اقامت امامخمینی در بصره: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «=== بصره === بصره بندر مواصلاتی عراق است که در جنوب این کشور قرار دارد. با سختگیریهای رژیم بعثی عراق، امامخمینی در ۱۰ مهر ۱۳۵۷ نجف را ترک کرد و پس از عبور از شهر بصره و زبیر با خودرو به مرز عراق و کویت رفت. در مرز کویت با بازرسان امنیتی این کش...» ایجاد کرد) |
جز (added Category:مقاله های نیازمند ارزیابی using HotCat) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
=== بصره === | === بصره === | ||
[[بصره]] بندر مواصلاتی عراق است که در جنوب این کشور قرار دارد. با سختگیریهای [[رژیم بعثی عراق]]، امامخمینی در ۱۰ مهر ۱۳۵۷ نجف را ترک کرد و پس از عبور از شهر بصره و زبیر با خودرو به مرز عراق و کویت رفت. در مرز کویت با بازرسان امنیتی این کشور روبهرو شد که اجازه نمیدادند ایشان وارد کویت شود و حتی [[سیدعباس مهری|سیدعباس مُهری]]، نماینده ایشان در کویت که با تعدادی به استقبال آمده بود، اجازه ملاقات نیافت. امامخمینی که با مخالفت دولت کویت روبهرو شد با خودرویی که در اختیار ایشان بود، به سوی بصره حرکت کرد و به همراه سیداحمد فرزند خود و [[اسماعیل فردوسیپور]] و [[محمدحسین املایی]] یک شب را در مسافرخانه «شط العرب»<ref>برقعی، همراه دوران غربت، ۲۵۱؛ یزدی، شصت سال صبوری و شکوری، ۳/۶۲.</ref> گذرانید و صبح همراه افراد یادشده و [[ابراهیم یزدی]]<ref>یزدی، شصت سال صبوری و شکوری، ۳/۶۲–۶۳.</ref> از راه فرودگاه نظامی حوالی بصره با هواپیمای ارتش به بغداد رفت و به محض ورود برای زیارت به کاظمین(ع) رفت و سپس به استراحت پرداخت تا صبح روز بعد به [[پاریس]] برود.<ref>فردوسیپور، خاطرات، ۲۲۰–۲۲۵.</ref> | [[بصره]] بندر مواصلاتی عراق است که در جنوب این کشور قرار دارد. با سختگیریهای [[رژیم بعثی عراق]]، امامخمینی در ۱۰ مهر ۱۳۵۷ نجف را ترک کرد و پس از عبور از شهر بصره و زبیر با خودرو به مرز عراق و کویت رفت. در مرز کویت با بازرسان امنیتی این کشور روبهرو شد که اجازه نمیدادند ایشان وارد کویت شود و حتی [[سیدعباس مهری|سیدعباس مُهری]]، نماینده ایشان در کویت که با تعدادی به استقبال آمده بود، اجازه ملاقات نیافت. امامخمینی که با مخالفت دولت کویت روبهرو شد با خودرویی که در اختیار ایشان بود، به سوی بصره حرکت کرد و به همراه سیداحمد فرزند خود و [[اسماعیل فردوسیپور]] و [[محمدحسین املایی]] یک شب را در مسافرخانه «شط العرب»<ref>برقعی، همراه دوران غربت، ۲۵۱؛ یزدی، شصت سال صبوری و شکوری، ۳/۶۲.</ref> گذرانید و صبح همراه افراد یادشده و [[ابراهیم یزدی]]<ref>یزدی، شصت سال صبوری و شکوری، ۳/۶۲–۶۳.</ref> از راه فرودگاه نظامی حوالی بصره با هواپیمای ارتش به بغداد رفت و به محض ورود برای زیارت به کاظمین(ع) رفت و سپس به استراحت پرداخت تا صبح روز بعد به [[پاریس]] برود.<ref>فردوسیپور، خاطرات، ۲۲۰–۲۲۵.</ref> | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۸ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۹:۳۳
بصره
بصره بندر مواصلاتی عراق است که در جنوب این کشور قرار دارد. با سختگیریهای رژیم بعثی عراق، امامخمینی در ۱۰ مهر ۱۳۵۷ نجف را ترک کرد و پس از عبور از شهر بصره و زبیر با خودرو به مرز عراق و کویت رفت. در مرز کویت با بازرسان امنیتی این کشور روبهرو شد که اجازه نمیدادند ایشان وارد کویت شود و حتی سیدعباس مُهری، نماینده ایشان در کویت که با تعدادی به استقبال آمده بود، اجازه ملاقات نیافت. امامخمینی که با مخالفت دولت کویت روبهرو شد با خودرویی که در اختیار ایشان بود، به سوی بصره حرکت کرد و به همراه سیداحمد فرزند خود و اسماعیل فردوسیپور و محمدحسین املایی یک شب را در مسافرخانه «شط العرب»[۱] گذرانید و صبح همراه افراد یادشده و ابراهیم یزدی[۲] از راه فرودگاه نظامی حوالی بصره با هواپیمای ارتش به بغداد رفت و به محض ورود برای زیارت به کاظمین(ع) رفت و سپس به استراحت پرداخت تا صبح روز بعد به پاریس برود.[۳]