حسین واعظی اراکی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:
| وبگاه رسمی        =
| وبگاه رسمی        =
}}
}}
'''حسین واعظی'''، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی. حسین واعظی معروف به واعظی اراکی در سال ۱۳۱۶ش در کوهرود اراک در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد.<ref>«حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسین واعظی اراکی درگذشت»، ص۴.</ref> پدرش شیخ علی واعظی و پدربزرگش آخوند ملا محمود از روحانیان شاخص کوهرود اراک بودند. حسین واعظی در کرهرود تحصیل دروس حوزوی را آغاز کرد و از درس پدرش بهره برد و احتمالاً مقدمات را نزد او خواند.<ref>نعیمی، ج۲، ص۳۷۱.</ref> در سال ۱۳۳۰ش راهی اراک شد و در حوزه علمیه محمدابراهیم اراک به تحصیل ادامه داد، ولی درباره استادان او در آن مدرسه گزارشی در دست نیست. او پس از ۵ سال تحصیل در آن مدرسه به قم رفت در حوزه علمیه آن شهر دروس سطح را پیش آقایان شیخ محمدتقی ستوده، مصطفی اعتمادی، شهید محمد مفتح، میرزا علی‌اکبر مشکینی، غلامرضا رضوانی خمینی و سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی فراگرفت. هم‌زمان در درس‌های فلسفه علامه سیدمحمدحسین طباطبایی تبریزی شرکت می‌کرد.
'''حسین واعظی'''، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.  


واعظی پس از پایان دوره سطح در درس‌های خارج فقه و اصول سیدحسین طباطبایی بروجردی، امام‌خمینی، سیدمحمدرضا گلپایگانی، سیدمحمد محقق داماد.<ref>نعیمی، ج۲، ص۳۷۱-۳۷۲.</ref> و محسن فرید اراکی شرکت کرد.<ref>«[https://www.hawzahnews.com/news/372310 حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسین واعظی اراکی درگذشت]»، خبرگزاری حوزه.</ref> و مدت بیست سال به فراگیری درس‌های خارج فقه اصول پرداخت. درباره سال‌های دقیق حضور او در درس‌های خارج فقه و اصول امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی با استناد به سال‌های حضور او در قم می‌توان احتمال داد که از اواخر دهه ۱۳۳۰ ش در درس‌های خمینی در مسجد سلماسی شرکت می‌کرده و از اوایل دهه ۱۳۴۰ تا تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور در آبان ۱۳۴۳ هم در آن درس‌ها در مسجد اعظم قم حضور می‌یافته است. او در کنار تحصیل، به تدریس دروس حوزوی در قم می‌پرداخت و هم‌زمان به تبلیغ دین هم اشتغال داشت.
حسین واعظی معروف به واعظی اراکی در سال ۱۳۱۶ش در کوهرود اراک در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد.<ref>«حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسین واعظی اراکی درگذشت»، ص۴.</ref> پدرش شیخ علی واعظی و پدربزرگش آخوند ملامحمود از روحانیان شاخص کوهرود اراک بودند. حسین واعظی در کرهرود تحصیل دروس حوزوی را آغاز کرد و از درس پدرش بهره برد و احتمالاً مقدمات را نزد او خواند.<ref>نعیمی، ج۲، ص۳۷۱.</ref> در سال ۱۳۳۰ش راهی اراک شد و در حوزه علمیه محمدابراهیم اراک به تحصیل ادامه داد، ولی درباره استادان او در آن مدرسه گزارشی در دست نیست. او پس از ۵ سال تحصیل در آن مدرسه به [[قم]] رفت در [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه آن شهر]] دروس سطح را پیش [[محمدتقی ستوده|شیخ محمدتقی ستوده]]، [[مصطفی اعتمادی]]، [[محمد مفتح]]، [[علی‌اکبر مشکینی|میرزا علی‌اکبر مشکینی]]، [[غلامرضا رضوانی]] و [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] فراگرفت. هم‌زمان در درس‌های فلسفه [[علامه سیدمحمدحسین طباطبایی]] شرکت می‌کرد.


