اندیشه فلسفی امامخمینی (کتاب): تفاوت میان نسخهها
(اصلاح ارقام) |
(+ 4 categories; ±رده:پروژه کتاب←رده:مقالههای ارزیابیشده/پروژه کتاب using HotCat) |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
اندیشه فلسفی امامخمینی به بررسی اندیشههای فلسفی امامخمینی پرداخته است. نکته مهم اینکه | اندیشه فلسفی امامخمینی به بررسی اندیشههای فلسفی امامخمینی پرداخته است. نکته مهم اینکه این کتاب به عنوان متنی برای درس «اندیشههای فلسفی امامخمینی» تنظیم شده است. با توجه به آثار و شیوه تدریس فلسفی امام آشکارا برمیآید که همواره [[فلسفه]] را به عنوان ابزار و راهی برای رسیدن به [[عرفان]] میداند. | ||
* ایشان در موارد گوناگونی از فلسفه دفاع نموده است؛ مانند پیامبر(ص) که به عنوان منشور روحانیت نام گرفت یا در نامهای که به گورباچف مینویسد، سراسر دفاع از فلسفه اسلامی است. در ادامه نویسنده نگاه امام را درباره مکاتب معروف فلسفی مورد تحلیل و بررسی قرار میدهد. امامخمینی در برخی آثار خود به مکتب مشاء توجه داشته و بر جایگاه و اهمیت آن تاکید دارد به گونهای که در نامه خود به گورباچف درباره قانون علیت و معلولیت سخن به میان آورده و او را به مطالعه مکتب مشاء و آثار | * ایشان در موارد گوناگونی از فلسفه دفاع نموده است؛ مانند [[پیامبر اکرم(ص)|پیامبر(ص)]] که به عنوان [[منشور روحانیت]] نام گرفت یا در [[نامه امامخمینی به میخائیل گورباچف|نامهای که به گورباچف]] مینویسد، سراسر دفاع از فلسفه اسلامی است. در ادامه نویسنده نگاه امام را درباره مکاتب معروف فلسفی مورد تحلیل و بررسی قرار میدهد. امامخمینی در برخی آثار خود به مکتب مشاء توجه داشته و بر جایگاه و اهمیت آن تاکید دارد به گونهای که در نامه خود به گورباچف درباره [[علیت|قانون علیت و معلولیت]] سخن به میان آورده و او را به مطالعه مکتب مشاء و آثار [[ابنسینا]] دعوت کرده است.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۲۱، ص۲۲۳-۲۲۴.</ref> | ||
* ایشان به فلسفه اشراق کاملاً توجه داشته و در مواردی از اصطلاحات مکتب اشراق بهره برده است.<ref>امامخمینی، شرح دعای سحر، ص۳۱.</ref> امامخمینی پیرو مکتب حکمت متعالیه است و بر این باور است که | * ایشان به [[فلسفه اشراق]] کاملاً توجه داشته و در مواردی از اصطلاحات مکتب اشراق بهره برده است.<ref>امامخمینی، شرح دعای سحر، ص۳۱.</ref> امامخمینی پیرو مکتب حکمت متعالیه است و بر این باور است که راهحل فهم آیات الهی، آشنایی با [[حکمت متعالیه]] است <ref>امامخمینی، چهل حدیث، ص۵۸۶.</ref> در این کتاب حاضر به برخی مبانی و ابتکارات فلسفی امامخمینی اشاره شده است؛ از جمله: | ||
* حدوث زمانی مجردات؛ در آثار امامخمینی به صورت گسترده به بحث از حدوث قدم پرداخته شده، ایشان با بیان ویژهای در صدد اثبات حدود زمانی حتی برای مجردات است؛ در حالی که زمان به معنای معروف و رایج فلسفی در مجردات راه ندارد ولی امام در آثار خود با تکیه بر بسط و قبض اسماء الهی به اثبات آن پرداخته است.<ref>امامخمینی، تقریرات فلسفه، ج۱، ص۱۰۷-۱۲۰.</ref> | * حدوث زمانی مجردات؛ در آثار امامخمینی به صورت گسترده به بحث از [[حدوث و قدم]] پرداخته شده، ایشان با بیان ویژهای در صدد اثبات حدود زمانی حتی برای مجردات است؛ در حالی که زمان به معنای معروف و رایج فلسفی در مجردات راه ندارد ولی امام در آثار خود با تکیه بر بسط و قبض اسماء الهی به اثبات آن پرداخته است.<ref>امامخمینی، تقریرات فلسفه، ج۱، ص۱۰۷-۱۲۰.</ref> | ||
* وهم کل: در آثار امامخمینی سخن از وهم کل به میان آمده که دارای تجرد برزخی ظلمانی و سرچشمه گمراهی و دوری از حق است. این اصطلاح در سخنان فلاسفه پیشین سابقه ندارد بلکه از ابتکارات امامخمینی است.<ref>امامخمینی، آداب الصلاة، ص۲۳۰.</ref> | * وهم کل: در آثار امامخمینی سخن از وهم کل به میان آمده که دارای تجرد برزخی ظلمانی و سرچشمه گمراهی و دوری از حق است. این اصطلاح در سخنان [[حکما|فلاسفه]] پیشین سابقه ندارد بلکه از ابتکارات امامخمینی است.<ref>امامخمینی، آداب الصلاة، ص۲۳۰.</ref> | ||
