سیدکمال‌الدین فقیه‌ایمانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
سیدکمال‌الدین فقیه‌ایمانی در سال ۱۳۱۲ش در خانواده‌ای روحانی در اصفهان به دنیا آمد. پدرش سیدمصطفی فقیه‌ایمانی از روحانیان برجسته اصفهان بود. | سیدکمال‌الدین فقیه‌ایمانی در سال ۱۳۱۲ش در خانواده‌ای روحانی در اصفهان به دنیا آمد. پدرش سیدمصطفی فقیه‌ایمانی از روحانیان برجسته اصفهان بود. | ||
او دوره ابتدایی را در اصفهان گذراند. آنگاه به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و ادبیات را در مدارس علمیه اصفهان نزد استادان برجسته آن حوزه شیخ محمدحسن عالم نجف‌آبادی و شیخ عباسعلی ادیب خواند. سپس راهی [[قم]] شد و در [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه آن شهر]] دروس سطح را نزد [[عبدالجواد جبل‌عاملی|شیخ عبدالجواد جبل‌عاملی اصفهانی]]، [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]]، [[علی‌اکبر مشکینی|میرزا علی‌اکبر مشکینی]]، [[محمد مجاهدی تبریزی]] و [[حسین نوری همدانی]] تکمیل نمود.<ref>انصاری، ص۳۵۳-۳۵۴.</ref> فقیه‌ایمانی سپس به فراگیری دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس خارج فقه [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی]] بهره‌مند شد. آنگاه در درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی در [[مسجد سلماسی]] حضور یافت. سیدکمال‌الدین فقیه‌ایمانی درباره درس [[امام‌خمینی]] می‌گوید: <blockquote>«قدرت تفهیم امام در درس‌ها بسیار عالی بود و باعث این می‌شد که طلاب و فضلا در درس ایشان حاضر بشوند و مسجد سلماسی پر از جمعیت می‌شد که گاهی تا داخل کوچه هم کشیده می‌شد».<ref>سلسله موی دوست، | او دوره ابتدایی را در اصفهان گذراند. آنگاه به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و ادبیات را در مدارس علمیه اصفهان نزد استادان برجسته آن حوزه شیخ محمدحسن عالم نجف‌آبادی و شیخ عباسعلی ادیب خواند. سپس راهی [[قم]] شد و در [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه آن شهر]] دروس سطح را نزد [[عبدالجواد جبل‌عاملی|شیخ عبدالجواد جبل‌عاملی اصفهانی]]، [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]]، [[علی‌اکبر مشکینی|میرزا علی‌اکبر مشکینی]]، [[محمد مجاهدی تبریزی]] و [[حسین نوری همدانی]] تکمیل نمود.<ref>انصاری، «درگذشتگان: آیت‌الله فقیه‌ایمانی»، ص۳۵۳-۳۵۴.</ref> فقیه‌ایمانی سپس به فراگیری دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس خارج فقه [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی]] بهره‌مند شد. آنگاه در درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی در [[مسجد سلماسی]] حضور یافت. سیدکمال‌الدین فقیه‌ایمانی درباره درس [[امام‌خمینی]] می‌گوید: <blockquote>«قدرت تفهیم امام در درس‌ها بسیار عالی بود و باعث این می‌شد که طلاب و فضلا در درس ایشان حاضر بشوند و مسجد سلماسی پر از جمعیت می‌شد که گاهی تا داخل کوچه هم کشیده می‌شد».<ref>سلسله موی دوست، ص۱۷۴ـ۱۷۵؛ برداشت‌هایی از سیره امام‌خمینی، ج۵، ص۱۰۴.</ref> </blockquote>او در دهه ۱۳۴۰ش در درس امام‌خمینی شرکت می‌کرد و به نظر می‌رسد در سال‌های ۱۳۴۰-۱۳۴۳ش و تا [[تبعید امام‌خمینی|تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور]] در درس‌های خارج فقه و اصول امام‌خمینی شرکت می‌جسته است. وی هم‌زمان با حضور در درس امام‌خمینی، از درس خارج فقه سیدحسین طباطبایی بروجردی و درس‌های خارج فقه و اصول [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]] و [[سیدمحمد محقق داماد]] هم بهره می‌برد. دروس تفسیر قرآن را هم از [[سیدمحمدحسین طباطبایی|علامه سیدمحمدحسین طباطبایی]] فراگرفت.<ref>برداشت‌هایی از سیره امام‌خمینی، ج۵، ص۱۰۴؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان اصفهان، ج۱، ص۱۹۰؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج۸، ص۲۹۲.</ref> | ||
