مشرب عرفانی امامخمینی و حافظ (کتاب): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+ 6 categories; ±رده:پروژه کتاب←رده:مقالههای ارزیابیشده/پروژه کتاب using HotCat) |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:پروژه | [[رده:مقالههای ارزیابیشده/پروژه کتاب]] | ||
[[رده:کتابهای درباره دیدگاه عرفانی امامخمینی]] | |||
[[رده:منشورات مؤسسه چاپ و نشر عروج]] | |||
[[رده:مقالههای بدون ناوبری]] | |||
[[رده:مقالههای دارای جعبه اطلاعات]] | |||
[[رده:مقالههای دارای شناسه]] | |||
[[رده:مقالههای دارای تصویر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲ فروردین ۱۴۰۳، ساعت ۰۹:۴۰
مشرب عرفانی امامخمینی و حافظ؛ بررسی مضامین مشترک عرفانی دیوان امام و حافظ، کتابی به قلم احمد فرشبافیان است که به تحلیل اصطلاحات عرفانی مشترک امامخمینی و حافظ میپردازد. این کتاب در سال ۱۳۷۶ش توسط مؤسسه نشر و چاپ عروج منتشر شده است.
محتوا
کتاب مشرب عرفانی امامخمینی و حافظ، به بررسی مضامین مشترک اشعار امامخمینی و اشعار حافظ پرداخته و برخی اصطلاحات عرفانی را بررسی و تحلیل کرده است. نویسنده در این اثر دو چهره مثبت و منفی تصوف و عرفان را بیان کرده و معتقد است چهره مثبت مبتنی بر تفکر اصیل اسلامی و منبعث از آموزههای قرآنی و روایی است و چهره منفی مبتنی بر ناخوشایندی از روح عرفان اسلامی و صرفاً آداب خشک و عزلتگزینی و بریدن از جامعه.[۱]
در فرازی از این کتاب آمده است، امامخمینی معتقد است که مقام رضا همان فنای اراده سالک در اراده حقتعالی است [۲] ایشان عرفان عاشقانه را که ریشه در رضا و تسلیم در برابر اراده حقتعالی دارد، برگزیده و عرفان زاهدانه که به طمع بهشت و خوف آتش باشد را نمیپسندد [۳]
یکی از اصطلاحات مورد توجه در دیوان امام، اصطلاح «رندی» است که به معنی قطع نظر سالک از انواع اعمال در اطاعت میباشد، رندی خلاف زهدِ خشک و ریاکاری است بلکه اکسیری است که اگر شکوفا شود، از حرص و ظلم گریزان است.[۴] امامخمینی با استناد به آیه «لَنْ تَرَانِي وَلَكِنِ انْظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكَانَهُ فَسَوْفَ تَرَانِي» [۵] به تفسیر عرفانی از آیات الهی در آثار خود پرداخته است و در دیوان و اشعار عرفانی خود از «طور» به عنوان تجلیگاه ملاقات عاشق با معشوق یاد کرده است.[۶]
واژه عشق در عرفان ادبی امامخمینی ویژگیهای خاصی دارد؛ از جمله آن که عشق ازلی و رازی است که بر همه کس آشکار نیست. چنان که عشق پیوندی طرفینی است.[۷] امامخمینی در غزلیات خود از بُعد عرفانی، حضور در قرب معشوق را با عبارت «عاکف میخانه بودن» بهتر از مقدسمآبی خشک و مسجدی بودن زاهدانه و بدون معرفت میداند و اعتکاف را در صورتی که نتیجه آن دور شدن از عقل مشوب و باعث عشق و شوریدگی باشد میستاید [۸]
ساختار
کتاب مشرب عرفانی امامخمینی و حافظ، از یک پیشگفتار، مقدمه و اصطلاحات و مضامین مشترک سامان یافته است. در مقدمه این کتاب به وجه تسمیه صوفی، منشا و خاستگاه تصوف عرفان منفی و مثبت و مشخصات آن، مقایسه کلی شعر و عرفان امام با حافظ، سخن به میان آمده است.
در قسمت اصطلاحات و مضامین مشترک به برخی اصطلاحات نظیر، اعتکاف، الست، زهد، رضا، طرب، عشق، عنقا، عیش، فقر، اشاره شده است.
وضعیت نشر
چاپ اول کتاب مشرب عرفانی امامخمینی و حافظ، در سال ۱۳۷۶ش توسط مؤسسه چاپ و نشر عروج وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، منتشر شده است.
پانویس
- ↑ فرشبافیان، مشرب عرفانی امامخمینی و حافظ، ص۱۹-۲۰.
- ↑ امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۲۱۷؛ دیوان امام، ص۱۰۷.
- ↑ امامخمینی، دیوان امام، ص۱۵۷؛ فرشبافیان، مشرب عرفانی امامخمینی و حافظ، ص۱۵۷.
- ↑ امامخمینی، دیوان امام، ص۱۲۹ و ۱۵۳؛ فرشبافیان، مشرب عرفانی امامخمینی و حافظ، ص۱۶۰-۱۶۱.
- ↑ سوره اعراف، آیه ۱۴۳.
- ↑ امامخمینی، دیوان امام، ص۵۲ و ۱۶۱؛ تفسیر سوره حمد، ص۴۲-۴۳.
- ↑ فرشبافیان، مشرب عرفانی، ص۲۰۰-۲۰۲.
- ↑ امامخمینی، دیوان امام، ص۸۳ و ۱۱۰؛ فرشبافیان، مشرب عرفانی، ص۸۴.
منابع
- امامخمینی، سیدروحالله، تفسیر سوره حمد، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ یازدهم، ۱۳۸۸ش.
- امامخمینی، سیدروحالله، دیوان امام با تعلیقات علیاکبر رشاد، تهران، مؤسسه چاپ و نشر عروج وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ سوم، ۱۳۸۰ش.
- امامخمینی، سیدروحالله، شرح چهل حدیث، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ بیست و سوم، ۱۳۸۰ش.
- فرشبافیان، مشرب عرفانی امامخمینی و حافظ، تهران، مؤسسه چاپ و نشر عروج وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ اول، ۱۳۷۶ش.