شمس‌الدین محمد مجتهدی نجفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
 
(۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''شمس‌الدین محمد مجتهدی نجفی'''،  
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه
| عنوان            =شمس‌الدین محمد مهدی نجفی
| تصویر            =شمس‌الدین محمد مهدی نجفی.jpg
| توضیح تصویر      =
| اندازه تصویر      =
| سرشناسی          =
| نام کامل          =
| لقب              =
| نسب              =
| تاریخ تولد        =۱۳۰۲ش
| زادگاه            =
| تاریخ وفات        =
| شهر وفات          =
| تاریخ شهادت      =
| محل شهادت        =
| محل دفن          =
| خویشاوندان سرشناس =
| استادان          = سیدابوالحسن اصفهانی، محمدحسین کاشف‌الغطاء، [[سیدمحسن حکیم]]، سیدمحمود حسینی شاهرودی، [[سیدابوالقاسم خویی]]، محمدعلی کاظمینی، سیدجمال‌الدین گلپایگانی، سیدعبدالهادی شیرازی، حسین حلّی، فاضل قائنی، صدرا بادکوبه‌ای، عبدالکریم زنجانی، میرزا آقا اصطهباناتی، محمدکاظم شیرازی، سیدحسین حمامی، میرزا باقر زنجانی، شیخ مرتضی طالقانی، فیض گنابادی، میرزا حسن بجنوردی، [[سیدعبدالله شیرازی]]، سیدعبدالاعلی سبزواری، [[سیدحسین بروجردی]]، سیدمحمد حجت کوه‌کمری، سیدصدرالدین صدر، [[سیدمحمدتقی خوانساری]]، [[امام‌خمینی]]، [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، سیدعلی یثربی، [[سیداحمد خوانساری]]، علامه طباطبایی، [[جعفر سبحانی]]، [[سیدمحمدهادی میلانی]]، حاج‌آقا رحیم ارباب، [[سیدحسین خادمی]]، بانو مجتهده امین، میرزا مهدی آشتیانی، [[محمدعلی شاه‌آبادی|شیخ محمدعلی شاه‌آبادی]]، محمدتقی آملی، مهدی الهی قمشه‌ای، [[سیدابوالحسن رفیعی قزوینی]]، ابوالحسن شعرانی، جلال‌الدین همایی، علی‌اکبر مرندی و...
| شاگردان          =
| محل تحصیل        =زنجان، قم، نجف، اصفهان و مشهد
| اجازه روایت از    =
| اجازه اجتهاد از  =
| اجازه روایت به    =
| اجازه اجتهاد به  =
| تالیفات          =رساله علمیه و عملیه، مناسک حج، فرهنگ اصیل، گفتار شیعه در اصول و فروع، فرهنگ دانشوران در تفسیر قرآن، مثنوی آدم، مثنوی انبیا، منظومه آدم، منظومه پیامبران، رساله‌ای در قاعده اذن، دانشنامه جامع حضرت خدیجه کبری(س) امّ المؤمنین، جلوه‌های عشق، نغمه‌های عشق و رساله‌ای در قاعده لوث و قسامه و...
| سایر              =
| سیاسی            =
| اجتماعی          =
| امضا              =
| وبگاه رسمی        = 
}}
'''شمس‌الدین محمد مجتهدی نجفی'''، از [[شاگردان امام‌خمینی]].


