عبدالرسول قائمی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | |||
| عنوان = عبدالرسول قائمی | |||
| تصویر =تصویری از عبدالرسول قائمی.jpg | |||
| توضیح تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| سرشناسی = عالم شیعه، مبارز سیاسی و فعال در نهضت امامخمینی | |||
| نام کامل = عبدالرسول قائمی | |||
| لقب = | |||
| نسب = | |||
| تاریخ تولد = ۱۰ دی ۱۲۷۵ش | |||
| زادگاه = دیزچه، اصفهان | |||
| تاریخ وفات = ۱۴ بهمن ۱۳۷۲ش | |||
| شهر وفات = اصفهان | |||
| تاریخ شهادت = | |||
| محل شهادت = | |||
| محل دفن = حرم حضرت معصومه(س)، قم | |||
| خویشاوندان سرشناس = | |||
| استادان = [[عبدالکریم حائری یزدی]]، میرزامحمدحسین نائینی، ضیاءالدین عراقی، سیدابوالحسن اصفهانی | |||
| شاگردان = | |||
| محل تحصیل = حوزه علمیه اصفهان، [[حوزه علمیه قم]]، [[حوزه علمیه نجف]] | |||
| اجازه روایت از = | |||
| اجازه اجتهاد از = | |||
| اجازه روایت به = | |||
| اجازه اجتهاد به = | |||
| تالیفات = | |||
| سایر = | |||
| سیاسی = فعال در [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امامخمینی]]، مبارزه با [[رژیم پهلوی]] | |||
| اجتماعی = فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی در آبادان | |||
| امضا = | |||
| وبگاه رسمی = | |||
}} | |||
'''عبدالرسول قائمی''' در سال ۱۲۷۵ش در دیزچه اصفهان به دنیا آمد و در نوزدهسالگی برای تحصیل علوم دینی به حوزه علمیه اصفهان رفت. وی در ادامه به [[قم]] رفت و در درس [[عبدالکریم حائری یزدی|عبدالکریم حائری]] حاضر شد. او سپس به [[نجف]] رفت و از دروس میرزامحمدحسین نائینی، ضیاءالدین عراقی و سیدابوالحسن اصفهانی بهره برد. | '''عبدالرسول قائمی''' در سال ۱۲۷۵ش در دیزچه اصفهان به دنیا آمد و در نوزدهسالگی برای تحصیل علوم دینی به حوزه علمیه اصفهان رفت. وی در ادامه به [[قم]] رفت و در درس [[عبدالکریم حائری یزدی|عبدالکریم حائری]] حاضر شد. او سپس به [[نجف]] رفت و از دروس میرزامحمدحسین نائینی، ضیاءالدین عراقی و سیدابوالحسن اصفهانی بهره برد. | ||
نسخهٔ ۹ اسفند ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۵۸
{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | عنوان = عبدالرسول قائمی | تصویر =تصویری از عبدالرسول قائمی.jpg | توضیح تصویر = | اندازه تصویر = | سرشناسی = عالم شیعه، مبارز سیاسی و فعال در نهضت امامخمینی | نام کامل = عبدالرسول قائمی | لقب = | نسب = | تاریخ تولد = ۱۰ دی ۱۲۷۵ش | زادگاه = دیزچه، اصفهان | تاریخ وفات = ۱۴ بهمن ۱۳۷۲ش | شهر وفات = اصفهان | تاریخ شهادت = | محل شهادت = | محل دفن = حرم حضرت معصومه(س)، قم | خویشاوندان سرشناس = | استادان = عبدالکریم حائری یزدی، میرزامحمدحسین نائینی، ضیاءالدین عراقی، سیدابوالحسن اصفهانی | شاگردان = | محل تحصیل = حوزه علمیه اصفهان، حوزه علمیه قم، حوزه علمیه نجف | اجازه روایت از = | اجازه اجتهاد از = | اجازه روایت به = | اجازه اجتهاد به = | تالیفات = | سایر = | سیاسی = فعال در نهضت امامخمینی، مبارزه با رژیم پهلوی | اجتماعی = فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی در آبادان | امضا = | وبگاه رسمی = }} عبدالرسول قائمی در سال ۱۲۷۵ش در دیزچه اصفهان به دنیا آمد و در نوزدهسالگی برای تحصیل علوم دینی به حوزه علمیه اصفهان رفت. وی در ادامه به قم رفت و در درس عبدالکریم حائری حاضر شد. او سپس به نجف رفت و از دروس میرزامحمدحسین نائینی، ضیاءالدین عراقی و سیدابوالحسن اصفهانی بهره برد.
قائمی در سال ۱۳۱۵ برای تبلیغ به آبادان رفت که منبرهای او با استقبال مردم مواجه شد و از سیدابوالحسن اصفهانی خواستند که او در آبادان بماند و ایشان پس از دریافت دو نامه از استاد خود، در آبادان سکونت اختیار کرد و در مبارزه با افکار کسروی و نیز در ملی شدن صنعت نفت فعال بود.
قائمی در نهضت امامخمینی نیز فعال بود و در رأس روحانیون آبادان قرارداشت و با تدبیری که داشت پناهگاهی برای مبارزان بود و در خروج مخفی مبارزان به عراق و آوردن اعلامیههای امامخمینی به ایران نقش زیادی داشت.
قائمی تا سال ۱۳۶۰ در آبادان سکونت داشت ولی دوازده سال آخر عمر خود را به اصفهان برگشت و به اقامه جماعت و تفسیر قرآن اشتغال داشت و در سال ۱۳۷۲ و در ۹۷ سالگی در اصفهان درگذشت و طبق وصیت او در قم و در یکی از حجرههای حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.
