عبدالله لنکرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

عبدالله لنکرانی پس از تکمیل تحصیلات حوزوی به دستور آیت‌الله بروجردی راهی تهران شد و در منطقه دروس (جواهرکلام، ج ۲، ۹۹۳) در رستم‌آباد شمیران به هدایت و ارشاد مردم پرداخت (شریف رازی، ج ۴، ۶۶۱). او در جریان تصویب‌نامه دولت درباره انجمن‌های ایالتی و ولایتی، همراه علمای برجسته شمیران در نامه‌ای به اسدالله علم، نخست‌وزیر وقت، از تصویب این قانون انتقاد کرد و خواستار الغای آن شد. آنان در آن نامه دولت را تهدید کرده بودند که عدم الغای تصویب‌نامه فوق، عواقب وخیمی برای دولت و ملت به بار خواهد آورد (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۴۲). او پس از آن نیز به فعالیت‌های تبلیغی در تهران ادامه داد و در سال ۱۳۷۰ ش در تهران درگذشت و پیکرش پس از انتقال به قم در جوار مزار علی بن جعفر آن شهر به خاک سپرده شد (جواهرکلام، ج ۲، ۹۹۳).

منابع: اسماعیل اف، الشن (۱۳۷)، «فقهای آذربایجان در قرن نوزده و بیست میلادی»، فصلنامه سخن تاریخ، شماره سوم، تابستان؛ اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ باقری بیدهندی، ناصر(۱۳۶۸)، «بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران آیت‌الله العظمی حاج آقا روح‌الله خمینی»، ماهنامه نور علم، دوره سوم،شماره ۳۱، تیر؛ جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۲)، تربت پاکان قم، قم، انصاریان؛ روحانی، سید حمید (۱۳۵۸)، بررسی و تحلیلی از نهضت امام خمینی در ایران، بی‌جا، دارالفکر ـ دارالعلم؛ شریف رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج ۴، قم، اسلامیه.