==مبارزه با رژیم پهلوی و حمایت از نهضت امام‌خمینی== | |||
فقیه‌ایمانی در دهه ۱۳۴۰ش به اصفهان بازگشت و به تدریس دروس حوزوی و اقامه [[نماز جماعت]] و تبلیغ دین در آن شهر پرداخت. او یکی از پرداخت‌کنندگان وجوهات امام‌خمینی بود و امام‌خمینی در نامه‌ای به فقیه‌ایمانی دستور پرداخت وجه به یکی از انقلابیان را صادر کرده بود.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۳، ص۲۶.</ref> فقیه‌ایمانی در ۹ فروردین ۱۳۴۶ از امام‌خمینی اجازه‌ای شفاهی در امور شرعی دریافت کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱، ص۴۶۱.</ref> و در ۲۱ خرداد ۱۳۴۷ امام‌خمینی اجازه‌نامه کتبی در امور شرعی به او داد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱، ص۴۷۶.</ref> فقیه‌ایمانی به نوشته [[محمد شریف‌رازی]]، شهریه طلاب علوم حوزوی را در اصفهان پرداخت می‌کرد.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۷، ص۴۸۲.</ref> ولی او دراین‌باره که فقیه‌ایمانی شهریه را به نام چه کسی پرداخت می‌کرد سخنی نگفته است. می‌توان احتمال داد که با توجه به اجازاتی که از امام‌خمینی داشت، در توزیع [[شهریه امام‌خمینی|شهریه ایشان]] در اصفهان فعال بود. او در سال‌های تبعید امام‌خمینی، به فعالیت‌های سیاسی در اصفهان ادامه می‌داد و اولین جلسه روحانیان مبارز اصفهان در سال ۱۳۵۶ش برای تهیه اعلامیه‌ای علیه [[حکومت پهلوی]] در خانه او برگزار شد.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج۸، ص۲۹۲.</ref> همچنین پس از انتشار مقاله‌ای در روزنامه اطلاعات علیه امام‌خمینی و سرکوب تظاهرات مردم قم در ۱۹ دی ۱۳۵۶، در اعتراض به آن اهانت، جلسه هماهنگی روحانیان اصفهان در ۲۵ دی ۱۳۵۶ در خانه او برگزار شد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۵، ص۱۶۷.</ref> آنان پس از رایزنی، با ارسال نامه‌ای به مراجع تقلید با عنوان «انا لله و انا الیه راجعون»، از امام‌خمینی با عنوان «زعیم عالی‌قدر حضرت آیت‌الله‌العظمی آقای خمینی» نام بردند و با اشاره به تعطیلی بازارها در اعتراض به آن اقدامات، اعلام کردند که همگام با مردم، اقامه نماز جماعت را تعطیل خواهند کرد.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۴۰-۲۴۱؛ سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد، ج۸، ص۳۱۶-۳۱۷؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۵، ص۱۶۹-۱۷۰.</ref> او پس از اقدام روحانیان اصفهان در اعتراض به انتشار مقاله [[احمد رشیدی مطلق]] در روزنامه اطلاعات دستگیر شد و چهل روز در زندان بود. پس از آزادی به [[نجف اشرف]] رفت و با امام‌خمینی دیدار نمود. در بازگشت نامه‌هایی از امام‌خمینی خطاب به برخی از [[روحانیت|روحانیان]] را به کشور انتقال داد.<ref> «آیت‌الله سیدکمال فقیه‌ایمانی: حضرت امام گفتند از طرف من دست ایشان را ببوسید»، ص۱۴.</ref> | |||
سیدکمال‌الدین فقیه‌ایمانی در اردیبهشت سال ۱۳۵۷ش نیز پس از یورش مأموران حکومت پهلوی به خانه‌های [[مرجعیت|مراجع تقلید]] در قم، همراه با روحانیان اصفهان با ارسال نامه‌ای به [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، توهین به ساحت مرجعیت شیعه را محکوم نمودند.<ref>آیت‌الله‌العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی به روایت اسناد ساواک، ج۳، ص۶۵۶.</ref> او در خرداد ۱۳۵۷ش همراه با جمعی از علمای برجسته اصفهان چون [[سیدحسین خادمی|سیدحسین خادمی اصفهانی]]، در جلسه‌ای با حضور جمعی از علما و روحانیان اصفهان برای جمع‌آوری کمک‌های مالی برای رزمندگان لبنانی شرکت داشت و در آن جلسه سخنرانی کرد. بر اساس گزارش [[ساواک]]، مبلغ متنابهی در آن جلسه جمع‌آوری گردید.