محمدتقی نصیری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:پروژه شاگردان using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | |||
| عنوان = | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| سرشناسی = | |||
| نام کامل = | |||
| لقب = | |||
| نسب = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| زادگاه = | |||
| تاریخ وفات = | |||
| شهر وفات = | |||
| تاریخ شهادت = | |||
| محل شهادت = | |||
| محل دفن = | |||
| خویشاوندان سرشناس = | |||
| استادان = | |||
| شاگردان = | |||
| محل تحصیل = | |||
| اجازه روایت از = | |||
| اجازه اجتهاد از = | |||
| اجازه روایت به = | |||
| اجازه اجتهاد به = | |||
| تالیفات = | |||
| سایر = | |||
| سیاسی = | |||
| اجتماعی = | |||
| امضا = | |||
| وبگاه رسمی = | |||
}} | |||
'''محمدتقی نصیری'''، از شاگردان درس خارج امام‌خمینی. | '''محمدتقی نصیری'''، از شاگردان درس خارج امام‌خمینی. | ||
== زادگاه و تحصیل == | |||
محمدتقی نصیری در سال ۱۳۴۲ ش اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه از امام‌خمینی دریافت کرد (آیت‌الله محمدتقی نصیری...، | محمدتقی نصیری در هفدهم بهمن ۱۳۱۰ش در سمنان به دنیا آمد. دوره ابتدایی را در مدرسه ملی سمنان طی کرد. آنگاه به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و مقدمات را نزد علی‌محمد نجات، نماینده آیت‌الله بروجردی در سمنان خواند (آیت‌الله محمدتقی نصیری...، سیزده). او در سال ۱۳۲۸ش به دامغان رفت (انصاری، ص۱۲۶) و در درس شیخ محمدرضا خدایی و غلامحسین خیری شرکت کرد. در ۱۳۳۲ش عازم مشهد شد و در حوزه علمیه آن شهر بخشی از دروس سطح را نزد محمدتقی ادیب نیشابوری، میرزا احمد مدرس یزدی، میرزا هاشم قزوینی، شیخ مجتبی قزوینی، میرزا حسنعلی مروارید و شیخ کاظم دامغانی فراگرفت. | ||
نصیری در مراسم و مجالسی که توسط حکومت پهلوی در سمنان برگزار می‌شد، ازجمله مراسم نیایش در ۱۵ بهمن و ۲۱ فروردین (سالروز ترور شاه) شرکت نمی‌کرد ( | |||
محمدتقی نصیری پس از محاصره بیت امام‌خمینی در نجف اشرف در مهر ۱۳۵۷ در نشست روحانیان سمنان در مسجد جامع آن شهر شرکت داشت و در آن نشست از امام‌خمینی تمجید شد ( | نصیری در سال ۱۳۳۸ ش راهی [[قم]] شد و بخش دیگری از دروس سطح را نزد [[علی‌اکبر مشکینی]]، [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] و [[حسین نوری همدانی]] تکمیل کرد. آنگاه به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس آیات [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]] (آیت‌الله محمدتقی نصیری...، سیزده ـ چهارده) (کتاب قضا و طهارت) (انصاری، ص۱۲۶) [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]]، سیدمحمد محقق داماد (آیت‌الله محمدتقی نصیری...، سیزده ـ چهارده)، [[امام‌خمینی]] و [[مرتضی حائری یزدی|شیخ مرتضی حائری]] بهره برد (انصاری، ص۱۲۷). او از [[شاگردان امام‌خمینی]] محسوب می‌شد (روحانی، ج۱، ص۵۰)، ولی درباره سال‌های حضور او در درس امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست و به احتمال زیاد در سال‌های نخست دهه ۱۳۴۰ ش در درس خارج فقه یا اصول یا هر دو درس امام‌خمینی حضور می‌یافته است. | ||
منابع | |||
او در ۱۳۴۸ ش به سمنان بازگشت و مسئولیت حوزه علمیه سمنان را عهده‌دار شد و شاگردان زیادی را تربیت کرد که حسن روحانی، رئیس‌جمهور فعلی از آن جمله است (روحانی، ج۱، ص۵۰). | |||
