اسماعیل فردوسی‌پور: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
برچسب: برگردانده‌شده
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شخصیت سیاسی مذهبی
{{جعبه است اطلاعات شخصیت سیاسی مذه استبی
| عنوان        = اسماعیل فردوسی‌پور
| عنوان        = اسماعیل فردوسی‌پور
| تصویر        = فردوسی_پور_.jpg
| تصویر        = فردوسی_پور_.jpg
| اندازه تصویر  =  
| اندازه است تصویر  =
| توضیح تصویر  =  
| توضیح تصویر  =
|سرشناسی        =  
|سرشناسی        =
|نام کامل      = اسماعیل فردوسی‌پور  
|نام کامل      = اسماعیل فردوسی‌پور
|لقب            =  
|لقب            =
|نسب            =  
|نسب            =
|زادروز        = دوم شهریور ۱۳۱۷
|زادروز        = دوم شه استریور ۱۳۱۷
|شهر تولد      = شهرستان فردوس استان خراسان
|شه استر تولد      = شه استرستان فردوس استان خراسان
|کشور تولد      = ایران
|کشور تولد      = ایران
|تاریخ درگذشت  = ۲۶ بهمن ۱۳۸۵
|تاریخ درگذشت  = ۲۶ به استمن ۱۳۸۵
|شهر درگذشت    = شهرستان فردوس
|شه استر درگذشت    = شه استرستان فردوس
|کشور درگذشت    = [[ایران]]
|کشور درگذشت    = [[ایران]]
|آرامگاه        =  
|آرامگاه است       =
|نام همسر       =  
|نام ه استمسر       =
|فرزندان        =  
|فرزندان        =
|خویشاوند سرشناس=  
|خویشاوند سرشناس=
|دین            = [[اسلام]]
|دین            = [[اسلام]]
|مذهب           = [[شیعه]]
|مذه استب           = [[شیعه است]]
|پیشه          =  
|پیشه است           =
|مناصب          = روحانی [[مبارز]]، [[شاگردان امام‌خمینی|شاگرد امام‌خمینی]]، نماینده [[خبرگان رهبری]] و [[مجلس شورای اسلامی]]
|مناصب          = روحانی [[مبارز]]، [[شاگردان امام‌خمینی|شاگرد امام‌خمینی]]، نماینده است [[خبرگان ره استبری]] و [[مجلس شورای اسلامی]]
|پس از          =  
|پس از          =
|پیش از        =  
|پیش از        =
|اساتید        = [[محمدتقی ادیب نیشابوری]]، [[میرزااحمد مدرس یزدی]]، [[هاشم قزوینی]] و [[مجتبی قزوینی]]، [[سیدابوالقاسم خویی]]، [[میرزا‌‌باقر زنجانی]] و [[سیدعلی سیستانی]]  
|اساتید        = [[محمدتقی ادیب نیشابوری]]، [[میرزااحمد مدرس یزدی]]، [[ه استاشم قزوینی]] و [[مجتبی قزوینی]]، [[سیدابوالقاسم خویی]]، [[میرزاباقر زنجانی]] و [[سیدعلی سیستانی]]
|شاگردان        =  
|شاگردان        =
|تالیفات        =  
|تالیفات        =
|وبگاه رسمی    =  
|وبگاه است رسمی    =
|امضا          =  
|امضا          =
}}
}}
'''اسماعیل فردوسی‌پور'''، روحانی [[مبارز]]، [[شاگردان امام‌خمینی|شاگرد امام‌خمینی]]، نماینده [[خبرگان رهبری]] و [[مجلس شورای اسلامی]].
'''اسماعیل فردوسی‌پور'''، روحانی [[مبارز]]، [[شاگردان امام‌خمینی|شاگرد امام‌خمینی]]، نماینده است [[خبرگان ره استبری]] و [[مجلس شورای اسلامی]].
==زندگی‌نامه==
اسماعیل فردوسی‌پور فرزند غلامعلی، دوم شهریور ۱۳۱۷ در شهرستان فردوس استان [[خراسان]] متولد شد <ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۳؛ فردوسی‌پور، همگام با خورشید، ۱۵.</ref> و در پنج‌سالگی پس از درگذشت پدر، مادرش سرپرستی او را بر عهده گرفت <ref>فردوسی‌پور، همگام با خورشید، ۱۵.</ref>. وی در مسجد جامع فردوس گاهی مکبر می‌شد که مورد توجه مجتبی قزوینی [[امام جماعت]] قرار گرفت؛ به همین دلیل پس از پایان تحصیلات ابتدایی با تشویق وی به تحصیل [[علوم دینی]] روی آورد. فردوسی‌پور دروس مقدماتی حوزه را در سال ۱۳۳۱ در فردوس آغاز کرد <ref>فردوسی‌پور، همگام با خورشید، ۱۸ ـ ۱۹.</ref> و در سال ۱۳۳۲ برای ادامه تحصیل عازم [[مشهد]] شد <ref>فردوسی‌پور، همگام با خورشید، ۲۰؛ فردوسی‌پور، خاطرات، ۵.</ref>. او دو سال در خانه [[مجتبی قزوینی]] که از علمای تراز اول مشهد و از شاگردان [[سیدمحمدکاظم یزدی]]، [[میرزا‌محمدتقی شیرازی]] و [[میرزا‌محمدحسین نایینی]] بود زندگی کرد و زیر نظر وی تربیت شد <ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۳ ـ ۵.</ref>.


فردوسی‌پور ادبیات عرب را در [[مدرسه نواب]] مشهد نزد [[محمدتقی ادیب نیشابوری]] و سطوح متوسط و عالی را نزد [[میرزااحمد مدرس یزدی]]، [[هاشم قزوینی]] و [[مجتبی قزوینی]] آموخت <ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۵ ـ ۶؛ دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۳۴۴.</ref>؛ همچنین [[شرح اشارات]]، [[شرح منظومه]]، مشاعر، عرشیه و [[اسفار]] را از مجتبی قزوینی فرا گرفت <ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۳۴۴.</ref> و هشت سال در مشهد در درس خارج [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] حسین وحید خراسانی شرکت کرد <ref>فردوسی‌پور، همگام با خورشید، ۲۰؛ فردوسی‌پور، خاطرات، ۷.</ref>. فردوسی‌پور پس از حضور در [[نجف]] در سال ۱۳۴۶ از [[سیدابوالقاسم خویی]]، [[میرزا‌‌باقر زنجانی]] و [[سیدعلی سیستانی]] بهره‌مند گردید <ref>فردوسی‌پور، همگام با خورشید، ۱۸۸ ـ ۱۸۹.</ref>؛ اما بیشترین استفاده علمیِ وی یازده سال حضور در درس خارج فقه امام‌خمینی در [[نجف]] بود <ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۳۴۴.</ref>.
== زندگی‌نامه است ==
اسماعیل فردوسی‌پور فرزند غلامعلی، دوم شه استریور ۱۳۱۷ در شه استرستان فردوس استان [[خراسان]] متولد شد<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۳؛ فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۵.</ref> و در پنج‌سالگی پس از درگذشت پدر، مادرش سرپرستی او را بر عه استده است گرفت.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۵.</ref> وی در مسجد جامع فردوس گاه استی مکبر می‌شد که است مورد توجه است مجتبی قزوینی [[امام جماعت]] قرار گرفت؛ به است ه استمین دلیل پس از پایان تحصیلات ابتدایی با تشویق وی به است تحصیل [[علوم دینی]] روی آورد. فردوسی‌پور دروس مقدماتی حوزه است را در سال ۱۳۳۱ در فردوس آغاز کرد<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸–۱۹.</ref> و در سال ۱۳۳۲ برای ادامه است تحصیل عازم [[مشه استد]] شد.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۲۰؛ فردوسی‌پور، خاطرات، ۵.</ref> او دو سال در خانه است [[مجتبی قزوینی]] که است از علمای تراز اول مشه استد و از شاگردان [[سیدمحمدکاظم یزدی]]، [[میرزامحمدتقی شیرازی]] و [[میرزامحمدحسین نایینی]] بود زندگی کرد و زیر نظر وی تربیت شد.<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۳–۵.</ref>