شمس‌الدین محمد مجتهدی معروف به مجتهدی نجفی و مجتهدی زنجانی در سال ۱۳۰۲ ش در خانواده‌ای با پیشینه درخشان علمی به دنیا آمد. جد او ابوالقاسم مجتهدی مشهور به آیت‌الله مجتهدی از فقها و شاگردان محمدحسین غروی اصفهانی، آقا ضیاءالدین عراقی، میرزا حسین نائینی، شیخ عبدالکریم حائری یزدی، میرزا حسن شیرازی، فاضل شربیانی، شیخ عبدالله و محمدحسن مامقامی نجفی بود و از آنان اجازات اجتهاد و روایت دریافت کرده بود. پدر و برادرانش نیز در سلک روحانیت بودند و از عالمان زنجان محسوب می‌شدند. او در چنین خانواده‌ای به دنیا آمد و خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه فراگرفت. سپس ادبیات، تجوید، گلستان و بوستان سعدی، نصاب الصبیان، الفیه ابن مالک، مقدمات، مطول، مغنی و... را نزد پدرش آموخت. آنگاه وارد حوزه علمیه زنجان شد و کتاب‌های الفیه، گلستان سعدی، مقامات حریری، شرح جامی و شمسیه، جامع‌المقدمات، قوانین‌الاصول، شرح لمعه، منطق منظومه، شرح‌الاشراق، شوارق الابهام و... را در آنجا و نزد استادانی چون شیخ یحیی مدرسی، دین‌محمدی زنجانی، سیدمجتبی انگورانی، حاج شیخ عبدالکریم خوئینی و... گذراند.
== تولد و خاندان ==
او در دوران تحصیل در زنجان که هم‌زمان با فعالیت حزب دموکرات آذربایجان در زنجان و آذربایجان بود، به مبارزه با آن حزب پرداخت و با سرودن اشعاری، به انتقاد از آن فرقه پرداخت. اشعار شمس‌الدین محمد مجتهدی توسط حزب دموکرات و برخی روحانیان طرفدار سیدجعفر پیشه‌وری و لنین و حزب کمونیست تحمل نشد، به‌خصوص که اشعار او پخته و آراسته با ظرائف ادبی و قالب‌های متداول شعر و موسیقی بود و در نشریات منتشر می‌شد. به همین علت در سال ۱۳۲۳ ش مجبور به ترک زنجان و عزیمت به عراق شد. او در حوزه علمیه نجف از درس بزرگانی چون آیت‌الله سیدابوالحسن اصفهانی بهره برد، ولی این بهره‌مندی دو سال بیشتر طول نکشید و با درگذشت آیت‌الله اصفهانی در سال ۱۳۲۵ ش ناتمام ماند. هم‌زمان از درس‌های خارج فقه و اصول آیات محمدحسین کاشف‌الغطاء، سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدمحمود حسینی شاهرودی، سیدابوالقاسم موسوی خویی، محمدعلی کاظمینی، سیدجمال‌الدین گلپایگانی، سیدعبدالهادی شیرازی، شیخ حسین حلّی، فاضل قائنی، شیخ صدرا بادکوبه‌ای، عبدالکریم زنجانی، میرزا آقا اصطهباناتی، شیخ محمدکاظم شیرازی، سیدحسین حمامی، میرزا باقر زنجانی، شیخ مرتضی طالقانی، فیض گنابادی، میرزا حسن بجنوردی، سیدعبدالله شیرازی و سیدعبدالاعلی سبزواری بهره برد و اجازاتی هم از آنان دریافت کرد. او در سال‌های تحصیل در نجف اشرف، در مدرسه سید(منسوب به آیت‌الله سیدمحمدکاظم یزدی) و مدرسه آخوند (منتسب به آیت‌الله ملا محمدکاظم آخوند خراسانی) حضور داشت و در همان‌جا به فعالیت علیه برخی از طلاب متمایل به افکار التقاطی می‌پرداخت.
شمس‌الدین محمد مجتهدی معروف به مجتهدی نجفی و مجتهدی زنجانی در سال ۱۳۰۲ش در خانواده‌ای با پیشینه درخشان علمی به دنیا آمد. جد او ابوالقاسم مجتهدی مشهور به آیت‌الله مجتهدی از فقها و شاگردان محمدحسین غروی اصفهانی، آقا ضیاءالدین عراقی، میرزا حسین نائینی، [[عبدالکریم حائری یزدی|شیخ عبدالکریم حائری یزدی]]، میرزا حسن شیرازی، فاضل شربیانی، شیخ عبدالله و محمدحسن مامقامی نجفی بود و از آنان اجازات اجتهاد و روایت دریافت کرده بود. پدر و برادرانش نیز در سلک [[روحانیت]] بودند و از عالمان زنجان محسوب می‌شدند.  
