عبدالله لنکرانی
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | عبدالله لنکرانی |
| تاریخ تولد | ۱۲۹۳ش (۱۳۳۲ق) |
| زادگاه | لنکران، جمهوری آذربایجان |
| تاریخ وفات | ۱۳۷۰ش |
| محل دفن | جوار مزار علی بن جعفر، قم |
| شهر وفات | تهران |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امامخمینی، سیدحسین بروجردی، سیدمحمد حجت کوهکمری |
| محل تحصیل | حوزه علمیه اردبیل و قم |
| فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | از مخالفان تصویبنامه انجمنهای ایالتی و ولایتی |
| اجتماعی | واعظ و مبلغ در منطقه دروس تهران |
عبدالله لنکرانی، از شاگردان درس فلسفه امامخمینی.
زادگاه
او در سال ۱۲۹۳ش (۱۳۳۲ق)[۱] در یکی از روستاهای شهر لنکران در جمهوری آذربایجان به دنیا آمد.[۲]
تحصیل
خواندن و نوشتن را در زادگاهش آموخت.[۳] آنگاه برای فرار از ظلم حکومت کمونیستی در اتحاد جماهیر شوروی، به اردبیل رفت[۴] و مقدمات را در حوزه علمیه آن شهر آموخت.
سپس راهی قم شد و دروس سطح را نزد آیات فاضل لنکرانی و سیدشهابالدین مرعشی نجفی خواند. همزمان در درس فلسفه امامخمینی حضور یافت. آنگاه به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، سیدمحمد حجت کوهکمری و سیدمحمدتقی خوانساری بهرهمند شد.[۵]
شاگردی امامخمینی
مؤلف نهضت امامخمینی نام او را در زمره شاگردان امامخمینی آورده است.[۶] همچنین باقری بیدهندی از وی به عنوان یکی از شاگردان امامخمینی نام برده است.[۷] با وجود این، درباره سالهای حضور او در درسهای امامخمینی گزارشی در دست نیست. او به احتمال زیاد در دهه ۱۳۲۰ش که امامخمینی به تدریس فلسفه میپرداخت در آن درس حاضر میشد.
فعالیت سیاسی و اجتماعی
عبدالله لنکرانی پس از تکمیل تحصیلات حوزوی به دستور آیتالله بروجردی راهی تهران شد و در منطقه دروس[۸] در رستمآباد شمیران به هدایت و ارشاد مردم پرداخت.[۹]
او در جریان تصویبنامه دولت درباره انجمنهای ایالتی و ولایتی، همراه علمای برجسته شمیران در نامهای به اسدالله علم، نخستوزیر وقت، از تصویب این قانون انتقاد کرد و خواستار الغای آن شد. آنان در آن نامه دولت را تهدید کرده بودند که عدم الغای تصویبنامه فوق، عواقب وخیمی برای دولت و ملت به بار خواهد آورد.[۱۰] او پس از آن نیز به فعالیتهای تبلیغی در تهران ادامه داد.
درگذشت
ادر سال ۱۳۷۰ ش در تهران درگذشت و پیکرش پس از انتقال به قم در جوار مزار علی بن جعفر آن شهر به خاک سپرده شد.[۱۱]
پانویس
- ↑ جواهرکلام، تربت پاکان قم، ج۲، ص۹۹۳.
- ↑ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۴، ص۶۶۱.
- ↑ جواهرکلام، تربت پاکان قم، ج۲، ص۹۹۳.
- ↑ اسماعیل اف، «فقهای آذربایجان در قرن نوزده و بیست میلادی»، ص۳۵.
- ↑ جواهرکلام، تربت پاکان قم، ج۲، ص۹۹۳.
- ↑ روحانی، بررسی و تحلیلی از نهضت امامخمینی در ایران، ج۱، ص۴۶.
- ↑ باقری بیدهندی، «بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران آیتالله العظمی حاج آقا روحالله خمینی»، ص۱۳۲.
- ↑ جواهرکلام، تربت پاکان قم، ج۲، ص۹۹۳.
- ↑ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۴، ص۶۶۱.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۴۲.
- ↑ جواهرکلام، تربت پاکان قم، ج۲، ص۹۹۳.
منابع
- اسماعیل اف، الشن (۱۳۷)، «فقهای آذربایجان در قرن نوزده و بیست میلادی»، فصلنامه سخن تاریخ، شماره سوم، تابستان.
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- باقری بیدهندی، ناصر(۱۳۶۸)، «بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران آیتالله العظمی حاج آقا روحالله خمینی»، ماهنامه نور علم، دوره سوم،شماره ۳۱، تیر.
- جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۲)، تربت پاکان قم، قم، انصاریان.
- روحانی، سیدحمید (۱۳۵۸)، بررسی و تحلیلی از نهضت امامخمینی در ایران، بیجا، دارالفکر ـ دارالعلم.
- شریفرازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۴، قم، اسلامیه.