۲۵٬۰۲۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
وی پس از تکمیل معلومات و ارتقا به درجه اجتهاد، به‌عنوان نماینده تام‌الاختیار استادانش به کشورهای هند، پاکستان و افغانستان سفر کرد و طی چهل سال اقامت در آن کشورها، در نشر و تبلیغ احکام و عقاید دینی مردم آن سامان کوشید. آنگاه پس از یک دوره سفر تبلیغی طولانی، بار دیگر به نجف اشرف بازگشت و این بار در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سید محمود حسینی شاهرودی، سید عبدالهادی شیرازی، سید ابراهیم اصطهباناتی، سید عبدالله شیرازی و امام خمینی شرکت کرد (آیت‌الله محمدحسن مولوی قندهاری،، ۱۲-۱۳؛ جلالی، ۴۵۴-۴۵۵). او در سال ۱۳۵۵ ش از عراق اخراج شد، بنابراین می‌توان گفت که از اواسط دهه ۱۳۴۰ ش تا سال ۱۳۵۵ ش در درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام خمینی در مسجد شیخ انصاری شرکت می‌کرده است. وی پس از اخراج از عراق، به ناچار به ایران بازگشت و تا پایان عمر در مشهد ساکن شد. | وی پس از تکمیل معلومات و ارتقا به درجه اجتهاد، به‌عنوان نماینده تام‌الاختیار استادانش به کشورهای هند، پاکستان و افغانستان سفر کرد و طی چهل سال اقامت در آن کشورها، در نشر و تبلیغ احکام و عقاید دینی مردم آن سامان کوشید. آنگاه پس از یک دوره سفر تبلیغی طولانی، بار دیگر به نجف اشرف بازگشت و این بار در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سید محمود حسینی شاهرودی، سید عبدالهادی شیرازی، سید ابراهیم اصطهباناتی، سید عبدالله شیرازی و امام خمینی شرکت کرد (آیت‌الله محمدحسن مولوی قندهاری،، ۱۲-۱۳؛ جلالی، ۴۵۴-۴۵۵). او در سال ۱۳۵۵ ش از عراق اخراج شد، بنابراین می‌توان گفت که از اواسط دهه ۱۳۴۰ ش تا سال ۱۳۵۵ ش در درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام خمینی در مسجد شیخ انصاری شرکت می‌کرده است. وی پس از اخراج از عراق، به ناچار به ایران بازگشت و تا پایان عمر در مشهد ساکن شد. | ||
مولوی قندهاری با فنون شاعری آشنا بود و سروده‌هایش بیانگر قریحه و سبک او است. وی علاوه بر اشعار عربی، بیست هزار بیت به زبان فارسی سروده است. از دیگر تألیفات او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: مناسک حج (منظوم)، جوان و پرنده: شرح‌حال حضرت جعفر طیار به‌صورت منظوم، فهرست مراقد: فهرست مراقد شریفه شام، حلب و شرق اردن به‌صورت منظوم، شکایت منظوم: قصیده‌ای فارسی در شرح و توضیح شکیات نماز و فروعات آن، بیست و ششم رجب: قصیده‌ای فارسی در احوالات امام علی (علیه‌السلام) که چند مرتبه چاپ شده است، غبار نجف: سروده‌ای مفصّل و استدلالی به زبان فارسی درباره حقیقت معاد جسمانی، کوه یاقوت: رساله‌ای درباره تاریخ و عظمت کعبه که در پایان منظومه‌ای در مناسک و اعمال حج آورده شده است، گلزار قندهار: درباره مزارات متبرکه موجود در قندهار و مناطق مجاور آن که در دو جلد به چاپ رسیده است، طاووس اهل الجنّة فی الآیات النازلة بالامام الحج، شانزده مقاله در حل مسائل مشکل، رساله سبع المثانی: در تفسیر سوره مبارکه حمد، زیارت جامعه: به‌صورت منظوم، ایمان ابوطالب (علیه‌السلام)، رساله کوه یاقوت درباره تاریخ مکه و مسائل آن، قصیده‌ای فارسی در شکیات نماز و تربت کربلا. | مولوی قندهاری با فنون شاعری آشنا بود و سروده‌هایش بیانگر قریحه و سبک او است. وی علاوه بر اشعار