محمدتقی نصیری در سال ۱۳۴۲ ش اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه از امام‌خمینی دریافت کرد (آیت‌الله محمدتقی نصیری...، ص۱۶۶-۱۶۷) و از همان سال به مبارزه با حکومت پهلوی و حمایت از امام‌خمینی می‌پرداخت. ازجمله نامه امام‌خمینی خطاب به علامه شیخ محمد صالح حائری مازندرانی، روحانی مقیم سمنان را به او تقدیم کرد (خاطرات سال‌های نجف، ج۱، ص۳۶). ساواک در گزارشی که در ۲۶ آبان ۱۳۴۳ تهیه کرد، از نصیری به‌عنوان یکی از روحانیان «ناراحت» نام برد (خاطرات سال‌های نجف، ج۱، ص۳)؛ صفتی که برای روحانیان مخالفت حکومت پهلوی و طرفدار امام‌خمینی به کار می‌برد. او پس از انتقال امام‌خمینی به عراق و استقرار ایشان در نجف اشرف، همراه با روحانیان سراسر کشور در نامه‌ای به امام‌خمینی، خرسندی خود را از حضور ایشان در نجف اشرف ابراز کردند (سیر مبارزات امام در آیینه اسناد ساواک، ج ۵، ص۳۷۲ ـ ۳۶۹). وی همچنین در سالگرد [[تبعید امام‌خمینی|تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور]] همراه با روحانیان مبارز کشور در نامه‌ای به نخست‌وزیر وقت، به ادامه تبعید امام‌خمینی اعتراض کردند (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۸۵ ـ ۱۹۱؛ امام‌خمینی در آیینه اسناد شهربانی، ج ۳، ص۳۲۵ ـ ۳۲۹). به همین سبب [[ساواک]] رفتارهای او را زیر نظر قرار داد (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۴-۵). به سبب این فعالیت‌ها در ۱۳۴۶ ش به ساواک احضار شد و از او تعهد گرفته شد از بحث سیاسی و حمله به دولت خودداری کند (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۶-۷). ساواک در گزارشی دیگر در سال ۱۳۴۸ ش از او به‌عنوان یکی از روحانیان مخالف حکومت پهلوی نام برد (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۲۵). | |||
نصیری در مراسم و مجالسی که توسط حکومت پهلوی در سمنان برگزار می‌شد، ازجمله مراسم نیایش در ۱۵ بهمن و ۲۱ فروردین (سالروز ترور شاه) شرکت نمی‌کرد (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۶۷-۶۸). علاوه بر آن، از سیاست‌های حکومت پهلوی انتقاد می‌کرد (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۷۲-۷۳). ازجمله در یکی از سخنرانی‌هایش از امام‌خمینی به‌عنوان «مردی حر» نام برد (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۷۳)، به همین سبب به ساواک احضار شد (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۷۶). بر اساس گزارش ساواک، وی در ترویج مرجعیت امام‌خمینی در سمنان می‌کوشید (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۷۷). او در ۱۱ آذر ۱۳۵۶ در چهلمین روز درگذشت سیدمصطفی خمینی، در مجلسی که به آن مناسبت در مسجد جامع سمنان برگزار شده بود حضور داشت (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۸۶؛ انقلاب اسلامی به...، ج ۱، ص۱۹۳) و در مجلس چهلم شهدای ۲۹ بهمن تبریز در مسجد شاه سمنان سخنرانی و از حکومت پهلوی انتقاد کرد (آیت‌الله محمدتقی نصیری...، ص۹۸). پس از حمله مأموران به بیت مراجع تقلید در قم در اردیبهشت ۱۳۵۷، در اعتراض به آن از اقامه نماز جماعت خودداری کرد (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۱۰۳) و سپس همراه با روحانیان سمنان در نامه‌ای به آیت‌الله گلپایگانی، حمله به بیت ایشان را محکوم کردند (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۱۰۴). در نیمه شعبان آن سال نیز پیرو دستور امام‌خمینی در تحریم جشن‌های شعبانیه، اعلام کرد که از برگزاری جشن خودداری خواهد کرد (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۱۱۲). | |||