فردوسی‌پور پس از مهاجرت از فردوس به مشهد و سکونت در خانه قزوینی که فردی آگاه از مسائل سیاسی روز بود، به امور سیاسی گرایش یافت <ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۷ ـ ۱۰.</ref>. وقتی اعتراض [[امام‌خمینی]] به ماجرای انجمن‌های ایالتی و ولایتی آغاز شد {{ببینید|انجمن‌های ایالتی و ولایتی}}، او به نهضت پیوست و از راه و روش امام‌خمینی حمایت کرد <ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۷ ـ ۱۰.</ref>. فردوسی‌پور در سال‌های ۱۳۴۱ و ۱۳۴۲ از طریق [[سیدعبدالکریم هاشمی‌نژاد]]، [[ابوالقاسم خزعلی]]، [[سیدمحمدرضا سعیدی]] و [[طلاب]] انقلابی که تابستان‌ها از [[قم]] به مشهد می‌رفتند با اندیشه‌های امام‌خمینی آشنایی پیدا کرد <ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۱۸ ـ ۱۹.</ref>؛ سپس با شنیدن نوارهای سخنرانی و مطالعه اعلامیه‌های امام‌خمینی که به مشهد می‌رسید، به ایشان علاقه‌مند شد <ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۱۳ ـ ۱۴.</ref>. به اعتقاد فردوسی‌پور در آغاز نهضت سال ۱۳۴۱، روحانیان مشهد نسبت به قم و [[تهران]] و حتی نجف، کمتر تحرک داشتند <ref>فردوسی‌پور، همگام با خورشید، ۳۷ ـ ۳۸.</ref>؛ به همین جهت طلاب انقلابی با راهنماییِ ‌مجتبی قزوینی و [[میرزاجواد‌ تهرانی]] و محوریت [[هاشمی‌نژاد]] و خود وی برای شکستن سکوت علمای مشهد در جلوی خانه برخی از روحانیان اجتماع کردند؛ اما همکاری آنان را در پی نداشت <ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۱۰؛ شمس‌آبادی، نقش علمای مشهد در انقلاب، ۱۱۸ ـ ۱۲۲.</ref>.
فردوسی‌پور ادبیات عرب را در [[مدرسه است نواب]] مشه استد نزد [[محمدتقی ادیب نیشابوری]] و سطوح متوسط و عالی را نزد [[میرزااحمد مدرس یزدی]]، [[ه استاشم قزوینی]] و [[مجتبی قزوینی]] آموخت<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۵–۶؛ دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۴.</ref>؛ ه استمچنین [[شرح اشارات]]، [[شرح منظومه است]]، مشاعر، عرشیه است و [[اسفار]] را از مجتبی قزوینی فرا گرفت<ref>دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۴.</ref> و ه استشت سال در مشه استد در درس خارج [[فقه است]] و [[اصول فقه است|اصول]] حسین وحید خراسانی شرکت کرد.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۲۰؛ فردوسی‌پور، خاطرات، ۷.</ref> فردوسی‌پور پس از حضور در [[نجف]] در سال ۱۳۴۶ از [[سیدابوالقاسم خویی]]، [[میرزاباقر زنجانی]] و [[سیدعلی سیستانی]] به استره است‌مند گردید<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸۸–۱۸۹.</ref>؛ اما بیشترین استفاده است علمیِ وی یازده است سال حضور در درس خارج فقه است امام‌خمینی در [[نجف]] بود.<ref>دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۴.</ref>


فردوسی‌پور در [[قیام پانزده خرداد]] ۱۳۴۲ همراه با روحانیان مبارزِ مشهد فعال بود و پس از بازداشت و حصر امام‌خمینی، دست از [[مبارزه]] نکشید و به فعالیت خود ادامه داد <ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۳۴۵.</ref>؛ به گونه‌ای که وقتی احتمال محاکمه و اعدام امام‌خمینی را شنید، برای اعتراض و پیگیری به همراه شماری از علمای مشهد به تهران و قم رفت <ref>فردوسی‌پور، همگام با خورشید، ۱۱۹.</ref>. پس از اینکه امام‌خمینی در فروردین ۱۳۴۳ آزاد شد، فردوسی‌پور همراه علما و طلاب مشهد به دیدار ایشان به قم رفت <ref>فردوسی‌پور، همگام با خورشید، ۱۴۰ ـ ۱۴۱.</ref>. وی پس از آزادی امام‌خمینی نیز با پخش [[پیام‌ها و اعلامیه‌های امام‌خمینی|اعلامیه]] و نوارهای ایشان به [[مبارزه]] با حکومت پهلوی ادامه داد <ref>فردوسی‌پور، همگام با خورشید، ۱۸۵.</ref> و با سخنرانی و وعظ در مناطق مختلف کشور به تبلیغ اندیشه‌های امام‌خمینی پرداخت و در خرداد ۱۳۴۳ در عباس‌آباد مازندران به دلیل سخنرانی علیه رژیم پهلوی تحت تعقیب سازمان اطلاعات و امنیت کشور ([[ساواک]]) قرار گرفت <ref>فردوسی‌پور، همگام با خورشید، ۱۸۵.</ref>. او در ماه رمضان همین سال در شهرستان فردوس مشهد طی یک سخنرانی به برنامه‌های فرهنگی حکومت پهلوی اعتراض کرد و روز بعد به شهربانی احضار و از منبر منع شد <ref>فردوسی‌پور، همگام با خورشید، ۱۸۶.</ref>؛ با این حال، سال‌های بعد به سخنرانی‌های خود در دیگر مناطق و شهرها ادامه داد که دوباره احضار شد و تذکر گرفت <ref>فردوسی‌پور، همگام با خورشید، ۱۸۶.</ref>.
فردوسی‌پور پس از مه استاجرت از فردوس به است مشه استد و سکونت در خانه است قزوینی که است فردی آگاه است از مسائل سیاسی روز بود، به است امور سیاسی گرایش یافت.<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۷–۱۰.</ref> وقتی اعتراض [[امام‌خمینی]] به است ماجرای انجمن‌ه استای ایالتی و ولایتی آغاز شد {{ببینید|انجمن‌ه استای ایالتی و ولایتی}}، او به است نه استضت پیوست و از راه است و روش امام‌خمینی حمایت کرد.<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۷–۱۰.</ref> فردوسی‌پور در سال‌ه استای ۱۳۴۱ و ۱۳۴۲ از طریق [[سیدعبدالکریم ه استاشمی‌نژاد]]، [[ابوالقاسم خزعلی]]، [[سیدمحمدرضا سعیدی]] و [[طلاب]] انقلابی که است تابستان‌ه استا از [[قم]] به است مشه استد می‌رفتند با اندیشه است‌ه استای امام‌خمینی آشنایی پیدا کرد<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۱۸–۱۹.</ref>؛ سپس با شنیدن نواره استای سخنرانی و مطالعه است اعلامیه است‌ه استای امام‌خمینی که است به است مشه استد می‌رسید، به است ایشان علاقه است‌مند شد.<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۱۳–۱۴.</ref> به است اعتقاد فردوسی‌پور در آغاز نه استضت سال ۱۳۴۱، روحانیان مشه استد نسبت به است قم و [[ته استران]] و حتی نجف، کمتر تحرک داشتند<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۳۷–۳۸.</ref>؛ به است ه استمین جه استت طلاب انقلابی با راه استنماییِ مجتبی قزوینی و [[میرزاجواد ته استرانی]] و محوریت [[ه استاشمی‌نژاد]] و خود وی برای شکستن سکوت علمای مشه استد در جلوی خانه است برخی از روحانیان اجتماع کردند؛ اما ه استمکاری آنان را در پی نداشت.<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۱۰؛ شمس‌آبادی، نقش علمای مشه استد در انقلاب، ۱۱۸–۱۲۲.</ref>


