انجام‌شناسی تطبیقی بر اساس حکمت ملاصدرا و امام‌خمینی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:
| مشخصات نشر =  
| مشخصات نشر =  
}}
}}
'''انجام‌شناسی تطبیقی بر اساس حکمت ملاصدرا و امام‌خمینی''' کتابی به قلم [[محمدامین صادقی ارزگانی]] است که به تبیین مسئله معاد از دیدگاه ملاصدرا و امام‌خمینی پرداخته است. این کتاب در سال ۱۳۹۴ توسط [[مؤسسه چاپ و نشر عروج]]، منتشر شده است.
'''انجام‌شناسی تطبیقی بر اساس حکمت ملاصدرا و امام‌خمینی''' کتابی به قلم [[محمدامین صادقی ارزگانی]] است که به تبیین مسئله معاد از دیدگاه ملاصدرا و امام‌خمینی پرداخته است. کتاب انجام‌شناسی تطبیقی بر اساس حکمت ملاصدرا و امام‌خمینی در سال ۱۳۹۴ش توسط [[مؤسسه چاپ و نشر عروج]]، منتشر شده است.
==مؤلف==
==مؤلف==
محمدامین صادقی ارزگانی، متولد ۱۳۴۱ش، پژوهشگر حوزه علمیه و مؤسسات و مراکز پژوهشی است. کتب و مقالات زیادی به قلم او منتشر شده که «انجام‌شناسی تطبیقی بر اساس حکمت ملاصدرا و امام‌خمینی (س)» از آن جمله است.
محمدامین صادقی ارزگانی، متولد ۱۳۴۱ش، پژوهشگر [[حوزه علمیه]] و مؤسسات و مراکز پژوهشی است. کتب و مقالات زیادی به قلم او منتشر شده که «[[انجام‌شناسی تطبیقی بر اساس حکمت ملاصدرا و امام‌خمینی (کتاب)|انجام‌شناسی تطبیقی بر اساس حکمت ملاصدرا و امام‌خمینی]] (س)» از آن جمله است.
==محتوا==
==محتوا==
این کتاب، کوشیده است به صورت تطبیقی و مقایسه‌ای مسئله مهم معاد و انجام‌شناسی را از دیدگاه ملاصدرا و امام‌خمینی مورد تحلیل و بررسی قرار دهد. امام‌خمینی با الهام از آموزه‌های دینی و مبانی فلسفی در مسئله مرگ‌هراسی، از یک سو آن را زاییدهٔ همین عالم طبیعت و محبت به دنیا می‌داند و از سوی دیگر معتقد است که انسان فطرتاً جاودانگی و بقا را دوست دارد؛ لذا علی‌رغم حکم عقل، مرگ را نابودی تصور نموده و از آن گریزان است (امام‌خمینی، شرح چهل حدیث، ص۱۲۲). به اعتقاد امام‌خمینی اگر انسان باورش آمد که یک مبدئی برای این عالم است، دیگر مرگ را فنا نمی‌داند بلکه انتقال از نقص به کمال می‌شمارد (امام‌خمینی، تفسیر سوره حمد، ص۱۰۷).
کتاب انجام‌شناسی تطبیقی بر اساس حکمت ملاصدرا و امام‌خمینی ، کوشیده است به صورت تطبیقی و مقایسه‌ای مسئله مهم [[معاد]] و انجام‌شناسی را از دیدگاه [[ملاصدرا]] و [[امام‌خمینی]] مورد تحلیل و بررسی قرار دهد. امام‌خمینی با الهام از آموزه‌های دینی و مبانی [[فلسفی]] در مسئله مرگ‌هراسی، از یک سو آن را زاییدهٔ همین عالم طبیعت و محبت به [[دنیا]] می‌داند و از سوی دیگر معتقد است که انسان فطرتاً جاودانگی و بقا را دوست دارد؛ لذا علی‌رغم حکم [[عقل (قوه ادراک)|عقل]]، [[مرگ]] را نابودی تصور نموده و از آن گریزان است.<ref>امام‌خمینی، شرح چهل حدیث، ص۱۲۲.</ref> به اعتقاد امام‌خمینی اگر انسان باورش آمد که یک مبدئی برای این عالم است، دیگر [[مرگ]] را فنا نمی‌داند بلکه انتقال از نقص به کمال می‌شمارد.<ref>امام‌خمینی، تفسیر سوره حمد، ص۱۰۷.</ref>
امام‌خمینی علت طولانی شدن توقف در برزخ را تعلق به دنیا و حبّ آن می‌داند و میزان در طول کشیدن عالم قبر و برزخ همین تعلقات به دنیا است (امام‌خمینی، شرح چهل حدیث، ص۱۲۴). البته در مواردی نیز معتقد است که مدت توقف در برزخ را جز خدا کسی نمی‌داند (امام‌خمینی، آداب الصلاة، ص۳۶). همچنین ایشان درباره تکامل برزخ با توجه به رویکرد فلسفی، معتقد است کسانی که در این عالم مطالب عقلانی و فضایل کسب کرده‌اند، حرکت جوهری برزخیه آنها سریع‌تر و به تجرد کامل زودتر می‌رسند (امام‌خمینی، تقریرات فلسفه، ج۳، ص۷۲).
