حسن صافی اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''حسن صافی اصفهانی'''، از شاگردان درس سطح و خارج فقه امام خمینی.  
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه
| عنوان            =حسن صافی اصفهانی
| تصویر            =حسن صافی اصفهانی.jpg
| توضیح تصویر      =
| اندازه تصویر      =
| سرشناسی          =
| نام کامل          =
| لقب              =
| نسب              =
| تاریخ تولد        =۱۲۹۸ش
| زادگاه            =اصفهان
| تاریخ وفات        =۷ مهر ۱۳۷۴
| شهر وفات          =اصفهان
| تاریخ شهادت      =
| محل شهادت        =
| محل دفن          =مقبره علامه مجلسی
| خویشاوندان سرشناس =
| استادان          =[[امام‌خمینی]]، [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]]،  [[سیداحمد خوانساری|آیت‌الله سیداحمد موسوی خوانساری]]، [[صدرا بادکوبه‌ای]]، [[سیدابوالقاسم خویی]]، [[سیدمحسن حکیم]] و...
| شاگردان          =
| محل تحصیل        =حوزه علمیه اصفهان، [[حوزه علمیه قم|قم]] و [[حوزه علمیه نجف|نجف]]
| اجازه روایت از    =
| اجازه اجتهاد از  =
| اجازه روایت به    =
| اجازه اجتهاد به  =
| تالیفات          =
| سایر              =تدریس خارج در حوزه علمیه اصفهان
| سیاسی            =مبارزه با [[حکومت پهلوی]] و حمایت از [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌خمینی]]
| اجتماعی          =ریاست حوزه علمیه اصفهان، تأسیس مدرسه علمیه، خیریه و مرکز تحقیقات صاحب الامر در قم و  دارالشفاء فاطمیه در اصفهان
| امضا              =
| وبگاه رسمی        =
}}'''حسن صافی اصفهانی'''، از شاگردان درس سطح و خارج فقه امام‌خمینی.  


== خاندان ==
== خاندان ==
او در سال ۱۲۹۸ ش در اصفهان متولد شد<ref>(صافی اصفهانی، ص۱۷)</ref> پدرش نصرالله، به صحافی (کتاب) اشتغال داشت و از دوستان علامه عبدالحسین امینی صاحب کتاب گران‌سنگ الغدیر بود و در کتابخانه امیرالمؤمنین در نجف اشرف به صحافی می‌پرداخت و نسبش به ملا صالح مازندرانی، داماد علامه محمدباقر مجلسی می‌رسید<ref>(صافی اصفهانی، ص۱۷).</ref>  
او در سال ۱۲۹۸ش در [[اصفهان]] متولد شد.<ref>صافی اصفهانی، الهدایه‌الاصول، ص۱۷.</ref> پدرش نصرالله، به صحافی کتاب اشتغال داشت و از دوستان علامه عبدالحسین امینی صاحب کتاب گران‌سنگ الغدیر بود و در کتابخانه امیرالمؤمنین در نجف اشرف به صحافی می‌پرداخت و نسبش به ملا صالح مازندرانی، داماد علامه محمدباقر مجلسی می‌رسید.<ref>صافی اصفهانی، الهدایه‌الاصول، ص۱۷.</ref>  


== تحصیل ==
== تحصیل ==
صافی دوران ابتدایی را در دبستان قدسیه اصفهان گذراند. مقطع متوسطه را هم تا سال دوم یا سوم دبیرستان ادامه داد<ref>(مهدوی، ج ۲، ص۵۶۲)</ref> و در ۱۳۱۶ ش با راهنمایی شیخ احمد حججی نجف‌آبادی وارد مدرسه علمیه کاسه‌گران اصفهان شد و به تحصیل دروس حوزوی پرداخت. مدت کوتاهی از تحصیل او نگذشته بود که به خدمت سربازی اعزام گردید. پس از طی دوران دو ساله سربازی بار دیگر وارد حوزه علمیه اصفهان شد و مدت دو سال به تحصیل در آن حوزه پرداخت. در سال ۱۳۲۰ ش راهی قم شد و در حوزه علمیه قم به تکمیل تحصیلات حوزوی پرداخت.
صافی دوران ابتدایی را در دبستان قدسیه اصفهان گذراند. مقطع متوسطه را هم تا سال دوم یا سوم دبیرستان ادامه داد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۶۲.</ref> و در ۱۳۱۶ش با راهنمایی شیخ احمد حججی نجف‌آبادی وارد مدرسه علمیه کاسه‌گران اصفهان شد و به تحصیل دروس حوزوی پرداخت. مدت کوتاهی از تحصیل او نگذشته بود که به خدمت سربازی اعزام گردید. پس از طی دوران دوساله سربازی بار دیگر وارد حوزه علمیه اصفهان شد و مدت دو سال به تحصیل در آن حوزه پرداخت. در سال ۱۳۲۰ش راهی قم شد و در [[حوزه علمیه قم]] به تکمیل تحصیلات حوزوی پرداخت.


صافی اصفهانی، شرح لمعه را نزد آیت‌الله سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی خواند و بخش‌هایی از رسایل و مکاسب را هم از شیخ عبدالرزاق نائینی فراگرفت <ref>(قاسمی، ج ۳، ص۱۳۱؛ صافی اصفهانی، ج ۱، ص۲۰).</ref> آنگاه در درس عالی سطح امام خمینی شرکت کرد <ref>(صافی اصفهانی، ج ۱، ص۲۰).</ref> مقداری از تفسیر را هم نزد آیت‌الله سید احمد موسوی خوانساری خواند<ref>(صافی اصفهانی، ج ۱، ص۲۱).</ref> او در سال ۱۳۲۲ ش برای ادامه تحصیل به عراق رفت،<ref>(قاسمی، ج ۳، ص۱۳۱)</ref> بنابراین می‌توان گفت که در فاصله سال‌های ۱۳۲۰-۱۳۲۲ ش در درس سطح امام خمینی حاضر می‌شده است.
صافی اصفهانی، شرح لمعه را نزد [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی|آیت‌الله سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]] خواند و بخش‌هایی از رسایل و مکاسب را هم از شیخ عبدالرزاق نائینی فراگرفت.<ref>قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج۳، ص۱۳۱؛ صافی اصفهانی، الهدایه‌الاصول، ج۱، ص۲۰.</ref> آنگاه در درس عالی سطح امام‌خمینی شرکت کرد.<ref>صافی اصفهانی، الهدایه‌الاصول، ج۱، ص۲۰.</ref> مقداری از تفسیر را هم نزد [[سیداحمد خوانساری|آیت‌الله سیداحمد موسوی خوانساری]] خواند.<ref>صافی اصفهانی، الهدایه‌الاصول، ج۱، ص۲۱.</ref> او در سال ۱۳۲۲ ش برای ادامه تحصیل به عراق رفت،.<ref>قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج۳، ص۱۳۱.</ref> بنابراین می‌توان گفت که در فاصله سال‌های ۱۳۲۰-۱۳۲۲ ش در درس سطح [[امام‌خمینی]] حاضر می‌شده است.


