سیدکرامتالله ملکحسینی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:شاگردان درس خارج فقه امامخمینی; +رده:شاگردان درس خارج اصول امامخمینی; ±رده:پروژه شاگردان←رده:مقالههای ارزیابیشده/پروژه شاگردان using HotCat) |
||
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سیدکرامتالله ملکحسینی'''، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امامخمینی. | {{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | ||
| عنوان =سیدکرامتالله ملکحسینی | |||
| تصویر =سیدکرامتالله ملکحسینی.jpg | |||
| توضیح تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| سرشناسی =نماینده ولیفقیه در استان کهکیلویه و بویراحمد | |||
| نام کامل = | |||
| لقب = | |||
| نسب = | |||
| تاریخ تولد =۱۳۰۳ش | |||
| زادگاه =روستای گوشه شازدهقاسم یاسوج | |||
| تاریخ وفات =۱۲ آبان ۱۳۹۱ | |||
| شهر وفات =شیراز | |||
| تاریخ شهادت = | |||
| محل شهادت = | |||
| محل دفن =امامزاده شاهقاسم روستای گوشه یاسوج | |||
| خویشاوندان سرشناس = | |||
| استادان =[[سیداحمد خوانساری]]، شریعت زنجانی، میرزا محمد مجاهدی تبریزی، [[سیدحسین بروجردی]]، [[سیدمحمد حجت کوهکمری]]، [[سیدمحمدتقی خوانساری]]، [[امامخمینی]]، [[محمدعلی اراکی]]، [[سیدمحمد محقق داماد]]، و... | |||
| شاگردان = | |||
| محل تحصیل =شیراز و [[قم]] | |||
| اجازه روایت از = | |||
| اجازه اجتهاد از = | |||
| اجازه روایت به = | |||
| اجازه اجتهاد به = | |||
| تالیفات =رسالتان: تقریرات درس خارج فقه و اصول امامخمینی، تفسیر برخی از سورههای قرآن مجید و... | |||
| سایر =تدریس در حوزه علمیه | |||
| سیاسی =مبارزه با [[رژیم پهلوی]]، حمایت از [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امامخمینی]]، نمایندگی، [[مجلس خبرگان رهبری]] و [[نمایندگی ولیفقیه]] در استان کهکیلویه و بویراحمد | |||
| اجتماعی = تأسیس مدارس امیرالمؤمنین، امام صادق و فاطمیه در شیراز و مدرسه امام رضا و فاطمیه در یاسوج | |||
| امضا = | |||
| وبگاه رسمی = | |||
}} | |||
'''سیدکرامتالله ملکحسینی'''، از شاگردان [[درس خارج فقه امامخمینی|درس خارج فقه]] و [[درس خارج اصول امامخمینی|اصول امامخمینی]]. | |||
== تولد و نسب == | == تولد و نسب == | ||
سیدکرامتالله ملکحسینی در سال ۱۳۰۳ش در خانوادهای روحانی در گوشه شازده قاسم در کهکیلویه و بویراحمد دیده به جهان گشود. پدرش سیدصدرالدین ملکحسینی و جدش سیدحبیبالله از بزرگان آن سامان بودند. آنان منتسب به سادات شاهقاسمیاند که نسبشان به واسطه عبدالله یا عبیدالله اعرج به حسین اصغر فرزند [[امامسجاد(ع)|امام زینالعابدین(ع)]] میرسد.<ref>انصاری، «درگذشتگان: آیتالله ملکحسینی»، ص۱۱۲.</ref> | |||
== تحصیل == | == تحصیل == | ||
سیدکرامتالله ملکحسینی خواندن و نوشتن را در مکتبخانه آموخت. تحصیلات ابتدایی را هم در دبستان تل خسرو به پایان رساند و در سال ۱۳۱۵ش برای ادامه تحصیل به شیراز رفت و دوره متوسطه را تا سیکل اول متوسطه در آن شهر گذراند.<ref>حسینی درود، ص۲۳.</ref> او از سال ۱۳۱۹ش به فراگیری علوم حوزوی نزد پدر و عمویش پرداخت و ادبیات عربی را نزد آنان آموخت. در سال ۱۳۲۰ش وارد مدرسه علمیه منصوریه شیراز شد و ادبیات، منطق، شرح منظومه و تجرید را در آن مدرسه و نزد پدر و همچنین عمویش سیدامرالله ملکحسینی، ملا احمد دارابی و میرزا عبدالکریم یزدی خواند.<ref>حسینی درود، ص۲۳.</ref> | سیدکرامتالله ملکحسینی خواندن و نوشتن را در مکتبخانه آموخت. تحصیلات ابتدایی را هم در دبستان تل خسرو به پایان رساند و در سال ۱۳۱۵ش برای ادامه تحصیل به شیراز رفت و دوره متوسطه را تا سیکل اول متوسطه در آن شهر گذراند.<ref>حسینی درود، «۱۲ آبان ماه سالگرد درگذشت آیتالله سیدکرامتالله ملکحسینی: زندگینامه آیتالله ملکحسینی»، ص۲۳.</ref> او از سال ۱۳۱۹ش به فراگیری علوم حوزوی نزد پدر و عمویش پرداخت و ادبیات عربی را نزد آنان آموخت. در سال ۱۳۲۰ش وارد مدرسه علمیه منصوریه شیراز شد و ادبیات، منطق، شرح منظومه و تجرید را در آن مدرسه و نزد پدر و همچنین عمویش سیدامرالله ملکحسینی، ملا احمد دارابی و میرزا عبدالکریم یزدی خواند.<ref>حسینی درود، «۱۲ آبان ماه سالگرد درگذشت آیتالله سیدکرامتالله ملکحسینی: زندگینامه آیتالله ملکحسینی»، ص۲۳.</ref> | ||