امام‌خمینی علت طولانی شدن توقف در [[برزخ]] را تعلق به [[دنیا]] و حبّ آن می‌داند و میزان در طول کشیدن [[عالم قبر]] و [[برزخ]] همین تعلقات به دنیا است.<ref>امام‌خمینی، شرح چهل حدیث، ص۱۲۴.</ref> البته در مواردی نیز معتقد است که مدت توقف در برزخ را جز خدا کسی نمی‌داند.<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ص۳۶.</ref> همچنین ایشان درباره تکامل برزخ با توجه به رویکرد فلسفی، معتقد است کسانی که در این عالم مطالب عقلانی و فضایل کسب کرده‌اند، حرکت جوهری برزخیه آنها سریع‌تر و به تجرد کامل زودتر می‌رسند.<ref>امام‌خمینی، تقریرات فلسفه، ج۳، ص۷۲.</ref>
درباره نام‌های روز قیامت مطالب فراوانی ذکر شده است. امام‌خمینی با الهام از آیات الهی و با استناد به برخی آیات «وَ أَنْذِرْهُمْ یَوْمَ الْحَسْرَةِ» (مریم: ۳۹) یکی از نام‌های روز قیامت را روز حسرت و ندامت می‌داند و در آن روز آدمی دچار حسرت و ندامت‌هایی می‌شود که پایان ندارد (امام‌خمینی، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۵۳). همچنین با توجه به آیه «یَوْمَ تُبْلَی السَّرائِرُ» (طارق: ۹) و «یَوْمَ هُمْ بارِزُونَ» (غافر: ۱۶) از قیامت به روزی یاد می‌کند که اسرار نهفته همگان کشف شده و اعمال و اخلاق آنان تجسم می‌یابد (امام‌خمینی، شرح چهل حدیث، ص۹۵). ایشان ضمن اثبات معاد جسمانی با توجه به آموزه‌های قرآنی در این باب، نگرش برخی متکلمان را درباره معاد به چالش کشیده و معتقد است معاد آن نیست که در همین نشئه طبیعت باشد؛ زیرا این انکار معاد و انکار رجوع به الله و تثبیت عالم طبیعت است (امام‌خمینی، تقریرات فلسفه، ج۳، ص۵۸۹).
درباره نام‌های روز [[قیامت]] مطالب فراوانی ذکر شده است. امام‌خمینی با الهام از [[آیات]] الهی و با استناد به برخی آیات «وَ أَنْذِرْهُمْ یَوْمَ الْحَسْرَةِ» <ref>مریم: ۳۹</ref> یکی از نام‌های روز قیامت را روز حسرت و ندامت می‌داند و در آن روز آدمی دچار حسرت و ندامت‌هایی می‌شود که پایان ندارد.<ref>امام‌خمینی، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۵۳.</ref> همچنین با توجه به آیه «یَوْمَ تُبْلَی السَّرائِرُ» <ref>طارق: ۹</ref> و «یَوْمَ هُمْ بارِزُونَ» <ref>غافر: ۱۶</ref> از قیامت به روزی یاد می‌کند که اسرار نهفته همگان کشف شده و اعمال و [[اخلاق]] آنان تجسم می‌یابد.<ref>امام‌خمینی، شرح چهل حدیث، ص۹۵.</ref> ایشان ضمن اثبات معاد جسمانی با توجه به آموزه‌های قرآنی در این باب، نگرش برخی متکلمان را درباره معاد به چالش کشیده و معتقد است [[معاد]] آن نیست که در همین نشئه طبیعت باشد؛ زیرا این انکار معاد و انکار رجوع به الله و تثبیت عالم طبیعت است.<ref>امام‌خمینی، تقریرات فلسفه، ج۳، ص۵۸۹.</ref>
==ساختار==
==ساختار==
این کتاب مشتمل بر یک مقدمه و سه فصل است:
این کتاب مشتمل بر یک مقدمه و سه فصل است:
۱٬۰۹۹

ویرایش