مجتهدی نجفی سپس به کشور بازگشت و در شهر قم مقیم شد و در حوزه علمیه آن شهر از درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، سیدمحمد حجت کوه‌کمری، سیدصدرالدین صدر، سیدمحمدتقی موسوی خوانساری، امام‌خمینی، سیدشهاب‌الدین نجفی مرعشی، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی، سیدعلی یثربی، سیداحمد خوانساری و... بهره برد. همچنین از درس‌های احتمالاً فلسفه و تفسیر قرآن علامه سیدمحمدحسین طباطبایی بهره‌مند شد. در همان دوران با شیخ جعفر سبحانی تبریزی هم‌درس و هم‌مباحثه بود. درباره سال‌های دقیق حضور او در درس‌های امام‌خمینی اطلاعاتی در دست نیست، ولی با استناد به هم‌مباحثه بودن او با جعفر سبحانی، می‌توان گفت که در دهه ۱۳۳۰ ش در درس‌های امام‌خمینی در مساجد محمدیه و سلماسی قم شرکت می‌کرده است.
او در کنار تحصیل در قم، برای استفاده از محضر دیگر استادان، به شهرهایی چون مشهد، اصفهان، تهران، خراسان، تبریز، مرند، زنجان و... سفر می‌کرد و در این سفرها از محضر فرزانگانی چون آیات سیدمحمدهادی حسینی میلانی، حاج‌آقا رحیم ارباب، سیدحسین خادمی، بانو مجتهده امین، میرزا مهدی آشتیانی، شیخ محمدعلی شاه‌آبادی، محمدتقی آملی، مهدی الهی قمشه‌ای، سیدابوالحسن رفیعی قزوینی، علامه ابوالحسن شعرانی، جلال‌الدین همایی، علی‌اکبر مرندی و... استفاده کرد و اجازاتی از برخی از آنان دریافت نمود که برخی از این اجازات در اواخر دهه ۱۳۳۰ ش و نسخه‌ای از اجتهاد ایشان و نامه آیت‌الله محمدکاظم شیرازی در کتاب گفتار شیعه در اصول و فروع منتشر شد. وی همچنین برخی از درس‌های استادانش را تقریر کرد، ولی درباره اینکه آیا درس‌های امام‌خمینی را هم تقریر کرده است یا نه، اطلاعاتی در دست نیست. فهرست برخی از این تقریرات و همچنین کتاب‌ها و رساله‌های شمس‌الدین محمد مجتهدی نجفی را شیخ آقابزرگ تهرانی در الذریعه الی تصانیف الشیعه آورده و ثبت کرده است.
مجتهدی نجفی در کنار تحصیل دروس حوزوی، در قم و تهران به فراگیری زبان انگلیسی و فرانسه نیز پرداخت («زندگینامه آیت‌الله شمس‌الدین محمد مجتهدی نجفی»، http://www.khadijehtv.com) او از همان دوران تحصیل در حوزه نجف، به تحقیق و تألیف پرداخت، ازجمله دو جلد از کتاب النظر الثاقب و نیل الطالب: تعلیقتان علی المکاسب را که تعلیقات کاشف‌الغطا بر کتاب المکاسب شیخ مرتضی انصاری است، تدوین و منتشر کرد (آل کاشف‌الغطا، ۲). رساله علمیه و عملیه، مناسک حج، فرهنگ اصیل، گفتار شیعه در اصول و فروع، فرهنگ دانشوران در تفسیر قرآن (سوره منافقون)، مثنوی آدم، مثنوی انبیا، منظومه آدم، منظومه پیامبران، رساله‌ای در قاعده اذن، دانشنامه جامع حضرت خدیجه کبری (س) امّ المؤمنین، جلوه‌های عشق، نغمه‌های عشق و رساله‌ای در قاعده لوث و قسامه از دیگر آثار اوست.
مجتهدی نجفی در سال ۱۳۴۵ ش در جوادیه تهران مقیم بود و در همان زمان از امام‌خمینی اجازه‌ای در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد (صحیفه امام، ج ۱، ۴۵۱).
منابع: آل کاشف‌الغطا، محمدحسین (بی‌تا)، النظر الثاقب و نیل الطالب: تعلیقتان علی المکاسب، تدوین شمس‌الدین مجتهدی نجفی، تهران، مطبعه الحیدری؛ «زندگی‌نامه آیت‌الله شمس‌الدین محمد مجتهدی نجفی»، وبگاه رسمی آیت‌الله نجفی http://www.khadijehtv.com؛ صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج ۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.