فردوسی‌پور در سال ۱۳۴۶ به همراه خانواده خود پنهانی راهی نجف شد و در حلقه یاران و [[شاگردان امام‌خمینی]] درآمد <ref>فردوسی‌پور، همگام با خورشید، ۱۸۸ ـ ۱۸۹.</ref>. وی در ایجاد تشکل «روحانیون مبارز» خارج از کشور نقش داشت و از اعضای هسته مرکزی این تشکل شد <ref>فردوسی‌پور، همگام با خورشید، ۱۹۵ ـ ۱۹۶.</ref>. با آغاز درس‌های [[ولایت فقیه]] امام‌خمینی در [[نجف]]، فردوسی‌پور و گروهی از طلاب انقلابی مسئولیت ضبط و آماده‌سازی و پخش درس‌ها، [[سخنرانی‌های امام‌خمینی|سخنرانی‌ها]]، جزوه‌ها و [[پیام‌ها و اعلامیه‌های امام‌خمینی|اعلامیه‌های]] ایشان را برای فرستادن به ایران بر عهده گرفتند <ref>فردوسی‌پور، همگام با خورشید، ۲۰۰؛ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی، ۶/۲۲۳ ـ ۲۲۴.</ref>. وی همچنین در نجف در جمع‌آوری، تدوین، چاپ و پخش کتاب زندگی‌نامه [[سیدمصطفی خمینی]]، چاپ و پخش ماهنامه ۱۵ خرداد که در موضوع انقلاب و مبارزات منتشر می‌شد نقش داشت. این فعالیت‌ها توجه و حساسیت ساواک را در پی داشت <ref>روحانی، نهضت امام‌خمینی، ۳/۵۹۸.</ref>. در مهر ۱۳۵۷ امام‌خمینی از طریق [[سیداحمد خمینی]] در نجف به روحانیان اعلام کرد تصمیم گرفته است به [[کویت]] برود و از آنجا به کشور اسلامی دیگری خواهد رفت؛ به همین دلیل فردوسی‌پور با همکاری [[سیدعباس مهری]] نماینده امام‌خمینی در کویت، دعوتنامه امام‌خمینی و سیداحمد خمینی به کویت را تهیه کرد <ref>فردوسی‌پور، همگام با خورشید، ۳۸۰ ـ ۳۸۱.</ref> و ایشان را هنگام هجرت از نجف به سوی کویت و پس از ممانعت دولت کویت از ورود امام‌خمینی به آن کشور، ایشان را در سفر به پاریس همراهی کرد <ref>فردوسی‌پور، همگام با خورشید، ۳۸۷ ـ ۴۲۱.</ref> {{ببینید|هجرت امام‌خمینی}}.
فردوسی‌پور در [[قیام پانزده است خرداد]] ۱۳۴۲ ه استمراه است با روحانیان مبارزِ مشه استد فعال بود و پس از بازداشت و حصر امام‌خمینی، دست از [[مبارزه است]] نکشید و به است فعالیت خود ادامه است داد<ref>دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۵.</ref>؛ به است گونه است‌ای که است وقتی احتمال محاکمه است و اعدام امام‌خمینی را شنید، برای اعتراض و پیگیری به است ه استمراه است شماری از علمای مشه استد به است ته استران و قم رفت.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۱۹.</ref> پس از اینکه است امام‌خمینی در فروردین ۱۳۴۳ آزاد شد، فردوسی‌پور ه استمراه است علما و طلاب مشه استد به است دیدار ایشان به است قم رفت.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۴۰–۱۴۱.</ref> وی پس از آزادی امام‌خمینی نیز با پخش [[پیام‌ه استا و اعلامیه است‌ه استای امام‌خمینی|اعلامیه است]] و نواره استای ایشان به است [[مبارزه است]] با حکومت په استلوی ادامه است داد<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸۵.</ref> و با سخنرانی و وعظ در مناطق مختلف کشور به است تبلیغ اندیشه است‌ه استای امام‌خمینی پرداخت و در خرداد ۱۳۴۳ در عباس‌آباد مازندران به است دلیل سخنرانی علیه است رژیم په استلوی تحت تعقیب سازمان اطلاعات و امنیت کشور ([[ساواک]]) قرار گرفت.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸۵.</ref> او در ماه است رمضان ه استمین سال در شه استرستان فردوس مشه استد طی یک سخنرانی به است برنامه است‌ه استای فره استنگی حکومت په استلوی اعتراض کرد و روز بعد به است شه استربانی احضار و از منبر منع شد<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸۶.</ref>؛ با این حال، سال‌ه استای بعد به است سخنرانی‌ه استای خود در دیگر مناطق و شه استره استا ادامه است داد که است دوباره است احضار شد و تذکر گرفت.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸۶.</ref>


