محمدعلی امینیان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴: خط ۳۴:
مختار معروف به محمدعلی امینیان در سال ۱۳۰۵ش در روستای فتیده از توابع لنگرود (استان گیلان) به دنیا آمد. پدربزرگش، شیخ حسن معین‌العلما، و پدرش عبدالحسین امینیان از خرده‌مالکان آن روستا بود.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۲-۳.</ref>  
مختار معروف به محمدعلی امینیان در سال ۱۳۰۵ش در روستای فتیده از توابع لنگرود (استان گیلان) به دنیا آمد. پدربزرگش، شیخ حسن معین‌العلما، و پدرش عبدالحسین امینیان از خرده‌مالکان آن روستا بود.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۲-۳.</ref>  
==تحصیل==
==تحصیل==
محمدعلی امینیان خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه‌ای در زادگاهش آموخت. سپس نزد شیخ اسماعیل، از عالمان آن روستا، به فراگیری علوم شرعی پرداخت.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۷.</ref> دوران ابتدایی را هم در مدرسه‌ای در چهار کیلومتری زادگاهش گذراند.<ref>خبرگان ملت، ج۱، ص۹۵-۹۶.</ref> او در سال ۱۳۲۳ش برای تحصیل علوم حوزوی به قم رفت.<ref>خاطرات آیت‌الله...، ص۹.</ref> و در درس اخلاق امام‌خمینی (در سال ۱۳۲۴ش) که روزهای پنج‌شنبه و جمعه در مدرس زیر کتابخانه مدرسه فیضیه تشکیل می‌شد، حاضر می‌شد.<ref>سلسله موی دوست، ص۳۲؛ صحیفه دل، ج۲، ص۲۹.</ref> و سه ماه از آن درس بهره برد.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۱۷-۱۱۸.</ref> امینیان درباره حضور در آن درس و ویژگی‌های آن می‌گوید: «با توجه به اینکه طلبه‎ ‏بسیار ابتدایی بودم، مع‌الوصف از بیانات شیوا و روانشان بهره کافی می‌بردم. به‎ ‏معیار «کلّم الناس علی قدر عقولهم» مطالب بسیار عالی را با بیانی بسیار ساده و‎ ‏روان بیان می‌فرمودند و تمام حضار مجلس از خواص و عوام استفاده‎ ‏می‌کردند».<ref>صحیفه دل، ج۲، ص۲۸.</ref> او هم‌زمان، مقدمات دروس حوزوی را در حوزه علمیه قم نزد میرزا قاسم نحوی و میرزا جواد سدهی اصفهانی خواند.<ref>صحیفه دل، ج۲، ص۲۶.</ref> لمعه را هم پیش شیخ محمد صدوقی یزدی فراگرفت.<ref>انصاری قمی، «درگذشتگان: آیت‌الله امینیان»، ص۱۲۷.</ref> و در درس منطق هم از شاگردان شیخ محمد صادقی تهرانی بود. سپس در درس «ارث» سیدمحمد حسینی بهشتی حاضر شد و مکاسب محرمه را نزد شیخ مرتضی حائری یزدی و محمدتقی بهجت و قوانین‌الاصول را هم پیش شیخ عبدالجواد جبل عاملی اصفهانی خواند. در درس رسایل هم از شاگردان میرزا علی‌اکبر مشکینی و شیخ محمد فکور یزدی بود و در کفایتین از محضر سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی و شیخ عبدالجواد جبل عاملی اصفهانی سود برد. درس منظومه ملاهادی سبزواری را نزد شیخ حسینعلی منتظری خواند.<ref>انصاری قمی، «درگذشتگان: آیت‌الله امینیان»، ص۳۵-۳۸.</ref> و مطول را هم نزد شیخ مرتضی مطهری آموخت.<ref>انصاری، «درگذشتگان: آیت‌الله امینیان»، ص۱۲۷.</ref>
محمدعلی امینیان خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه‌ای در زادگاهش آموخت. سپس نزد شیخ اسماعیل، از عالمان آن روستا، به فراگیری علوم شرعی پرداخت.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۷.</ref> دوران ابتدایی را هم در مدرسه‌ای در چهار کیلومتری زادگاهش گذراند.<ref>خبرگان ملت، ج۱، ص۹۵-۹۶.</ref> او در سال ۱۳۲۳ش برای تحصیل علوم حوزوی به [[قم]] رفت.<ref>خاطرات آیت‌الله...، ص۹.</ref> و در [[درس اخلاق امام‌خمینی]] (در سال ۱۳۲۴ش) که روزهای پنج‌شنبه و جمعه در [[مدرس زیر کتابخانه مدرسه فیضیه]] تشکیل می‌شد، حاضر می‌شد.<ref>سلسله موی دوست، ص۳۲؛ صحیفه دل، ج۲، ص۲۹.</ref> و سه ماه از آن درس بهره برد.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۱۷-۱۱۸.</ref>  