<ref>آیت‌الله‌العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی به روایت اسناد ساواک، ج۲، ص۷۵.</ref> در مرداد آن سال نیز پس از دستگیری سیدجلال‌الدین طاهری اصفهانی، از روحانیان شاخص اصفهان، همراه با دیگر روحانیان مبارز اصفهان با صدور اعلامیه‌ای، یورش توأم با خشونت و توهین مأموران به خانه طاهری را محکوم و اعلام کردند در اعتراض به آن اقدام، ضمن تعطیلی تدریس و اقامه [[نماز جماعت]]، در بیت خادمی دست به تحصن خواهند زد. آنان در پایان آن اعلامیه قید کردند:<blockquote>«ما ضمن ابراز تنفر و انزجار از کشتارها و جنایات رژیم در شهرهای ایران، همبستگی کامل خود را با مراجع معظم‌له تقلید بالاخص حضرت آیت‌الله‌العظمی‌المجاهد الخمینی دامت برکاتهم، اعلام و حوادث اخیر را به پیشگاه مقدس امام زمان عجل اللّه فرجه الشریف و همچنین خانواده‌های داغدار و مصیبت‌زده تسلیت می‌گوییم».<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۱۹، ص۳۲۶-۳۲۷؛ اانقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک استان اصفهان، ج۳، ص۷۳ـ۷۴.</ref> </blockquote>تحصن مزبور در خانه آیت‌الله خادمی شکل گرفت و چند روز ادامه یافت. کمال‌الدین فقیه‌ایمانی از نظر ساواک، یکی از گردانندگان اصلی آن تجمعات بود و به همین علت در ۲۱ مرداد ۱۳۵۷ ش توسط مأموران ساواک دستگیر و زندانی شد.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان اصفهان، ج۳، ص۲۷۱ و ۴۱۳.</ref> | |||
سیدکمال‌الدین فقیه‌ایمانی در اردیبهشت سال ۱۳۵۷ش نیز پس از یورش مأموران حکومت پهلوی به خانه‌های [[مرجعیت|مراجع تقلید]] در قم، همراه با روحانیان اصفهان با ارسال نامه‌ای به [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، توهین به ساحت مرجعیت شیعه را محکوم نمودند.<ref>آیت‌الله‌العظمی | |||
او در زندان وقتی در جریان [[فاجعه سینما رکس آبادان]] قرار گرفت، همراه با دیگر زندانیان اعلامیه‌ای صادر کردند و «اقدام وحشیانه مشتی جنایتکار و رسوا در شهر آبادان» را محکوم کردند و خواستند تا مسببان این فاجعه هراس‌انگیز هرچه زودتر در پیشگاه عدالت به کیفر این عمل ننگین و ضدانسانی خود برسند.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان اصفهان، ج۳، ص۴۵۳.</ref> | او در زندان وقتی در جریان [[فاجعه سینما رکس آبادان]] قرار گرفت، همراه با دیگر زندانیان اعلامیه‌ای صادر کردند و «اقدام وحشیانه مشتی جنایتکار و رسوا در شهر آبادان» را محکوم کردند و خواستند تا مسببان این فاجعه هراس‌انگیز هرچه زودتر در پیشگاه عدالت به کیفر این عمل ننگین و ضدانسانی خود برسند.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان اصفهان، ج۳، ص۴۵۳.</ref> | ||
وی در بهمن ۱۳۵۷ همراه با روحانیان مبارز اصفهان با صدور اعلامیه‌ای، ضمن اعتراض به دستور [[شاپور بختیار]]، نخست‌وزیر وقت، در بستن فرودگاه‌ها بر روی پروازهای خارجی با هدف جلوگیری از [[بازگشت امام‌خمینی به ایران|بازگشت امام‌خمینی به کشور]]، به‌منظور همبستگی با روحانیان متحصن در مسجد دانشگاه تهران، اعلام کردند در بیت سیدحسین خادمی اصفهانی دست به تحصن خواهند زد.<ref>سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد، ج۱۶، ص۳۹۷-۳۹۸؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۱۹، ص۵۳۴-۵۳۵؛ یاران امام به | وی در بهمن ۱۳۵۷ همراه با روحانیان مبارز اصفهان با صدور اعلامیه‌ای، ضمن اعتراض به دستور [[شاپور بختیار]]، نخست‌وزیر وقت، در بستن فرودگاه‌ها بر روی پروازهای خارجی با هدف جلوگیری از [[بازگشت امام‌خمینی به ایران|بازگشت امام‌خمینی به کشور]]، به‌منظور همبستگی با روحانیان متحصن در مسجد دانشگاه تهران، اعلام کردند در بیت سیدحسین خادمی اصفهانی دست به تحصن خواهند زد.<ref>سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد، ج۱۶، ص۳۹۷-۳۹۸؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۱۹، ص۵۳۴-۵۳۵؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۳۵، ص۳۶۳ـ۳۶۴.</ref> | ||
== فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == | == فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == | ||
کمال‌الدین فقیه‌ایمانی پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] به فعالیت‌های تحقیقی ـ پژوهشی خود در اصفهان ادامه داد و سال‌ها عضو هیئت‌امنای مؤسسه خیریه همدانیان در اصفهان بود که با دستور [[سیدحسین خادمی]] و نظر مثبت [[امام‌خمینی]] فعالیت می‌کرد.<ref>صحیفه امام، ج۱۸، ص۱۶۳.</ref> او در ۱۳۶۳ش به پیشنهاد امام‌خمینی، ترجمه تفسیر قرآن به زبان انگلیسی را آغاز کرد. پیرو این پیشنهاد، با گروهی از مترجمان این وظیفه را بر عهده گرفت و در حیات امام‌خمینی دو جلد از ترجمه تفسیر قرآن را به انگلیسی برگرداند و سپس ترجمه آن را (تا بیست جلد) ادامه داد.<ref>«آیت‌الله سیدکمال | کمال‌الدین فقیه‌ایمانی پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] به فعالیت‌های تحقیقی ـ پژوهشی خود در اصفهان ادامه داد و سال‌ها عضو هیئت‌امنای مؤسسه خیریه همدانیان در اصفهان بود که با دستور [[سیدحسین خادمی]] و نظر مثبت [[امام‌خمینی]] فعالیت می‌کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱۸، ص۱۶۳.</ref> او در ۱۳۶۳ش به پیشنهاد امام‌خمینی، ترجمه تفسیر قرآن به زبان انگلیسی را آغاز کرد. پیرو این پیشنهاد، با گروهی از مترجمان این وظیفه را بر عهده گرفت و در حیات امام‌خمینی دو جلد از ترجمه تفسیر قرآن را به انگلیسی برگرداند و سپس ترجمه آن را (تا بیست جلد) ادامه داد.<ref>«آیت‌الله سیدکمال فقیه‌ایمانی: حضرت امام گفتند از طرف من دست ایشان را ببوسید»، ص۱۴-۱۵.</ref> سپس ترجمه پانصد [[حدیث]] را به زبان انگلیسی آغاز کرد که این ترجمه تاکنون به ده زبان زنده دنیا ترجمه شده است.<ref>«آیت‌الله سیدکمال فقیه‌ایمانی: حضرت امام گفتند از طرف من دست ایشان را ببوسید»، ص۱۵.</ref> همچنین کتاب‌های نور القرآن فی تفسیر القرآن و دسته گلی از دوستان اهل‌بیت(ع) از تألیفات او است. | ||
او کتابخانه امیرالمؤمنین را در اصفهان بنیان نهاد و سپس حوزه علمیه باقرالعلوم را در کنار آن تأسیس کرد.<ref>«آیت‌الله سیدکمال | او کتابخانه امیرالمؤمنین را در اصفهان بنیان نهاد و سپس حوزه علمیه باقرالعلوم را در کنار آن تأسیس کرد.<ref> «آیت‌الله سیدکمال فقیه‌ایمانی: حضرت امام گفتند از طرف من دست ایشان را ببوسید»، ص۱۵.</ref> علاوه بر آن، بزرگ‌ترین مدرسه علمیه اصفهان موسوم به دارالحکمه زیر نظر وی اداره می‌شود. او همچنین مؤسس مرکز تحقیقاتی امیرالمؤمنین(ع) و کتابخانه و مرکز پژوهشی باقرالعلوم(ع) اصفهان است<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج۸، ص۲۹۲.</ref> و هر روز نامه‌های بسیاری از اقصی نقاط برای دریافت اطلاعاتی درباره امام مهدی(عج) به این مؤسسه ارسال می‌شود.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۷.</ref> | ||
فقیه‌ایمانی همچنین سه باب بیمارستان و درمانگاه بزرگ، مساجد و حسینیه‌های متعدد در اصفهان و شهرهای اطراف اصفهان تأسیس کرده است.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۵، ص۱۶۷؛ انقلاب اسلامی به | فقیه‌ایمانی همچنین سه باب بیمارستان و درمانگاه بزرگ، مساجد و حسینیه‌های متعدد در اصفهان و شهرهای اطراف اصفهان تأسیس کرده است.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۵، ص۱۶۷؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج۸، ص۲۹۲.</ref> تأسیس مدرسه حجتیه در مشهد، تأسیس مدرسه علمیه باقرالعلوم، بیمارستان امام حسین(ع)، بیمارستان سوانح امام موسی کاظم(ع)، بیمارستان زنان و زایمان حضرت زهرا(س)، درمانگاه شهدا، صندوق قرض‌الحسنه و جهیزیه از دیگر اقدامات عام‌المنفعه اوست.<ref>انصاری، «درگذشتگان: آیت‌الله فقیه‌ایمانی»، ص۳۵۴.</ref> فقیه‌ایمانی در ۱۳۸۶ش به‌عنوان یکی از چهره‌های ماندگار روحانی استان اصفهان معرفی شد و مورد تقدیر قرار گرفت.<ref>«چهره‌های ماندگار استان اصفهان معرفی شدند»، ص۲۰.</ref> | ||
