بصره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
'''بصره'''، شهری تاریخی در [[عراق]]. | '''بصره'''، شهری تاریخی در [[عراق]]. | ||
بصره بندر مواصلاتی عراق است که در جنوب این کشور قرار دارد. با سختگیری‌های [[حزب بعث عراق|رژیم بعثی]] نسبت به اقامت امام‌خمینی در عراق، ایشان در ۱۰ مهر ۱۳۵۷ نجف را ترک کرد و پس از عبور از شهر بصره و زبیر با خودرو به مرز عراق و کویت رفت. در مرز کویت با بازرسان امنیتی این کشور روبه‌رو شد که اجازه نمی‌دادند ایشان وارد کویت شود و حتی [[سیدعباس مهری|سیدعباس مُهری]]، نماینده ایشان در کویت که با تعدادی به استقبال آمده بود، اجازه ملاقات نیافت. امام‌خمینی که با مخالفت دولت کویت روبه‌رو شد با خودرویی که در اختیار ایشان بود، به سوی بصره حرکت کرد و به همراه سیداحمد فرزند خود و [[اسماعیل فردوسی‌پور]] و [[محمدحسین املایی]] یک شب را در مسافرخانه «شط العرب»<ref>برقعی، همراه دوران غربت، ۲۵۱؛ یزدی، شصت سال صبوری و شکوری، ۳/۶۲.</ref> گذرانید و صبح همراه افراد یادشده و [[ابراهیم یزدی]]<ref>یزدی، شصت سال صبوری و شکوری، ۳/۶۲–۶۳.</ref> از راه فرودگاه نظامی حوالی بصره با هواپیمای ارتش به بغداد رفت و به محض ورود برای زیارت به کاظمین(ع) رفت و سپس به استراحت پرداخت تا صبح روز بعد به [[پاریس]] برود.<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۲۲۰–۲۲۵.</ref> | بصره بندر مواصلاتی عراق است که در جنوب این کشور قرار دارد. با سختگیری‌های [[حزب بعث عراق|رژیم بعثی]] نسبت به اقامت [[امام‌خمینی]] در عراق، ایشان در ۱۰ مهر ۱۳۵۷ [[نجف]] را ترک کرد و پس از عبور از شهر بصره و زبیر با خودرو به مرز عراق و کویت رفت. در مرز کویت با بازرسان امنیتی این کشور روبه‌رو شد که اجازه نمی‌دادند ایشان وارد [[کویت]] شود و حتی [[سیدعباس مهری|سیدعباس مُهری]]، نماینده ایشان در کویت که با تعدادی به استقبال آمده بود، اجازه ملاقات نیافت. امام‌خمینی که با مخالفت دولت کویت روبه‌رو شد با خودرویی که در اختیار ایشان بود، به سوی بصره حرکت کرد و به همراه [[سیداحمد خمینی|سیداحمد]] فرزند خود و [[اسماعیل فردوسی‌پور]] و [[محمدحسین املایی]] یک شب را در مسافرخانه «شط العرب»<ref>برقعی، همراه دوران غربت، ۲۵۱؛ یزدی، شصت سال صبوری و شکوری، ۳/۶۲.</ref> گذرانید و صبح همراه افراد یادشده و [[ابراهیم یزدی]]<ref>یزدی، شصت سال صبوری و شکوری، ۳/۶۲–۶۳.</ref> از راه فرودگاه نظامی حوالی بصره با هواپیمای ارتش به بغداد رفت و به محض ورود برای زیارت به کاظمین(ع) رفت و سپس به استراحت پرداخت تا صبح روز بعد به [[پاریس]] برود.<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۲۲۰–۲۲۵.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۱ اسفند ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۵۳
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| ویژگی | بندر مواصلاتی |
| کشور | عراق |
| استان | بصره |
| ادیان | اسلام |
| مذهب | شیعه، سنی |
| جمعیت مسلمان | اکثریت قریب به اتفاق |
| جمیعت شیعه | بخش قابل توجهی از جمعیت |
| اطلاعات تاریخی | |
| وقایع مهم | عبور امام‌خمینی از بصره در سال ۱۳۵۷ |
بصره، شهری تاریخی در عراق.
بصره بندر مواصلاتی عراق است که در جنوب این کشور قرار دارد. با سختگیری‌های رژیم بعثی نسبت به اقامت امام‌خمینی در عراق، ایشان در ۱۰ مهر ۱۳۵۷ نجف را ترک کرد و پس از عبور از شهر بصره و زبیر با خودرو به مرز عراق و کویت رفت. در مرز کویت با بازرسان امنیتی این کشور روبه‌رو شد که اجازه نمی‌دادند ایشان وارد کویت شود و حتی سیدعباس مُهری، نماینده ایشان در کویت که با تعدادی به استقبال آمده بود، اجازه ملاقات نیافت. امام‌خمینی که با مخالفت دولت کویت روبه‌رو شد با خودرویی که در اختیار ایشان بود، به سوی بصره حرکت کرد و به همراه سیداحمد فرزند خود و اسماعیل فردوسی‌پور و محمدحسین املایی یک شب را در مسافرخانه «شط العرب»[۱] گذرانید و صبح همراه افراد یادشده و ابراهیم یزدی[۲] از راه فرودگاه نظامی حوالی بصره با هواپیمای ارتش به بغداد رفت و به محض ورود برای زیارت به کاظمین(ع) رفت و سپس به استراحت پرداخت تا صبح روز بعد به پاریس برود.[۳]
پانویس
منابع
- برقعی، سیدرضا، همراه دوران غربت، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین سیدرضا برقعی، تدوین محمدحسن عباسی و علیرضا نخبه، تهران، مؤسسه تنظیم …، چاپ اول، ۱۳۹۶ش.
- فردوسی‌پور، اسماعیل، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین فردوسی‌پور، تدوین فرامرز شعاع‌حسینی و رحیم روح‌بخش، عروج، چاپ اول، ۱۳۷۸ش.
- یزدی، ابراهیم، شصت سال صبوری و شکوری، تهران، کویر، چاپ اول، ۱۳۹۸ش.