صافی پس از ورود به حوزه علمیه نجف اشرف در درس کفایه شیخ عبدالحسین رشتی از شاگردان آخوند خراسانی (صاحب کفایه) حاضر و از درس خارج اصول او نیز بهره‌مند شد <ref>(شریف‌رازی، ج ۸، ص۱۹۲).</ref> دروس عقلی را هم نزد شیخ صدرا بادکوبه‌ای فراگرفت<ref>(«مصاحبه با آیت‌الله...»، ص۳۷؛ قاسمی، ج ۳، ص۱۳۱)</ref> و هم‌زمان در درس اخلاق سید جمال‌الدین گلپایگانی حاضر شد <ref>(«مصاحبه با آیت‌الله...»، ص۳۷؛ مهدوی، ج ۲، ص۵۶۲؛ قاسمی، ج ۳، ص۱۳۲).</ref> آنگاه در درس خارج فقه و اصول آیات سید ابوالقاسم موسوی خویی، سید محسن طباطبایی حکیم، سید عبدالهادی حسینی شیرازی، شیخ محمدعلی کاظمینی و شیخ محمدکاظم شیرازی شرکت کرد <ref>(صافی اصفهانی، ج ۱، ص۲۰-۲۱؛ «مصاحبه با آیت‌الله...»، ص۳۷).</ref> بیشترین استفاده او در درس خارج فقه و اصول از محضر آیت‌الله خویی بود؛ وی از درس خارج مکاسب محرمه، البیع، الطهاره و الصلوه آیت‌الله خویی سود برد و در درس اصول ایشان هم حضوری فعال داشت و یک دوره کامل یعنی دوره دوم خارج اصول<ref>(«مصاحبه با آیت‌الله...»، ص۳۷)</ref> و درس مباحث الفاظ از دوره سوم درس خارج اصول ایشان را تقریر نمود<ref>(قاسمی، ج ۳، ص۱۳۲).</ref> همچنین در دوره تفسیر آیت‌الله خویی نیز حضور می‌یافت<ref>(قاسمی، ج ۳، ص۱۳۲؛ «مصاحبه با آیت‌الله...»، ص۳۷).</ref> سپس به تدریس شرح لمعه، الفرائد الرسائل، المکاسب، کفایه و خارج اصول در حوزه علمیه نجف اشرف پرداخت<ref>(مهدوی، ج ۲، ص۵۶۲-۵۶۳؛ قاسمی، ج ۳، ص۱۳۲).</ref> با استناد به خاطرات برخی از شاگردان امام خمینی، او علی‌رغم تدریس درس خارج در نجف اشرف، با آغاز درس خارج فقه (بیع) امام خمینی در مسجد شیخ انصاری، در آن درس حضور یافت <ref>(خاطرات حجت‌الاسلام...، ص۵۰۴)</ref> و از شاگردان ایشان بود<ref>(باقری بیدهندی، ص۱۳۲).</ref> او همچنین در پذیرش امامت جماعت آن مسجد از سوی امام خمینی نقش داشت<ref>(صحیفه دل، ج ۲، ص۱۳).</ref>
صافی پس از ورود به [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه نجف اشرف]] در درس کفایه شیخ عبدالحسین رشتی از شاگردان آخوند خراسانی (صاحب کفایه) حاضر و از درس خارج اصول او نیز بهره‌مند شد.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۸، ص۱۹۲.</ref> دروس عقلی را هم نزد [[صدرا بادکوبه‌ای|شیخ صدرا بادکوبه‌ای]] فراگرفت.<ref>«مصاحبه با آیت‌الله حاج شیخ حسن صافی اصفهانی»، ص۳۷؛ قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج۳، ص۱۳۱.</ref> و هم‌زمان در درس اخلاق سیدجمال‌الدین گلپایگانی حاضر شد.<ref>«مصاحبه با آیت‌الله حاج شیخ حسن صافی اصفهانی»، ص۳۷؛ مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۶۲؛ قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج۳، ص۱۳۲.</ref> آنگاه در درس خارج فقه و اصول آیات [[سیدابوالقاسم خویی|سیدابوالقاسم موسوی خویی]]، [[سیدمحسن حکیم|سیدمحسن طباطبایی حکیم]]، [[سیدعبدالهادی حسینی شیرازی]]، شیخ محمدعلی کاظمینی و شیخ محمدکاظم شیرازی شرکت کرد.<ref>صافی اصفهانی، الهدایه‌الاصول، ج۱، ص۲۰-۲۱؛ «مصاحبه با آیت‌الله حاج شیخ حسن صافی اصفهانی»، ص۳۷.</ref> بیشترین استفاده او در درس خارج فقه و اصول از محضر آیت‌الله خویی بود؛ وی از درس خارج مکاسب محرمه، البیع، الطهاره و الصلوه آیت‌الله خویی سود برد و در درس اصول ایشان هم حضوری فعال داشت و یک دوره کامل یعنی دوره دوم خارج اصول.<ref>«مصاحبه با آیت‌الله حاج شیخ حسن صافی اصفهانی»، ص۳۷.</ref> و درس مباحث الفاظ از دوره سوم درس خارج اصول ایشان را تقریر نمود.<ref>قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج۳، ص۱۳۲.</ref> همچنین در دوره تفسیر آیت‌الله خویی نیز حضور می‌یافت.<ref>قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج۳، ص۱۳۲؛ «مصاحبه با آیت‌الله حاج شیخ حسن صافی اصفهانی»، ص۳۷.</ref>  