محمدعلی امینیان از سال ۱۳۳۲ش به تحصیل درس خارج پرداخت و از همان سال در درس خارج فقه آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی حضور یافت. هم‌زمان در درس خارج فقه امام‌خمینی که در مسجد محمدیه برگزار می‌شد شرکت می‌کرد که ده سال از آن درس بهره‌مند شد.<ref>انصاری قمی، «درگذشتگان: آیت‌الله امینیان»، ص۴۲.</ref> و آن درس را تقریر کرد.<ref>خبرگان ملت، ج۱، ص۹۷.</ref> وی درباره درس خارج فقه امام‌خمینی می‌گوید: «کیفیت درس ایشان بسیار عالی و جالب بود: اولاً با مقدمات مناسب وارد‎ ‏بحث می‌شدند، ثانیاً مطالب را زنجیروار بیان می‌فرمودند که در نوشتن‎ ‏سهولت داشت، ثالثاً مشکلات مباحث را با بیانی ساده و روان بیان می‌کردند،‎ ‏لذا بسیار سهل التناول بود و رابعاً خداوند یک بیان کافی و شافی به ایشان‎ ‏عنایت کرده بودند که می‌توانستند همه گونه مطالب را شیرین و با جاذبه بیان‎ ‏نمایند. بالاتر از همه، با توجه به اینکه معظم‌له موقعیت هر عالمی را به‌جای‎ ‏خود حفظ می‌نمودند و کمال احترام را برای تمام علمای اعلام قائل بودند، ‏مع‌الوصف انتقادات بسیاری از علمای اصول مخصوصاً نسبت به خِرّیط (تبحر)‎ این‎ ‏فن، مرحوم آیت‌الله‌العظمی آقای آقا میرزا حسین نائینی(ره) داشتند و‏ ‏همچنین در مباحث فقهی کاملاً به ظواهر آیات کریمه و روایات شریفه متعبد‎ ‏بودند. هیچ‌گاه ظواهر شرع را با سلیقه‌های شخصی یا مطالب فلسفی مخلوط‎ ‏نمی‌کردند».<ref>صحیفه دل، ج۲، ص۳۲-۳۳.</ref> امینیان هم‌زمان با حضور در درس خارج فقه امام‌خمینی، در درس خارج اصول امام‌خمینی نیز که در مسجد سلماسی برگزار می‌شد، شرکت می‌کرد و هفت سال و نیم در آن درس حضور داشت.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۴۲-۴۳.</ref> و آن درس را هم تقریر کرد،.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۶۴-۶۵.</ref> ولی این تقریرات انتشار نیافته است. پس از آن، در درس خارج اصول آیت‌الله سیدمحمد محقق داماد و خارج فقه و اصول آیات میرزا هاشم آملی، سیدکاظم شریعتمداری، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، عبدالنبی اراکی، سیدمرتضی مرتضوی لنگرودی، محمدتقی بهجت و سیدمحمدهادی حسینی میلانی (مدت کوتاهی در مشهد) شرکت می‌کرد.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۴۱-۴۵.</ref> یک سال هم از درس اسفار و تفسیر قرآن علامه سیدمحمدحسین طباطبایی بهره برد.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۵۰.</ref> ‏آنگاه به تدریس در حوزه علمیه قم پرداخت و درس‌هایی چون منظومه ملاهادی سبزواری، منطق مظفر، قوانین، مکاسب، مطول و... را در حوزه علمیه قم تدریس می‌کرد .<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۵۴-۵۵.</ref> او سپس از طرف آیت‌الله گلپایگانی، سرپرستی امتحانات طلاب علوم دینی را به عهده گرفت و همراه با حسن تهرانی و مرتضی بنی‌فضل در ساماندهی به امتحانات کتبی و شفاهی حوزه علمیه قم نقش ایفا کرد.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۵۱-۱۵۲؛ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ص۱۱۱.</ref>