[[رده:پروژه شاگردان]]
== تحصیل ==
مجتهدی نجفی خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه فراگرفت. سپس ادبیات، تجوید، گلستان و بوستان سعدی، نصاب الصبیان، الفیه ابن مالک، مقدمات، مطول، مغنی و... را نزد پدرش آموخت. آنگاه وارد حوزه علمیه زنجان شد و کتاب‌های الفیه، گلستان سعدی، مقامات حریری، شرح جامی و شمسیه، جامع‌المقدمات، قوانین‌الاصول، شرح لمعه، منطق منظومه، شرح‌الاشراق، شوارق الابهام و... را در آنجا و نزد استادانی چون شیخ یحیی مدرسی، دین‌محمدی زنجانی، سیدمجتبی انگورانی، حاج شیخ عبدالکریم خوئینی و... گذراند.
 
او در دوران تحصیل در زنجان که هم‌زمان با فعالیت حزب دموکرات آذربایجان در زنجان و آذربایجان بود، به مبارزه با آن حزب پرداخت و با سرودن اشعاری، به انتقاد از آن فرقه پرداخت. اشعار شمس‌الدین محمد مجتهدی توسط حزب دموکرات و برخی روحانیان طرفدار سیدجعفر پیشه‌وری و لنین و حزب کمونیست تحمل نشد، به‌خصوص که اشعار او پخته و آراسته با ظرائف ادبی و قالب‌های متداول شعر و موسیقی بود و در نشریات منتشر می‌شد. به همین علت در سال ۱۳۲۳ش مجبور به ترک زنجان و عزیمت به [[عراق]] شد. او در [[حوزه علمیه نجف]] از درس بزرگانی چون آیت‌الله سیدابوالحسن اصفهانی بهره برد، ولی این بهره‌مندی دو سال بیشتر طول نکشید و با درگذشت آیت‌الله اصفهانی در سال ۱۳۲۵ش ناتمام ماند. هم‌زمان از درس‌های خارج فقه و اصول آیات محمدحسین کاشف‌الغطاء، [[سیدمحسن حکیم|سیدمحسن طباطبایی حکیم]]، سیدمحمود حسینی شاهرودی، [[سیدابوالقاسم خویی|سیدابوالقاسم موسوی خویی]]، محمدعلی کاظمینی، سیدجمال‌الدین گلپایگانی، سیدعبدالهادی شیرازی، شیخ حسین حلّی، فاضل قائنی، شیخ صدرا بادکوبه‌ای، عبدالکریم زنجانی، میرزا آقا اصطهباناتی، شیخ محمدکاظم شیرازی، سیدحسین حمامی، میرزا باقر زنجانی، شیخ مرتضی طالقانی، فیض گنابادی، میرزا حسن بجنوردی، [[سیدعبدالله شیرازی]] و سیدعبدالاعلی سبزواری بهره برد و اجازاتی هم از آنان دریافت کرد. او در سال‌های تحصیل در نجف اشرف، در مدرسه سید (منسوب به آیت‌الله سیدمحمدکاظم یزدی) و مدرسه آخوند (منتسب به آیت‌الله ملا محمدکاظم آخوند خراسانی) حضور داشت و در همان‌جا به فعالیت علیه برخی از طلاب متمایل به افکار [[التقاط|التقاطی]] می‌پرداخت.
 