وی در ۱۳۴۶ ش همراه با جمعی از طلاب و علمای حوزه علمیه نجف اشرف، پس از دستگیری و زندانی شدن آقایان حسینعلی منتظری و عبدالرحیم ربانی شیرازی، با ارسال نامه‌ای به آنان، تأثر خود را از آن اقدام اعلام و بر آزادی فوری آنان تأکید کردند<ref>(روحانی، ج ۲، ص۲۶۴-۲۶۵).</ref> در ۱۳۵۰ ش دولت بعث عراق ایرانیان مقیم آن کشور را تحت فشار قرار داد و صافی اصفهانی متأثر از این فشار،<ref>(شریف‌رازی، ج ۸، ص۱۹۲)</ref> به درخواست مردم اصفهان و با دستور امام خمینی و آیت‌الله خویی به زادگاهش بازگشت<ref>(مهدوی، ج ۳، ص۵۶۳).</ref> او که در همان سال از امام خمینی اجازه تصدی در امور شرعیه را دریافت کرده بود،<ref>(صحیفه امام، ج ۲۱، ص۶۰۱)</ref> پس از استقرار در اصفهان ابتدا در مسجد کمر زرین اصفهان به اقامه نماز جماعت می‌پرداخت و سپس به درخواست آیت‌الله سید حسین خادمی، اقامه نماز جماعت در مسجد جامع آن شهر را هم بر عهده گرفت. صافی از همان سال به تدریس فقه و اصول در مدرسه صدر اصفهان پرداخت و درس او از رونق و اهمیت زیادی برخوردار بود <ref>(موحد ابطحی، ج ۱، ص۶۳۱).</ref>
سپس به تدریس شرح لمعه، الفرائد الرسائل، المکاسب، کفایه و خارج اصول در حوزه علمیه نجف اشرف پرداخت.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۶۲-۵۶۳؛ قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج۳، ص۱۳۲.</ref> با استناد به خاطرات برخی از [[شاگردان امام‌خمینی]]، او علی‌رغم تدریس درس خارج در نجف اشرف، با آغاز [[درس خارج فقه امام‌خمینی|درس خارج فقه (بیع) امام‌خمینی]] در [[مسجد شیخ انصاری]]، در آن درس حضور یافت.<ref>خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدعلی‌اکبر محتشمی‌پور، ص۵۰۴.</ref> و از شاگردان ایشان بود.<ref>باقری بیدهندی، «نجوم امت ص۲۸: بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت آیت‌الله‌العظمی حاج‌آقا روح‌الله خمینی»، ص۱۳۲.</ref> او همچنین در پذیرش امامت جماعت آن مسجد از سوی امام‌خمینی نقش داشت.<ref>صحیفه دل، ج۲، ص۱۳.</ref>


حسن صافی در کنار تدریس در حوزه علمیه اصفهان، به مبارزه با حکومت پهلوی هم می‌پرداخت. در ۲۵ دی ۱۳۵۶، پس از توهین روزنامه اطلاعات به امام خمینی و سرکوب تظاهرات طلاب در قم در ۱۹ دی ۱۳۵۶، همراه با روحانیان اصفهان با ارسال نامه‌ای به مراجع تقلید، آن اقدامات را محکوم و آن را «بر خلاف قانون حقوق بشر و ضد اخلاق و عدالت اجتماعی» تعبیر و اعلام کردند در اعتراض به آن اقدامات، از اقامه نماز جماعت خودداری خواهند کرد<ref>(انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان اصفهان، ج ۱، ص۱۹۰-۱۹۱؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۹، ص۲۴۰-۲۴۱).</ref> در اردیبهشت ۱۳۵۷ نیز پس از حمله مأموران به بیت مراجع تقلید در قم، همراه با آیات سید حسین خادمی و محمدعلی صادقی اصفهانی در نامه‌ای به آیت‌الله سید کاظم شریعتمداری، اقدام مزبور را محکوم کردند<ref>(اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ص۳۰۰).</ref> در مرداد آن سال نیز پس از دستگیری سید جلال‌الدین طاهری اصفهانی، از روحانیان شاخص اصفهان، همراه با دیگر روحانیان مبارز اصفهان با صدور اعلامیه‌ای، یورش توأم با خشونت و توهین مأموران به خانه طاهری را محکوم و اعلام کردند در اعتراض به آن اقدام، ضمن تعطیلی تدریس و اقامه نماز جماعت، در بیت خادمی دست به تحصن خواهند زد. آنان در پایان آن اعلامیه با ابراز تنفر از کشتار مردم در شهرهای مختلف کشور، همبستگی خود را با «حضرت آیت‌الله‌العظمی المجاهد الخمینی» اعلام نمودند <ref>(اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ص۳۳۵-۳۳۶؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۹، ص۳۲۶-۳۲۷).</ref> در آذر آن سال هم در پی اهانت حکومت پهلوی به مدارس دینی به‌ویژه مدرسه صدر اصفهان و در حمایت از اعتصاب اصناف و بازاریان، همراه با جمعی از علمای شاخص اصفهان با صدور اعلامیه‌ای، روز ۶ آذر (۲۶ ذی‌الحجه) را عزای عمومی اعلام کردند و از اصناف و بازاریان خواستند پس از ۲۴ روز اعتصاب، از ۷ آذر به کسب‌وکار خود بازگردند و حمایت و پشتیبانی خود را از اسلام و قرآن نشان دهند<ref>(یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۹، ص۴۷۶-۴۷۷).</ref> او در بهمن ۱۳۵۷ همراه با روحانیان مبارز اصفهان با صدور اعلامیه‌ای، ضمن اعتراض به دستور شاپور بختیار، نخست‌وزیر وقت در بستن فرودگاه‌ها بر روی پروازهای خارجی با هدف جلوگیری از بازگشت امام خمینی به کشور، به‌منظور همبستگی با روحانیان متحصن در مسجد دانشگاه تهران، اعلام کردند در بیت خادمی دست به تحصن خواهند زد <ref>(سیر مبارزات یاران امام خمینی در...، کتاب ۱۶، ص۳۹۷-۳۹۸؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۹، ص۵۳۴-۵۳۵، کتاب ۳۵، ۳۶۳ ـ ۳۶۴).</ref>
== فعالیت مبارزاتی و سیاسی ==
وی در ۱۳۴۶ ش همراه با جمعی از طلاب و علمای حوزه علمیه نجف اشرف، پس از دستگیری و زندانی شدن آقایان [[حسینعلی منتظری]] و [[عبدالرحیم ربانی شیرازی]]، با ارسال نامه‌ای به آنان، تأثر خود را از آن اقدام اعلام و بر آزادی فوری آنان تأکید کردند.<ref>روحانی،  نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۲، ص۲۶۴-۲۶۵.</ref> در ۱۳۵۰ ش دولت بعث عراق ایرانیان مقیم آن کشور را تحت فشار قرار داد و صافی اصفهانی متأثر از این فشار،.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۸، ص۱۹۲.</ref> به درخواست مردم اصفهان و با دستور امام‌خمینی و آیت‌الله خویی به زادگاهش بازگشت.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۳، ص۵۶۳.</ref> او که در همان سال از امام‌خمینی اجازه تصدی در امور شرعیه را دریافت کرده بود،.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۲۱، ص۶۰۱.</ref> پس از استقرار در اصفهان ابتدا در مسجد کمر زرین اصفهان به اقامه نماز جماعت می‌پرداخت و سپس به درخواست [[سیدحسین خادمی|آیت‌الله سیدحسین خادمی]]، اقامه نماز جماعت در مسجد جامع آن شهر را هم بر عهده گرفت. صافی از همان سال به تدریس فقه و اصول در مدرسه صدر اصفهان پرداخت و درس او از رونق و اهمیت زیادی برخوردار بود.<ref>موحد ابطحی، ریشه‌ها و جلوه‌های تشیع در حوزه علمیه اصفهان، ج۱، ص۶۳۱.</ref>