== درگذشت == | == درگذشت == | ||
سیدکمال‌الدین فقیه‌ایمانی در ۲۹ مرداد ۱۴۰۰ در اصفهان درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط [[سیدیوسف طباطبایی‌نژاد]] در حیاط کتابخانه امیرالمؤمنین(ع) اصفهان به خاک سپرده شد.<ref>انصاری، ص۳۵۴.</ref> | سیدکمال‌الدین فقیه‌ایمانی در ۲۹ مرداد ۱۴۰۰ در اصفهان درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط [[سیدیوسف طباطبایی‌نژاد]] در حیاط کتابخانه امیرالمؤمنین(ع) اصفهان به خاک سپرده شد.<ref>انصاری، «درگذشتگان: آیت‌الله فقیه‌ایمانی»، ص۳۵۴.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
* انصاری، ناصرالدین (۱۴۰۰)، «درگذشتگان: آیت‌الله فقیه‌ایمانی»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال سی‌ودوم، شماره ۱۹۱، آذر و دی. | * انصاری، ناصرالدین (۱۴۰۰)، «درگذشتگان: آیت‌الله فقیه‌ایمانی»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال سی‌ودوم، شماره ۱۹۱، آذر و دی. | ||
* انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۰)، ج۸، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | * انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۰)، ج۸، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | ||
* انقلاب اسلامی به روایت اسناد | * انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک استان اصفهان (۱۳۸۳)، ج۱ و ۲ و ۳، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | ||
* امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۳ و ج ۱۸، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی. | |||
* «چهره‌های ماندگار استان اصفهان معرفی شدند» (۱۳۸۶)، روزنامه ایران، شماره ۳۸۵۸، ۲۰ بهمن. | * «چهره‌های ماندگار استان اصفهان معرفی شدند» (۱۳۸۶)، روزنامه ایران، شماره ۳۸۵۸، ۲۰ بهمن. | ||
* سلسله موی دوست: خاطرات دوران تدریس امام‌خمینی(س) به نقل از شاگردان، دوستان و منسوبین (۱۳۸۳)، به کوشش مجتبی فراهانی، با مقدمه عباسعلی عمید زنجانی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی. | * سلسله موی دوست: خاطرات دوران تدریس امام‌خمینی(س) به نقل از شاگردان، دوستان و منسوبین (۱۳۸۳)، به کوشش مجتبی فراهانی، با مقدمه عباسعلی عمید زنجانی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی. | ||
* شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۴)، گنجینه دانشمندان، ج۷، قم، پیروز. | * شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۴)، گنجینه دانشمندان، ج۷، قم، پیروز. | ||
* یاران امام به روایت اسناد ساواک، حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدمحمد احمدی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | * یاران امام به روایت اسناد ساواک، حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدمحمد احمدی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
نسخهٔ ۷ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۱:۴۹
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| تاریخ تولد | ۱۳۱۲ش |
| زادگاه | اصفهان |
| اطلاعات علمی | |
سیدکمال‌الدین فقیه‌ایمانی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.
تولد و تحصیل
سیدکمال‌الدین فقیه‌ایمانی در سال ۱۳۱۲ش در خانواده‌ای روحانی در اصفهان به دنیا آمد. پدرش سیدمصطفی فقیه‌ایمانی از روحانیان برجسته اصفهان بود.