مجتهدی نجفی سپس به کشور بازگشت و در شهر قم مقیم شد و در [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه آن شهر]] از درس‌های خارج فقه و اصول آیات [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]]، سیدمحمد حجت کوه‌کمری، سیدصدرالدین صدر، [[سیدمحمدتقی خوانساری|سیدمحمدتقی موسوی خوانساری]]، [[امام‌خمینی]]، [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]]، سیدعلی یثربی، [[سیداحمد خوانساری]] و... بهره برد. همچنین از درس‌های احتمالاً فلسفه و تفسیر قرآن علامه سیدمحمدحسین طباطبایی بهره‌مند شد. در همان دوران با [[ جعفر سبحانی |شیخ جعفر سبحانی تبریزی]] هم‌درس و هم‌مباحثه بود. درباره سال‌های دقیق حضور او در درس‌های امام‌خمینی اطلاعاتی در دست نیست، ولی با استناد به هم‌مباحثه بودن او با جعفر سبحانی، می‌توان گفت که در دهه ۱۳۳۰ش در درس‌های امام‌خمینی در [[مسجد محمدیه|مساجد محمدیه]] و [[مسجد سلماسی قم|سلماسی قم]] شرکت می‌کرده است.
 
او در کنار تحصیل در قم، برای استفاده از محضر دیگر استادان، به شهرهایی چون مشهد، اصفهان، تهران، خراسان، تبریز، مرند، زنجان و... سفر می‌کرد و در این سفرها از محضر فرزانگانی چون آیات [[سیدمحمدهادی میلانی|سیدمحمدهادی حسینی میلانی]]، حاج‌آقا رحیم ارباب، [[سیدحسین خادمی]]، بانو مجتهده امین، میرزا مهدی آشتیانی، [[محمدعلی شاه‌آبادی|شیخ محمدعلی شاه‌آبادی]]، محمدتقی آملی، مهدی الهی قمشه‌ای، [[سیدابوالحسن رفیعی قزوینی]]، علامه ابوالحسن شعرانی، جلال‌الدین همایی، علی‌اکبر مرندی و... استفاده کرد و اجازاتی از برخی از آنان دریافت نمود که برخی از این اجازات در اواخر دهه ۱۳۳۰ش و نسخه‌ای از اجتهاد ایشان و نامه آیت‌الله محمدکاظم شیرازی در کتاب گفتار شیعه در اصول و فروع منتشر شد. وی همچنین برخی از درس‌های استادانش را تقریر کرد، ولی درباره اینکه آیا درس‌های امام‌خمینی را هم تقریر کرده است یا نه، اطلاعاتی در دست نیست. فهرست برخی از این تقریرات و همچنین کتاب‌ها و رساله‌های شمس‌الدین محمد مجتهدی نجفی را شیخ آقابزرگ تهرانی در الذریعه الی تصانیف الشیعه آورده و ثبت کرده است.
==تألیفات==
مجتهدی نجفی در کنار تحصیل دروس حوزوی، در قم و تهران به فراگیری زبان انگلیسی و فرانسه نیز پرداخت.<ref>«زندگینامه آیت‌الله شمس‌الدین محمد مجتهدی نجفی».</ref> او از همان دوران تحصیل در [[حوزه علمیه نجف|حوزه نجف]]، به تحقیق و تألیف پرداخت، ازجمله دو جلد از کتاب النظر الثاقب و نیل الطالب: تعلیقتان علی المکاسب را که تعلیقات کاشف‌الغطا بر کتاب المکاسب شیخ مرتضی انصاری است، تدوین و منتشر کرد.<ref>آل کاشف‌الغطا، النظر الثاقب و نیل الطالب، ص۲.</ref> رساله علمیه و عملیه، مناسک حج، فرهنگ اصیل، گفتار شیعه در اصول و فروع، فرهنگ دانشوران در تفسیر قرآن (سوره منافقون)، مثنوی آدم، مثنوی انبیا، منظومه آدم، منظومه پیامبران، رساله‌ای در قاعده اذن، دانشنامه جامع حضرت خدیجه کبری(س) امّ المؤمنین، جلوه‌های عشق، نغمه‌های عشق و رساله‌ای در قاعده لوث و قسامه از دیگر آثار اوست.
 