واعظی اراکی با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی مبارزات خود را با حکومت پهلوی آغاز کرد و از روحانیان مبارز محسوب می‌شد.<ref>نعیمی، ج۲، ص۳۷۱ ـ ۳۷۲؛ خاطرات آیت‌الله مرتضی بنی‌فضل، ص۲۷۰.</ref> ازجمله چند روز پس از دستگیری امام‌خمینی (۱۵ خرداد ۱۳۴۲)، در ۲۷ خرداد ۱۳۴۲ با صدور اعلامیه‌ای اقدام حکومت پهلوی در دستگیری ایشان را محکوم کردند. امضاکنندگان در آن نامه از دستگیری امام‌خمینی و همچنین دیگر روحانیان و سخت‌گیری علیه مخالفان حکومت پهلوی انتقاد کردند و خواستار آزادی امام‌خمینی و دیگر روحانیان زندانی شدند.<ref>آیت‌الله‌العظمی سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی به روایت اسناد ساواک، ج۱، ص۵۳.</ref> در ۵ تیر ۱۳۴۲ هم همراه با برخی از روحانیان اراک نامه‌ای به آیت‌الله گلپایگانی ارسال کردند و با اعلام تأثر شدید از دستگیری و حبس و حصر امام‌خمینی در تهران، خواستار تلاش برای آزادی ایشان شدند.<ref>آیت‌الله‌العظمی سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی به روایت اسناد ساواک، ج۱، ص۵۷.</ref> پس از طرح اتهاماتی علیه امام‌خمینی هم همراه با جمعی از روحانیان اراک در نامه‌ای به آیت‌الله سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی، نفرت و انزجار خود را نسبت به اتهامات و اکاذیب ناروای نسبت داده‌شده به امام‌خمینی اعلام و از محضر آیت‌الله گلپایگانی و سایر آیات عظام تقاضا کردند نظریات خود را در این خصوص و تنزیه مقام شامخ حضرت آیت‌الله‌العظمی خمینی مدظله به اطلاع عموم برسانند.<ref>آیت‌الله‌العظمی سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، ج۱، ص۷۶.</ref> در سال ۱۳۴۳ و پس از تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور، همراه با جمعی از طلاب و روحانیان اراکی حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر وقت، تأثر و ناراحتی بی‌نهایت خود را «از تبعید و گرفتاری مرجع بزرگ تقلید شیعه حضرت آیت‌الله‌العظمی آقای خمینی» به جرم دفاع از قرآن و احکام مقدسه اسلام ابزار کردند و ضمن دعوت از دولت وقت به تجدیدنظر در برنامه‌های خود بر اساس مقررات اسلام، خواستار آزادی و بازگرداندن «مرجع تقلید شیعیان جهان» به کشور و آزادی دیگر زندانیان سیاسی شدند.<ref>خسروشاهی، ج۳، ص۸۶.</ref>
واعظی پس از پایان دوره سطح در درس‌های خارج فقه و اصول [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]]، [[امام‌خمینی]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، [[سیدمحمد محقق داماد]]<ref>نعیمی، ج۲، ص۳۷۱-۳۷۲.</ref> و محسن فرید اراکی شرکت کرد.<ref>«[https://www.hawzahnews.com/news/372310 حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسین واعظی اراکی درگذشت]»، خبرگزاری حوزه.</ref> و مدت بیست سال به فراگیری درس‌های خارج فقه اصول پرداخت. درباره سال‌های دقیق حضور او در درس‌های خارج فقه و اصول امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی با استناد به سال‌های حضور او در قم می‌توان احتمال داد که از اواخر دهه ۱۳۳۰ ش در درس‌های امام‌خمینی در [[مسجد سلماسی]] شرکت می‌کرده و از اوایل دهه ۱۳۴۰ تا [[تبعید امام‌خمینی|تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور]] در آبان ۱۳۴۳ هم در آن درس‌ها در [[مسجد اعظم قم]] حضور می‌یافته است. او در کنار تحصیل، به تدریس دروس حوزوی در قم می‌پرداخت و هم‌زمان به تبلیغ دین هم اشتغال داشت.