* برهان فطرت: یکی از براهنی که در فلسفه امام مورد توجه است، برهان فطرت است؛ امام این برهان را در مسائل گوناگونی توسعه داده و آن را در مسائلی چون اثبات ذات و | * برهان فطرت: یکی از براهنی که در فلسفه امام مورد توجه است، [[برهان فطرت]] است؛ امام این برهان را در مسائل گوناگونی توسعه داده و آن را در مسائلی چون اثبات ذات و [[اسما و صفات|صفات]]، [[نبوت]] و [[معاد]] راهگشا میداند.<ref>امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۱۸۱-۱۸۷؛ شرح جنود عقل و جهل، ص۹۸.</ref> | ||
* برهان صدیقین | * [[برهان صدیقین]] | ||
* عدم ارجاع سمع و بصر حق تعالی به علم | * عدم ارجاع سمع و بصر حق تعالی به علم | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
اندیشه فلسفی امامخمینی از یک پیشگفتار و از سه بخش تشکیل شده است. | اندیشه فلسفی امامخمینی از یک پیشگفتار و از سه بخش تشکیل شده است. | ||
* بخش اول درباره تعریف | * بخش اول درباره تعریف [[فلسفه]]، موضوع و روش و هدف آن میباشد. | ||
* بخش دوم درباره نگاه امامخمینی به مکاتب معروف فلسفی است که در چهار فصل سامان یافته است؛ فصل اول درباره مکتب مشاء، فصل دوم درباره مکتب اشراق و مثل معلقه و پیوند فلسفه اشراق با اخترشناسی و طبیعت، سخن به میان آمده است. فصل سوم درباره مکتب حکمت متعالیه و فصل چهارم گرایش امامخمینی به حکمت متعالیه است. | * بخش دوم درباره نگاه امامخمینی به مکاتب معروف فلسفی است که در چهار فصل سامان یافته است؛ فصل اول درباره مکتب مشاء، فصل دوم درباره مکتب اشراق و مثل معلقه و پیوند فلسفه اشراق با اخترشناسی و طبیعت، سخن به میان آمده است. فصل سوم درباره مکتب حکمت متعالیه و فصل چهارم گرایش امامخمینی به حکمت متعالیه است. | ||
* بخش سوم به دیدگاهها و نوآوری فلسفی امامخمینی پرداخته شده که در دو فصل به مباحث از الهیات و امور عامه پرداخته شده است. | * بخش سوم به دیدگاهها و نوآوری فلسفی امامخمینی پرداخته شده که در دو فصل به مباحث از الهیات و امور عامه پرداخته شده است. | ||
== وضعیت نشر == | == وضعیت نشر == | ||
چاپ اول کتاب اندیشه فلسفی امامخمینی، در سال ۱۳۸۹ش توسط مؤسسه چاپ و نشر عروج وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار | چاپ اول کتاب اندیشه فلسفی امامخمینی، در سال ۱۳۸۹ش توسط [[مؤسسه چاپ و نشر عروج]] وابسته به [[مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی]]، منتشر شده است. | ||
== پانویس== | == پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:پروژه | [[رده:مقالههای ارزیابیشده/پروژه کتاب]] | ||
[[رده:منشورات مؤسسه چاپ و نشر عروج]] | |||
[[رده:مقالههای دارای جعبه اطلاعات]] | |||
[[رده:مقالههای بدون ناوبری]] | |||
[[رده:مقالههای دارای تصویر]] | |||
[[رده:مقالههای دارای شناسه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ اسفند ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۴۶
اطلاعات کتاب | |
---|---|
عنوان | اندیشههای فلسفی امامخمینی |
نویسنده | محمدرضا غفوریان |
تاریخ نگارش | ۱۳۸۹ش |
موضوع | توضیح و تبیین |
اطلاعات نشر | |
ناشر | مؤسسه چاپ و نشر عروج |
محل نشر | تهران |
تاریخ نشر | ۱۳۸۹ش |
اندیشه فلسفی امامخمینی، کتابی به قلم محمدرضا غفوریان است که به توضیح و تبیین اندیشههای فلسفی امامخمینی پرداخته است. این کتاب در سال ۱۳۸۹ش توسط مؤسسه چاپ و نشر عروج وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، منتشر شده است.