امینیان درباره حضور در آن درس و ویژگی‌های آن می‌گوید: <blockquote>«با توجه به اینکه طلبه‎ ‏بسیار ابتدایی بودم، مع‌الوصف از بیانات شیوا و روانشان بهره کافی می‌بردم. به‎ ‏معیار «کلّم الناس علی قدر عقولهم» مطالب بسیار عالی را با بیانی بسیار ساده و‎ ‏روان بیان می‌فرمودند و تمام حضار مجلس از خواص و عوام استفاده‎ ‏می‌کردند».<ref>صحیفه دل، ج۲، ص۲۸.</ref> </blockquote>او هم‌زمان، مقدمات دروس حوزوی را در [[حوزه علمیه قم]] نزد میرزا قاسم نحوی و میرزا جواد سدهی اصفهانی خواند.<ref>صحیفه دل، ج۲، ص۲۶.</ref> لمعه را هم پیش [[محمد صدوقی|شیخ محمد صدوقی یزدی]] فراگرفت.<ref>انصاری قمی، «درگذشتگان: آیت‌الله امینیان»، ص۱۲۷.</ref> و در درس منطق هم از شاگردان [[محمد صادقی تهرانی|شیخ محمد صادقی تهرانی]] بود. سپس در درس «ارث» [[سیدمحمد بهشتی|سیدمحمد حسینی بهشتی]] حاضر شد و مکاسب محرمه را نزد [[مرتضی حائری یزدی|شیخ مرتضی حائری یزدی]] و [[محمدتقی بهجت]] و قوانین‌الاصول را هم پیش [[عبدالجواد جبل‌عاملی|شیخ عبدالجواد جبل‌عاملی اصفهانی]] خواند. در درس رسایل هم از شاگردان [[علی‌اکبر مشکینی|میرزا علی‌اکبر مشکینی]] و [[محمد فکور یزدی|شیخ محمد فکور یزدی]] بود و در کفایتین از محضر [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] و شیخ عبدالجواد جبل عاملی اصفهانی سود برد. درس منظومه ملاهادی سبزواری را نزد [[حسینعلی منتظری|شیخ حسینعلی منتظری]] خواند.<ref>انصاری قمی، «درگذشتگان: آیت‌الله امینیان»، ص۳۵-۳۸.</ref> و مطول را هم نزد [[مرتضی مطهری|شیخ مرتضی مطهری]] آموخت.<ref>انصاری، «درگذشتگان: آیت‌الله امینیان»، ص۱۲۷.</ref>
 
محمدعلی امینیان از سال ۱۳۳۲ش به تحصیل درس خارج پرداخت و از همان سال در درس خارج فقه [[سیدحسین بروجردی|آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی]] حضور یافت. هم‌زمان در [[درس خارج فقه امام‌خمینی]] که در [[مسجد محمدیه]] برگزار می‌شد شرکت می‌کرد که ده سال از آن درس بهره‌مند شد.<ref>انصاری قمی، «درگذشتگان: آیت‌الله امینیان»، ص۴۲.</ref> و آن درس را تقریر کرد.<ref>خبرگان ملت، ج۱، ص۹۷.</ref> وی درباره درس خارج فقه امام‌خمینی می‌گوید: <blockquote>«کیفیت درس ایشان بسیار عالی و جالب بود: اولاً با مقدمات مناسب وارد‎ ‏بحث می‌شدند، ثانیاً مطالب را زنجیروار بیان می‌فرمودند که در نوشتن‎ ‏سهولت داشت، ثالثاً مشکلات مباحث را با بیانی ساده و روان بیان می‌کردند،‎ ‏لذا بسیار سهل التناول بود و رابعاً خداوند یک بیان کافی و شافی به ایشان‎ ‏عنایت کرده بودند که می‌توانستند همه گونه مطالب را شیرین و با جاذبه بیان‎ ‏نمایند. بالاتر از همه، با توجه به اینکه معظم‌له موقعیت هر عالمی را به‌جای‎ ‏خود حفظ می‌نمودند و کمال احترام را برای تمام علمای اعلام قائل بودند، ‏مع‌الوصف انتقادات بسیاری از علمای اصول مخصوصاً نسبت به خِرّیط (تبحر)‎ این‎ ‏فن، مرحوم آیت‌الله‌العظمی آقای آقا میرزا حسین نائینی(ره) داشتند و‏ ‏همچنین در مباحث فقهی کاملاً به ظواهر آیات کریمه و روایات شریفه متعبد‎ ‏بودند. هیچ‌گاه ظواهر شرع را با سلیقه‌های شخصی یا مطالب فلسفی مخلوط‎ ‏نمی‌کردند».<ref>صحیفه دل، ج۲، ص۳۲-۳۳.