او دوره ابتدایی را در اصفهان گذراند. آنگاه به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و ادبیات را در مدارس علمیه اصفهان نزد استادان برجسته آن حوزه شیخ محمدحسن عالم نجف‌آبادی و شیخ عباسعلی ادیب خواند. سپس راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر دروس سطح را نزد شیخ عبدالجواد جبل‌عاملی اصفهانی، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی، میرزا علی‌اکبر مشکینی، محمد مجاهدی تبریزی و حسین نوری همدانی تکمیل نمود.[۱] فقیه‌ایمانی سپس به فراگیری دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس خارج فقه سیدحسین طباطبایی بهره‌مند شد. آنگاه در درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی در مسجد سلماسی حضور یافت. سیدکمال‌الدین فقیه‌ایمانی درباره درس امام‌خمینی می‌گوید:
«قدرت تفهیم امام در درس‌ها بسیار عالی بود و باعث این می‌شد که طلاب و فضلا در درس ایشان حاضر بشوند و مسجد سلماسی پر از جمعیت می‌شد که گاهی تا داخل کوچه هم کشیده می‌شد».[۲]
او در دهه ۱۳۴۰ش در درس امام‌خمینی شرکت می‌کرد و به نظر می‌رسد در سال‌های ۱۳۴۰-۱۳۴۳ش و تا تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور در درس‌های خارج فقه و اصول امام‌خمینی شرکت می‌جسته است. وی هم‌زمان با حضور در درس امام‌خمینی، از درس خارج فقه سیدحسین طباطبایی بروجردی و درس‌های خارج فقه و اصول سیدمحمدرضا گلپایگانی و سیدمحمد محقق داماد هم بهره می‌برد. دروس تفسیر قرآن را هم از علامه سیدمحمدحسین طباطبایی فراگرفت.[۳]
مبارزه با رژیم پهلوی و حمایت از نهضت امام‌خمینی
فقیه‌ایمانی در دهه ۱۳۴۰ش به اصفهان بازگشت و به تدریس دروس حوزوی و اقامه نماز جماعت و تبلیغ دین در آن شهر پرداخت. او یکی از پرداخت‌کنندگان وجوهات امام‌خمینی بود و امام‌خمینی در نامه‌ای به فقیه‌ایمانی دستور پرداخت وجه به یکی از انقلابیان را صادر کرده بود.[۴] فقیه‌ایمانی در ۹ فروردین ۱۳۴۶ از امام‌خمینی اجازه‌ای شفاهی در امور شرعی دریافت کرد.[۵] و در ۲۱ خرداد ۱۳۴۷ امام‌خمینی اجازه‌نامه کتبی در امور شرعی به او داد.[۶] فقیه‌ایمانی به نوشته محمد شریف‌رازی، شهریه طلاب علوم حوزوی را در اصفهان پرداخت می‌کرد.[۷] ولی او دراین‌باره که فقیه‌ایمانی شهریه را به نام چه کسی پرداخت می‌کرد سخنی نگفته است. می‌توان احتمال داد که با توجه به اجازاتی که از امام‌خمینی داشت، در توزیع شهریه ایشان در اصفهان فعال بود. او در سال‌های تبعید امام‌خمینی، به فعالیت‌های سیاسی در اصفهان ادامه می‌داد و اولین جلسه روحانیان مبارز اصفهان در سال ۱۳۵۶ش برای تهیه اعلامیه‌ای علیه حکومت پهلوی در خانه او برگزار شد.[۸] همچنین پس از انتشار مقاله‌ای در روزنامه اطلاعات علیه امام‌خمینی و سرکوب تظاهرات مردم قم در ۱۹ دی ۱۳۵۶، در اعتراض به آن اهانت، جلسه هماهنگی روحانیان اصفهان در ۲۵ دی ۱۳۵۶ در خانه او برگزار شد.[۹] آنان پس از رایزنی، با ارسال نامه‌ای به مراجع تقلید با عنوان «انا لله و انا الیه راجعون»، از امام‌خمینی با عنوان «زعیم عالی‌قدر حضرت آیت‌الله‌العظمی آقای خمینی» نام بردند و با اشاره به تعطیلی بازارها در اعتراض به آن اقدامات، اعلام کردند که همگام با مردم، اقامه نماز جماعت را تعطیل خواهند کرد.[۱۰] او پس از اقدام روحانیان اصفهان در اعتراض به انتشار مقاله احمد رشیدی مطلق در روزنامه اطلاعات دستگیر شد و چهل روز در زندان بود. پس از آزادی به نجف اشرف رفت و با امام‌خمینی دیدار نمود. در بازگشت نامه‌هایی از امام‌خمینی خطاب به برخی از روحانیان را به کشور انتقال داد.[۱۱]
سیدکمال‌الدین فقیه‌ایمانی در اردیبهشت سال ۱۳۵۷ش نیز پس از یورش مأموران حکومت پهلوی به خانه‌های مراجع تقلید در قم، همراه با روحانیان اصفهان با ارسال نامه‌ای به سیدمحمدرضا گلپایگانی، توهین به ساحت مرجعیت شیعه را محکوم نمودند.[۱۲] او در خرداد ۱۳۵۷ش همراه با جمعی از علمای برجسته اصفهان چون سیدحسین خادمی اصفهانی، در جلسه‌ای با حضور جمعی از علما و روحانیان اصفهان برای جمع‌آوری کمک‌های مالی برای رزمندگان لبنانی شرکت داشت و در آن جلسه سخنرانی کرد. بر اساس گزارش ساواک، مبلغ متنابهی در آن جلسه جمع‌آوری گردید.[۱۳] در مرداد آن سال نیز پس از دستگیری سیدجلال‌الدین طاهری اصفهانی، از روحانیان شاخص اصفهان، همراه با دیگر روحانیان مبارز اصفهان با صدور اعلامیه‌ای، یورش توأم با خشونت و توهین مأموران به خانه طاهری را محکوم و اعلام کردند در اعتراض به آن اقدام، ضمن تعطیلی تدریس و اقامه نماز جماعت، در بیت خادمی دست به تحصن خواهند زد. آنان در پایان آن اعلامیه قید کردند:
«ما ضمن ابراز تنفر و انزجار از کشتارها و جنایات رژیم در شهرهای ایران، همبستگی کامل خود را با مراجع معظم‌له تقلید بالاخص حضرت آیت‌الله‌العظمی‌المجاهد الخمینی دامت برکاتهم، اعلام و حوادث اخیر را به پیشگاه مقدس امام زمان عجل اللّه فرجه الشریف و همچنین خانواده‌های داغدار و مصیبت‌زده تسلیت می‌گوییم».[۱۴]
تحصن مزبور در خانه آیت‌الله خادمی شکل گرفت و چند روز ادامه یافت. کمال‌الدین فقیه‌ایمانی از نظر ساواک، یکی از گردانندگان اصلی آن تجمعات بود و به همین علت در ۲۱ مرداد ۱۳۵۷ ش توسط مأموران ساواک دستگیر و زندانی شد.[۱۵]
او در زندان وقتی در جریان فاجعه سینما رکس آبادان قرار گرفت، همراه با دیگر زندانیان اعلامیه‌ای صادر کردند و «اقدام وحشیانه مشتی جنایتکار و رسوا در شهر آبادان» را محکوم کردند و خواستند تا مسببان این فاجعه هراس‌انگیز هرچه زودتر در پیشگاه عدالت به کیفر این عمل ننگین و ضدانسانی خود برسند.[۱۶]
وی در بهمن ۱۳۵۷ همراه با روحانیان مبارز اصفهان با صدور اعلامیه‌ای، ضمن اعتراض به دستور شاپور بختیار، نخست‌وزیر وقت، در بستن فرودگاه‌ها بر روی پروازهای خارجی با هدف جلوگیری از بازگشت امام‌خمینی به کشور، به‌منظور همبستگی با روحانیان متحصن در مسجد دانشگاه تهران، اعلام کردند در بیت سیدحسین خادمی اصفهانی دست به تحصن خواهند زد.[۱۷]
فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی
کمال‌الدین فقیه‌ایمانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت‌های تحقیقی ـ پژوهشی خود در اصفهان ادامه داد و سال‌ها عضو هیئت‌امنای مؤسسه خیریه همدانیان در اصفهان بود که با دستور سیدحسین خادمی و نظر مثبت امام‌خمینی فعالیت می‌کرد.[۱۸] او در ۱۳۶۳ش به پیشنهاد امام‌خمینی، ترجمه تفسیر قرآن به زبان انگلیسی را آغاز کرد. پیرو این پیشنهاد، با گروهی از مترجمان این وظیفه را بر عهده گرفت و در حیات امام‌خمینی دو جلد از ترجمه تفسیر قرآن را به انگلیسی برگرداند و سپس ترجمه آن را (تا بیست جلد) ادامه داد.[۱۹] سپس ترجمه پانصد حدیث را به زبان انگلیسی آغاز کرد که این ترجمه تاکنون به ده زبان زنده دنیا ترجمه شده است.[۲۰] همچنین کتاب‌های نور القرآن فی تفسیر القرآن و دسته گلی از دوستان اهل‌بیت(ع) از تألیفات او است.
او کتابخانه امیرالمؤمنین را در اصفهان بنیان نهاد و سپس حوزه علمیه باقرالعلوم را در کنار آن تأسیس کرد.[۲۱] علاوه بر آن، بزرگ‌ترین مدرسه علمیه اصفهان موسوم به دارالحکمه زیر نظر وی اداره می‌شود. او همچنین مؤسس مرکز تحقیقاتی امیرالمؤمنین(ع) و کتابخانه و مرکز پژوهشی باقرالعلوم(ع) اصفهان است[۲۲] و هر روز نامه‌های بسیاری از اقصی نقاط برای دریافت اطلاعاتی درباره امام مهدی(عج) به این مؤسسه ارسال می‌شود.[۲۳]
فقیه‌ایمانی همچنین سه باب بیمارستان و درمانگاه بزرگ، مساجد و حسینیه‌های متعدد در اصفهان و شهرهای اطراف اصفهان تأسیس کرده است.[۲۴] تأسیس مدرسه حجتیه در مشهد، تأسیس مدرسه علمیه باقرالعلوم، بیمارستان امام حسین(ع)، بیمارستان سوانح امام موسی کاظم(ع)، بیمارستان زنان و زایمان حضرت زهرا(س)، درمانگاه شهدا، صندوق قرض‌الحسنه و جهیزیه از دیگر اقدامات عام‌المنفعه اوست.[۲۵] فقیه‌ایمانی در ۱۳۸۶ش به‌عنوان یکی از چهره‌های ماندگار روحانی استان اصفهان معرفی شد و مورد تقدیر قرار گرفت.[۲۶]
درگذشت
سیدکمال‌الدین فقیه‌ایمانی در ۲۹ مرداد ۱۴۰۰ در اصفهان درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط سیدیوسف طباطبایی‌نژاد در حیاط کتابخانه امیرالمؤمنین(ع) اصفهان به خاک سپرده شد.[۲۷]
پانویس
- ↑ انصاری، «درگذشتگان: آیت‌الله فقیه‌ایمانی»، ص۳۵۳-۳۵۴.