مجتهدی نجفی در سال ۱۳۴۵ش در جوادیه تهران مقیم بود و در همان زمان از امام‌خمینی اجازه‌ای در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد.<ref>صحیفه امام، ج۱، ص۴۵۱.</ref>
==پانویس==
{{پانویس}}
== منابع ==
{{منابع}}
* آل کاشف‌الغطا، محمدحسین (بی‌تا)، النظر الثاقب و نیل الطالب: تعلیقتان علی المکاسب، تدوین شمس‌الدین مجتهدی نجفی، تهران، مطبعه الحیدری.
* «[http://www.khadijehtv.com زندگی‌نامه آیت‌الله شمس‌الدین محمد مجتهدی نجفی]»، وبگاه رسمی آیت‌الله نجفی.
* صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
{{پایان}}
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان]]
[[رده:شاگردان امام‌خمینی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۵۵

شمس‌الدین محمد مجتهدی نجفی
شمس‌الدین محمد مهدی نجفی.jpg
اطلاعات فردی
تاریخ تولد۱۳۰۲ش
اطلاعات علمی
استادانسیدابوالحسن اصفهانی، محمدحسین کاشف‌الغطاء، سیدمحسن حکیم، سیدمحمود حسینی شاهرودی، سیدابوالقاسم خویی، محمدعلی کاظمینی، سیدجمال‌الدین گلپایگانی، سیدعبدالهادی شیرازی، حسین حلّی، فاضل قائنی، صدرا بادکوبه‌ای، عبدالکریم زنجانی، میرزا آقا اصطهباناتی، محمدکاظم شیرازی، سیدحسین حمامی، میرزا باقر زنجانی، شیخ مرتضی طالقانی، فیض گنابادی، میرزا حسن بجنوردی، سیدعبدالله شیرازی، سیدعبدالاعلی سبزواری، سیدحسین بروجردی، سیدمحمد حجت کوه‌کمری، سیدصدرالدین صدر، سیدمحمدتقی خوانساری، امام‌خمینی، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، سیدمحمدرضا گلپایگانی، سیدعلی یثربی، سیداحمد خوانساری، علامه طباطبایی، جعفر سبحانی، سیدمحمدهادی میلانی، حاج‌آقا رحیم ارباب، سیدحسین خادمی، بانو مجتهده امین، میرزا مهدی آشتیانی، شیخ محمدعلی شاه‌آبادی، محمدتقی آملی، مهدی الهی قمشه‌ای، سیدابوالحسن رفیعی قزوینی، ابوالحسن شعرانی، جلال‌الدین همایی، علی‌اکبر مرندی و...
محل تحصیلزنجان، قم، نجف، اصفهان و مشهد
تألیفاترساله علمیه و عملیه، مناسک حج، فرهنگ اصیل، گفتار شیعه در اصول و فروع، فرهنگ دانشوران در تفسیر قرآن، مثنوی آدم، مثنوی انبیا، منظومه آدم، منظومه پیامبران، رساله‌ای در قاعده اذن، دانشنامه جامع حضرت خدیجه کبری(س) امّ المؤمنین، جلوه‌های عشق، نغمه‌های عشق و رساله‌ای در قاعده لوث و قسامه و...
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
وبگاه رسمی 


شمس‌الدین محمد مجتهدی نجفی، از شاگردان امام‌خمینی.

تولد و خاندان

شمس‌الدین محمد مجتهدی معروف به مجتهدی نجفی و مجتهدی زنجانی در سال ۱۳۰۲ش در خانواده‌ای با پیشینه درخشان علمی به دنیا آمد. جد او ابوالقاسم مجتهدی مشهور به آیت‌الله مجتهدی از فقها و شاگردان محمدحسین غروی اصفهانی، آقا ضیاءالدین عراقی، میرزا حسین نائینی، شیخ عبدالکریم حائری یزدی، میرزا حسن شیرازی، فاضل شربیانی، شیخ عبدالله و محمدحسن مامقامی نجفی بود و از آنان اجازات اجتهاد و روایت دریافت کرده بود. پدر و برادرانش نیز در سلک روحانیت بودند و از عالمان زنجان محسوب می‌شدند.