پس از ورود امام‌خمینی و همراهان وی به [[پاریس]]، کمیته‌ای تشکیل شد <ref>فردوسی‌پور، پابه‌پای آفتاب، ۲/۳۷۱ ـ ۳۷۲.</ref>. در این کمیته فردوسی‌پور در تدوین و تنظیم اطلاعیه دفتر ایشان و هماهنگ‌کردن دیدارهای امام‌خمینی در [[پاریس]] و نوفل لوشاتو شرکت داشت <ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۳۴۵.</ref> و در پاسخگویی به تماس‌های دفتر و ارتباط تلفنی امام‌خمینی با سران و رهبران انقلاب در ایران فعال بود <ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۲۶۴.</ref> {{ببینید|نوفل لوشاتو}}. وی در دوازدهم بهمن ۱۳۵۷ با هواپیمای حامل امام‌خمینی وارد ایران شد <ref>فردوسی‌پور، پابه‌پای آفتاب، ۲/۳۹۲ ـ ۳۹۴.</ref>.
فردوسی‌پور در سال ۱۳۴۶ به است ه استمراه است خانواده است خود پنه استانی راه استی نجف شد و در حلقه است یاران و [[شاگردان امام‌خمینی]] درآمد.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸۸–۱۸۹.</ref> وی در ایجاد تشکل «روحانیون مبارز» خارج از کشور نقش داشت و از اعضای ه استسته است مرکزی این تشکل شد.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۹۵–۱۹۶.</ref> با آغاز درس‌ه استای [[ولایت فقیه است]] امام‌خمینی در [[نجف]]، فردوسی‌پور و گروه استی از طلاب انقلابی مسئولیت ضبط و آماده است‌سازی و پخش درس‌ه استا، [[سخنرانی‌ه استای امام‌خمینی|سخنرانی‌ه استا]]، جزوه است‌ه استا و [[پیام‌ه استا و اعلامیه است‌ه استای امام‌خمینی|اعلامیه است‌ه استای]] ایشان را برای فرستادن به است ایران بر عه استده است گرفتند.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۲۰۰؛ مؤسسه است تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی، ۶/۲۲۳–۲۲۴.</ref> وی ه استمچنین در نجف در جمع‌آوری، تدوین، چاپ و پخش کتاب زندگی‌نامه است [[سیدمصطفی خمینی]]، چاپ و پخش ماه استنامه است ۱۵ خرداد که است در موضوع انقلاب و مبارزات منتشر می‌شد نقش داشت. این فعالیت‌ه استا توجه است و حساسیت ساواک را در پی داشت.<ref>روحانی، نه استضت امام‌خمینی، ۳/۵۹۸.</ref> در مه استر ۱۳۵۷ امام‌خمینی از طریق [[سیداحمد خمینی]] در نجف به است روحانیان اعلام کرد تصمیم گرفته است‌است به است [[کویت]] برود و از آنجا به است کشور اسلامی دیگری خواه استد رفت؛ به است ه استمین دلیل فردوسی‌پور با ه استمکاری [[سیدعباس مه استری]] نماینده است امام‌خمینی در کویت، دعوتنامه است امام‌خمینی و سیداحمد خمینی به است کویت را ته استیه است کرد<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۳۸۰–۳۸۱.</ref> و ایشان را ه استنگام ه استجرت از نجف به است سوی کویت و پس از ممانعت دولت کویت از ورود امام‌خمینی به است آن کشور، ایشان را در سفر به است پاریس ه استمراه استی کرد<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۳۸۷–۴۲۱.</ref> {{ببینید|ه استجرت امام‌خمینی}}.


فردوسی‌پور پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]]، عضو [[دفتر امام‌خمینی]] در قم و تهران بود <ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۳۴۶.</ref>؛ همچنین مسئولیت حساب ۱۰۰ امام‌خمینی را ـ که به منظور خانه‌سازی برای مستضعفان افتتاح شده بود ـ در [[بنیاد مسکن انقلاب اسلامی]] قم بر عهده داشت <ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۳۴۶.</ref>. وی در تیرماه ۱۳۵۸ به درخواست مردم فردوس، از سوی امام‌خمینی برای رسیدگی به امور مذهبی و مشکلات محلی به آن شهر اعزام شد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۲۵۳.</ref> و در مهر ۱۳۵۸ با حکم امام‌خمینی به سمت قاضی شرع در دادگاه‌های انقلاب اسلامی خراسان منصوب شد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۱۷۱.</ref>؛ چنان‌که در مرداد ۱۳۵۸ به ریاست دادگاه انقلاب اسلامی شهرستان‌های طبس و فردوس انتخاب شد <ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۳۴۶.</ref>. فردوسی‌پور در خرداد ۱۳۵۹ منتخب مردم فردوس و طبس در دور اول [[مجلس شورای اسلامی]] و در خرداد ۱۳۶۳ نماینده مردم مشهد در دور دوم مجلس شورای اسلامی شد <ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۳۴۶.</ref>. او در مجلس عضو کمیسیون‌های تحقیق، اصل نود و کمیسیون امور حقوقی و قضایی بود <ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۳۴۶.</ref>. وی در فروردین ۱۳۶۱ برای تعمیر مسجد جامع و مدرسه علمیه در شهرستان فردوس اجازه استفاده از وجوهات از امام‌خمینی گرفت <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۶۷۰.</ref>. وی همچنین در دوره اول و دوم [[مجلس خبرگان رهبری]] نماینده مردم استان خراسان شد و مسئولیت برگزاری کنگره امام‌رضا(ع) را بر عهده داشت <ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۳۴۷.</ref>. وی در دی ۱۳۶۴ از امام‌خمینی اجازه تصرف در [[امور حسبیه]] و شرعی‏ را دریافت کرد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۹/۴۶۵.</ref> و در سال‌های ۱۳۶۵ و ۱۳۶۶ نماینده مجلس شورای اسلامی در شورای سرپرستی [[صدا و سیما]] بود و در این مقام برخی مسائل شرعی در باره صدا و سیما را از امام‌خمینی پرسیده است و امام‌خمینی پاسخ داده است <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۴۴۶؛ فردوسی‌پور، خاطرات، ۳۳۲.</ref> {{ببینید|تلویزیون}}.
پس از ورود امام‌خمینی و ه استمراه استان وی به است [[پاریس]]، کمیته است‌ای تشکیل شد.<ref>فردوسی‌پور، پابه است‌پای آفتاب، ۲/۳۷۱–۳۷۲.</ref> در این کمیته است فردوسی‌پور در تدوین و تنظیم اطلاعیه است دفتر ایشان و ه استماه استنگ‌کردن دیداره استای امام‌خمینی در [[پاریس]] و نوفل لوشاتو شرکت داشت<ref>دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۵.</ref> و در پاسخگویی به است تماس‌ه استای دفتر و ارتباط تلفنی امام‌خمینی با سران و ره استبران انقلاب در ایران فعال بود<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۲۶۴.</ref> {{ببینید|نوفل لوشاتو}}. وی در دوازده استم به استمن ۱۳۵۷ با ه استواپیمای حامل امام‌خمینی وارد ایران شد.<ref>فردوسی‌پور، پابه است‌پای آفتاب، ۲/۳۹۲–۳۹۴.</ref>