صافی اصفهانی سپس به تدریس در اصفهان ادامه داد و پس از وفات خادمی و بیماری صادقی اصفهانی [رؤسای پیشین حوزه علمیه اصفهان]، ریاست حوزه علمیه آن شهر را بر عهده گرفت و در رسیدگی به امور طلاب و بهبود وضعیت مدارس دینی اصفهان اهتمام داشت<ref>(مهدوی، ج ۲، ص۵۶۳).</ref> حوزه درس خارج اصول او در آن زمان مهم‌ترین جلسه درس در حوزه علمیه اصفهان بود<ref>(موحد ابطحی، ج ۱، ص۶۳۱).</ref> او مدرسه علمیه و مرکز تحقیقات اسلامی و خیریه صاحب‌الامر علیه‌السلام را در شهر قم بنیان نهاد<ref>(ابن‌شاذان، ص۵-۶)</ref> و علاوه بر آن، دارالشفاء فاطمیه(ع) را در اصفهان تأسیس کرد. از آثار او می‌توان به کتاب‌های هدایه الاصول (تقریرات درس اصول آیت‌الله خویی) در چهار جلد، شوق وصال، اقتصاد استدلالی، اقتصاد برای دانشجویان و درس‌های اخلاقی در سه جلد اشاره کرد (علیزاده ثانی). صافی اصفهانی در ۷ مهر ۱۳۷۴ در اصفهان درگذشت و پیکرش در مقبره علامه مجلسی در آن شهر به خاک سپرده شد<ref>(صافی اصفهانی، ج ۱، ص۲۲؛ مهدوی، ج ۲، ص۵۶۳).</ref>
حسن صافی در کنار تدریس در حوزه علمیه اصفهان، به مبارزه با [[حکومت پهلوی]] هم می‌پرداخت. در ۲۵ دی ۱۳۵۶، پس از [[توهین روزنامه اطلاعات به امام‌خمینی]] و سرکوب [[قیام ۱۹ دی|تظاهرات طلاب در قم در ۱۹ دی ۱۳۵۶]]، همراه با روحانیان اصفهان با ارسال نامه‌ای به مراجع تقلید، آن اقدامات را محکوم و آن را «بر خلاف قانون حقوق بشر و ضد اخلاق و عدالت اجتماعی» تعبیر و اعلام کردند در اعتراض به آن اقدامات، از اقامه نماز جماعت خودداری خواهند کرد.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان اصفهان، ج۱، ص۱۹۰-۱۹۱؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۹، ص۲۴۰-۲۴۱.</ref> در اردیبهشت ۱۳۵۷ نیز پس از حمله مأموران به بیت مراجع تقلید در قم، همراه با آیات سیدحسین خادمی و محمدعلی صادقی اصفهانی در نامه‌ای به [[سیدکاظم شریعتمداری|آیت‌الله سیدکاظم شریعتمداری]]، اقدام مزبور را محکوم کردند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۳۰۰.</ref> در مرداد آن سال نیز پس از دستگیری [[سیدجلال‌الدین طاهری اصفهانی]]، از روحانیان شاخص اصفهان، همراه با دیگر روحانیان مبارز اصفهان با صدور اعلامیه‌ای، یورش توأم با خشونت و توهین مأموران به خانه طاهری را محکوم و اعلام کردند در اعتراض به آن اقدام، ضمن تعطیلی تدریس و اقامه نماز جماعت، در بیت خادمی دست به تحصن خواهند زد. آنان در پایان آن اعلامیه با ابراز تنفر از کشتار مردم در شهرهای مختلف کشور، همبستگی خود را با «حضرت آیت‌الله‌العظمی المجاهد الخمینی» اعلام نمودند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۳۳۵-۳۳۶؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۹، ص۳۲۶-۳۲۷.</ref> در آذر آن سال هم در پی اهانت حکومت پهلوی به مدارس دینی به‌ویژه مدرسه صدر اصفهان و در حمایت از اعتصاب اصناف و بازاریان، همراه با جمعی از علمای شاخص اصفهان با صدور اعلامیه‌ای، روز ۶ آذر (۲۶ ذی‌الحجه) را عزای عمومی اعلام کردند و از اصناف و بازاریان خواستند پس از ۲۴ روز اعتصاب، از ۷ آذر به کسب‌وکار خود بازگردند و حمایت و پشتیبانی خود را از اسلام و قرآن نشان دهند.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۹، ص۴۷۶-۴۷۷.</ref> او در بهمن ۱۳۵۷ همراه با روحانیان مبارز اصفهان با صدور اعلامیه‌ای، ضمن اعتراض به دستور [[شاپور بختیار]]، نخست‌وزیر وقت در بستن فرودگاه‌ها بر روی پروازهای خارجی با هدف جلوگیری از [[بازگشت امام‌خمینی به ایران|بازگشت امام‌خمینی به کشور]]، به‌منظور همبستگی با روحانیان متحصن در مسجد دانشگاه تهران، اعلام کردند در بیت خادمی دست به تحصن خواهند زد.<ref>سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در...، کتاب ۱۶، ص۳۹۷-۳۹۸؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۹، ص۵۳۴-۵۳۵، کتاب ۳۵، ص۳۶۳ـ۳۶۴.</ref>
 
== فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب ==
صافی اصفهانی سپس به تدریس در اصفهان ادامه داد و پس از وفات خادمی و بیماری صادقی اصفهانی [رؤسای پیشین حوزه علمیه اصفهان]، ریاست حوزه علمیه آن شهر را بر عهده گرفت و در رسیدگی به امور طلاب و بهبود وضعیت مدارس دینی اصفهان اهتمام داشت.<ref> مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۶۳.</ref> حوزه درس خارج اصول او در آن زمان مهم‌ترین جلسه درس در حوزه علمیه اصفهان بود.<ref>موحد ابطحی، ریشه‌ها و جلوه‌های تشیع در حوزه علمیه اصفهان، ج۱، ص۶۳۱.</ref> او مدرسه علمیه و مرکز تحقیقات اسلامی و خیریه صاحب‌الامر علیه‌السلام را در شهر قم بنیان نهاد.<ref>ابن‌شاذان، گذری کوتاه بر مناقب عرشیان در فضائل علی بن ابی‌طالب علیهم‌السلام از منابع اهل‌سنت، ص۵-۶.</ref> و علاوه بر آن، دارالشفاء فاطمیه(ع) را در اصفهان تأسیس کرد.  
 
از آثار او می‌توان به کتاب‌های هدایه الاصول (تقریرات درس اصول آیت‌الله خویی) در چهار جلد، شوق وصال، اقتصاد استدلالی، اقتصاد برای دانشجویان و درس‌های اخلاقی در سه جلد اشاره کرد.<ref>علیزاده ثانی.</ref>
==درگذشت==
صافی اصفهانی در ۷ مهر ۱۳۷۴ در اصفهان درگذشت و پیکرش در مقبره علامه مجلسی در آن شهر به خاک سپرده شد.<ref>صافی اصفهانی، الهدایه‌الاصول، ج۱، ص۲۲؛ مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۶۳.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۲۱: خط ۵۹:


== منابع ==
== منابع ==
ابن‌شاذان، محمد ابن احمد (۱۳۸۷)، گذری کوتاه بر مناقب عرشیان در فضائل علی بن ابی‌طالب علیهم‌السلام از منابع اهل سنت، مترجم: کریم آقا داودی، قم، مؤسسه فرهنگی صاحب‌الامر؛ اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان اصفهان (۱۳۸۳)، ج ۱، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ باقری بیدهندی، ناصر (۱۳۶۸)، «نجوم امت ۲۸: بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت آیت‌الله‌العظمی حاج‌آقا روح‌الله خمینی»، ماهنامه نور علم، دوره سوم، شماره ۳۱، تیر؛  خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید علی‌اکبر محتشمی‌پور (۱۳۷۶)، تهران، دفتر ادبیات انقلاب اسلامی؛ روحانی، سید حمید (۱۳۶۴)، نهضت امام خمینی در ایران، ج ۲، تهران، واحد فرهنگی بنیاد شهید با همکاری سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی؛ شریف رازی، محمد (۱۳۷۰)، گنجینه دانشمندان، ج ۸، قم، مؤلف؛ صافی اصفهانی، حسن (۱۴۱۷ ق)، الهدایه‌الاصول، ج ۱، قم، مؤسسه فرهنگی صاحب‌الامر؛ صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج ۲۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی؛ صحیفه دل (۱۳۷۹): خاطرات مکتوب از شاگردان امام خمینی (س)، ج ۲، به کوشش حمید بصیرت‌منش، احمد میریان، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر امام خمینی (س)؛ قاسمی، رحیم (۱۳۹۳)، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج ۴، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه؛ «مصاحبه با آیت‌الله حاج شیخ حسن صافی اصفهانی» (۱۳۷۳)، فصلنامه حوزه، شماره ۶۵، آذر ـ دی؛ مهدوی، مصلح‌الدین (۱۳۸۷)، اعلام اصفهان، ج ۲، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان؛ موحد ابطحی، سید حجت (۱۴۱۸ ق)، ریشه‌ها و جلوه‌های تشیع در حوزه علمیه اصفهان، اصفهان، دفتر تبلیغات المهدی (عج) اصفهان؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۹: خادم شریعت آیت‌الله حسین خادمی (۱۳۸۹)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۵: حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید محمد احمدی (۱۳۸۴)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ سیر مبارزات یاران امام خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج ۱۶، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
{{منابع}}
 