</ref> </blockquote>امینیان هم‌زمان با حضور در درس خارج فقه امام‌خمینی، در [[درس خارج اصول امام‌خمینی]] نیز که در [[مسجد سلماسی]] برگزار می‌شد، شرکت می‌کرد و هفت سال و نیم در آن درس حضور داشت.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۴۲-۴۳.</ref> و آن درس را هم تقریر کرد،.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۶۴-۶۵.</ref> ولی این تقریرات انتشار نیافته است. پس از آن، در درس خارج اصول [[سیدمحمد محقق داماد]] و خارج فقه و اصول [[میرزا هاشم آملی]]، [[سیدکاظم شریعتمداری]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، [[عبدالنبی اراکی]]، [[سیدمرتضی مرتضوی لنگرودی]]، محمدتقی بهجت و [[سیدمحمدهادی میلانی]] (مدت کوتاهی در مشهد) شرکت می‌کرد.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۴۱-۴۵.</ref> یک سال هم از درس اسفار و تفسیر قرآن [[سیدمحمدحسین طباطبایی|علامه سیدمحمدحسین طباطبایی]] بهره برد.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۵۰.</ref> ‏آنگاه به تدریس در [[حوزه علمیه قم]] پرداخت و درس‌هایی چون منظومه ملاهادی سبزواری، منطق مظفر، قوانین، مکاسب، مطول و... را در حوزه علمیه قم تدریس می‌کرد .<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۵۴-۵۵.</ref> او سپس از طرف آیت‌الله گلپایگانی، سرپرستی امتحانات طلاب علوم دینی را به عهده گرفت و همراه با [[حسن تهرانی]] و [[مرتضی بنی‌فضل تبریزی|مرتضی بنی‌فضل]] در ساماندهی به امتحانات کتبی و شفاهی حوزه علمیه قم نقش ایفا کرد.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۵۱-۱۵۲؛ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ص۱۱۱.</ref>
==حمایت از نهضت امام‌خمینی==
==حمایت از نهضت امام‌خمینی==
امینیان دوم فروردین ۱۳۴۲ و در جریان حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه، در آن مدرسه حضور داشت و مورد ضرب و شتم مأموران قرار گرفت.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۲۷.</ref> در خرداد آن سال در شهر نراق به سخنرانی پرداخت و پس از دستگیری امام‌خمینی، همراه با جمعی از علمای گیلان، اعلامیه تأیید مرجعیت امام‌خمینی را امضا کرد.<ref>رخ نگار، ص۱۳۴-۱۳۵.</ref> وی همچنین در انتقال اعلامیه‌ها و اطلاعیه‌های روحانیان مبارز قم به استان گیلان نقش داشت. پس از بازگشت امام‌خمینی به قم در فروردین ۱۳۴۳، با ارسال تلگرافی به علمای مبارز رشت، ضمن اطلاع‌رسانی در این باره، از اقدام آنان در حمایت از امام‌خمینی تقدیر کرد.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان گیلان، ج۱، ص۵۲.</ref> پس از تبعید امام‌خمینی به عراق، همراه با طلاب لاهیجانی و لنگرودی حوزه علمیه قم با ارسال نامه‌ای به امام‌خمینی، ورود ایشان را به عتبات عالیات تبریک گفت و آرزو کرد ایشان هر چه زودتر به وطن بازگردد.<ref>روحانی، نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۲، ص۱۳۱.</ref> امینیان در سال‌های تبعید امام‌خمینی در انتقال اخبار حوزه علمیه قم به زادگاهش نقش داشت.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استاد گیلان، ج۱، ص۲۹۵.</ref> و در سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ ش در برگزاری تظاهرات و راهپیمایی‌های اعتراضی در زادگاهش فعال بود و در اغلب تجمعات به سخنرانی می‌پرداخت. به همین دلیل از سوی ساواک مورد تهدید قرار گرفت.<ref>خبرگان ملت، ج۱، ص۹۹؛ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۱۱۱.</ref>