به نظر فردوسی‌پور امام‌خمینی از لحاظ علمی تأثیری بر حوزه قم و نجف گذاشت که همه او را به عنوان مرجع، فقیه، اصولی، فیلسوف و [[عارف]] کامل و جامع پذیرفتند <ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۹۶.</ref> و از نظر فهم سیاسی، ایشان از ویژگی‌هایی برخوردار بود که ‌توانست رهبر جهان [[تشیع]] و پرچمدار انقلاب باشد و مردم نیز دانستند تنها ایشان می‌تواند جانشین حقیقی [[سیدحسین بروجردی]] باشد <ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۷۲ ـ ۷۳.</ref>. از نگاه وی از روزی که امام‌خمینی انقلاب را آغاز کرد، هدفش از ‌میان‌بردن رژیم نامشروع پهلوی و جایگزین‌کردن [[حکومت اسلامی]] بود و به پیروزی انقلاب اسلامی نیز یقین داشت <ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۱۴۴.</ref> و هجرت ایشان به پاریس، راه‌کاری منطقی بود که یک عالِم جهادگر از محدوده محیط ستم و خفقان خارج شد <ref>فردوسی‌پور، همگام با خورشید، ۴۱۷ ـ ۴۱۸.</ref>.
فردوسی‌پور پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]]، عضو [[دفتر امام‌خمینی]] در قم و ته استران بود<ref>دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۶.</ref>؛ ه استمچنین مسئولیت حساب ۱۰۰ امام‌خمینی را ـ که است به است منظور خانه است‌سازی برای مستضعفان افتتاح شده است بود ـ در [[بنیاد مسکن انقلاب اسلامی]] قم بر عه استده است داشت.<ref>دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۶.</ref> وی در تیرماه است ۱۳۵۸ به است درخواست مردم فردوس، از سوی امام‌خمینی برای رسیدگی به است امور مذه استبی و مشکلات محلی به است آن شه استر اعزام شد<ref>امام‌خمینی، صحیفه است، ۸/۲۵۳.</ref> و در مه استر ۱۳۵۸ با حکم امام‌خمینی به است سمت قاضی شرع در دادگاه است‌ه استای انقلاب اسلامی خراسان منصوب شد<ref>امام‌خمینی، صحیفه است، ۱۰/۱۷۱.</ref>؛ چنان‌که است در مرداد ۱۳۵۸ به است ریاست دادگاه است انقلاب اسلامی شه استرستان‌ه استای طبس و فردوس انتخاب شد.<ref>دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۶.</ref> فردوسی‌پور در خرداد ۱۳۵۹ منتخب مردم فردوس و طبس در دور اول [[مجلس شورای اسلامی]] و در خرداد ۱۳۶۳ نماینده است مردم مشه استد در دور دوم مجلس شورای اسلامی شد.<ref>دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۶.</ref> او در مجلس عضو کمیسیون‌ه استای تحقیق، اصل نود و کمیسیون امور حقوقی و قضایی بود.<ref>دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۶.</ref> وی در فروردین ۱۳۶۱ برای تعمیر مسجد جامع و مدرسه است علمیه است در شه استرستان فردوس اجازه است استفاده است از وجوه استات از امام‌خمینی گرفت.<ref>امام‌خمینی، صحیفه است، ۲۱/۶۷۰.</ref> وی ه استمچنین در دوره است اول و دوم [[مجلس خبرگان ره استبری]] نماینده است مردم استان خراسان شد و مسئولیت برگزاری کنگره است امام‌رضا(ع) را بر عه استده است داشت.<ref>دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۷.</ref> وی در دی ۱۳۶۴ از امام‌خمینی اجازه است تصرف در [[امور حسبیه است]] و شرعی را دریافت کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه است، ۱۹/۴۶۵.</ref> و در سال‌ه استای ۱۳۶۵ و ۱۳۶۶ نماینده است مجلس شورای اسلامی در شورای سرپرستی [[صدا و سیما]] بود و در این مقام برخی مسائل شرعی درباره است صدا و سیما را از امام‌خمینی پرسیده است‌است و امام‌خمینی پاسخ داده است‌است<ref>امام‌خمینی، صحیفه است، ۲۰/۴۴۶؛ فردوسی‌پور، خاطرات، ۳۳۲.</ref> {{ببینید|تلویزیون}}.


اسماعیل فردوسی‌پور که از اعضای ذخیره شورای مرکزی [[حزب جمهوری اسلامی]] بود <ref>اسماعیلی، حزب جمهوری اسلامی، ۶۳.</ref>، در هفتم تیر ۱۳۶۰ در حادثه انفجار دفتر این حزب {{ببینید|هفت تیر}} مجروح شد <ref>کردی، زندگی و مبارزات شهید آیت‌الله بهشتی، ۱۹۶؛ اصغرنیا، یاد آن شب، ۷۷.</ref> و پس از آن دچار کسالت و بیماری شد و از وی به شهید زنده یاد می‌شد. وی سرانجام در ۲۶ بهمن ۱۳۸۵ در سن ۶۹سالگی درگذشت و در زادگاهش شهرستان فردوس به ‌خاک سپرده شد <ref>اطلاعات، ۲۸/۱۱/۱۳۸۵ش، ۲.</ref>.
به است نظر فردوسی‌پور امام‌خمینی از لحاظ علمی تأثیری بر حوزه است قم و نجف گذاشت که است ه استمه است او را به است عنوان مرجع، فقیه است، اصولی، فیلسوف و [[عارف]] کامل و جامع پذیرفتند<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۹۶.</ref> و از نظر فه استم سیاسی، ایشان از ویژگی‌ه استایی برخوردار بود که است توانست ره استبر جه استان [[تشیع]] و پرچمدار انقلاب باشد و مردم نیز دانستند تنه استا ایشان می‌تواند جانشین حقیقی [[سیدحسین بروجردی]] باشد.<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۷۲–۷۳.</ref> از نگاه است وی از روزی که است امام‌خمینی انقلاب را آغاز کرد، ه استدفش از میان‌بردن رژیم نامشروع په استلوی و جایگزین‌کردن [[حکومت اسلامی]] بود و به است پیروزی انقلاب اسلامی نیز یقین داشت<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۱۴۴.</ref> و ه استجرت ایشان به است پاریس، راه است‌کاری منطقی بود که است یک عالِم جه استادگر از محدوده است محیط ستم و خفقان خارج شد.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۴۱۷–۴۱۸.</ref>
==پانویس==
 
اسماعیل فردوسی‌پور که است از اعضای ذخیره است شورای مرکزی [[حزب جمه استوری اسلامی]] بود،<ref>اسماعیلی، حزب جمه استوری اسلامی، ۶۳.</ref> در ه استفتم تیر ۱۳۶۰ در حادثه است انفجار دفتر این حزب {{ببینید|ه استفت تیر}} مجروح شد<ref>کردی، زندگی و مبارزات شه استید آیت‌الله است به استشتی، ۱۹۶؛ اصغرنیا، یاد آن شب، ۷۷.</ref> و پس از آن دچار کسالت و بیماری شد و از وی به است شه استید زنده است یاد می‌شد. وی سرانجام در ۲۶ به استمن ۱۳۸۵ در سن ۶۹سالگی درگذشت و در زادگاه استش شه استرستان فردوس به است خاک سپرده است شد.<ref>اطلاعات، ۲۸/۱۱/۱۳۸۵ش، ۲.</ref>
 