ملکحسینی در سال ۱۳۲۴ش به [[قم]] رفت و دروس سطح را در [[حوزه علمیه قم]] و نزد [[سیداحمد خوانساری]]، شریعت زنجانی و میرزا محمد مجاهدی تبریزی تکمیل نمود. آنگاه در درس خارج فقه و اصول [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]]، [[سیدمحمد حجت کوهکمری]]، [[سیدمحمدتقی خوانساری]]، [[امامخمینی]]، [[محمدعلی اراکی|شیخ محمدعلی اراکی]] و [[سیدمحمد محقق داماد]] شرکت کرد.<ref>عامری، ص۳۵۹.</ref> او نه سال.<ref>«نگاهی به حوزههای | ملکحسینی در سال ۱۳۲۴ش به [[قم]] رفت و دروس سطح را در [[حوزه علمیه قم]] و نزد [[سیداحمد خوانساری]]، شریعت زنجانی و میرزا محمد مجاهدی تبریزی تکمیل نمود. آنگاه در درس خارج فقه و اصول [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]]، [[سیدمحمد حجت کوهکمری]]، [[سیدمحمدتقی خوانساری]]، [[امامخمینی]]، [[محمدعلی اراکی|شیخ محمدعلی اراکی]] و [[سیدمحمد محقق داماد]] شرکت کرد.<ref>عامری، «ملکحسینی، سیدکرامتالله»، ص۳۵۹.</ref> او نه سال.<ref>«نگاهی به حوزههای علمیه و علمای شیراز در گفتگو با حجتالاسلاموالمسلمین سیدشرفالدین ملکحسینی»، ص۱۹.</ref> در [[مسجد محمدیه]] و [[مسجد سلماسی]] در [[درس خارج فقه امامخمینی|درس خارج فقه]] و [[درس خارج اصول امامخمینی|اصول امامخمینی]] شرکت میکرد.<ref>عامری، «ملکحسینی، سیدکرامتالله»، ص۳۵۹.</ref> وی آن درسها را تقریر و تقریرات را به استادش عرضه کرد و مورد تشویق ایشان قرار گرفت. سیدشرفالدین ملکحسینی از زبان پدرش درباره حضور او در درس امامخمینی میگوید: <blockquote>«ما رفتیم مسجد سلماسی و با درس امام آشنا شدیم. جالب این بود که همزمان شد با مباحث اجتماع امرونهی در درس امام و طرح سؤال که میشد، پاسخ برایم ملموستر بود؛ احساس میکردیم گرههای این بحث که در واقع سؤالات ذهنی ماست، شکافته میشود...». سیدکرامتالله ملکحسینی «تقریر بحث امام، طرح سؤالها، پاسخ به سؤالها، تنقیح و تخریج و ورود و خروجش» را متفاوت از درسهای دیگر میدانست و به همین سبب بر این باور بود و اظهار میکرد که «کسی که در شکلگیری روح ما و شخصیت ما نقش شد، استاد کبیر مرحوم آیتاللهالعظمی نایب الامامخمینی بود».<ref>«نگاهی به حوزههای علمیه و علمای شیراز در گفتگو با حجتالاسلاموالمسلمین سیدشرفالدین ملکحسینی»، ص۱۹-۲۰.</ref></blockquote>ملکحسینی از بدو ورود به قم، همزمان با تحصیل کتابهایی چون شرح لمعه، شرح نظام، رسایل، کفایه و مکاسب را تدریس میکرد.<ref>عامری، «ملکحسینی، سیدکرامتالله»، ص۳۵۹.</ref> او از سال ۱۳۳۹ش به شیراز تردد داشت و در مدرسه خان به تدریس علوم حوزوی میپرداخت.<ref>انصاری، «درگذشتگان: آیتالله ملکحسینی»، ص۱۱۲.</ref> سپس به پیشنهاد [[بهاءالدین محلاتی]] به منطقه مرودشت رفت و مبارزه با شیخیه را در آن منطقه آغاز کرد.<ref> «نگاهی به حوزههای علمیه و علمای شیراز در گفتگو با حجتالاسلاموالمسلمین سیدشرفالدین ملکحسینی»، ص۱۹.</ref> | ||
== فعالیت مبارزاتی == | |||
ملکحسینی از سال ۱۳۴۱ش همسو با [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امامخمینی]]، به مبارزه با [[حکومت پهلوی]] پرداخت. وی در فروردین ۱۳۴۲ در قم بود و دوم فروردین در [[مدرسه فیضیه]] حضور داشت و در همان روز در [[حمله رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه|حمله مأموران به مدرسه فیضیه]] مصدوم شد. در مرداد ۱۳۴۲ پس از [[دستگیری امامخمینی]]، جمعی از علمای شهرهای مختلف در تهران تحصن کردند و ملکحسینی ازجمله روحانیانی بود که در آن اجتماع شرکت و همراه با آنان، اعلامیههایی را علیه حکومت پهلوی صادر کرد. ازجمله همراه با روحانیان متحصن با صدور اعلامیه شماره ۳ متحصنان، با اشاره به تعطیلی مجلسین [[مجلس شورای ملی|شورای ملی]] و [[مجلس سنا|سنا]]، قبضه قدرت توسط دولت و طرح، تصویب و اجرای مصوبههای خلاف شرع و قانون اساسی را تقبیح کردند و اعتراض [[مرجعیت|مراجع تقلید]] را متوجه این اقدامات دانستند و سپس دستگیری و حبس آنان را محکوم نمودند و خواستار آزادی محبوسان، آزادی [[انتخابات]] و اجتماعات و الغای [[حکومتنظامی|حکومت نظامی]] شدند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۹۱-۹۲.</ref> او سپس در بازگشت به شیراز به فعالیتهای سیاسی ازجمله سخنرانی انتقادی در آن شهر ادامه داد و به همین سبب [[ساواک]] به او تذکر داد.<ref>آآیتالله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک، ج۱، ص۲۰۴.