امینیان دوم فروردین ۱۳۴۲ و در [[حمله رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه|حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه]]، در آن مدرسه حضور داشت و مورد ضرب و شتم مأموران قرار گرفت.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۲۷.</ref> در خرداد آن سال در شهر نراق به سخنرانی پرداخت و پس از [[دستگیری امام‌خمینی]]، همراه با جمعی از علمای گیلان، اعلامیه تأیید [[مرجعیت امام‌خمینی]] را امضا کرد.<ref>رخ نگار، ص۱۳۴-۱۳۵.</ref> وی همچنین در انتقال اعلامیه‌ها و اطلاعیه‌های روحانیان مبارز قم به استان گیلان نقش داشت. پس از بازگشت امام‌خمینی به قم در فروردین ۱۳۴۳، با ارسال تلگرافی به علمای مبارز رشت، ضمن اطلاع‌رسانی در این باره، از اقدام آنان در حمایت از [[امام‌خمینی]] تقدیر کرد.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان گیلان، ج۱، ص۵۲.</ref> پس از تبعید امام‌خمینی به عراق، همراه با طلاب لاهیجانی و لنگرودی حوزه علمیه قم با ارسال نامه‌ای به امام‌خمینی، ورود ایشان را به عتبات عالیات تبریک گفت و آرزو کرد ایشان هر چه زودتر به وطن بازگردد.<ref>روحانی، نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۲، ص۱۳۱.</ref> امینیان در سال‌های [[تبعید امام‌خمینی]] در انتقال اخبار حوزه علمیه قم به زادگاهش نقش داشت.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استاد گیلان، ج۱، ص۲۹۵.</ref> و در سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ ش در برگزاری تظاهرات و راهپیمایی‌های اعتراضی در زادگاهش فعال بود و در اغلب تجمعات به سخنرانی می‌پرداخت. به همین دلیل از سوی [[ساواک]] مورد تهدید قرار گرفت.<ref>خبرگان ملت، ج۱، ص۹۹؛ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۱۱۱.</ref>
==فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی==
==فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی==
محمدعلی امینیان پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در پی درخواست مردم رشت و با دستور امام‌خمینی،.<ref>صحیفه امام، ج۱۰، ص۲۶۲.</ref> به آن شهر رفت و امامت مسجد گلشن آنجا را بر عهده گرفت.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۵۲-۱۵۳.</ref> او در کنار تبلیغ دین و اقامه نماز جماعت در آن مسجد، به مبارزه با گروهک‌های معارض با جمهوری اسلامی می‌پرداخت.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۵۸-۱۶۳؛ خبرگان ملت، ج۱، ص۹۹-۱۰۰.</ref> سپس از طرف امام‌خمینی به ریاست دادگاه انقلاب اسلامی رشت منصوب شد، ولی پس از مدت کوتاهی، از آن سمت کناره گرفت. بعد از بازگشایی دانشگاه‌ها، به نمایندگی ولی‌فقیه در دانشگاه گیلان منصوب شد و هم‌زمان نمایندگی امام‌خمینی در دانشگاه علوم پزشکی گیلان را هم بر عهده گرفت و بیست سال در آن سمت بود. مدتی هم به‌عنوان امام جمعه موقت رشت،.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۱۱۱.</ref> به اقامه نماز جمعه در رشت پرداخت.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۵۵-۱۵۸.</ref> او در ۱۳۶۱ با حکم امام‌خمینی به امامت جمعه شهر آستانه اشرفیه در استان گیلان منصوب شد.