تحصیل

مجتهدی نجفی خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه فراگرفت. سپس ادبیات، تجوید، گلستان و بوستان سعدی، نصاب الصبیان، الفیه ابن مالک، مقدمات، مطول، مغنی و... را نزد پدرش آموخت. آنگاه وارد حوزه علمیه زنجان شد و کتاب‌های الفیه، گلستان سعدی، مقامات حریری، شرح جامی و شمسیه، جامع‌المقدمات، قوانین‌الاصول، شرح لمعه، منطق منظومه، شرح‌الاشراق، شوارق الابهام و... را در آنجا و نزد استادانی چون شیخ یحیی مدرسی، دین‌محمدی زنجانی، سیدمجتبی انگورانی، حاج شیخ عبدالکریم خوئینی و... گذراند.

او در دوران تحصیل در زنجان که هم‌زمان با فعالیت حزب دموکرات آذربایجان در زنجان و آذربایجان بود، به مبارزه با آن حزب پرداخت و با سرودن اشعاری، به انتقاد از آن فرقه پرداخت. اشعار شمس‌الدین محمد مجتهدی توسط حزب دموکرات و برخی روحانیان طرفدار سیدجعفر پیشه‌وری و لنین و حزب کمونیست تحمل نشد، به‌خصوص که اشعار او پخته و آراسته با ظرائف ادبی و قالب‌های متداول شعر و موسیقی بود و در نشریات منتشر می‌شد. به همین علت در سال ۱۳۲۳ش مجبور به ترک زنجان و عزیمت به عراق شد. او در حوزه علمیه نجف از درس بزرگانی چون آیت‌الله سیدابوالحسن اصفهانی بهره برد، ولی این بهره‌مندی دو سال بیشتر طول نکشید و با درگذشت آیت‌الله اصفهانی در سال ۱۳۲۵ش ناتمام ماند. هم‌زمان از درس‌های خارج فقه و اصول آیات محمدحسین کاشف‌الغطاء، سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدمحمود حسینی شاهرودی، سیدابوالقاسم موسوی خویی، محمدعلی کاظمینی، سیدجمال‌الدین گلپایگانی، سیدعبدالهادی شیرازی، شیخ حسین حلّی، فاضل قائنی، شیخ صدرا بادکوبه‌ای، عبدالکریم زنجانی، میرزا آقا اصطهباناتی، شیخ محمدکاظم شیرازی، سیدحسین حمامی، میرزا باقر زنجانی، شیخ مرتضی طالقانی، فیض گنابادی، میرزا حسن بجنوردی، سیدعبدالله شیرازی و سیدعبدالاعلی سبزواری بهره برد و اجازاتی هم از آنان دریافت کرد. او در سال‌های تحصیل در نجف اشرف، در مدرسه سید (منسوب به آیت‌الله سیدمحمدکاظم یزدی) و مدرسه آخوند (منتسب به آیت‌الله ملا محمدکاظم آخوند خراسانی) حضور داشت و در همان‌جا به فعالیت علیه برخی از طلاب متمایل به افکار التقاطی می‌پرداخت.

مجتهدی نجفی سپس به کشور بازگشت و در شهر قم مقیم شد و در حوزه علمیه آن شهر از درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، سیدمحمد حجت کوه‌کمری، سیدصدرالدین صدر، سیدمحمدتقی موسوی خوانساری، امام‌خمینی، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی، سیدعلی یثربی، سیداحمد خوانساری و... بهره برد. همچنین از درس‌های احتمالاً فلسفه و تفسیر قرآن علامه سیدمحمدحسین طباطبایی بهره‌مند شد. در همان دوران با شیخ جعفر سبحانی تبریزی هم‌درس و هم‌مباحثه بود. درباره سال‌های دقیق حضور او در درس‌های امام‌خمینی اطلاعاتی در دست نیست، ولی با استناد به هم‌مباحثه بودن او با جعفر سبحانی، می‌توان گفت که در دهه ۱۳۳۰ش در درس‌های امام‌خمینی در مساجد محمدیه و سلماسی قم شرکت می‌کرده است.

