عبدالباقی اثنیعشری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| محل دفن = | | محل دفن = | ||
| خویشاوندان سرشناس = | | خویشاوندان سرشناس = | ||
| استادان = | | استادان = امام‌خمینی، آیت‌الله سیدمحسن طباطبایی حکیم، آیت‌الله سیدمحمود حسینی شاهرودی، آیت‌الله سیدابوالقاسم موسوی خویی، آیت‌الله میرزا آقا اصطهباناتی، آیت‌الله سیدعبدالله شیرازی، آیت‌الله شیخ مجتبی لنکرانی | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| محل تحصیل = قم، نجف | | محل تحصیل = قم، نجف | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| تالیفات = تقریرات درس خارج اصول آیت‌الله میرزا باقر زنجانی، اغصول الفقه الاسلامی شیعه، شرح کفایةالاصول با ترجمه فارسی، مباحث الفاظ و العقلیات، دیوان اشعار | | تالیفات = تقریرات درس خارج اصول آیت‌الله میرزا باقر زنجانی، اغصول الفقه الاسلامی شیعه، شرح کفایةالاصول با ترجمه فارسی، مباحث الفاظ و العقلیات، دیوان اشعار | ||
| سایر = مبارز انقلابی، فعال در نهضت اسلامی | | سایر = مبارز انقلابی، فعال در نهضت اسلامی | ||
| سیاسی = فعال در مبارزه با حکومت پهلوی، همکاری با | | سیاسی = فعال در مبارزه با حکومت پهلوی، همکاری با امام‌خمینی | ||
| اجتماعی = ارشاد مردم، سخنرانی و صدور اعلامیه‌ها | | اجتماعی = ارشاد مردم، سخنرانی و صدور اعلامیه‌ها | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''عبدالباقی اثنیعشری'''، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی. | '''عبدالباقی اثنیعشری'''، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی. | ||
عبدالباقی اثنیعشری در ۱۳۱۱ در بهبهان و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش ابوالقاسم اثنیعشری از روحانیان برجسته و شاخص بهبهان بود که پس از سال‌ها تحصیل در نجف و نزد عالمان برجسته به درجه اجتهاد رسیده بود و در بهبهان به تدریس دروس حوزوی و ارشاد مردم می‌پرداخت | == زادگاه == | ||
عبدالباقی اثنیعشری در ۱۳۱۱ در بهبهان و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش ابوالقاسم اثنیعشری از روحانیان برجسته و شاخص بهبهان بود که پس از سال‌ها تحصیل در نجف و نزد عالمان برجسته به درجه اجتهاد رسیده بود و در بهبهان به تدریس دروس حوزوی و ارشاد مردم می‌پرداخت. | |||
اثنیعشری | == تحصیل == | ||
عبدالباقی اثنیعشری دوران ابتدایی را در بهبهان گذراند. سپس به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و مقدمات و بخشی از دروس سطح را در همان‌جا و نزد عالمان آن سامان فراگرفت. او آنگاه برای ادامه تحصیل راهی [[قم]] شد و در [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه آنجا]] دروس سطح را به پایان رساند، ولی در زندگینامه خودنوشت که برای [[مرکز اسناد انقلاب اسلامی]] ارسال کرده، اشاره به نام استادان دوره سطح خود نکرده است. هم‌زمان در درس‌های فلسفه علامه [[سیدمحمدحسین طباطبایی]] حضور می‌یافت. وی سپس وارد درس خارج فقه [[سیدحسین بروجردی|آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی]] شد و از بحث‌های ایشان سود برد. | |||
اثنیعشری پس از فوت آیت‌الله بروجردی به [[عراق]] رفت و تحصیلات حوزوی را در [[حوزه علمیه نجف]] پی گرفت. وی در آنجا از درس‌های خارج فقه و اصول آیات [[سیدمحسن حکیم|سیدمحسن طباطبایی حکیم]]، سیدمحمود حسینی شاهرودی، [[سیدابوالقاسم خویی|سیدابوالقاسم موسوی خویی]]، میرزا آقا اصطهباناتی، [[سیدعبدالله شیرازی]]، میرزا باقر زنجانی، شیخ مجتبی لنکرانی و درس خارج فقه امام‌خمینی بهره‌مند شد. | |||