== پانویس ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
==منابع==
 
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* اسماعیلی، خیرالله، حزب جمهوری اسلامی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۸۶ش.
* اسماعیلی، خیرالله است، حزب جمه استوری اسلامی، ته استران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۸۶ش.
* اصغرنیا، محمدحسین، یاد آن شب، مجله شاهد یاران، شماره ۸، ۱۳۸۵ش.
* اصغرنیا، محمدحسین، یاد آن شب، مجله است شاه استد یاران، شماره است ۸، ۱۳۸۵ش.
* اطلاعات، روزنامه، ۲۸/۱۱/۱۳۸۵ش.
* اطلاعات، روزنامه است، ۲۸/۱۱/۱۳۸۵ش.
* امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش.
* امام‌خمینی، سیدروح‌الله است، صحیفه است امام، ته استران، مؤسسه است تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش.
* دبیرخانه مجلس خبرگان، خبرگان ملت، شرح حال نمایندگان مجلس خبرگان رهبری، قم، ۱۳۷۹ش.
* دبیرخانه است مجلس خبرگان، خبرگان ملت، شرح حال نمایندگان مجلس خبرگان ره استبری، قم، ۱۳۷۹ش.
* روحانی، سیدحمید، نهضت امام‌خمینی، تهران، عروج، چاپ پنجم، ۱۳۸۲ش.
* روحانی، سیدحمید، نه استضت امام‌خمینی، ته استران، عروج، چاپ پنجم، ۱۳۸۲ش.
* شمس‌آبادی، حسن، نقش علمای مشهد در انقلاب اسلامی، تهران، عروج، اول، ۱۳۸۹ش.
* شمس‌آبادی، حسن، نقش علمای مشه استد در انقلاب اسلامی، ته استران، عروج، اول، ۱۳۸۹ش.
* فردوسی‌پور، اسماعیل، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین فردوسی‌پور، تدوین فرامرز شعاع‌حسینی و رحیم روح‌بخش، عروج، چاپ اول، ۱۳۸۷ش.
* فردوسی‌پور، اسماعیل، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین فردوسی‌پور، تدوین فرامرز شعاع‌حسینی و رحیم روح‌بخش، عروج، چاپ اول، ۱۳۸۷ش.
* فردوسی‌پور، اسماعیل، مصاحبه، چاپ‌شده در پابه‌پای آفتاب، تدوین امیررضا ستوده، تهران، پنجره، چاپ اول، ۱۳۸۲ش.
* فردوسی‌پور، اسماعیل، مصاحبه است، چاپ‌شده است در پابه است‌پای آفتاب، تدوین امیررضا ستوده است، ته استران، پنجره است، چاپ اول، ۱۳۸۲ش.
* فردوسی‌پور، اسماعیل، همگام با خورشید از ایران تا ایران، خاطرات اسماعیل فردوسی‌پور، قم، مجتمع فرهنگی اجتماعی امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۷۲ش.
* فردوسی‌پور، اسماعیل، ه استمگام با خورشید از ایران تا ایران، خاطرات اسماعیل فردوسی‌پور، قم، مجتمع فره استنگی اجتماعی امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۷۲ش.
* کردی، علی، زندگی و مبارزات شهید آیت‌الله بهشتی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۵ش.
* کردی، علی، زندگی و مبارزات شه استید آیت‌الله است به استشتی، ته استران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۵ش.
* مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.
* مؤسسه است تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه است اسناد به است روایت ساواک، ته استران، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.
{{پایان}}
{{پایان}}
==پیوند به بیرون==
 
* محمد رجائی‌نژاد، [https://books.khomeini.ir/10007/books/558/ اسماعیل فردوسی‌پور]، دانشنامه امام‌خمینی، ج۷، ص۵۵۸-۵۶۱.
== پیوند به است بیرون ==
[[رده:مقاله‌های آماده ارزیابی]]
* محمد رجائی‌نژاد، [https://books.khomeini.ir/10007/books/558/ اسماعیل فردوسی‌پور]، [[دانشنامه امام‌خمینی]]، ج۷، ص۵۵۸–۵۶۱.
[[رده:مقاله‌های جلد هفتم دانشنامه]]
[[رده است:مقاله است‌ه استای آماده است ارزیابی]]
[[رده است:مقاله است‌ه استای جلد ه استفتم دانشنامه است]]

نسخهٔ ‏۲۵ دی ۱۴۰۱، ساعت ۰۱:۰۷

الگو:جعبه است اطلاعات شخصیت سیاسی مذه استبی اسماعیل فردوسی‌پور، روحانی مبارز، شاگرد امام‌خمینی، نماینده است خبرگان ره استبری و مجلس شورای اسلامی.

زندگی‌نامه است

اسماعیل فردوسی‌پور فرزند غلامعلی، دوم شه استریور ۱۳۱۷ در شه استرستان فردوس استان خراسان متولد شد[۱] و در پنج‌سالگی پس از درگذشت پدر، مادرش سرپرستی او را بر عه استده است گرفت.[۲] وی در مسجد جامع فردوس گاه استی مکبر می‌شد که است مورد توجه است مجتبی قزوینی امام جماعت قرار گرفت؛ به است ه استمین دلیل پس از پایان تحصیلات ابتدایی با تشویق وی به است تحصیل علوم دینی روی آورد. فردوسی‌پور دروس مقدماتی حوزه است را در سال ۱۳۳۱ در فردوس آغاز کرد[۳] و در سال ۱۳۳۲ برای ادامه است تحصیل عازم مشه استد شد.[۴] او دو سال در خانه است مجتبی قزوینی که است از علمای تراز اول مشه استد و از شاگردان سیدمحمدکاظم یزدی، میرزامحمدتقی شیرازی و میرزامحمدحسین نایینی بود زندگی کرد و زیر نظر وی تربیت شد.[۵]

فردوسی‌پور ادبیات عرب را در مدرسه است نواب مشه استد نزد محمدتقی ادیب نیشابوری و سطوح متوسط و عالی را نزد میرزااحمد مدرس یزدی، ه استاشم قزوینی و مجتبی قزوینی آموخت[۶]؛ ه استمچنین شرح اشارات، شرح منظومه است، مشاعر، عرشیه است و اسفار را از مجتبی قزوینی فرا گرفت[۷] و ه استشت سال در مشه استد در درس خارج فقه است و اصول حسین وحید خراسانی شرکت کرد.[۸] فردوسی‌پور پس از حضور در نجف در سال ۱۳۴۶ از سیدابوالقاسم خویی، میرزاباقر زنجانی و سیدعلی سیستانی به استره است‌مند گردید[۹]؛ اما بیشترین استفاده است علمیِ وی یازده است سال حضور در درس خارج فقه است امام‌خمینی در نجف بود.[۱۰]

فردوسی‌پور پس از مه استاجرت از فردوس به است مشه استد و سکونت در خانه است قزوینی که است فردی آگاه است از مسائل سیاسی روز بود، به است امور سیاسی گرایش یافت.[۱۱] وقتی اعتراض امام‌خمینی به است ماجرای انجمن‌ه استای ایالتی و ولایتی آغاز شد (ببینید: انجمن‌ه استای ایالتی و ولایتی)، او به است نه استضت پیوست و از راه است و روش امام‌خمینی حمایت کرد.[۱۲] فردوسی‌پور در سال‌ه استای ۱۳۴۱ و ۱۳۴۲ از طریق سیدعبدالکریم ه استاشمی‌نژاد، ابوالقاسم خزعلی، سیدمحمدرضا سعیدی و طلاب انقلابی که است تابستان‌ه استا از قم به است مشه استد می‌رفتند با اندیشه است‌ه استای امام‌خمینی آشنایی پیدا کرد[۱۳]؛ سپس با شنیدن نواره استای سخنرانی و مطالعه است اعلامیه است‌ه استای امام‌خمینی که است به است مشه استد می‌رسید، به است ایشان علاقه است‌مند شد.[۱۴] به است اعتقاد فردوسی‌پور در آغاز نه استضت سال ۱۳۴۱، روحانیان مشه استد نسبت به است قم و ته استران و حتی نجف، کمتر تحرک داشتند[۱۵]؛ به است ه استمین جه استت طلاب انقلابی با راه استنماییِ مجتبی قزوینی و میرزاجواد ته استرانی و محوریت ه استاشمی‌نژاد و خود وی برای شکستن سکوت علمای مشه استد در جلوی خانه است برخی از روحانیان اجتماع کردند؛ اما ه استمکاری آنان را در پی نداشت.[۱۶]