او در کنار تحصیل در قم، برای استفاده از محضر دیگر استادان، به شهرهایی چون مشهد، اصفهان، تهران، خراسان، تبریز، مرند، زنجان و... سفر می‌کرد و در این سفرها از محضر فرزانگانی چون آیات سیدمحمدهادی حسینی میلانی، حاج‌آقا رحیم ارباب، سیدحسین خادمی، بانو مجتهده امین، میرزا مهدی آشتیانی، شیخ محمدعلی شاه‌آبادی، محمدتقی آملی، مهدی الهی قمشه‌ای، سیدابوالحسن رفیعی قزوینی، علامه ابوالحسن شعرانی، جلال‌الدین همایی، علی‌اکبر مرندی و... استفاده کرد و اجازاتی از برخی از آنان دریافت نمود که برخی از این اجازات در اواخر دهه ۱۳۳۰ش و نسخه‌ای از اجتهاد ایشان و نامه آیت‌الله محمدکاظم شیرازی در کتاب گفتار شیعه در اصول و فروع منتشر شد. وی همچنین برخی از درس‌های استادانش را تقریر کرد، ولی درباره اینکه آیا درس‌های امام‌خمینی را هم تقریر کرده است یا نه، اطلاعاتی در دست نیست. فهرست برخی از این تقریرات و همچنین کتاب‌ها و رساله‌های شمس‌الدین محمد مجتهدی نجفی را شیخ آقابزرگ تهرانی در الذریعه الی تصانیف الشیعه آورده و ثبت کرده است.

تألیفات

مجتهدی نجفی در کنار تحصیل دروس حوزوی، در قم و تهران به فراگیری زبان انگلیسی و فرانسه نیز پرداخت.[۱] او از همان دوران تحصیل در حوزه نجف، به تحقیق و تألیف پرداخت، ازجمله دو جلد از کتاب النظر الثاقب و نیل الطالب: تعلیقتان علی المکاسب را که تعلیقات کاشف‌الغطا بر کتاب المکاسب شیخ مرتضی انصاری است، تدوین و منتشر کرد.[۲] رساله علمیه و عملیه، مناسک حج، فرهنگ اصیل، گفتار شیعه در اصول و فروع، فرهنگ دانشوران در تفسیر قرآن (سوره منافقون)، مثنوی آدم، مثنوی انبیا، منظومه آدم، منظومه پیامبران، رساله‌ای در قاعده اذن، دانشنامه جامع حضرت خدیجه کبری(س) امّ المؤمنین، جلوه‌های عشق، نغمه‌های عشق و رساله‌ای در قاعده لوث و قسامه از دیگر آثار اوست.

مجتهدی نجفی در سال ۱۳۴۵ش در جوادیه تهران مقیم بود و در همان زمان از امام‌خمینی اجازه‌ای در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد.[۳]

پانویس

  1. «زندگینامه آیت‌الله شمس‌الدین محمد مجتهدی نجفی».
  2. آل کاشف‌الغطا، النظر الثاقب و نیل الطالب، ص۲.
  3. صحیفه امام، ج۱، ص۴۵۱.

منابع

  • آل کاشف‌الغطا، محمدحسین (بی‌تا)، النظر الثاقب و نیل الطالب: تعلیقتان علی المکاسب، تدوین شمس‌الدین مجتهدی نجفی، تهران، مطبعه الحیدری.
  • «زندگی‌نامه آیت‌الله شمس‌الدین محمد مجتهدی نجفی»، وبگاه رسمی آیت‌الله نجفی.
  • صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.