* ابن‌شاذان، محمد ابن احمد (۱۳۸۷)، گذری کوتاه بر مناقب عرشیان در فضائل علی بن ابی‌طالب علیهم‌السلام از منابع اهل‌سنت، مترجم: کریم آقاداودی، قم، مؤسسه فرهنگی صاحب‌الامر.
[[رده:پروژه شاگردان]]
* اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
* انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان اصفهان (۱۳۸۳)، ج۱، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
* باقری بیدهندی، ناصر (۱۳۶۸)، «نجوم امت ۲۸: بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت آیت‌الله‌العظمی حاج‌آقا روح‌الله خمینی»، ماهنامه نور علم، دوره سوم، شماره ۳۱، تیر.
* خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدعلی‌اکبر محتشمی‌پور (۱۳۷۶)، تهران، دفتر ادبیات انقلاب اسلامی.
* روحانی، سیدحمید (۱۳۶۴)، نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۲، تهران، واحد فرهنگی بنیاد شهید با همکاری سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی.
* شریف‌رازی، محمد (۱۳۷۰)، گنجینه دانشمندان، ج۸، قم، مؤلف.
* صافی اصفهانی، حسن (۱۴۱۷ ق)، الهدایه‌الاصول، ج۱، قم، مؤسسه فرهنگی صاحب‌الامر.
* صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۲۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
* صحیفه دل (۱۳۷۹): خاطرات مکتوب از شاگردان امام‌خمینی(س)، ج۲، به کوشش حمید بصیرت‌منش، احمد میریان، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر امام‌خمینی (س).
* قاسمی، رحیم (۱۳۹۳)، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج۴، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه.
* «مصاحبه با آیت‌الله حاج شیخ حسن صافی اصفهانی» (۱۳۷۳)، فصلنامه حوزه، شماره ۶۵، آذر ـ دی.
* مهدوی، مصلح‌الدین (۱۳۸۷)، اعلام اصفهان، ج۲، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان.
* موحد ابطحی، سیدحجت (۱۴۱۸ق)، ریشه‌ها و جلوه‌های تشیع در حوزه علمیه اصفهان، اصفهان، دفتر تبلیغات المهدی(عج) اصفهان.
* یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۹: خادم شریعت آیت‌الله حسین خادمی (۱۳۸۹)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
* یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۵: حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدمحمد احمدی (۱۳۸۴)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
* سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج۱۶، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
{{پایان}}
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان]]
[[رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۰:۲۵

حسن صافی اصفهانی
حسن صافی اصفهانی.jpg
اطلاعات فردی
تاریخ تولد۱۲۹۸ش
زادگاهاصفهان
تاریخ وفات۷ مهر ۱۳۷۴
محل دفنمقبره علامه مجلسی
شهر وفاتاصفهان
اطلاعات علمی
استادانامام‌خمینی، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، آیت‌الله سیداحمد موسوی خوانساری، صدرا بادکوبه‌ای، سیدابوالقاسم خویی، سیدمحسن حکیم و...
محل تحصیلحوزه علمیه اصفهان، قم و نجف
سایرتدریس خارج در حوزه علمیه اصفهان
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
سیاسیمبارزه با حکومت پهلوی و حمایت از نهضت امام‌خمینی
اجتماعیریاست حوزه علمیه اصفهان، تأسیس مدرسه علمیه، خیریه و مرکز تحقیقات صاحب الامر در قم و دارالشفاء فاطمیه در اصفهان

حسن صافی اصفهانی، از شاگردان درس سطح و خارج فقه امام‌خمینی.

خاندان

او در سال ۱۲۹۸ش در اصفهان متولد شد.[۱] پدرش نصرالله، به صحافی کتاب اشتغال داشت و از دوستان علامه عبدالحسین امینی صاحب کتاب گران‌سنگ الغدیر بود و در کتابخانه امیرالمؤمنین در نجف اشرف به صحافی می‌پرداخت و نسبش به ملا صالح مازندرانی، داماد علامه محمدباقر مجلسی می‌رسید.[۲]

تحصیل

صافی دوران ابتدایی را در دبستان قدسیه اصفهان گذراند. مقطع متوسطه را هم تا سال دوم یا سوم دبیرستان ادامه داد.[۳] و در ۱۳۱۶ش با راهنمایی شیخ احمد حججی نجف‌آبادی وارد مدرسه علمیه کاسه‌گران اصفهان شد و به تحصیل دروس حوزوی پرداخت. مدت کوتاهی از تحصیل او نگذشته بود که به خدمت سربازی اعزام گردید. پس از طی دوران دوساله سربازی بار دیگر وارد حوزه علمیه اصفهان شد و مدت دو سال به تحصیل در آن حوزه پرداخت. در سال ۱۳۲۰ش راهی قم شد و در حوزه علمیه قم به تکمیل تحصیلات حوزوی پرداخت.

صافی اصفهانی، شرح لمعه را نزد آیت‌الله سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی خواند و بخش‌هایی از رسایل و مکاسب را هم از شیخ عبدالرزاق نائینی فراگرفت.[۴] آنگاه در درس عالی سطح امام‌خمینی شرکت کرد.[۵] مقداری از تفسیر را هم نزد آیت‌الله سیداحمد موسوی خوانساری خواند.[۶] او در سال ۱۳۲۲ ش برای ادامه تحصیل به عراق رفت،.[۷] بنابراین می‌توان گفت که در فاصله سال‌های ۱۳۲۰-۱۳۲۲ ش در درس سطح امام‌خمینی حاضر می‌شده است.

صافی پس از ورود به حوزه علمیه نجف اشرف در درس کفایه شیخ عبدالحسین رشتی از شاگردان آخوند خراسانی (صاحب کفایه) حاضر و از درس خارج اصول او نیز بهره‌مند شد.[۸] دروس عقلی را هم نزد شیخ صدرا بادکوبه‌ای فراگرفت.[۹] و هم‌زمان در درس اخلاق سیدجمال‌الدین گلپایگانی حاضر شد.[۱۰] آنگاه در درس خارج فقه و اصول آیات سیدابوالقاسم موسوی خویی، سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدعبدالهادی حسینی شیرازی، شیخ محمدعلی کاظمینی و شیخ محمدکاظم شیرازی شرکت کرد.[۱۱] بیشترین استفاده او در درس خارج فقه و اصول از محضر آیت‌الله خویی بود؛ وی از درس خارج مکاسب محرمه، البیع، الطهاره و الصلوه آیت‌الله خویی سود برد و در درس اصول ایشان هم حضوری فعال داشت و یک دوره کامل یعنی دوره دوم خارج اصول.[۱۲] و درس مباحث الفاظ از دوره سوم درس خارج اصول ایشان را تقریر نمود.[۱۳] همچنین در دوره تفسیر آیت‌الله خویی نیز حضور می‌یافت.[۱۴]