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۶۹؛ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ص۱۱۱.</ref> امینیان در دوره دوم مجلس خبرگان رهبری با رأی مردم استان گیلان به نمایندگی برگزیده شد و این انتخاب در دوره‌های سوم و چهارم مجلس خبرگان رهبری هم تکرار شد.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ص۱۱۰ـ۱۱۱ و نیز خبرگان ملت، ص۵۹۸.</ref> او در کنار اقامه نماز جمعه و جماعت در آستانه اشرفیه، در امور اجتماعی هم فعال بود و احیای حوزه علمیه آستانه اشرفیه، تأسیس مسجد جامع فتیده، بازسازی مسجد جامع آستانه اشرفیه.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۶۹-۱۷۱.</ref> و ساخت مسجد اهل‌البیت در آستانه اشرفیه، از اقدامات او در دوران مسئولیتش در آستانه اشرفیه است. همچنین در جریان زلزله شمال (به احتمال زیاد زلزله رودبار و منجیل)، در خانه‌سازی برای زلزله‌زدگان فعال بود.<ref>انصاری قمی، «درگذشتگان: آیت‌الله امینیان»، ص۱۲۸.</ref>
محمدعلی امینیان پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]]، در پی درخواست مردم رشت و با دستور امام‌خمینی،<ref>صحیفه امام، ج۱۰، ص۲۶۲.</ref> به آن شهر رفت و امامت مسجد گلشن آنجا را بر عهده گرفت.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۵۲-۱۵۳.</ref> او در کنار تبلیغ دین و اقامه نماز جماعت در آن مسجد، به مبارزه با گروهک‌های معارض با [[جمهوری اسلامی]] می‌پرداخت.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۵۸-۱۶۳؛ خبرگان ملت، ج۱، ص۹۹-۱۰۰.</ref> سپس از طرف امام‌خمینی به ریاست دادگاه انقلاب اسلامی رشت منصوب شد، ولی پس از مدت کوتاهی، از آن سمت کناره گرفت. بعد از بازگشایی دانشگاه‌ها، به نمایندگی ولی‌فقیه در دانشگاه گیلان منصوب شد و هم‌زمان نمایندگی امام‌خمینی در دانشگاه علوم پزشکی گیلان را هم بر عهده گرفت و بیست سال در آن سمت بود. مدتی هم به‌عنوان امام جمعه موقت رشت،.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۱۱۱.</ref> به اقامه نماز جمعه در رشت پرداخت.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۵۵-۱۵۸.</ref> او در ۱۳۶۱ با حکم امام‌خمینی به امامت جمعه شهر آستانه اشرفیه در استان گیلان منصوب شد.<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۶۹؛ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ص۱۱۱.</ref>  
 
امینیان در دوره دوم [[مجلس خبرگان رهبری]] با رأی مردم استان گیلان به نمایندگی برگزیده شد و این انتخاب در دوره‌های سوم و چهارم مجلس خبرگان رهبری هم تکرار شد.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ص۱۱۰ـ۱۱۱ و نیز خبرگان ملت، ص۵۹۸.</ref> او در کنار اقامه نماز جمعه و جماعت در آستانه اشرفیه، در امور اجتماعی هم فعال بود و احیای حوزه علمیه آستانه اشرفیه، تأسیس مسجد جامع فتیده، بازسازی مسجد جامع آستانه اشرفیه<ref>رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۶۹-۱۷۱.</ref> و ساخت مسجد اهل‌البیت در آستانه اشرفیه، از اقدامات او در دوران مسئولیتش در آستانه اشرفیه است. همچنین در جریان زلزله شمال (به احتمال زیاد زلزله رودبار و منجیل)، در خانه‌سازی برای زلزله‌زدگان فعال بود.<ref>انصاری قمی، «درگذشتگان: آیت‌الله امینیان»، ص۱۲۸.</ref>


== تألیفات ==
== تألیفات ==
۱۹٬۱۶۴

ویرایش