محمدتقی نصیری پس از محاصره بیت امام‌خمینی در نجف اشرف در مهر ۱۳۵۷ در نشست روحانیان سمنان در مسجد جامع آن شهر شرکت داشت و در آن نشست از امام‌خمینی تمجید شد (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۱۱۸). سپس همراه با جمعی از روحانیان مبارز سمنان با صدور اعلامیه‌ای خطاب به امام‌خمینی، حمایت خود را از مبارزات آن مرجع مبارز اعلام داشت (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ص۳۹۸). او در تظاهرات نهم مهر ۱۳۵۷ مردم سمنان به سخنرانی پرداخت و از امام‌خمینی تجلیل نمود (آیت‌الله محمدتقی نصیری...، ص۱۲۳). به همین علت ساواک در گزارشی، از او به‌عنوان یکی از طرفداران امام‌خمینی نام برد (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۱۲۵-۱۲۶). | |||
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به تدریس در حوزه علمیه قم ادامه داد و همچنان ریاست حوزه علمیه سمنان را بر عهده داشت. در سال ۱۳۶۰ش به سمت ریاست سازمان تبلیغات اسلامی سمنان منصوب شد و تا ۱۳۷۵ در آن سمت بود. هم‌زمان ریاست عقیدتی ـ سیاسی نیروی انتظامی آن شهر را در سال‌های ۱۳۶۰ ـ ۱۳۷۵ بر عهده داشت. علاوه بر آن، در شورای بنیاد مسکن استان سمنان (ستاد اجرایی فرمان امام‌خمینی) عضو بود و ریاست بنیاد بین‌المللی غدیر سمنان را نیز بر عهده داشت. بازسازی مسجد جامع سمنان، بازسازی حوزه علمیه سمنان و احداث کتابخانه الغدیر سمنان ازجمله اقدامات عام‌المنفعه او بود (آیت‌الله محمدتقی نصیری...، سی‌وهفت). | |||
== درگذشت == | |||
او سرانجام در ۲۰ شهریور ۱۳۹۳ در سمنان درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط سیدمحمد شاهچراغی، در مدرسه علمیه امام صادق(ع) سمنان به خاک سپرده شد (انصاری، ص۱۲۷). | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
* آیت‌الله‌العظمی سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۸)، ج۳، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | |||
* آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۶)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | |||
* اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | |||
* انصاری، ناصرالدین (۱۳۹۳)، «آیت‌الله نصیری»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال بیست و پنجم، شماره چهارم، مهر و آبان. | |||
* انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۷۶)، ج۱، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | |||
* خاطرات سال‌های نجف (۱۳۸۹)، ج ۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی و مؤسسه چاپ و نشر عروج. | |||
* روحانی، سیدحمید (۱۳۵۸)، بررسی و تحلیلی از نهضت امام‌خمینی در ایران، بی‌جا، دارالفکر ـ دارالعلم. | |||
{{پایان}} | |||
[[رده:پروژه شاگردان]] | [[رده:پروژه شاگردان]] | ||
نسخهٔ ۲ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۰۸
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| اطلاعات علمی | |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| وبگاه رسمی | |
محمدتقی نصیری، از شاگردان درس خارج امام‌خمینی.
زادگاه و تحصیل
محمدتقی نصیری در هفدهم بهمن ۱۳۱۰ش در سمنان به دنیا آمد. دوره ابتدایی را در مدرسه ملی سمنان طی کرد. آنگاه به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و مقدمات را نزد علی‌محمد نجات، نماینده آیت‌الله بروجردی در سمنان خواند (آیت‌الله محمدتقی نصیری...، سیزده). او در سال ۱۳۲۸ش به دامغان رفت (انصاری، ص۱۲۶) و در درس شیخ محمدرضا خدایی و غلامحسین خیری شرکت کرد. در ۱۳۳۲ش عازم مشهد شد و در حوزه علمیه آن شهر بخشی از دروس سطح را نزد محمدتقی ادیب نیشابوری، میرزا احمد مدرس یزدی، میرزا هاشم قزوینی، شیخ مجتبی قزوینی، میرزا حسنعلی مروارید و شیخ کاظم دامغانی فراگرفت.