سپس به تدریس شرح لمعه، الفرائد الرسائل، المکاسب، کفایه و خارج اصول در حوزه علمیه نجف اشرف پرداخت.[۱۵] با استناد به خاطرات برخی از شاگردان امام‌خمینی، او علی‌رغم تدریس درس خارج در نجف اشرف، با آغاز درس خارج فقه (بیع) امام‌خمینی در مسجد شیخ انصاری، در آن درس حضور یافت.[۱۶] و از شاگردان ایشان بود.[۱۷] او همچنین در پذیرش امامت جماعت آن مسجد از سوی امام‌خمینی نقش داشت.[۱۸]

فعالیت مبارزاتی و سیاسی

وی در ۱۳۴۶ ش همراه با جمعی از طلاب و علمای حوزه علمیه نجف اشرف، پس از دستگیری و زندانی شدن آقایان حسینعلی منتظری و عبدالرحیم ربانی شیرازی، با ارسال نامه‌ای به آنان، تأثر خود را از آن اقدام اعلام و بر آزادی فوری آنان تأکید کردند.[۱۹] در ۱۳۵۰ ش دولت بعث عراق ایرانیان مقیم آن کشور را تحت فشار قرار داد و صافی اصفهانی متأثر از این فشار،.[۲۰] به درخواست مردم اصفهان و با دستور امام‌خمینی و آیت‌الله خویی به زادگاهش بازگشت.[۲۱] او که در همان سال از امام‌خمینی اجازه تصدی در امور شرعیه را دریافت کرده بود،.[۲۲] پس از استقرار در اصفهان ابتدا در مسجد کمر زرین اصفهان به اقامه نماز جماعت می‌پرداخت و سپس به درخواست آیت‌الله سیدحسین خادمی، اقامه نماز جماعت در مسجد جامع آن شهر را هم بر عهده گرفت. صافی از همان سال به تدریس فقه و اصول در مدرسه صدر اصفهان پرداخت و درس او از رونق و اهمیت زیادی برخوردار بود.[۲۳]

حسن صافی در کنار تدریس در حوزه علمیه اصفهان، به مبارزه با حکومت پهلوی هم می‌پرداخت. در ۲۵ دی ۱۳۵۶، پس از توهین روزنامه اطلاعات به امام‌خمینی و سرکوب تظاهرات طلاب در قم در ۱۹ دی ۱۳۵۶، همراه با روحانیان اصفهان با ارسال نامه‌ای به مراجع تقلید، آن اقدامات را محکوم و آن را «بر خلاف قانون حقوق بشر و ضد اخلاق و عدالت اجتماعی» تعبیر و اعلام کردند در اعتراض به آن اقدامات، از اقامه نماز جماعت خودداری خواهند کرد.[۲۴] در اردیبهشت ۱۳۵۷ نیز پس از حمله مأموران به بیت مراجع تقلید در قم، همراه با آیات سیدحسین خادمی و محمدعلی صادقی اصفهانی در نامه‌ای به آیت‌الله سیدکاظم شریعتمداری، اقدام مزبور را محکوم کردند.[۲۵] در مرداد آن سال نیز پس از دستگیری سیدجلال‌الدین طاهری اصفهانی، از روحانیان شاخص اصفهان، همراه با دیگر روحانیان مبارز اصفهان با صدور اعلامیه‌ای، یورش توأم با خشونت و توهین مأموران به خانه طاهری را محکوم و اعلام کردند در اعتراض به آن اقدام، ضمن تعطیلی تدریس و اقامه نماز جماعت، در بیت خادمی دست به تحصن خواهند زد. آنان در پایان آن اعلامیه با ابراز تنفر از کشتار مردم در شهرهای مختلف کشور، همبستگی خود را با «حضرت آیت‌الله‌العظمی المجاهد الخمینی» اعلام نمودند.[۲۶] در آذر آن سال هم در پی اهانت حکومت پهلوی به مدارس دینی به‌ویژه مدرسه صدر اصفهان و در حمایت از اعتصاب اصناف و بازاریان، همراه با جمعی از علمای شاخص اصفهان با صدور اعلامیه‌ای، روز ۶ آذر (۲۶ ذی‌الحجه) را عزای عمومی اعلام کردند و از اصناف و بازاریان خواستند پس از ۲۴ روز اعتصاب، از ۷ آذر به کسب‌وکار خود بازگردند و حمایت و پشتیبانی خود را از اسلام و قرآن نشان دهند.[۲۷] او در بهمن ۱۳۵۷ همراه با روحانیان مبارز اصفهان با صدور اعلامیه‌ای، ضمن اعتراض به دستور شاپور بختیار، نخست‌وزیر وقت در بستن فرودگاه‌ها بر روی پروازهای خارجی با هدف جلوگیری از بازگشت امام‌خمینی به کشور، به‌منظور همبستگی با روحانیان متحصن در مسجد دانشگاه تهران، اعلام کردند در بیت خادمی دست به تحصن خواهند زد.[۲۸]

فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب

صافی اصفهانی سپس به تدریس در اصفهان ادامه داد و پس از وفات خادمی و بیماری صادقی اصفهانی [رؤسای پیشین حوزه علمیه اصفهان]، ریاست حوزه علمیه آن شهر را بر عهده گرفت و در رسیدگی به امور طلاب و بهبود وضعیت مدارس دینی اصفهان اهتمام داشت.[۲۹] حوزه درس خارج اصول او در آن زمان مهم‌ترین جلسه درس در حوزه علمیه اصفهان بود.[۳۰] او مدرسه علمیه و مرکز تحقیقات اسلامی و خیریه صاحب‌الامر علیه‌السلام را در شهر قم بنیان نهاد.[۳۱] و علاوه بر آن، دارالشفاء فاطمیه(ع) را در اصفهان تأسیس کرد.