واعظی اراکی که در آن زمان از مبلغان و سخنوران برجسته بود، با سفر به شهرهای مختلف به ایراد سخنرانی‌های انتقادی علیه حکومت پهلوی و دفاع از امام‌خمینی می‌پرداخت. به سبب این فعالیت‌ها بارها دستگیر و ممنوع‌المنبر شد.<ref>نعیمی، ج۲، ص۳۷۱ ـ ۳۷۲؛ خاطرات آیت‌الله مرتضی بنی‌فضل، ص۲۷۰.</ref> واعظی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به تبلیغ دین ادامه داد. او به دفتر تبلیغات حوزه علمیه قم رفت و معاونت امور استان‌های آنجا را بر عهده گرفت و مدت ده سال در آن سمت بود. سپس به عضویت در هیئت‌مدیره دفتر تبلیغات اسلامی قم برگزیده شد. پس از آن به سمت مسئول آموزش دفتر تبلیغات اسلامی منصوب شد. مدتی هم مسئول اعزام مبلغ دفتر تبلیغات اسلامی و رئیس شورای تبلیغ آن دفتر بود.<ref>خاطرات آیت‌الله مرتضی بنی‌فضل، ص۲۷۰.</ref>
واعظی اراکی با آغاز [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی]] به [[رهبری|رهبری امام‌خمینی]] مبارزات خود را با [[حکومت پهلوی]] آغاز کرد و از روحانیان مبارز محسوب می‌شد.<ref>نعیمی، ج۲، ص۳۷۱ ـ ۳۷۲؛ خاطرات آیت‌الله مرتضی بنی‌فضل، ص۲۷۰.</ref> ازجمله چند روز پس از [[دستگیری امام‌خمینی]] (۱۵ خرداد ۱۳۴۲)، در ۲۷ خرداد ۱۳۴۲ با صدور اعلامیه‌ای اقدام حکومت پهلوی در دستگیری ایشان را محکوم کردند. امضاکنندگان در آن نامه از دستگیری امام‌خمینی و همچنین دیگر روحانیان و سخت‌گیری علیه مخالفان حکومت پهلوی انتقاد کردند و خواستار آزادی امام‌خمینی و دیگر روحانیان زندانی شدند.<ref>آیت‌الله‌العظمی سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی به روایت اسناد ساواک، ج۱، ص۵۳.</ref> در ۵ تیر ۱۳۴۲ هم همراه با برخی از روحانیان اراک نامه‌ای به [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|آیت‌الله گلپایگانی]] ارسال کردند و با اعلام تأثر شدید از دستگیری و حبس و حصر امام‌خمینی در تهران، خواستار تلاش برای آزادی ایشان شدند.<ref>آیت‌الله‌العظمی سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی به روایت اسناد ساواک، ج۱، ص۵۷.</ref> پس از طرح اتهاماتی علیه امام‌خمینی هم همراه با جمعی از روحانیان اراک در نامه‌ای به سیدمحمدرضا گلپایگانی، نفرت و انزجار خود را نسبت به اتهامات و اکاذیب ناروای نسبت داده‌شده به امام‌خمینی اعلام و از محضر آیت‌الله گلپایگانی و سایر آیات عظام تقاضا کردند نظریات خود را در این خصوص و تنزیه مقام شامخ حضرت آیت‌الله‌العظمی خمینی مدظله به اطلاع عموم برسانند.<ref>آیت‌الله‌العظمی سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، ج۱، ص۷۶.</ref> در سال ۱۳۴۳ و پس از تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور، همراه با جمعی از طلاب و روحانیان اراکی [[حوزه علمیه قم]] در نامه‌ای به [[امیرعباس هویدا]] نخست‌وزیر وقت، تأثر و ناراحتی بی‌نهایت خود را «از تبعید و گرفتاری مرجع بزرگ تقلید شیعه حضرت آیت‌الله‌العظمی آقای خمینی» به جرم دفاع از قرآن و احکام مقدسه اسلام ابزار کردند و ضمن دعوت از دولت وقت به تجدیدنظر در برنامه‌های خود بر اساس مقررات اسلام، خواستار آزادی و بازگرداندن «مرجع تقلید شیعیان جهان» به کشور و آزادی دیگر زندانیان سیاسی شدند.<ref>خسروشاهی، ج۳، ص۸۶.</ref>


