 
چاپ اول این کتاب در سال ۱۳۸۹ توسط مؤسسه چاپ و نشر عروج وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، منتشر شده است.
== وضعیت نشر ==
منابع:
چاپ اول کتاب انسان‌شناسی فلسفی در اندیشه امام خمینی در سال ۱۳۹۲ توسط [[مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی|مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)]]، منتشر شده‌است.
1. غفوریان، محمدرضا، اندیشه فلسفی امام خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ اول، ۱۳۸۹ش.
 
2. امام خمینی، سید روح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ دوم، ۱۳۷۹ش.
== منابع ==
3. امام خمینی، سید روح‌الله، شرح دعاء السحر، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ سوم، ۱۳۸۳ش.
 
4. امام خمینی، سید روح‌الله، شرح چهل حدیث، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ بیست و سوم، ۱۳۸۰ش.
* پناهی آزاد، حسن، انسان‌شناسی فلسفی در اندیشه امام خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ اول، ۱۳۹۲ش.
5. امام خمینی، سید روح‌الله، تقریرات فلسفه امام خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ اول، ۱۳۸۵ش.
* امام خمینی، سید روح‌الله، تقریرات فلسفه امام خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ اول، ۱۳۸۵ش.
6. امام خمینی، سید روح‌الله، آداب الصلاة، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ دهم، ۱۳۸۰ش.
7. امام خمینی، سید روح‌الله، شرح حدیث جنود عقل و جهل، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ دوازدهم، ۱۳۸۷ش.

نسخهٔ ‏۳ اسفند ۱۴۰۲، ساعت ۰۷:۲۴

اندیشه فلسفی امام خمینی (کتاب) شناسه: «اندیشه فلسفی امام خمینی» کتابی به قلم دکتر محمدرضا غفوریان است که به توضیح و تبیین اندیشه‌های فلسفی امام پرداخته است و جایگاه فلسفی امام خمینی را نشان می‌دهد. این کتاب در سال ۱۳۸۹ توسط مؤسسه چاپ و نشر عروج وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، منتشر شده است. مؤلف: محمدرضا غفوریان، متولد ۱۳۳۹ش، دکترای فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه تهران و عضو هیئت علمی دانشگاه امیرکبیر می‌باشد. کتب و مقالات زیادی به قلم او منتشر شده که «اندیشه فلسفی امام خمینی (س)» از آن جمله است. محتوا و ساختار: در این کتاب حاضر به بررسی اندیشه‌های فلسفی امام خمینی پرداخته است. نکته مهم این‌که پژوهش حاضر به عنوان متنی برای درس «اندیشه‌های فلسفی امام خمینی» تنظیم شده است. با توجه به آثار و شیوه تدریس فلسفی امام آشکارا برمی‌آید که همواره فلسفه را به عنوان ابزار و راهی برای رسیدن به عرفان می‌داند. ایشان در موارد گوناگونی از فلسفه دفاع نموده است؛ مانند پیامبر (ص) که به عنوان منشور روحانیت نام گرفت یا در نامه‌ای که به گورباچف می‌نویسد، سراسر دفاع از فلسفه اسلامی است. در ادامه نویسنده نگاه امام را درباره مکاتب معروف فلسفی مورد تحلیل و بررسی قرار می‌دهد. امام خمینی در برخی آثار خود به مکتب مشاء توجه داشته و بر جایگاه و اهمیت آن تاکید دارد به گونه‌ای که در نامه خود به گورباچف درباره قانون علیت و معلولیت سخن به میان آورده و او را به مطالعه مکتب مشاء و آثار ابن سینا دعوت کرده است (امام خمینی، صحیفه امام، ج۲۱، ص۲۲۳-۲۲۴). ایشان به فلسفه اشراق کاملاً توجه داشته و در مواردی از اصطلاحات مکتب اشراق بهره برده است (امام خمینی، شرح دعای سحر، ص۳۱). امام خمینی پیرو مکتب حکمت متعالیه است و بر این باور است که راه حل فهم آیات الهی، آشنایی با حکمت متعالیه است (امام خمینی، چهل حدیث، ص۵۸۶). در این کتاب حاضر به برخی مبانی و ابتکارات فلسفی امام خمینی اشاره شده است؛ از جمله: 1. حدوث زمانی مجردات؛ در آثار امام خمینی به صورت گسترده به بحث از حدوث قدم پرداخته شده، ایشان با بیان ویژه‌ای در صدد اثبات حدود زمانی حتی برای مجردات است؛ در حالی که زمان به معنای معروف و رایج فلسفی در مجردات راه ندارد ولی امام در آثار خود با تکیه بر بسط و قبض اسماء الهی به اثبات آن پرداخته است (امام خمینی، تقریرات فلسفه، ج۱، ص۱۰۷-۱۲۰). 2. وهم کل: در آثار امام خمینی سخن از وهم کل به میان آمده که دارای تجرد برزخی ظلمانی و سرچشمه گمراهی و دوری از حق است. این اصطلاح در سخنان فلاسفه پیشین سابقه ندارد بلکه از ابتکارات امام خمینی است (امام خمینی، آداب الصلاة، ص۲۳۰). 3. برهان فطرت: یکی از براهنی که در فلسفه امام مورد توجه است، برهان فطرت است؛ امام این برهان را در مسائل گوناگونی توسعه داده و آن را در مسائلی چون اثبات ذات و صفات، نبوت و معاد راه‌گشا می‌داند (امام خمینی، شرح چهل حدیث، ص۱۸۱-۱۸۷؛ شرح جنود عقل و جهل، ص۹۸). 4. برهان صدیقین 5. عدم ارجاع سمع و بصر حق تعالی به علم این کتاب از یک پیشگفتار و از سه بخش تشکیل شده است. بخش اول درباره تعریف فلسفه، موضوع و روش و هدف آن می‌باشد. بخش دوم درباره نگاه امام خمینی به مکاتب معروف فلسفی است که در چهار فصل سامان یافته است؛ فصل اول درباره مکتب مشاء، فصل دوم درباره مکتب اشراق و مثل معلقه و پیوند فلسفه اشراق با اخترشناسی و طبیعت، سخن به میان آمده است. فصل سوم درباره مکتب حکمت متعالیه و فصل چهارم گرایش امام خمینی به حکمت متعالیه است. بخش سوم به دیدگاه‌ها و نوآوری فلسفی امام خمینی پرداخته شده که در دو فصل به مباحث از الهیات و امور عامه پرداخته شده است. وضعیت نشر: چاپ اول این کتاب در سال ۱۳۸۹ توسط مؤسسه چاپ و نشر عروج وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، منتشر شده است. منابع: 1. غفوریان، محمدرضا، اندیشه فلسفی امام خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ اول، ۱۳۸۹ش. 2. امام خمینی، سید روح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ دوم، ۱۳۷۹ش. 3. امام خمینی، سید روح‌الله، شرح دعاء السحر، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ سوم، ۱۳۸۳ش. 4. امام خمینی، سید روح‌الله، شرح چهل حدیث، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ بیست و سوم، ۱۳۸۰ش. 5. امام خمینی، سید روح‌الله، تقریرات فلسفه امام خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ اول، ۱۳۸۵ش. 6. امام خمینی، سید روح‌الله، آداب الصلاة، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ دهم، ۱۳۸۰ش. 7. امام خمینی، سید روح‌الله، شرح حدیث جنود عقل و جهل، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ دوازدهم، ۱۳۸۷ش.