- ↑ سلسله موی دوست، ص۱۷۴ـ۱۷۵؛ برداشت‌هایی از سیره امام‌خمینی، ج۵، ص۱۰۴.
- ↑ برداشت‌هایی از سیره امام‌خمینی، ج۵، ص۱۰۴؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان اصفهان، ج۱، ص۱۹۰؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج۸، ص۲۹۲.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۳، ص۲۶.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱، ص۴۶۱.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱، ص۴۷۶.
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۷، ص۴۸۲.
- ↑ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج۸، ص۲۹۲.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۵، ص۱۶۷.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۴۰-۲۴۱؛ سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد، ج۸، ص۳۱۶-۳۱۷؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۵، ص۱۶۹-۱۷۰.
- ↑ «آیت‌الله سیدکمال فقیه‌ایمانی: حضرت امام گفتند از طرف من دست ایشان را ببوسید»، ص۱۴.
- ↑ آیت‌الله‌العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی به روایت اسناد ساواک، ج۳، ص۶۵۶.
- ↑ آیت‌الله‌العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی به روایت اسناد ساواک، ج۲، ص۷۵.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۱۹، ص۳۲۶-۳۲۷؛ اانقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک استان اصفهان، ج۳، ص۷۳ـ۷۴.
- ↑ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان اصفهان، ج۳، ص۲۷۱ و ۴۱۳.
- ↑ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان اصفهان، ج۳، ص۴۵۳.
- ↑ سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد، ج۱۶، ص۳۹۷-۳۹۸؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۱۹، ص۵۳۴-۵۳۵؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۳۵، ص۳۶۳ـ۳۶۴.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱۸، ص۱۶۳.
- ↑ «آیت‌الله سیدکمال فقیه‌ایمانی: حضرت امام گفتند از طرف من دست ایشان را ببوسید»، ص۱۴-۱۵.
- ↑ «آیت‌الله سیدکمال فقیه‌ایمانی: حضرت امام گفتند از طرف من دست ایشان را ببوسید»، ص۱۵.
- ↑ «آیت‌الله سیدکمال فقیه‌ایمانی: حضرت امام گفتند از طرف من دست ایشان را ببوسید»، ص۱۵.
- ↑ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج۸، ص۲۹۲.
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۷.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۵، ص۱۶۷؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج۸، ص۲۹۲.
- ↑ انصاری، «درگذشتگان: آیت‌الله فقیه‌ایمانی»، ص۳۵۴.
- ↑ «چهره‌های ماندگار استان اصفهان معرفی شدند»، ص۲۰.
- ↑ انصاری، «درگذشتگان: آیت‌الله فقیه‌ایمانی»، ص۳۵۴.
منابع
- آیت‌الله‌العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۵)، ج۳، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- «آیت‌الله سیدکمال فقیه‌ایمانی: حضرت امام گفتند از طرف من دست ایشان را ببوسید» (۱۳۹۲)، هفته‌نامه حریم امام، شماره ۱۱۴، ۴ اردیبهشت.
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- انصاری، ناصرالدین (۱۴۰۰)، «درگذشتگان: آیت‌الله فقیه‌ایمانی»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال سی‌ودوم، شماره ۱۹۱، آذر و دی.
- انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۰)، ج۸، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک استان اصفهان (۱۳۸۳)، ج۱ و ۲ و ۳، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۳ و ج ۱۸، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
- «چهره‌های ماندگار استان اصفهان معرفی شدند» (۱۳۸۶)، روزنامه ایران، شماره ۳۸۵۸، ۲۰ بهمن.
- سلسله موی دوست: خاطرات دوران تدریس امام‌خمینی(س) به نقل از شاگردان، دوستان و منسوبین (۱۳۸۳)، به کوشش مجتبی فراهانی، با مقدمه عباسعلی عمید زنجانی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
- شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۴)، گنجینه دانشمندان، ج۷، قم، پیروز.
- یاران امام به روایت اسناد ساواک، حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدمحمد احمدی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.