حسین واعظی اراکی در بهمن ۱۳۹۴ در قم درگذشت.<ref>«حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسین واعظی اراکی درگذشت»، ص۴.</ref>
واعظی اراکی که در آن زمان از مبلغان و سخنوران برجسته بود، با سفر به شهرهای مختلف به ایراد سخنرانی‌های انتقادی علیه حکومت پهلوی و دفاع از امام‌خمینی می‌پرداخت. به سبب این فعالیت‌ها بارها دستگیر و ممنوع‌المنبر شد.<ref>نعیمی، ج۲، ص۳۷۱ ـ ۳۷۲؛ خاطرات آیت‌الله مرتضی بنی‌فضل، ص۲۷۰.</ref> واعظی پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] به تبلیغ دین ادامه داد. او به [[دفتر تبلیغات اسلامی|دفتر تبلیغات حوزه علمیه قم]] رفت و معاونت امور استان‌های آنجا را بر عهده گرفت و مدت ده سال در آن سمت بود. سپس به عضویت در هیئت‌مدیره دفتر تبلیغات اسلامی قم برگزیده شد. پس از آن به سمت مسئول آموزش دفتر تبلیغات اسلامی منصوب شد. مدتی هم مسئول اعزام مبلغ دفتر تبلیغات اسلامی و رئیس شورای تبلیغ آن دفتر بود.<ref>خاطرات آیت‌الله مرتضی بنی‌فضل، ص۲۷۰.</ref>
 
حسین واعظی اراکی در بهمن ۱۳۹۴ در [[قم]] درگذشت.<ref>«حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسین واعظی اراکی درگذشت»، ص۴.</ref>
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۲۹ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۴۸

حسین واعظی اراکی
حسین واعظی.jpg
اطلاعات فردی
تاریخ تولد۱۳۱۶ش
زادگاهکوهرود اراک
تاریخ وفاتبهمن ۱۳۹۴
شهر وفاتقم
اطلاعات علمی


حسین واعظی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.

حسین واعظی معروف به واعظی اراکی در سال ۱۳۱۶ش در کوهرود اراک در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد.[۱] پدرش شیخ علی واعظی و پدربزرگش آخوند ملامحمود از روحانیان شاخص کوهرود اراک بودند. حسین واعظی در کرهرود تحصیل دروس حوزوی را آغاز کرد و از درس پدرش بهره برد و احتمالاً مقدمات را نزد او خواند.[۲] در سال ۱۳۳۰ش راهی اراک شد و در حوزه علمیه محمدابراهیم اراک به تحصیل ادامه داد، ولی درباره استادان او در آن مدرسه گزارشی در دست نیست. او پس از ۵ سال تحصیل در آن مدرسه به قم رفت در حوزه علمیه آن شهر دروس سطح را پیش شیخ محمدتقی ستوده، مصطفی اعتمادی، محمد مفتح، میرزا علی‌اکبر مشکینی، غلامرضا رضوانی و سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی فراگرفت. هم‌زمان در درس‌های فلسفه علامه سیدمحمدحسین طباطبایی شرکت می‌کرد.

واعظی پس از پایان دوره سطح در درس‌های خارج فقه و اصول سیدحسین طباطبایی بروجردی، امام‌خمینی، سیدمحمدرضا گلپایگانی، سیدمحمد محقق داماد[۳] و محسن فرید اراکی شرکت کرد.[۴] و مدت بیست سال به فراگیری درس‌های خارج فقه اصول پرداخت. درباره سال‌های دقیق حضور او در درس‌های خارج فقه و اصول امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی با استناد به سال‌های حضور او در قم می‌توان احتمال داد که از اواخر دهه ۱۳۳۰ ش در درس‌های امام‌خمینی در مسجد سلماسی شرکت می‌کرده و از اوایل دهه ۱۳۴۰ تا تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور در آبان ۱۳۴۳ هم در آن درس‌ها در مسجد اعظم قم حضور می‌یافته است. او در کنار تحصیل، به تدریس دروس حوزوی در قم می‌پرداخت و هم‌زمان به تبلیغ دین هم اشتغال داشت.