اثنیعشری در بهمن ۱۳۵۷ به تهران رفت و در تحصن روحانیان مبارز سراسر کشور در مسجد دانشگاه تهران شرکت کرد و در ۱۲ بهمن هم در مراسم استقبال از امام‌خمینی در فرودگاه مهرآباد حضور داشت. سپس به خوزستان بازگشت و به فعالیت‌های تبلیغی در بهبهان ادامه داد. همچنین به مناسبت‌های مختلف به استان کهکیلویه و بویراحمد می‌رفت و در آن سامان نیز به ارشاد مردم می‌پرداخت. تقریرات درس خارج اصول آیت‌الله میرزا باقر زنجانی، اغصول الفقه الاسلامی شیعه، شرح کفایةالاصول با ترجمه فارسی، مباحث الفاظ و العقلیات، مباحث الفاظ ۷ و دیوان اشعار از تألیفات اثنیعشری است <ref> | اثنیعشری تا سال ۱۳۵۰ در [[نجف]] حضور داشت.<ref>اثنیعشری، زندگینامه خودنوشت، ص۱ـ۱۲.</ref> بنابراین می‌توان گفت از سال ۱۳۴۴ که امام‌خمینی تدریس درس خارج فقه (بیع مکاسب) را در [[مسجد شیخ انصاری]] معروف به مسجد ترک‌ها در نجف آغاز کرد، در آن درس حضور می‌یافته و تا سال ۱۳۵۰ به استفاده از درس امام‌خمینی ادامه داده است. | ||
== فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی == | |||
وی پس از بازگشت به کشور در زادگاهش مستقر شد و به تبلیغ دین و ارشاد مردم پرداخت. از همان زمان مبارزه با [[حکومت پهلوی]] را همسو با [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی امام‌خمینی]] آغاز کرد و به‌ویژه با ایراد سخنرانی‌های انتقادی از حکومت پهلوی، به افشاگری در این زمینه می‌پرداخت. همچنین در مناسبت‌های مختلف اعلامیه‌هایی را صادر می‌کرد.<ref>اثنیعشری، زندگینامه خودنوشت، ص۱ـ۱۲.</ref> و به حمایت از نهضت اسلامی می‌پرداخت.<ref>حسن‌زاده و ابوعلی، «تحلیل مواضع سیاسی روحانیون بهبهان در تحولات انقلاب اسلامی»، ص۱۷۹.</ref> | |||
یکی از این اعلامیه‌ها خطاب به مردم بهبهان به منظور دعوت از آنان برای حضور در مجلس ختمی به مناسبت رحلت مشکوک [[سیدمصطفی خمینی]] بود؛ او در نهم آبان ۱۳۵۶ اعلامیه‌ای را صادر کرد و از مردم خواست در مجلسی به همین مناسبت در مسجد سیدفقیه آن شهر حضور به هم رسانند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۱، ص۴۷۱.</ref> او همچنین در محافلی به تجلیل از سیدمصطفی خمینی می‌پرداخت و از ویژگی‌های علمی ایشان سخن می‌گفت.<ref>حسن‌زاده و ابوعلی، «تحلیل مواضع سیاسی روحانیون بهبهان در تحولات انقلاب اسلامی»، ص۱۹۶.</ref> در اردیبهشت ۱۳۵۷ نیز وقتی مأموران حکومت پهلوی در تعقیب برخی از طلاب معترض، به بیوت مراجع تقلید در [[قم]] حمله کردند، روحانیان بهبهان در خانه رحیم شریعتی، یکی از روحانیان انقلابی آن شهر، در جلسه‌ای به‌منظور نحوه واکنش به آن حادثه شرکت کردند که اثنیعشری هم از آن جمله بود.<ref>حسن‌زاده و ابوعلی، «تحلیل مواضع سیاسی روحانیون بهبهان در تحولات انقلاب اسلامی»، ص۱۹۱.</ref> نتیجه آن جلسات، ارسال تلگراف و نامه محکومیت به مراجع تقلید قم بود. از جمله اثنیعشری همراه با روحانیان بهبهانی، نامه‌ای در محکومیت حمله به بیوت آن مرجع خطاب به [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|آیت‌الله گلپایگانی]] ارسال کرد.<ref>آیت‌الله‌العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی به روایت اسناد ساواک، ج۳، ص۵۶۳.</ref> و سپس همراه با جمع کثیری از روحانیان استان خوزستان، نامه‌ای دیگر به آیات گلپایگانی و [[سیدکاظم شریعتمداری]] ارسال و اسائه ادب به حریم [[مرجعیت]] را محکوم کردند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۹۴ـ۲۹۵.</ref> | |||