نصیری در سال ۱۳۳۸ ش راهی قم شد و بخش دیگری از دروس سطح را نزد علی‌اکبر مشکینی، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی و حسین نوری همدانی تکمیل کرد. آنگاه به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی (آیت‌الله محمدتقی نصیری...، سیزده ـ چهارده) (کتاب قضا و طهارت) (انصاری، ص۱۲۶) سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی، سیدمحمد محقق داماد (آیت‌الله محمدتقی نصیری...، سیزده ـ چهارده)، امام‌خمینی و شیخ مرتضی حائری بهره برد (انصاری، ص۱۲۷). او از شاگردان امام‌خمینی محسوب می‌شد (روحانی، ج۱، ص۵۰)، ولی درباره سال‌های حضور او در درس امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست و به احتمال زیاد در سال‌های نخست دهه ۱۳۴۰ ش در درس خارج فقه یا اصول یا هر دو درس امام‌خمینی حضور می‌یافته است.
او در ۱۳۴۸ ش به سمنان بازگشت و مسئولیت حوزه علمیه سمنان را عهده‌دار شد و شاگردان زیادی را تربیت کرد که حسن روحانی، رئیس‌جمهور فعلی از آن جمله است (روحانی، ج۱، ص۵۰).
محمدتقی نصیری در سال ۱۳۴۲ ش اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه از امام‌خمینی دریافت کرد (آیت‌الله محمدتقی نصیری...، ص۱۶۶-۱۶۷) و از همان سال به مبارزه با حکومت پهلوی و حمایت از امام‌خمینی می‌پرداخت. ازجمله نامه امام‌خمینی خطاب به علامه شیخ محمد صالح حائری مازندرانی، روحانی مقیم سمنان را به او تقدیم کرد (خاطرات سال‌های نجف، ج۱، ص۳۶). ساواک در گزارشی که در ۲۶ آبان ۱۳۴۳ تهیه کرد، از نصیری به‌عنوان یکی از روحانیان «ناراحت» نام برد (خاطرات سال‌های نجف، ج۱، ص۳)؛ صفتی که برای روحانیان مخالفت حکومت پهلوی و طرفدار امام‌خمینی به کار می‌برد. او پس از انتقال امام‌خمینی به عراق و استقرار ایشان در نجف اشرف، همراه با روحانیان سراسر کشور در نامه‌ای به امام‌خمینی، خرسندی خود را از حضور ایشان در نجف اشرف ابراز کردند (سیر مبارزات امام در آیینه اسناد ساواک، ج ۵، ص۳۷۲ ـ ۳۶۹). وی همچنین در سالگرد تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور همراه با روحانیان مبارز کشور در نامه‌ای به نخست‌وزیر وقت، به ادامه تبعید امام‌خمینی اعتراض کردند (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۸۵ ـ ۱۹۱؛ امام‌خمینی در آیینه اسناد شهربانی، ج ۳، ص۳۲۵ ـ ۳۲۹). به همین سبب ساواک رفتارهای او را زیر نظر قرار داد (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۴-۵). به سبب این فعالیت‌ها در ۱۳۴۶ ش به ساواک احضار شد و از او تعهد گرفته شد از بحث سیاسی و حمله به دولت خودداری کند (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۶-۷). ساواک در گزارشی دیگر در سال ۱۳۴۸ ش از او به‌عنوان یکی از روحانیان مخالف حکومت پهلوی نام برد (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۲۵).