واعظی اراکی با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی مبارزات خود را با حکومت پهلوی آغاز کرد و از روحانیان مبارز محسوب می‌شد.[۵] ازجمله چند روز پس از دستگیری امام‌خمینی (۱۵ خرداد ۱۳۴۲)، در ۲۷ خرداد ۱۳۴۲ با صدور اعلامیه‌ای اقدام حکومت پهلوی در دستگیری ایشان را محکوم کردند. امضاکنندگان در آن نامه از دستگیری امام‌خمینی و همچنین دیگر روحانیان و سخت‌گیری علیه مخالفان حکومت پهلوی انتقاد کردند و خواستار آزادی امام‌خمینی و دیگر روحانیان زندانی شدند.[۶] در ۵ تیر ۱۳۴۲ هم همراه با برخی از روحانیان اراک نامه‌ای به آیت‌الله گلپایگانی ارسال کردند و با اعلام تأثر شدید از دستگیری و حبس و حصر امام‌خمینی در تهران، خواستار تلاش برای آزادی ایشان شدند.[۷] پس از طرح اتهاماتی علیه امام‌خمینی هم همراه با جمعی از روحانیان اراک در نامه‌ای به سیدمحمدرضا گلپایگانی، نفرت و انزجار خود را نسبت به اتهامات و اکاذیب ناروای نسبت داده‌شده به امام‌خمینی اعلام و از محضر آیت‌الله گلپایگانی و سایر آیات عظام تقاضا کردند نظریات خود را در این خصوص و تنزیه مقام شامخ حضرت آیت‌الله‌العظمی خمینی مدظله به اطلاع عموم برسانند.[۸] در سال ۱۳۴۳ و پس از تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور، همراه با جمعی از طلاب و روحانیان اراکی حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر وقت، تأثر و ناراحتی بی‌نهایت خود را «از تبعید و گرفتاری مرجع بزرگ تقلید شیعه حضرت آیت‌الله‌العظمی آقای خمینی» به جرم دفاع از قرآن و احکام مقدسه اسلام ابزار کردند و ضمن دعوت از دولت وقت به تجدیدنظر در برنامه‌های خود بر اساس مقررات اسلام، خواستار آزادی و بازگرداندن «مرجع تقلید شیعیان جهان» به کشور و آزادی دیگر زندانیان سیاسی شدند.[۹]

واعظی اراکی که در آن زمان از مبلغان و سخنوران برجسته بود، با سفر به شهرهای مختلف به ایراد سخنرانی‌های انتقادی علیه حکومت پهلوی و دفاع از امام‌خمینی می‌پرداخت. به سبب این فعالیت‌ها بارها دستگیر و ممنوع‌المنبر شد.[۱۰] واعظی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به تبلیغ دین ادامه داد. او به دفتر تبلیغات حوزه علمیه قم رفت و معاونت امور استان‌های آنجا را بر عهده گرفت و مدت ده سال در آن سمت بود. سپس به عضویت در هیئت‌مدیره دفتر تبلیغات اسلامی قم برگزیده شد. پس از آن به سمت مسئول آموزش دفتر تبلیغات اسلامی منصوب شد. مدتی هم مسئول اعزام مبلغ دفتر تبلیغات اسلامی و رئیس شورای تبلیغ آن دفتر بود.[۱۱]

حسین واعظی اراکی در بهمن ۱۳۹۴ در قم درگذشت.[۱۲]

پانویس

  1. «حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسین واعظی اراکی درگذشت»، ص۴.
  2. نعیمی، ج۲، ص۳۷۱.
  3. نعیمی، ج۲، ص۳۷۱-۳۷۲.
  4. «حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسین واعظی اراکی درگذشت»، خبرگزاری حوزه.
  5. نعیمی، ج۲، ص۳۷۱ ـ ۳۷۲؛ خاطرات آیت‌الله مرتضی بنی‌فضل، ص۲۷۰.
  6. آیت‌الله‌العظمی سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی به روایت اسناد ساواک، ج۱، ص۵۳.
  7. آیت‌الله‌العظمی سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی به روایت اسناد ساواک، ج۱، ص۵۷.
  8. آیت‌الله‌العظمی سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، ج۱، ص۷۶.
  9. خسروشاهی، ج۳، ص۸۶.
  10. نعیمی، ج۲، ص۳۷۱ ـ ۳۷۲؛ خاطرات آیت‌الله مرتضی بنی‌فضل، ص۲۷۰.
  11. خاطرات آیت‌الله مرتضی بنی‌فضل، ص۲۷۰.
  12. «حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسین واعظی اراکی درگذشت»، ص۴.

منابع

  • آیت‌الله‌العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۵)، ج۱، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
  • آیت‌الله‌العظمی سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی (۱۳۸۸)، ج۱، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
  • «حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسین واعظی اراکی درگذشت «(۱۳۹۴)، دوهفته‌نامه افق حوزه، شماره ۴۵۱، ۲۸ بهمن.
  • «حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسین واعظی اراکی درگذشت».
  • خاطرات آیت‌الله مرتضی بنی‌فضل (۱۳۸۶)، تدوین: عبدالرحیم اباذری، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
  • خسروشاهی، سیدهادی (۱۳۹۰)، اسناد نهضت اسلامی، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
  • نعیمی، داود (۱۳۸۵)، افتخارآفرینان استان مرکزی، ج۲، قم، کومه.