</ref> او که گذشته از سرپرستی مدرسه خان، مدیریت مدرسه امام جعفر الصادق(ع) شیراز را هم بر عهده داشت، به طلاب سفارش میکرد در سفرهای تبلیغی به روستاها، [[رساله توضیح المسائل امامخمینی|رساله عملیه امامخمینی]] را همراه داشته باشند و به آگاه نمودن مردم علیه حکومت پهلوی بپردازند. به همین سبب چندین بار توسط شهربانی و ساواک فارس احضار و منزل وی مورد بازرسی قرار گرفت.<ref>آیتالله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک، ج۱، ص۲۰۴.</ref> او در آن سالها در امر ابلاغ [[پیامها و اعلامیههای امامخمینی|پیامهای امامخمینی]] به [[مردم]] و [[روحانیت|روحانیان]] فعال بود<ref>آیتالله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک، ج۱، ص۲۸۴.</ref> و امامخمینی در سال ۱۳۴۸ش با ارسال نامهای به ملکحسینی، از او تشکر کرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۲، ص۲۲۸.</ref> | |||
او در خرداد ۱۳۴۹ش و پس از ارتحال [[سیدمحسن حکیم|سیدمحسن طباطبایی حکیم]]، همراه با روحانیت مبارز شیراز با ارسال تلگرافی به امامخمینی، رحلت آن مرجع را به امامخمینی تسلیت گفتند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۲۵.</ref> و سپس اعلامیه فوق را در مجلس بزرگداشتی که برای آیتالله حکیم در مسجد نو برگزار کرده بودند، قرائت و مردم را به [[تقلید]] از امامخمینی دعوت کردند.<ref>روحانی، بررسی و تحلیلی از نهضت امامخمینی در ایران، ج۱، ص۷۳.</ref> بر اساس گزارش ساواک، وی در ۱۳۴۹ش همراه با [[بهاءالدین محلاتی]]، به مخالفت با روحانیان وابسته به سازمان اوقاف که به «مروجین مذهبی» موسوم بودند میپرداخت. به همین سبب اداره کل سوم ساواک خواستار تذکر به آنان شد.<ref>آیتالله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک، ج۲، ص۱۲ و ۷۵.</ref> | |||
سیدکرامتالله ملکحسینی در تیر ۱۳۵۰ از امامخمینی اجازهای در امور حسبیه و شرعیه دریافت نمود.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۲، ص۳۷۴.</ref> در همان سال همراه با برخی از روحانیان شیراز، اعلامیهای در حمایت از [[محمدتقی فلسفی]] صادر کرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۲، ص۱۳۵-۱۳۶؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۲۶.</ref> وی در سال ۱۳۵۱ پس از تبعید مجدالدین محلاتی که با هدف فشار بر آیتالله بهاءالدین محلاتی، پدر مجدالدین صورت گرفته بود، با حضور در خانه آیتالله محلاتی از او پشتیبانی کرد.<ref>آیتالله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک، ص۱۶۴.</ref> به همین سبب در سال ۱۳۵۲ش دستگیر شد، ولی با اعتراضات مردم شیراز و عشایر کهکیلویه و بویراحمد بعد از دو روز آزاد گردید.<ref>پایگاه اطلاعرسانی....</ref> ساواک در گزارشی در سال ۱۳۵۵ش، از او با عنوان یکی از روحانیان متعصب و طرفدار افراطی امامخمینی نام برد.<ref>آیتالله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک، ص۲۵۳.</ref> | |||
«از عواطف اسلامی شما سلحشوران مسلمان و طرفداران جمهوری اسلامی متشکرم. امید است در پرتو حکومت عدل و افراشته شدن پرچم اسلام، آزادی و امنیت و استقلال نصیب ملت محترم ایران شود. اینجانب از طوایف بویراحمد و سایر طوایف شجاع ایران تقاضا دارد که در حفظ نظم و امنیت منطقۀ خودشان کمال مراقبت را بنمایند؛ و در این موقع حساس که به وطن ما میگذرد، نگذارند اشخاص ماجراجو به بدخواهان دین و کشور بهانه دهند».<ref>صحیفه امام، ج۵، ص۵۱۸.</ref> | ملکحسینی در ۵ آبان ۱۳۵۶ در مجلس بزرگداشت [[سیدمصطفی خمینی]] در شیراز حضور داشت.<ref>آیتالله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک، ص۳۲۳.</ref> او در پی حمله مأموران رژیم به تظاهرات مردم در ۱۹ مرداد ۱۳۵۷ش در شیراز، همراه با روحانیان مبارز شیراز، در اعتراض به آن اقدام اعلامیهای صادر و آن را محکوم و سپس روز ۲۱ مرداد ۱۳۵۷ را در آن شهر عزای عمومی اعلام کردند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۳۵۸.</ref> آنگاه همراه با روحانیت مبارز شیراز با صدور اعلامیهای خطاب به مردم با عنوان «استیضاح از رژیم غیرقانونی ایران»، حمله مأموران رژیم به مسجد نو شیراز و سرکوب تظاهرات مردم را محکوم و دولت وقت را استیضاح کردند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۳۵۹.</ref> پس از سرکوب تظاهرات مردم تهران در هفده شهریور آن سال نیز همراه با جمعی از روحانیان مبارز شیراز با صدور اعلامیهای و در اعتراض به حکومت پهلوی، مردم را به تعطیلی عمومی شهر دعوت کردند.<ref>آیتالله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک، ج۲، ص۴۲۳.</ref> او در آذر ۱۳۵۷ بار دیگر دستگیر شد و این بار نیز با اعتراض مردم و روحانیان، پس از مدت کوتاهی آزاد گردید.<ref>عامری، «ملکحسینی، سیدکرامتالله»، ص۳۶۰.</ref> تعقیب مداوم و لحظهبهلحظه در مسافرتها و بازدیدها بهخصوص هنگام ورود به عرصه ایلات و عشایر، تعرضهای مکرر به مدارس و بیت وی، متواری بودن ۷ ماهه، احضار و بازداشت و بازجوییهای سختگیرانه، تعطیل کردن مدرسه علمیه و حوزه تدریس توسط رژیم شاه همگی نمونهای از سختگیریهای [[حکومت پهلوی]] علیه سیدکرامتالله ملکحسینی بود.<ref>انصاری، «درگذشتگان: آیتالله ملکحسینی»، ص۱۱۲.</ref> | ||