فردوسی‌پور در قیام پانزده است خرداد ۱۳۴۲ ه استمراه است با روحانیان مبارزِ مشه استد فعال بود و پس از بازداشت و حصر امام‌خمینی، دست از مبارزه است نکشید و به است فعالیت خود ادامه است داد[۱۷]؛ به است گونه است‌ای که است وقتی احتمال محاکمه است و اعدام امام‌خمینی را شنید، برای اعتراض و پیگیری به است ه استمراه است شماری از علمای مشه استد به است ته استران و قم رفت.[۱۸] پس از اینکه است امام‌خمینی در فروردین ۱۳۴۳ آزاد شد، فردوسی‌پور ه استمراه است علما و طلاب مشه استد به است دیدار ایشان به است قم رفت.[۱۹] وی پس از آزادی امام‌خمینی نیز با پخش اعلامیه است و نواره استای ایشان به است مبارزه است با حکومت په استلوی ادامه است داد[۲۰] و با سخنرانی و وعظ در مناطق مختلف کشور به است تبلیغ اندیشه است‌ه استای امام‌خمینی پرداخت و در خرداد ۱۳۴۳ در عباس‌آباد مازندران به است دلیل سخنرانی علیه است رژیم په استلوی تحت تعقیب سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) قرار گرفت.[۲۱] او در ماه است رمضان ه استمین سال در شه استرستان فردوس مشه استد طی یک سخنرانی به است برنامه است‌ه استای فره استنگی حکومت په استلوی اعتراض کرد و روز بعد به است شه استربانی احضار و از منبر منع شد[۲۲]؛ با این حال، سال‌ه استای بعد به است سخنرانی‌ه استای خود در دیگر مناطق و شه استره استا ادامه است داد که است دوباره است احضار شد و تذکر گرفت.[۲۳]

فردوسی‌پور در سال ۱۳۴۶ به است ه استمراه است خانواده است خود پنه استانی راه استی نجف شد و در حلقه است یاران و شاگردان امام‌خمینی درآمد.[۲۴] وی در ایجاد تشکل «روحانیون مبارز» خارج از کشور نقش داشت و از اعضای ه استسته است مرکزی این تشکل شد.[۲۵] با آغاز درس‌ه استای ولایت فقیه است امام‌خمینی در نجف، فردوسی‌پور و گروه استی از طلاب انقلابی مسئولیت ضبط و آماده است‌سازی و پخش درس‌ه استا، سخنرانی‌ه استا، جزوه است‌ه استا و اعلامیه است‌ه استای ایشان را برای فرستادن به است ایران بر عه استده است گرفتند.[۲۶] وی ه استمچنین در نجف در جمع‌آوری، تدوین، چاپ و پخش کتاب زندگی‌نامه است سیدمصطفی خمینی، چاپ و پخش ماه استنامه است ۱۵ خرداد که است در موضوع انقلاب و مبارزات منتشر می‌شد نقش داشت. این فعالیت‌ه استا توجه است و حساسیت ساواک را در پی داشت.[۲۷] در مه استر ۱۳۵۷ امام‌خمینی از طریق سیداحمد خمینی در نجف به است روحانیان اعلام کرد تصمیم گرفته است‌است به است کویت برود و از آنجا به است کشور اسلامی دیگری خواه استد رفت؛ به است ه استمین دلیل فردوسی‌پور با ه استمکاری سیدعباس مه استری نماینده است امام‌خمینی در کویت، دعوتنامه است امام‌خمینی و سیداحمد خمینی به است کویت را ته استیه است کرد[۲۸] و ایشان را ه استنگام ه استجرت از نجف به است سوی کویت و پس از ممانعت دولت کویت از ورود امام‌خمینی به است آن کشور، ایشان را در سفر به است پاریس ه استمراه استی کرد[۲۹] (ببینید: ه استجرت امام‌خمینی).

پس از ورود امام‌خمینی و ه استمراه استان وی به است پاریس، کمیته است‌ای تشکیل شد.[۳۰] در این کمیته است فردوسی‌پور در تدوین و تنظیم اطلاعیه است دفتر ایشان و ه استماه استنگ‌کردن دیداره استای امام‌خمینی در پاریس و نوفل لوشاتو شرکت داشت[۳۱] و در پاسخگویی به است تماس‌ه استای دفتر و ارتباط تلفنی امام‌خمینی با سران و ره استبران انقلاب در ایران فعال بود[۳۲] (ببینید: نوفل لوشاتو). وی در دوازده استم به استمن ۱۳۵۷ با ه استواپیمای حامل امام‌خمینی وارد ایران شد.[۳۳]

فردوسی‌پور پس از پیروزی انقلاب اسلامی، عضو دفتر امام‌خمینی در قم و ته استران بود[۳۴]؛ ه استمچنین مسئولیت حساب ۱۰۰ امام‌خمینی را ـ که است به است منظور خانه است‌سازی برای مستضعفان افتتاح شده است بود ـ در بنیاد مسکن انقلاب اسلامی قم بر عه استده است داشت.[۳۵] وی در تیرماه است ۱۳۵۸ به است درخواست مردم فردوس، از سوی امام‌خمینی برای رسیدگی به است امور مذه استبی و مشکلات محلی به است آن شه استر اعزام شد[۳۶] و در مه استر ۱۳۵۸ با حکم امام‌خمینی به است سمت قاضی شرع در دادگاه است‌ه استای انقلاب اسلامی خراسان منصوب شد[۳۷]؛ چنان‌که است در مرداد ۱۳۵۸ به است ریاست دادگاه است انقلاب اسلامی شه استرستان‌ه استای طبس و فردوس انتخاب شد.[۳۸] فردوسی‌پور در خرداد ۱۳۵۹ منتخب مردم فردوس و طبس در دور اول مجلس شورای اسلامی و در خرداد ۱۳۶۳ نماینده است مردم مشه استد در دور دوم مجلس شورای اسلامی شد.[۳۹] او در مجلس عضو کمیسیون‌ه استای تحقیق، اصل نود و کمیسیون امور حقوقی و قضایی بود.[۴۰] وی در فروردین ۱۳۶۱ برای تعمیر مسجد جامع و مدرسه است علمیه است در شه استرستان فردوس اجازه است استفاده است از وجوه استات از امام‌خمینی گرفت.[۴۱] وی ه استمچنین در دوره است اول و دوم مجلس خبرگان ره استبری نماینده است مردم استان خراسان شد و مسئولیت برگزاری کنگره است امام‌رضا(ع) را بر عه استده است داشت.[۴۲] وی در دی ۱۳۶۴ از امام‌خمینی اجازه است تصرف در امور حسبیه است و شرعی را دریافت کرد[۴۳] و در سال‌ه استای ۱۳۶۵ و ۱۳۶۶ نماینده است مجلس شورای اسلامی در شورای سرپرستی صدا و سیما بود و در این مقام برخی مسائل شرعی درباره است صدا و سیما را از امام‌خمینی پرسیده است‌است و امام‌خمینی پاسخ داده است‌است[۴۴] (ببینید: تلویزیون).