زندگینامه
عبدالرسول قائمی، در ۲۴ رمضان ۱۳۱۴ق/ ۱۰/۱۲/۱۲۷۵ش در دیزچه اصفهان به دنیا آمد.[۱] او در نوزدهسالگی برای تحصیل علوم دینی به حوزه علمیه اصفهان رفت و پس از فراگیری دورههای سطح و مقدمات نزد استادانی چون: سیداحمد دربامامی، علی یزدی، سیدعلی نجفآبادی، سیدمحمد نجفآبادی و سیدمحمدرضا خراسانی، به قم رفت و در درس عبدالکریم حائری یزدی حاضر شد.[۲] او سپس به نجف اشرف سفر کرد و در حوزه علمیه نجف، نزد میرزامحمدحسین نایینی، ضیاءالدین عراقی و سیدابوالحسن اصفهانی، بهره برد[۳]
مبارزات سیاسی
قائمی در سال ۱۳۱۵ و در اوج خفقان رضا پهلوی، برای تبلیغ چند ماهه به آبادان رفت. استقبال عمومی از منبرهای او و تقاضای متدینان شهر از مرجع تقلید وقت، سیدابوالحسن اصفهانی، موجب شد قائمی پس از دریافت دو نامه از این استاد خود، عمل به دستور او را لازم بداند و به آبادان سفر کند. او در مدت کوتاهی، یگانه عالم آبادان شد.[۴] و تأثیر بهسزایی در مبارزه با پیروان سیداحمد کسروی و فرقه بهاییت در این شهر داشت.[۵] وی همچنین در متن مبارزه برای ملیکردن صنعت نفت حاضر بود و با سیدمجتبی نواب صفوی و فدائیان اسلام نیز ارتباط نزدیک داشت.[۶]
حمایت از نهضت امامخمینی
قائمی از آغاز نهضت امامخمینی در سال ۱۳۴۱، با ایشان همراه بود و با صدور اعلامیههای مختلف، از نهضت حمایت میکرد.[۷] در فروردین ۱۳۴۳، پس از آزادی امامخمینی، قائمی در تلگرامی، بازگشت ایشان به قم را تبریک گفت و ایشان نیز در پاسخ، از تلاش او در اعتلای اسلام قدردانی کرد و توفیق علمای اسلام را، از خداوند درخواست کرد.[۸] ایشان همچنین در اسفند ۱۳۴۸، برای قائمی اجازهنامه شرعی در امور حسبیه صادر کرد.[۹]
قائمی در رأس روحانیان آبادان، افزون بر اینکه احیاکننده آبادان از جهت مسائل دینی و مذهبی بود، این شهر را به پل ارتباطی مبارزان داخل کشور با امامخمینی در نجف تبدیل کرد؛ چنانکه با تدبیر خاصی که داشت، پناهگاهی برای مبارزان و روحانیان مبارز بود و مزاحمتهای ساواک برای مبارزان را خنثی میکرد.[۱۰] او افزون بر انتقال پیامهای امامخمینی، در خروج مخفیانه مبارزان تحت تعقیب رژیم پهلوی از کشور، از راه آبادان و خرمشهر، نقش مؤثری داشت و مورد اعتماد امامخمینی بود؛ چنانکه نزدیکترین افراد خانواده ایشان نیز با کمک وی از کشور خارج میشدند.[۱۱]
وی که یکی از نمایندگان امامخمینی در دریافت وجوه شرعی در استان خوزستان بود، به همین دلیل بیشتر مورد سوءظن و تعقیب ساواک بود.[۱۲]
گستردگی اسناد موجود از ساواک که دربارهٔ پیگیری اقدامات قائمی وجود دارد، دستمایه تدوین و انتشار کتاب مستقلی از مجموعه یاران امام، در ۶۰۰ صفحه دربارهٔ وی شدهاست.[۱۳]
عبدالرسول قائمی که منشأ بسیاری از اقدامات فرهنگی و اجتماعی در آبادان بود، پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، همچنان تا سال ۱۳۶۰ در آبادان ماند. پس از آن به دیار خود، اصفهان بازگشت و دوازده سال در این شهر به اقامه جماعت و تفسیر قرآن پرداخت. وی در چهارده بهمن ۱۳۷۲، در ۹۷ سالگی درگذشت و پیکرش پس از تشییع در اصفهان، برابر وصیت خودش به قم منتقل شد و در یکی از حجرههای صحن بزرگ حرم فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شد.[۱۴]
پانویس
- ↑ مرکز بررسی اسناد تاریخی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، ۹ و ۲.
- ↑ جمی، خاطرات، ۹.
- ↑ جمی، خاطرات، ۹.
- ↑ جمی، خاطرات، ۹–۱۱؛ طاهری خرمآبادی، خاطرات، ۲۸۰–۲۸۱.
- ↑ مرکز بررسی اسناد تاریخی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، ۱۱–۱۲.
- ↑ طاهری خرمآبادی، خاطرات، ۱۴–۱۶.
- ↑ مرکز بررسی اسناد تاریخی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، ۱۱–۱۲. جم.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۵۱۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱/۴۹۸.
- ↑ جمی، خاطرات، ۸۹–۹۴.
- ↑ جمی، خاطرات، ۹۳؛ طاهری خرمآبادی، خاطرات، ۲۸۱؛ مرکز بررسی اسناد تاریخی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، سیوسه و ۱۷۰.
- ↑ مرکز بررسی اسناد تاریخی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، ۴۶۷.
- ↑ مرکز بررسی اسناد تاریخی، یاران امام به روایت اسناد ساواک.
- ↑ مرکز بررسی اسناد تاریخی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، ۴۲–۴۷.