حضور ملکحسینی در کهکیلویه و بویراحمد موجب اتصال عشایر جنوب به بدنه [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] شد. [[امامخمینی]] در دوم بهمن ۱۳۵۷ با ارسال نامهای به «عموم طوایف و ایلات سلحشور و شجاع بویراحمد»، از طریق ملکحسینی، خطاب به آنان نوشت: <blockquote>«از عواطف اسلامی شما سلحشوران مسلمان و طرفداران جمهوری اسلامی متشکرم. امید است در پرتو حکومت عدل و افراشته شدن پرچم اسلام، آزادی و امنیت و استقلال نصیب ملت محترم ایران شود. اینجانب از طوایف بویراحمد و سایر طوایف شجاع ایران تقاضا دارد که در حفظ نظم و امنیت منطقۀ خودشان کمال مراقبت را بنمایند؛ و در این موقع حساس که به وطن ما میگذرد، نگذارند اشخاص ماجراجو به بدخواهان دین و کشور بهانه دهند».<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۵، ص۵۱۸.</ref></blockquote> | |||
== فعالیتها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == | == فعالیتها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == | ||
در ۲۳ بهمن ۱۳۵۷ و یک روز پس از پیروزی انقلاب اسلامی در پاسخ به یکی از نامههای ملکحسینی، از او خواست «با هوشیاری کامل و حفظ وحدت و همبستگی، از توطئههای دشمنان اسلام در هر حال جلوگیری کرده و مانع هرگونه اخلال و تفرقه و اختلاف گردید».<ref>صحیفه امام، ج۶، ص۱۳۵.</ref> او سپس با حکم امامخمینی، موظف به تشکیل دادگاه و اجرای حکم شرع و ایجاد آرامش و امنیت و جلوگیری از اختلاف و تفرقه و ارشاد مردم در منطقه کهکیلویه و بویراحمد شد.<ref>صحیفه امام، ج ۸، ص۵۱۸.</ref> | امامخمینی در ۲۳ بهمن ۱۳۵۷ و یک روز پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] در پاسخ به یکی از نامههای ملکحسینی، از او خواست «با هوشیاری کامل و حفظ [[وحدت]] و همبستگی، از توطئههای دشمنان اسلام در هر حال جلوگیری کرده و مانع هرگونه اخلال و تفرقه و اختلاف گردید».<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۶، ص۱۳۵.</ref> او سپس با حکم امامخمینی، موظف به تشکیل دادگاه و اجرای حکم شرع و ایجاد آرامش و امنیت و جلوگیری از اختلاف و تفرقه و ارشاد مردم در منطقه کهکیلویه و بویراحمد شد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج ۸، ص۵۱۸.</ref> | ||
سیدکرامتالله ملکحسینی در دورههای دوم، سوم<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۵۹۴، ۵۹۹.</ref> و چهارم انتخابات [[مجلس خبرگان رهبری]] با رأی مردم استان کهکیلویه و بویراحمد به نمایندگی برگزیده شد.<ref>««نتایج شمارش آرای انتخابات خبرگان»، ص۸.</ref> او همچنین سالها نمایندگی ولیفقیه در استان کهکیلویه و بویراحمد را بر عهده داشت. | |||
وی در کنار مسئولیتهای فوق به تدریس در مدارس شیراز و یاسوج نیز میپرداخت و تأسیس مدارس امیرالمؤمنین، امام صادق و فاطمیه در شیراز و مدرسه امام رضا و فاطمیه در یاسوج از فعالیتهای اجتماعی اوست. | |||
== تألیفات == | |||
توضیحالمسائل، تفسیر برخی از سورههای قرآن مجید، تقریرات درس فقه و اصول آیتالله بروجردی، تقریرات درس خارج فقه و اصول امامخمینی و تقریرات درس خارج آیتالله محقق داماد از تألیفات ملکحسینی است. بخشی از تقریرات او از [[درس خارج اصول امامخمینی]] با عنوان رسالتان منتشر شده است. | |||
== درگذشت == | == درگذشت == | ||
ملکحسینی در ۱۲ آبان ۱۳۹۱ در شیراز درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط [[ناصر مکارم شیرازی]]، در امامزاده شاه قاسم روستای گوشه در یاسوج به خاک سپرده شد.<ref>انصاری، «درگذشتگان: آیتالله ملکحسینی»، ص۱۱۳.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۳۲: | خط ۷۱: | ||
* آیتالله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۰)، ج۱ و ۲، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی. | * آیتالله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۰)، ج۱ و ۲، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی. | ||
* اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | * اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | ||
* امامخمینی، سیدروحالله، صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی. | |||
* انصاری، ناصرالدین (۱۳۹۲)، «درگذشتگان: آیتالله ملکحسینی»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال بیست و چهارم، شماره اول، شماره مسلسل ۱۳۹، فروردین و اردیبهشت. | * انصاری، ناصرالدین (۱۳۹۲)، «درگذشتگان: آیتالله ملکحسینی»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال بیست و چهارم، شماره اول، شماره مسلسل ۱۳۹، فروردین و اردیبهشت. | ||
* حسینی درود، سیدمهدی (۱۳۹۹)، «۱۲ آبان ماه سالگرد درگذشت آیتالله سیدکرامتالله ملکحسینی: زندگینامه آیتالله ملکحسینی»، هفتهنامه حریم امام، سال هشتم، شماره ۴۲۵، هشتم آبان. | * حسینی درود، سیدمهدی (۱۳۹۹)، «۱۲ آبان ماه سالگرد درگذشت آیتالله سیدکرامتالله ملکحسینی: زندگینامه آیتالله ملکحسینی»، هفتهنامه حریم امام، سال هشتم، شماره ۴۲۵، هشتم آبان. | ||
* خبرگان ملت: شرححال نمایندگان مجلس خبرگان رهبری (۱۳۷۹)، دفتر اول، قم، دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری. | * خبرگان ملت: شرححال نمایندگان مجلس خبرگان رهبری (۱۳۷۹)، دفتر اول، قم، دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری. | ||
* روحانی، سیدحمید (۱۳۵۸)، بررسی و تحلیلی از نهضت امامخمینی در ایران، ج۱، بیجا، دارالفکر ـ دارالعلم؛ | * روحانی، سیدحمید (۱۳۵۸)، بررسی و تحلیلی از نهضت امامخمینی در ایران، ج۱، بیجا، دارالفکر ـ دارالعلم؛ | ||
* عامری، صغری (۱۳۸۹)، «ملکحسینی، سیدکرامتالله»، فرهنگنامه رجال روحانی عصر امامخمینی، تألیف: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ج۱، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | * عامری، صغری (۱۳۸۹)، «ملکحسینی، سیدکرامتالله»، فرهنگنامه رجال روحانی عصر امامخمینی، تألیف: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ج۱، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | ||
* «نتایج شمارش آرای انتخابات خبرگان: ستاد انتخابات کشور، نتایج قطعی شمارش آرای چهارمین دوره انتخابات خبرگان رهبری را اعلام کرد»، (۱۳۸۵)، روزنامه اعتماد ملی، شماره ۲۵۸، ۲۸ آذر. | * «نتایج شمارش آرای انتخابات خبرگان: ستاد انتخابات کشور، نتایج قطعی شمارش آرای چهارمین دوره انتخابات خبرگان رهبری را اعلام کرد»، (۱۳۸۵)، روزنامه اعتماد ملی، شماره ۲۵۸، ۲۸ آذر. | ||
* «نگاهی به حوزههای علمیه و علمای شیراز در گفتگو با حجتالاسلاموالمسلمین سیدشرفالدین ملکحسینی: شخصیت پردم در درس حضرت امام شکل | * «نگاهی به حوزههای علمیه و علمای شیراز در گفتگو با حجتالاسلاموالمسلمین سیدشرفالدین ملکحسینی: شخصیت پردم در درس حضرت امام شکل گرفت» (۱۳۹۴)، هفتهنامه حریم امام، شماره ۱۹۹، ۲ دی. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:پروژه شاگردان]] | [[رده:مقالههای ارزیابیشده/پروژه شاگردان]] | ||
[[رده:شاگردان درس خارج فقه امامخمینی]] | |||
[[رده:شاگردان درس خارج اصول امامخمینی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۷ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۴۰
اطلاعات فردی | |
---|---|
تاریخ تولد | ۱۳۰۳ش |
زادگاه | روستای گوشه شازدهقاسم یاسوج |
تاریخ وفات | ۱۲ آبان ۱۳۹۱ |
محل دفن | امامزاده شاهقاسم روستای گوشه یاسوج |
شهر وفات | شیراز |
اطلاعات علمی | |
استادان | سیداحمد خوانساری، شریعت زنجانی، میرزا محمد مجاهدی تبریزی، سیدحسین بروجردی، سیدمحمد حجت کوهکمری، سیدمحمدتقی خوانساری، امامخمینی، محمدعلی اراکی، سیدمحمد محقق داماد، و... |
محل تحصیل | شیراز و قم |
تألیفات | رسالتان: تقریرات درس خارج فقه و اصول امامخمینی، تفسیر برخی از سورههای قرآن مجید و... |
سایر | تدریس در حوزه علمیه |
فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
سیاسی | مبارزه با رژیم پهلوی، حمایت از نهضت امامخمینی، نمایندگی، مجلس خبرگان رهبری و نمایندگی ولیفقیه در استان کهکیلویه و بویراحمد |
اجتماعی | تأسیس مدارس امیرالمؤمنین، امام صادق و فاطمیه در شیراز و مدرسه امام رضا و فاطمیه در یاسوج |
سیدکرامتالله ملکحسینی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امامخمینی.