اثنیعشری در بهمن ۱۳۵۷ به تهران رفت و در تحصن روحانیان مبارز سراسر کشور در مسجد دانشگاه تهران شرکت کرد و در ۱۲ بهمن هم در [[مراسم استقبال از امام‌خمینی]] در فرودگاه مهرآباد حضور داشت. سپس به خوزستان بازگشت و به فعالیت‌های تبلیغی در بهبهان ادامه داد. همچنین به مناسبت‌های مختلف به استان کهکیلویه و بویراحمد می‌رفت و در آن سامان نیز به ارشاد مردم می‌پرداخت. | |||
== تألیفات == | |||
تقریرات درس خارج اصول آیت‌الله میرزا باقر زنجانی، اغصول الفقه الاسلامی شیعه، شرح کفایةالاصول با ترجمه فارسی، مباحث الفاظ و العقلیات، مباحث الفاظ ۷ و دیوان اشعار از تألیفات اثنیعشری است.<ref>اثنیعشری، زندگینامه خودنوشت، ص۴ـ۱۲.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۲۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۳۴
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | عبدالباقی اثنیعشری |
| تاریخ تولد | ۱۳۱۱ ش |
| زادگاه | بهبهان، ایران |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امام‌خمینی، آیت‌الله سیدمحسن طباطبایی حکیم، آیت‌الله سیدمحمود حسینی شاهرودی، آیت‌الله سیدابوالقاسم موسوی خویی، آیت‌الله میرزا آقا اصطهباناتی، آیت‌الله سیدعبدالله شیرازی، آیت‌الله شیخ مجتبی لنکرانی |
| محل تحصیل | قم، نجف |
| تألیفات | تقریرات درس خارج اصول آیت‌الله میرزا باقر زنجانی، اغصول الفقه الاسلامی شیعه، شرح کفایةالاصول با ترجمه فارسی، مباحث الفاظ و العقلیات، دیوان اشعار |
| سایر | مبارز انقلابی، فعال در نهضت اسلامی |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | فعال در مبارزه با حکومت پهلوی، همکاری با امام‌خمینی |
| اجتماعی | ارشاد مردم، سخنرانی و صدور اعلامیه‌ها |
عبدالباقی اثنیعشری، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.
زادگاه
عبدالباقی اثنیعشری در ۱۳۱۱ در بهبهان و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش ابوالقاسم اثنیعشری از روحانیان برجسته و شاخص بهبهان بود که پس از سال‌ها تحصیل در نجف و نزد عالمان برجسته به درجه اجتهاد رسیده بود و در بهبهان به تدریس دروس حوزوی و ارشاد مردم می‌پرداخت.
تحصیل
عبدالباقی اثنیعشری دوران ابتدایی را در بهبهان گذراند. سپس به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و مقدمات و بخشی از دروس سطح را در همان‌جا و نزد عالمان آن سامان فراگرفت. او آنگاه برای ادامه تحصیل راهی قم شد و در حوزه علمیه آنجا دروس سطح را به پایان رساند، ولی در زندگینامه خودنوشت که برای مرکز اسناد انقلاب اسلامی ارسال کرده، اشاره به نام استادان دوره سطح خود نکرده است. هم‌زمان در درس‌های فلسفه علامه سیدمحمدحسین طباطبایی حضور می‌یافت. وی سپس وارد درس خارج فقه آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی شد و از بحث‌های ایشان سود برد.
اثنیعشری پس از فوت آیت‌الله بروجردی به عراق رفت و تحصیلات حوزوی را در حوزه علمیه نجف پی گرفت. وی در آنجا از درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدمحمود حسینی شاهرودی، سیدابوالقاسم موسوی خویی، میرزا آقا اصطهباناتی، سیدعبدالله شیرازی، میرزا باقر زنجانی، شیخ مجتبی لنکرانی و درس خارج فقه امام‌خمینی بهره‌مند شد.
اثنیعشری تا سال ۱۳۵۰ در نجف حضور داشت.[۱] بنابراین می‌توان گفت از سال ۱۳۴۴ که امام‌خمینی تدریس درس خارج فقه (بیع مکاسب) را در مسجد شیخ انصاری معروف به مسجد ترک‌ها در نجف آغاز کرد، در آن درس حضور می‌یافته و تا سال ۱۳۵۰ به استفاده از درس امام‌خمینی ادامه داده است.
فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی
وی پس از بازگشت به کشور در زادگاهش مستقر شد و به تبلیغ دین و ارشاد مردم پرداخت. از همان زمان مبارزه با حکومت پهلوی را همسو با نهضت اسلامی امام‌خمینی آغاز کرد و به‌ویژه با ایراد سخنرانی‌های انتقادی از حکومت پهلوی، به افشاگری در این زمینه می‌پرداخت. همچنین در مناسبت‌های مختلف اعلامیه‌هایی را صادر می‌کرد.[۲] و به حمایت از نهضت اسلامی می‌پرداخت.[۳]
یکی از این اعلامیه‌ها خطاب به مردم بهبهان به منظور دعوت از آنان برای حضور در مجلس ختمی به مناسبت رحلت مشکوک سیدمصطفی خمینی بود؛ او در نهم آبان ۱۳۵۶ اعلامیه‌ای را صادر کرد و از مردم خواست در مجلسی به همین مناسبت در مسجد سیدفقیه آن شهر حضور به هم رسانند.[۴] او همچنین در محافلی به تجلیل از سیدمصطفی خمینی می‌پرداخت و از ویژگی‌های علمی ایشان سخن می‌گفت.[۵] در اردیبهشت ۱۳۵۷ نیز وقتی مأموران حکومت پهلوی در تعقیب برخی از طلاب معترض، به بیوت مراجع تقلید در قم حمله کردند، روحانیان بهبهان در خانه رحیم شریعتی، یکی از روحانیان انقلابی آن شهر، در جلسه‌ای به‌منظور نحوه واکنش به آن حادثه شرکت کردند که اثنیعشری هم از آن جمله بود.[۶] نتیجه آن جلسات، ارسال تلگراف و نامه محکومیت به مراجع تقلید قم بود. از جمله اثنیعشری همراه با روحانیان بهبهانی، نامه‌ای در محکومیت حمله به بیوت آن مرجع خطاب به آیت‌الله گلپایگانی ارسال کرد.[۷] و سپس همراه با جمع کثیری از روحانیان استان خوزستان، نامه‌ای دیگر به آیات گلپایگانی و سیدکاظم شریعتمداری ارسال و اسائه ادب به حریم مرجعیت را محکوم کردند.[۸]
اثنیعشری در بهمن ۱۳۵۷ به تهران رفت و در تحصن روحانیان مبارز سراسر کشور در مسجد دانشگاه تهران شرکت کرد و در ۱۲ بهمن هم در مراسم استقبال از امام‌خمینی در فرودگاه مهرآباد حضور داشت. سپس به خوزستان بازگشت و به فعالیت‌های تبلیغی در بهبهان ادامه داد. همچنین به مناسبت‌های مختلف به استان کهکیلویه و بویراحمد می‌رفت و در آن سامان نیز به ارشاد مردم می‌پرداخت.
تألیفات
تقریرات درس خارج اصول آیت‌الله میرزا باقر زنجانی، اغصول الفقه الاسلامی شیعه، شرح کفایةالاصول با ترجمه فارسی، مباحث الفاظ و العقلیات، مباحث الفاظ ۷ و دیوان اشعار از تألیفات اثنیعشری است.[۹]
پانویس
- ↑ اثنیعشری، زندگینامه خودنوشت، ص۱ـ۱۲.
- ↑ اثنیعشری، زندگینامه خودنوشت، ص۱ـ۱۲.
- ↑ حسن‌زاده و ابوعلی، «تحلیل مواضع سیاسی روحانیون بهبهان در تحولات انقلاب اسلامی»، ص۱۷۹.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۱، ص۴۷۱.
- ↑ حسن‌زاده و ابوعلی، «تحلیل مواضع سیاسی روحانیون بهبهان در تحولات انقلاب اسلامی»، ص۱۹۶.
- ↑ حسن‌زاده و ابوعلی، «تحلیل مواضع سیاسی روحانیون بهبهان در تحولات انقلاب اسلامی»، ص۱۹۱.
- ↑ آیت‌الله‌العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی به روایت اسناد ساواک، ج۳، ص۵۶۳.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۹۴ـ۲۹۵.
- ↑ اثنیعشری، زندگینامه خودنوشت، ص۴ـ۱۲.
منابع
- آیت‌الله‌العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۵)، ج۳، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- اثنیعشری، عبدالباقی (۱۳۷۹)، زندگینامه خودنوشت، آرشیو مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- حسن‌زاده، اسماعیل و طاهره ابوعلی (۱۳۹۶)، «تحلیل مواضع سیاسی روحانیون بهبهان در تحولات انقلاب اسلامی»، تاریخ‌نامه انقلاب، سال اول، دفتر اول، شماره ۱، بهار و تابستان.