عربی، بیست هزار بیت به زبان فارسی سروده است. از دیگر تألیفات او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: مناسک حج (منظوم)، جوان و پرنده: شرح‌حال حضرت جعفر طیار به‌صورت منظوم، فهرست مراقد: فهرست مراقد شریفه شام، حلب و شرق اردن به‌صورت منظوم، شکایت منظوم: قصیده‌ای فارسی در شرح و توضیح شکیات نماز و فروعات آن، بیست و ششم رجب: قصیده‌ای فارسی در احوالات امام علی (علیه‌السلام) که چند مرتبه چاپ شده است، غبار نجف: سروده‌ای مفصّل و استدلالی به زبان فارسی درباره حقیقت معاد جسمانی، کوه یاقوت: رساله‌ای درباره تاریخ و عظمت کعبه که در پایان منظومه‌ای در مناسک و اعمال حج آورده شده است، گلزار قندهار: درباره مزارات متبرکه موجود در قندهار و مناطق مجاور آن که در دو جلد به چاپ رسیده است، طاووس اهل الجنّة فی الآیات النازلة بالامام الحج، شانزده مقاله در حل مسائل مشکل، رساله سبع المثانی: در تفسیر سوره مبارکه حمد، زیارت جامعه: به‌صورت منظوم، ایمان ابوطالب (علیه‌السلام)، رساله کوه یاقوت درباره تاریخ مکه و مسائل آن، قصیده‌ای فارسی در شکیات نماز و تربت کربلا. | ||
مولوی قندهاری در کشورهای عراق و ایران به فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی می‌پرداخت. ازجمله این فعالیت‌ها، تبدیل خانه شخصی خود در مشهد به فاطمیه بود و همه تلاش خود را برای ساماندهی آنجا می‌کرد. یکی از این اقدامات، برگزاری جلسات اخلاق و معارف الهی برگزار بود که در فاطمیه برگزار می‌شد. همچنین برای کمک به ایتام، دارالایتامی تأسیس کرد (جواهرکلام، ۱۱۸؛ آیت‌الله محمدحسن مولوی قندهاری، ۹-۱۹؛ ناصری داودی، ج ۳، ۲۸۶-۲۸۷). | |||
محمدحسن مولوی در ۲۷ مرداد ۱۳۷۷ ش در مشهد درگذشت (جلالی، ۴۵۳-۴۵۴) و پیکرش پس از تشییع و اقامه نماز توسط آیت‌الله شیخ محمدتقی بهجت، در جوار حضرت ثامن‌الحجج علی بن موسی‌الرضا (علیه‌السلام) به خاک سپرده شد (جواهرکلام، ۱۱۸). | محمدحسن مولوی در ۲۷ مرداد ۱۳۷۷ ش در مشهد درگذشت (جلالی، ۴۵۳-۴۵۴) و پیکرش پس از تشییع و اقامه نماز توسط آیت‌الله شیخ محمدتقی بهجت، در جوار حضرت ثامن‌الحجج علی بن موسی‌الرضا (علیه‌السلام) به خاک سپرده شد (جواهرکلام، ۱۱۸). | ||
منابع: آیت‌الله محمدحسن مولوی قندهاری (۱۳۹۷)، تهیه و تنظیم: جمعی از پژوهشگران مؤسسه دارالاعلام لمدرسه اهل‌البیت (ع)، بی‌جا، آتیلا؛ ناصری داودی، عبدالمجید (۱۳۷۹)، مشاهیر تشیع در افغانستان، ج ۱، قم، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی؛ جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۷۷)، «درگذشتگان: آیت‌الله مولوی قندهاری»، فصلنامه آینه پژوهش، ش ۵۲، پاییز؛ جلالی، غلامرضا (۱۳۸۶)، مشاهیر مدفون در حرم رضوی، ج ۱، مشهد، آستان قدس رضوی: بنیاد پژوهش‌های اسلامی. | منابع: آیت‌الله محمدحسن مولوی قندهاری (۱۳۹۷)، تهیه و تنظیم: جمعی از پژوهشگران مؤسسه دارالاعلام لمدرسه اهل‌البیت (ع)، بی‌جا، آتیلا؛ ناصری داودی، عبدالمجید (۱۳۷۹)، مشاهیر تشیع در افغانستان، ج ۱، قم، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی؛ جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۷۷)، «درگذشتگان: آیت‌الله مولوی قندهاری»، فصلنامه آینه پژوهش، ش ۵۲، پاییز؛ جلالی، غلامرضا (۱۳۸۶)، مشاهیر مدفون در حرم رضوی، ج ۱، مشهد، آستان قدس رضوی: بنیاد پژوهش‌های اسلامی. | ||