تولد و نسب
سیدکرامتالله ملکحسینی در سال ۱۳۰۳ش در خانوادهای روحانی در گوشه شازده قاسم در کهکیلویه و بویراحمد دیده به جهان گشود. پدرش سیدصدرالدین ملکحسینی و جدش سیدحبیبالله از بزرگان آن سامان بودند. آنان منتسب به سادات شاهقاسمیاند که نسبشان به واسطه عبدالله یا عبیدالله اعرج به حسین اصغر فرزند امام زینالعابدین(ع) میرسد.[۱]
تحصیل
سیدکرامتالله ملکحسینی خواندن و نوشتن را در مکتبخانه آموخت. تحصیلات ابتدایی را هم در دبستان تل خسرو به پایان رساند و در سال ۱۳۱۵ش برای ادامه تحصیل به شیراز رفت و دوره متوسطه را تا سیکل اول متوسطه در آن شهر گذراند.[۲] او از سال ۱۳۱۹ش به فراگیری علوم حوزوی نزد پدر و عمویش پرداخت و ادبیات عربی را نزد آنان آموخت. در سال ۱۳۲۰ش وارد مدرسه علمیه منصوریه شیراز شد و ادبیات، منطق، شرح منظومه و تجرید را در آن مدرسه و نزد پدر و همچنین عمویش سیدامرالله ملکحسینی، ملا احمد دارابی و میرزا عبدالکریم یزدی خواند.[۳]
ملکحسینی در سال ۱۳۲۴ش به قم رفت و دروس سطح را در حوزه علمیه قم و نزد سیداحمد خوانساری، شریعت زنجانی و میرزا محمد مجاهدی تبریزی تکمیل نمود. آنگاه در درس خارج فقه و اصول سیدحسین طباطبایی بروجردی، سیدمحمد حجت کوهکمری، سیدمحمدتقی خوانساری، امامخمینی، شیخ محمدعلی اراکی و سیدمحمد محقق داماد شرکت کرد.[۴] او نه سال.[۵] در مسجد محمدیه و مسجد سلماسی در درس خارج فقه و اصول امامخمینی شرکت میکرد.[۶] وی آن درسها را تقریر و تقریرات را به استادش عرضه کرد و مورد تشویق ایشان قرار گرفت. سیدشرفالدین ملکحسینی از زبان پدرش درباره حضور او در درس امامخمینی میگوید:
«ما رفتیم مسجد سلماسی و با درس امام آشنا شدیم. جالب این بود که همزمان شد با مباحث اجتماع امرونهی در درس امام و طرح سؤال که میشد، پاسخ برایم ملموستر بود؛ احساس میکردیم گرههای این بحث که در واقع سؤالات ذهنی ماست، شکافته میشود...». سیدکرامتالله ملکحسینی «تقریر بحث امام، طرح سؤالها، پاسخ به سؤالها، تنقیح و تخریج و ورود و خروجش» را متفاوت از درسهای دیگر میدانست و به همین سبب بر این باور بود و اظهار میکرد که «کسی که در شکلگیری روح ما و شخصیت ما نقش شد، استاد کبیر مرحوم آیتاللهالعظمی نایب الامامخمینی بود».[۷]
ملکحسینی از بدو ورود به قم، همزمان با تحصیل کتابهایی چون شرح لمعه، شرح نظام، رسایل، کفایه و مکاسب را تدریس میکرد.[۸] او از سال ۱۳۳۹ش به شیراز تردد داشت و در مدرسه خان به تدریس علوم حوزوی میپرداخت.[۹] سپس به پیشنهاد بهاءالدین محلاتی به منطقه مرودشت رفت و مبارزه با شیخیه را در آن منطقه آغاز کرد.[۱۰]
فعالیت مبارزاتی
ملکحسینی از سال ۱۳۴۱ش همسو با نهضت امامخمینی، به مبارزه با حکومت پهلوی پرداخت. وی در فروردین ۱۳۴۲ در قم بود و دوم فروردین در مدرسه فیضیه حضور داشت و در همان روز در حمله مأموران به مدرسه فیضیه مصدوم شد. در مرداد ۱۳۴۲ پس از دستگیری امامخمینی، جمعی از علمای شهرهای مختلف در تهران تحصن کردند و ملکحسینی ازجمله روحانیانی بود که در آن اجتماع شرکت و همراه با آنان، اعلامیههایی را علیه حکومت پهلوی صادر کرد. ازجمله همراه با روحانیان متحصن با صدور اعلامیه شماره ۳ متحصنان، با اشاره به تعطیلی مجلسین شورای ملی و سنا، قبضه قدرت توسط دولت و طرح، تصویب و اجرای مصوبههای خلاف شرع و قانون اساسی را تقبیح کردند و اعتراض مراجع تقلید را متوجه این اقدامات دانستند و سپس دستگیری و حبس آنان را محکوم نمودند و خواستار آزادی محبوسان، آزادی انتخابات و اجتماعات و الغای حکومت نظامی شدند.[۱۱] او سپس در بازگشت به شیراز به فعالیتهای سیاسی ازجمله سخنرانی انتقادی در آن شهر ادامه داد و به همین سبب ساواک به او تذکر داد.[۱۲] او که گذشته از سرپرستی مدرسه خان، مدیریت مدرسه امام جعفر الصادق(ع) شیراز را هم بر عهده داشت، به طلاب سفارش میکرد در سفرهای تبلیغی به روستاها، رساله عملیه امامخمینی را همراه داشته باشند و به آگاه نمودن مردم علیه حکومت پهلوی بپردازند. به همین سبب چندین بار توسط شهربانی و ساواک فارس احضار و منزل وی مورد بازرسی قرار گرفت.[۱۳] او در آن سالها در امر ابلاغ پیامهای امامخمینی به مردم و روحانیان فعال بود[۱۴] و امامخمینی در سال ۱۳۴۸ش با ارسال نامهای به ملکحسینی، از او تشکر کرد.[۱۵]