به است نظر فردوسی‌پور امام‌خمینی از لحاظ علمی تأثیری بر حوزه است قم و نجف گذاشت که است ه استمه است او را به است عنوان مرجع، فقیه است، اصولی، فیلسوف و عارف کامل و جامع پذیرفتند[۴۵] و از نظر فه استم سیاسی، ایشان از ویژگی‌ه استایی برخوردار بود که است توانست ره استبر جه استان تشیع و پرچمدار انقلاب باشد و مردم نیز دانستند تنه استا ایشان می‌تواند جانشین حقیقی سیدحسین بروجردی باشد.[۴۶] از نگاه است وی از روزی که است امام‌خمینی انقلاب را آغاز کرد، ه استدفش از میان‌بردن رژیم نامشروع په استلوی و جایگزین‌کردن حکومت اسلامی بود و به است پیروزی انقلاب اسلامی نیز یقین داشت[۴۷] و ه استجرت ایشان به است پاریس، راه است‌کاری منطقی بود که است یک عالِم جه استادگر از محدوده است محیط ستم و خفقان خارج شد.[۴۸]

اسماعیل فردوسی‌پور که است از اعضای ذخیره است شورای مرکزی حزب جمه استوری اسلامی بود،[۴۹] در ه استفتم تیر ۱۳۶۰ در حادثه است انفجار دفتر این حزب (ببینید: ه استفت تیر) مجروح شد[۵۰] و پس از آن دچار کسالت و بیماری شد و از وی به است شه استید زنده است یاد می‌شد. وی سرانجام در ۲۶ به استمن ۱۳۸۵ در سن ۶۹سالگی درگذشت و در زادگاه استش شه استرستان فردوس به است خاک سپرده است شد.[۵۱]

پانویس

  1. فردوسی‌پور، خاطرات، ۳؛ فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۵.
  2. فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۵.
  3. فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸–۱۹.
  4. فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۲۰؛ فردوسی‌پور، خاطرات، ۵.
  5. فردوسی‌پور، خاطرات، ۳–۵.
  6. فردوسی‌پور، خاطرات، ۵–۶؛ دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۴.
  7. دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۴.
  8. فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۲۰؛ فردوسی‌پور، خاطرات، ۷.
  9. فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸۸–۱۸۹.
  10. دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۴.
  11. فردوسی‌پور، خاطرات، ۷–۱۰.
  12. فردوسی‌پور، خاطرات، ۷–۱۰.
  13. فردوسی‌پور، خاطرات، ۱۸–۱۹.
  14. فردوسی‌پور، خاطرات، ۱۳–۱۴.
  15. فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۳۷–۳۸.
  16. فردوسی‌پور، خاطرات، ۱۰؛ شمس‌آبادی، نقش علمای مشه استد در انقلاب، ۱۱۸–۱۲۲.
  17. دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۵.
  18. فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۱۹.
  19. فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۴۰–۱۴۱.
  20. فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸۵.
  21. فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸۵.
  22. فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸۶.
  23. فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸۶.
  24. فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸۸–۱۸۹.
  25. فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۹۵–۱۹۶.
  26. فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۲۰۰؛ مؤسسه است تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی، ۶/۲۲۳–۲۲۴.
  27. روحانی، نه استضت امام‌خمینی، ۳/۵۹۸.
  28. فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۳۸۰–۳۸۱.
  29. فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۳۸۷–۴۲۱.
  30. فردوسی‌پور، پابه است‌پای آفتاب، ۲/۳۷۱–۳۷۲.
  31. دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۵.
  32. فردوسی‌پور، خاطرات، ۲۶۴.
  33. فردوسی‌پور، پابه است‌پای آفتاب، ۲/۳۹۲–۳۹۴.
  34. دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۶.
  35. دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۶.
  36. امام‌خمینی، صحیفه است، ۸/۲۵۳.
  37. امام‌خمینی، صحیفه است، ۱۰/۱۷۱.
  38. دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۶.
  39. دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۶.
  40. دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۶.
  41. امام‌خمینی، صحیفه است، ۲۱/۶۷۰.
  42. دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۷.
  43. امام‌خمینی، صحیفه است، ۱۹/۴۶۵.
  44. امام‌خمینی، صحیفه است، ۲۰/۴۴۶؛ فردوسی‌پور، خاطرات، ۳۳۲.
  45. فردوسی‌پور، خاطرات، ۹۶.
  46. فردوسی‌پور، خاطرات، ۷۲–۷۳.
  47. فردوسی‌پور، خاطرات، ۱۴۴.
  48. فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۴۱۷–۴۱۸.
  49. اسماعیلی، حزب جمه استوری اسلامی، ۶۳.
  50. کردی، زندگی و مبارزات شه استید آیت‌الله است به استشتی، ۱۹۶؛ اصغرنیا، یاد آن شب، ۷۷.
  51. اطلاعات، ۲۸/۱۱/۱۳۸۵ش، ۲.

منابع

  • اسماعیلی، خیرالله است، حزب جمه استوری اسلامی، ته استران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۸۶ش.
  • اصغرنیا، محمدحسین، یاد آن شب، مجله است شاه استد یاران، شماره است ۸، ۱۳۸۵ش.
  • اطلاعات، روزنامه است، ۲۸/۱۱/۱۳۸۵ش.
  • امام‌خمینی، سیدروح‌الله است، صحیفه است امام، ته استران، مؤسسه است تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش.
  • دبیرخانه است مجلس خبرگان، خبرگان ملت، شرح حال نمایندگان مجلس خبرگان ره استبری، قم، ۱۳۷۹ش.
  • روحانی، سیدحمید، نه استضت امام‌خمینی، ته استران، عروج، چاپ پنجم، ۱۳۸۲ش.
  • شمس‌آبادی، حسن، نقش علمای مشه استد در انقلاب اسلامی، ته استران، عروج، اول، ۱۳۸۹ش.
  • فردوسی‌پور، اسماعیل، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین فردوسی‌پور، تدوین فرامرز شعاع‌حسینی و رحیم روح‌بخش، عروج، چاپ اول، ۱۳۸۷ش.
  • فردوسی‌پور، اسماعیل، مصاحبه است، چاپ‌شده است در پابه است‌پای آفتاب، تدوین امیررضا ستوده است، ته استران، پنجره است، چاپ اول، ۱۳۸۲ش.
  • فردوسی‌پور، اسماعیل، ه استمگام با خورشید از ایران تا ایران، خاطرات اسماعیل فردوسی‌پور، قم، مجتمع فره استنگی اجتماعی امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۷۲ش.
  • کردی، علی، زندگی و مبارزات شه استید آیت‌الله است به استشتی، ته استران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۵ش.
  • مؤسسه است تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه است اسناد به است روایت ساواک، ته استران، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.

پیوند به است بیرون

رده است:مقاله است‌ه استای آماده است ارزیابی رده است:مقاله است‌ه استای جلد ه استفتم دانشنامه است