مؤلف
محمدرضا غفوریان، متولد ۱۳۳۹ش، دکترای فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه تهران و عضو هیئت علمی دانشگاه امیرکبیر میباشد. کتب و مقالات زیادی به قلم او منتشر شده است.
محتوا
اندیشه فلسفی امامخمینی به بررسی اندیشههای فلسفی امامخمینی پرداخته است. نکته مهم اینکه این کتاب به عنوان متنی برای درس «اندیشههای فلسفی امامخمینی» تنظیم شده است. با توجه به آثار و شیوه تدریس فلسفی امام آشکارا برمیآید که همواره فلسفه را به عنوان ابزار و راهی برای رسیدن به عرفان میداند.
- ایشان در موارد گوناگونی از فلسفه دفاع نموده است؛ مانند پیامبر(ص) که به عنوان منشور روحانیت نام گرفت یا در نامهای که به گورباچف مینویسد، سراسر دفاع از فلسفه اسلامی است. در ادامه نویسنده نگاه امام را درباره مکاتب معروف فلسفی مورد تحلیل و بررسی قرار میدهد. امامخمینی در برخی آثار خود به مکتب مشاء توجه داشته و بر جایگاه و اهمیت آن تاکید دارد به گونهای که در نامه خود به گورباچف درباره قانون علیت و معلولیت سخن به میان آورده و او را به مطالعه مکتب مشاء و آثار ابنسینا دعوت کرده است.[۱]
- ایشان به فلسفه اشراق کاملاً توجه داشته و در مواردی از اصطلاحات مکتب اشراق بهره برده است.[۲] امامخمینی پیرو مکتب حکمت متعالیه است و بر این باور است که راهحل فهم آیات الهی، آشنایی با حکمت متعالیه است [۳] در این کتاب حاضر به برخی مبانی و ابتکارات فلسفی امامخمینی اشاره شده است؛ از جمله:
- حدوث زمانی مجردات؛ در آثار امامخمینی به صورت گسترده به بحث از حدوث و قدم پرداخته شده، ایشان با بیان ویژهای در صدد اثبات حدود زمانی حتی برای مجردات است؛ در حالی که زمان به معنای معروف و رایج فلسفی در مجردات راه ندارد ولی امام در آثار خود با تکیه بر بسط و قبض اسماء الهی به اثبات آن پرداخته است.[۴]
- وهم کل: در آثار امامخمینی سخن از وهم کل به میان آمده که دارای تجرد برزخی ظلمانی و سرچشمه گمراهی و دوری از حق است. این اصطلاح در سخنان فلاسفه پیشین سابقه ندارد بلکه از ابتکارات امامخمینی است.[۵]
- برهان فطرت: یکی از براهنی که در فلسفه امام مورد توجه است، برهان فطرت است؛ امام این برهان را در مسائل گوناگونی توسعه داده و آن را در مسائلی چون اثبات ذات و صفات، نبوت و معاد راهگشا میداند.[۶]
- برهان صدیقین
- عدم ارجاع سمع و بصر حق تعالی به علم
ساختار
اندیشه فلسفی امامخمینی از یک پیشگفتار و از سه بخش تشکیل شده است.
- بخش اول درباره تعریف فلسفه، موضوع و روش و هدف آن میباشد.
- بخش دوم درباره نگاه امامخمینی به مکاتب معروف فلسفی است که در چهار فصل سامان یافته است؛ فصل اول درباره مکتب مشاء، فصل دوم درباره مکتب اشراق و مثل معلقه و پیوند فلسفه اشراق با اخترشناسی و طبیعت، سخن به میان آمده است. فصل سوم درباره مکتب حکمت متعالیه و فصل چهارم گرایش امامخمینی به حکمت متعالیه است.
- بخش سوم به دیدگاهها و نوآوری فلسفی امامخمینی پرداخته شده که در دو فصل به مباحث از الهیات و امور عامه پرداخته شده است.
وضعیت نشر
چاپ اول کتاب اندیشه فلسفی امامخمینی، در سال ۱۳۸۹ش توسط مؤسسه چاپ و نشر عروج وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، منتشر شده است.
پانویس
منابع
- غفوریان، محمدرضا، اندیشه فلسفی امامخمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ اول، ۱۳۸۹ش.
- امامخمینی، سیدروحالله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ دوم، ۱۳۷۹ش.
- امامخمینی، سیدروحالله، شرح دعاء السحر، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ سوم، ۱۳۸۳ش
- امامخمینی، سیدروحالله، شرح چهل حدیث، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ بیست و سوم، ۱۳۸۰ش.
- امامخمینی، سیدروحالله، تقریرات فلسفه امامخمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ اول، ۱۳۸۵ش.
- امامخمینی، سیدروحالله، آداب الصلاة، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ دهم، ۱۳۸۰ش.
- امامخمینی، سیدروحالله، شرح حدیث جنود عقل و جهل، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ دوازدهم، ۱۳۸۷ش.