او در خرداد ۱۳۴۹ش و پس از ارتحال سیدمحسن طباطبایی حکیم، همراه با روحانیت مبارز شیراز با ارسال تلگرافی به امامخمینی، رحلت آن مرجع را به امامخمینی تسلیت گفتند.[۱۶] و سپس اعلامیه فوق را در مجلس بزرگداشتی که برای آیتالله حکیم در مسجد نو برگزار کرده بودند، قرائت و مردم را به تقلید از امامخمینی دعوت کردند.[۱۷] بر اساس گزارش ساواک، وی در ۱۳۴۹ش همراه با بهاءالدین محلاتی، به مخالفت با روحانیان وابسته به سازمان اوقاف که به «مروجین مذهبی» موسوم بودند میپرداخت. به همین سبب اداره کل سوم ساواک خواستار تذکر به آنان شد.[۱۸]
سیدکرامتالله ملکحسینی در تیر ۱۳۵۰ از امامخمینی اجازهای در امور حسبیه و شرعیه دریافت نمود.[۱۹] در همان سال همراه با برخی از روحانیان شیراز، اعلامیهای در حمایت از محمدتقی فلسفی صادر کرد.[۲۰] وی در سال ۱۳۵۱ پس از تبعید مجدالدین محلاتی که با هدف فشار بر آیتالله بهاءالدین محلاتی، پدر مجدالدین صورت گرفته بود، با حضور در خانه آیتالله محلاتی از او پشتیبانی کرد.[۲۱] به همین سبب در سال ۱۳۵۲ش دستگیر شد، ولی با اعتراضات مردم شیراز و عشایر کهکیلویه و بویراحمد بعد از دو روز آزاد گردید.[۲۲] ساواک در گزارشی در سال ۱۳۵۵ش، از او با عنوان یکی از روحانیان متعصب و طرفدار افراطی امامخمینی نام برد.[۲۳]
ملکحسینی در ۵ آبان ۱۳۵۶ در مجلس بزرگداشت سیدمصطفی خمینی در شیراز حضور داشت.[۲۴] او در پی حمله مأموران رژیم به تظاهرات مردم در ۱۹ مرداد ۱۳۵۷ش در شیراز، همراه با روحانیان مبارز شیراز، در اعتراض به آن اقدام اعلامیهای صادر و آن را محکوم و سپس روز ۲۱ مرداد ۱۳۵۷ را در آن شهر عزای عمومی اعلام کردند.[۲۵] آنگاه همراه با روحانیت مبارز شیراز با صدور اعلامیهای خطاب به مردم با عنوان «استیضاح از رژیم غیرقانونی ایران»، حمله مأموران رژیم به مسجد نو شیراز و سرکوب تظاهرات مردم را محکوم و دولت وقت را استیضاح کردند.[۲۶] پس از سرکوب تظاهرات مردم تهران در هفده شهریور آن سال نیز همراه با جمعی از روحانیان مبارز شیراز با صدور اعلامیهای و در اعتراض به حکومت پهلوی، مردم را به تعطیلی عمومی شهر دعوت کردند.[۲۷] او در آذر ۱۳۵۷ بار دیگر دستگیر شد و این بار نیز با اعتراض مردم و روحانیان، پس از مدت کوتاهی آزاد گردید.[۲۸] تعقیب مداوم و لحظهبهلحظه در مسافرتها و بازدیدها بهخصوص هنگام ورود به عرصه ایلات و عشایر، تعرضهای مکرر به مدارس و بیت وی، متواری بودن ۷ ماهه، احضار و بازداشت و بازجوییهای سختگیرانه، تعطیل کردن مدرسه علمیه و حوزه تدریس توسط رژیم شاه همگی نمونهای از سختگیریهای حکومت پهلوی علیه سیدکرامتالله ملکحسینی بود.[۲۹]
حضور ملکحسینی در کهکیلویه و بویراحمد موجب اتصال عشایر جنوب به بدنه انقلاب اسلامی شد. امامخمینی در دوم بهمن ۱۳۵۷ با ارسال نامهای به «عموم طوایف و ایلات سلحشور و شجاع بویراحمد»، از طریق ملکحسینی، خطاب به آنان نوشت:
«از عواطف اسلامی شما سلحشوران مسلمان و طرفداران جمهوری اسلامی متشکرم. امید است در پرتو حکومت عدل و افراشته شدن پرچم اسلام، آزادی و امنیت و استقلال نصیب ملت محترم ایران شود. اینجانب از طوایف بویراحمد و سایر طوایف شجاع ایران تقاضا دارد که در حفظ نظم و امنیت منطقۀ خودشان کمال مراقبت را بنمایند؛ و در این موقع حساس که به وطن ما میگذرد، نگذارند اشخاص ماجراجو به بدخواهان دین و کشور بهانه دهند».[۳۰]
فعالیتها پس از پیروزی انقلاب اسلامی
امامخمینی در ۲۳ بهمن ۱۳۵۷ و یک روز پس از پیروزی انقلاب اسلامی در پاسخ به یکی از نامههای ملکحسینی، از او خواست «با هوشیاری کامل و حفظ وحدت و همبستگی، از توطئههای دشمنان اسلام در هر حال جلوگیری کرده و مانع هرگونه اخلال و تفرقه و اختلاف گردید».[۳۱] او سپس با حکم امامخمینی، موظف به تشکیل دادگاه و اجرای حکم شرع و ایجاد آرامش و امنیت و جلوگیری از اختلاف و تفرقه و ارشاد مردم در منطقه کهکیلویه و بویراحمد شد.[۳۲]
سیدکرامتالله ملکحسینی در دورههای دوم، سوم[۳۳] و چهارم انتخابات مجلس خبرگان رهبری با رأی مردم استان کهکیلویه و بویراحمد به نمایندگی برگزیده شد.[۳۴] او همچنین سالها نمایندگی ولیفقیه در استان کهکیلویه و بویراحمد را بر عهده داشت.
وی در کنار مسئولیتهای فوق به تدریس در مدارس شیراز و یاسوج نیز میپرداخت و تأسیس مدارس امیرالمؤمنین، امام صادق و فاطمیه در شیراز و مدرسه امام رضا و فاطمیه در یاسوج از فعالیتهای اجتماعی اوست.