نصیری در مراسم و مجالسی که توسط حکومت پهلوی در سمنان برگزار می‌شد، ازجمله مراسم نیایش در ۱۵ بهمن و ۲۱ فروردین (سالروز ترور شاه) شرکت نمی‌کرد (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۶۷-۶۸). علاوه بر آن، از سیاست‌های حکومت پهلوی انتقاد می‌کرد (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۷۲-۷۳). ازجمله در یکی از سخنرانی‌هایش از امام‌خمینی به‌عنوان «مردی حر» نام برد (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۷۳)، به همین سبب به ساواک احضار شد (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۷۶). بر اساس گزارش ساواک، وی در ترویج مرجعیت امام‌خمینی در سمنان می‌کوشید (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۷۷). او در ۱۱ آذر ۱۳۵۶ در چهلمین روز درگذشت سیدمصطفی خمینی، در مجلسی که به آن مناسبت در مسجد جامع سمنان برگزار شده بود حضور داشت (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۸۶؛ انقلاب اسلامی به...، ج ۱، ص۱۹۳) و در مجلس چهلم شهدای ۲۹ بهمن تبریز در مسجد شاه سمنان سخنرانی و از حکومت پهلوی انتقاد کرد (آیت‌الله محمدتقی نصیری...، ص۹۸). پس از حمله مأموران به بیت مراجع تقلید در قم در اردیبهشت ۱۳۵۷، در اعتراض به آن از اقامه نماز جماعت خودداری کرد (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۱۰۳) و سپس همراه با روحانیان سمنان در نامه‌ای به آیت‌الله گلپایگانی، حمله به بیت ایشان را محکوم کردند (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۱۰۴). در نیمه شعبان آن سال نیز پیرو دستور امام‌خمینی در تحریم جشن‌های شعبانیه، اعلام کرد که از برگزاری جشن خودداری خواهد کرد (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۱۱۲).
محمدتقی نصیری پس از محاصره بیت امام‌خمینی در نجف اشرف در مهر ۱۳۵۷ در نشست روحانیان سمنان در مسجد جامع آن شهر شرکت داشت و در آن نشست از امام‌خمینی تمجید شد (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۱۱۸). سپس همراه با جمعی از روحانیان مبارز سمنان با صدور اعلامیه‌ای خطاب به امام‌خمینی، حمایت خود را از مبارزات آن مرجع مبارز اعلام داشت (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ص۳۹۸). او در تظاهرات نهم مهر ۱۳۵۷ مردم سمنان به سخنرانی پرداخت و از امام‌خمینی تجلیل نمود (آیت‌الله محمدتقی نصیری...، ص۱۲۳). به همین علت ساواک در گزارشی، از او به‌عنوان یکی از طرفداران امام‌خمینی نام برد (آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک، ص۱۲۵-۱۲۶).
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به تدریس در حوزه علمیه قم ادامه داد و همچنان ریاست حوزه علمیه سمنان را بر عهده داشت. در سال ۱۳۶۰ش به سمت ریاست سازمان تبلیغات اسلامی سمنان منصوب شد و تا ۱۳۷۵ در آن سمت بود. هم‌زمان ریاست عقیدتی ـ سیاسی نیروی انتظامی آن شهر را در سال‌های ۱۳۶۰ ـ ۱۳۷۵ بر عهده داشت. علاوه بر آن، در شورای بنیاد مسکن استان سمنان (ستاد اجرایی فرمان امام‌خمینی) عضو بود و ریاست بنیاد بین‌المللی غدیر سمنان را نیز بر عهده داشت. بازسازی مسجد جامع سمنان، بازسازی حوزه علمیه سمنان و احداث کتابخانه الغدیر سمنان ازجمله اقدامات عام‌المنفعه او بود (آیت‌الله محمدتقی نصیری...، سی‌وهفت).
درگذشت
او سرانجام در ۲۰ شهریور ۱۳۹۳ در سمنان درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط سیدمحمد شاهچراغی، در مدرسه علمیه امام صادق(ع) سمنان به خاک سپرده شد (انصاری، ص۱۲۷).
پانویس
منابع
- آیت‌الله‌العظمی سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۸)، ج۳، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- آیت‌الله محمدتقی نصیری به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۶)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- انصاری، ناصرالدین (۱۳۹۳)، «آیت‌الله نصیری»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال بیست و پنجم، شماره چهارم، مهر و آبان.
- انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۷۶)، ج۱، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- خاطرات سال‌های نجف (۱۳۸۹)، ج ۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی و مؤسسه چاپ و نشر عروج.
- روحانی، سیدحمید (۱۳۵۸)، بررسی و تحلیلی از نهضت امام‌خمینی در ایران، بی‌جا، دارالفکر ـ دارالعلم.