از آثار او می‌توان به کتاب‌های هدایه الاصول (تقریرات درس اصول آیت‌الله خویی) در چهار جلد، شوق وصال، اقتصاد استدلالی، اقتصاد برای دانشجویان و درس‌های اخلاقی در سه جلد اشاره کرد.[۳۲]

درگذشت

صافی اصفهانی در ۷ مهر ۱۳۷۴ در اصفهان درگذشت و پیکرش در مقبره علامه مجلسی در آن شهر به خاک سپرده شد.[۳۳]

پانویس

  1. صافی اصفهانی، الهدایه‌الاصول، ص۱۷.
  2. صافی اصفهانی، الهدایه‌الاصول، ص۱۷.
  3. مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۶۲.
  4. قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج۳، ص۱۳۱؛ صافی اصفهانی، الهدایه‌الاصول، ج۱، ص۲۰.
  5. صافی اصفهانی، الهدایه‌الاصول، ج۱، ص۲۰.
  6. صافی اصفهانی، الهدایه‌الاصول، ج۱، ص۲۱.
  7. قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج۳، ص۱۳۱.
  8. شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۸، ص۱۹۲.
  9. «مصاحبه با آیت‌الله حاج شیخ حسن صافی اصفهانی»، ص۳۷؛ قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج۳، ص۱۳۱.
  10. «مصاحبه با آیت‌الله حاج شیخ حسن صافی اصفهانی»، ص۳۷؛ مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۶۲؛ قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج۳، ص۱۳۲.
  11. صافی اصفهانی، الهدایه‌الاصول، ج۱، ص۲۰-۲۱؛ «مصاحبه با آیت‌الله حاج شیخ حسن صافی اصفهانی»، ص۳۷.
  12. «مصاحبه با آیت‌الله حاج شیخ حسن صافی اصفهانی»، ص۳۷.
  13. قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج۳، ص۱۳۲.
  14. قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج۳، ص۱۳۲؛ «مصاحبه با آیت‌الله حاج شیخ حسن صافی اصفهانی»، ص۳۷.
  15. مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۶۲-۵۶۳؛ قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج۳، ص۱۳۲.
  16. خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدعلی‌اکبر محتشمی‌پور، ص۵۰۴.
  17. باقری بیدهندی، «نجوم امت ص۲۸: بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت آیت‌الله‌العظمی حاج‌آقا روح‌الله خمینی»، ص۱۳۲.
  18. صحیفه دل، ج۲، ص۱۳.
  19. روحانی، نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۲، ص۲۶۴-۲۶۵.
  20. شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۸، ص۱۹۲.
  21. مهدوی، اعلام اصفهان، ج۳، ص۵۶۳.
  22. امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۲۱، ص۶۰۱.
  23. موحد ابطحی، ریشه‌ها و جلوه‌های تشیع در حوزه علمیه اصفهان، ج۱، ص۶۳۱.
  24. انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان اصفهان، ج۱، ص۱۹۰-۱۹۱؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۹، ص۲۴۰-۲۴۱.
  25. اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۳۰۰.
  26. اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۳۳۵-۳۳۶؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۹، ص۳۲۶-۳۲۷.
  27. یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۹، ص۴۷۶-۴۷۷.
  28. سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در...، کتاب ۱۶، ص۳۹۷-۳۹۸؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۹، ص۵۳۴-۵۳۵، کتاب ۳۵، ص۳۶۳ـ۳۶۴.
  29. مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۶۳.
  30. موحد ابطحی، ریشه‌ها و جلوه‌های تشیع در حوزه علمیه اصفهان، ج۱، ص۶۳۱.
  31. ابن‌شاذان، گذری کوتاه بر مناقب عرشیان در فضائل علی بن ابی‌طالب علیهم‌السلام از منابع اهل‌سنت، ص۵-۶.
  32. علیزاده ثانی.
  33. صافی اصفهانی، الهدایه‌الاصول، ج۱، ص۲۲؛ مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۶۳.

منابع

  • ابن‌شاذان، محمد ابن احمد (۱۳۸۷)، گذری کوتاه بر مناقب عرشیان در فضائل علی بن ابی‌طالب علیهم‌السلام از منابع اهل‌سنت، مترجم: کریم آقاداودی، قم، مؤسسه فرهنگی صاحب‌الامر.
  • اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
  • انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان اصفهان (۱۳۸۳)، ج۱، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
  • باقری بیدهندی، ناصر (۱۳۶۸)، «نجوم امت ۲۸: بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت آیت‌الله‌العظمی حاج‌آقا روح‌الله خمینی»، ماهنامه نور علم، دوره سوم، شماره ۳۱، تیر.
  • خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدعلی‌اکبر محتشمی‌پور (۱۳۷۶)، تهران، دفتر ادبیات انقلاب اسلامی.
  • روحانی، سیدحمید (۱۳۶۴)، نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۲، تهران، واحد فرهنگی بنیاد شهید با همکاری سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی.
  • شریف‌رازی، محمد (۱۳۷۰)، گنجینه دانشمندان، ج۸، قم، مؤلف.
  • صافی اصفهانی، حسن (۱۴۱۷ ق)، الهدایه‌الاصول، ج۱، قم، مؤسسه فرهنگی صاحب‌الامر.
  • صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۲۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
  • صحیفه دل (۱۳۷۹): خاطرات مکتوب از شاگردان امام‌خمینی(س)، ج۲، به کوشش حمید بصیرت‌منش، احمد میریان، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر امام‌خمینی (س).
  • قاسمی، رحیم (۱۳۹۳)، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج۴، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه.
  • «مصاحبه با آیت‌الله حاج شیخ حسن صافی اصفهانی» (۱۳۷۳)، فصلنامه حوزه، شماره ۶۵، آذر ـ دی.
  • مهدوی، مصلح‌الدین (۱۳۸۷)، اعلام اصفهان، ج۲، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان.
  • موحد ابطحی، سیدحجت (۱۴۱۸ق)، ریشه‌ها و جلوه‌های تشیع در حوزه علمیه اصفهان، اصفهان، دفتر تبلیغات المهدی(عج) اصفهان.
  • یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۹: خادم شریعت آیت‌الله حسین خادمی (۱۳۸۹)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
  • یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۵: حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدمحمد احمدی (۱۳۸۴)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
  • سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج۱۶، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.