تألیفات
توضیحالمسائل، تفسیر برخی از سورههای قرآن مجید، تقریرات درس فقه و اصول آیتالله بروجردی، تقریرات درس خارج فقه و اصول امامخمینی و تقریرات درس خارج آیتالله محقق داماد از تألیفات ملکحسینی است. بخشی از تقریرات او از درس خارج اصول امامخمینی با عنوان رسالتان منتشر شده است.
درگذشت
ملکحسینی در ۱۲ آبان ۱۳۹۱ در شیراز درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط ناصر مکارم شیرازی، در امامزاده شاه قاسم روستای گوشه در یاسوج به خاک سپرده شد.[۳۵]
پانویس
- ↑ انصاری، «درگذشتگان: آیتالله ملکحسینی»، ص۱۱۲.
- ↑ حسینی درود، «۱۲ آبان ماه سالگرد درگذشت آیتالله سیدکرامتالله ملکحسینی: زندگینامه آیتالله ملکحسینی»، ص۲۳.
- ↑ حسینی درود، «۱۲ آبان ماه سالگرد درگذشت آیتالله سیدکرامتالله ملکحسینی: زندگینامه آیتالله ملکحسینی»، ص۲۳.
- ↑ عامری، «ملکحسینی، سیدکرامتالله»، ص۳۵۹.
- ↑ «نگاهی به حوزههای علمیه و علمای شیراز در گفتگو با حجتالاسلاموالمسلمین سیدشرفالدین ملکحسینی»، ص۱۹.
- ↑ عامری، «ملکحسینی، سیدکرامتالله»، ص۳۵۹.
- ↑ «نگاهی به حوزههای علمیه و علمای شیراز در گفتگو با حجتالاسلاموالمسلمین سیدشرفالدین ملکحسینی»، ص۱۹-۲۰.
- ↑ عامری، «ملکحسینی، سیدکرامتالله»، ص۳۵۹.
- ↑ انصاری، «درگذشتگان: آیتالله ملکحسینی»، ص۱۱۲.
- ↑ «نگاهی به حوزههای علمیه و علمای شیراز در گفتگو با حجتالاسلاموالمسلمین سیدشرفالدین ملکحسینی»، ص۱۹.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۹۱-۹۲.
- ↑ آآیتالله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک، ج۱، ص۲۰۴.
- ↑ آیتالله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک، ج۱، ص۲۰۴.
- ↑ آیتالله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک، ج۱، ص۲۸۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ج۲، ص۲۲۸.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۲۵.
- ↑ روحانی، بررسی و تحلیلی از نهضت امامخمینی در ایران، ج۱، ص۷۳.
- ↑ آیتالله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک، ج۲، ص۱۲ و ۷۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ج۲، ص۳۷۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ج۲، ص۱۳۵-۱۳۶؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۲۶.
- ↑ آیتالله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک، ص۱۶۴.
- ↑ پایگاه اطلاعرسانی....
- ↑ آیتالله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک، ص۲۵۳.
- ↑ آیتالله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک، ص۳۲۳.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۳۵۸.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۳۵۹.
- ↑ آیتالله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک، ج۲، ص۴۲۳.
- ↑ عامری، «ملکحسینی، سیدکرامتالله»، ص۳۶۰.
- ↑ انصاری، «درگذشتگان: آیتالله ملکحسینی»، ص۱۱۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ج۵، ص۵۱۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ج۶، ص۱۳۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ج ۸، ص۵۱۸.
- ↑ خبرگان ملت، دفتر اول، ص۵۹۴، ۵۹۹.
- ↑ ««نتایج شمارش آرای انتخابات خبرگان»، ص۸.
- ↑ انصاری، «درگذشتگان: آیتالله ملکحسینی»، ص۱۱۳.
منابع
- آیتالله حاج شیخ بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۰)، ج۱ و ۲، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی.
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- امامخمینی، سیدروحالله، صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی.
- انصاری، ناصرالدین (۱۳۹۲)، «درگذشتگان: آیتالله ملکحسینی»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال بیست و چهارم، شماره اول، شماره مسلسل ۱۳۹، فروردین و اردیبهشت.
- حسینی درود، سیدمهدی (۱۳۹۹)، «۱۲ آبان ماه سالگرد درگذشت آیتالله سیدکرامتالله ملکحسینی: زندگینامه آیتالله ملکحسینی»، هفتهنامه حریم امام، سال هشتم، شماره ۴۲۵، هشتم آبان.
- خبرگان ملت: شرححال نمایندگان مجلس خبرگان رهبری (۱۳۷۹)، دفتر اول، قم، دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری.
- روحانی، سیدحمید (۱۳۵۸)، بررسی و تحلیلی از نهضت امامخمینی در ایران، ج۱، بیجا، دارالفکر ـ دارالعلم؛
- عامری، صغری (۱۳۸۹)، «ملکحسینی، سیدکرامتالله»، فرهنگنامه رجال روحانی عصر امامخمینی، تألیف: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ج۱، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- «نتایج شمارش آرای انتخابات خبرگان: ستاد انتخابات کشور، نتایج قطعی شمارش آرای چهارمین دوره انتخابات خبرگان رهبری را اعلام کرد»، (۱۳۸۵)، روزنامه اعتماد ملی، شماره ۲۵۸، ۲۸ آذر.
- «نگاهی به حوزههای علمیه و علمای شیراز در گفتگو با حجتالاسلاموالمسلمین سیدشرفالدین ملکحسینی: شخصیت پردم در درس حضرت امام شکل گرفت» (۱۳۹۴)، هفتهنامه حریم امام، شماره ۱۹۹، ۲ دی.