حسن نوری همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان]] | [[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان]] | ||
[[رده:شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی]] | [[رده:شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی]] | ||
[[رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی]] | |||
[[رده:مقاله‌های نیازمند تصویر]] | |||
نسخهٔ ۲۲ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۴۴
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | حسن نوری همدانی |
| تاریخ تولد | ۱۳۰۲ |
| زادگاه | همدان |
| تاریخ وفات | ۱۳۶۹ش |
| محل دفن | قم، حرم حضرت معصومه(س) |
| خویشاوندان سرشناس | حسین نوری همدانی (برادر) |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امام‌خمینی، سیدحسین بروجردی، سیدمحمد حجت کوه‌کمری، سیدمحمد محقق داماد، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی |
| محل تحصیل | حوزه علمیه قم |
| تألیفات | مجموعه آثار شامل اشعار علمی ـ عرفانی، پیروزی در سایه شکست، توضیح المسائل جیبی، مجموعه آثار علمی ـ تاریخی، رجال آیت‌الله بروجردی، فهرست کتابخانه آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی |
| سایر | نویسنده، سخنران |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | حمایت از انقلاب اسلامی، مبارزه با رژیم پهلوی، |
| اجتماعی | بنیان‌گذار مکتب ولیعصر و کانون مهدیه، سخنران اصلی حسینیه آیت‌الله مرعشی نجفی، تبعید به انگلستان برای تبلیغ اسلام و عضو کانون‌های مذهبی در قم |
حسن نوری همدانی از شاگردان درس کلام و خارج فقه و اصول امام‌خمینی
زادگاه و خاندان
حسن نوری همدانی در سال ۱۳۰۲ش در خانواده‌ای روحانی در شهر همدان به دنیا آمد. پدرش، میرزا ابراهیم نوری، از روحانیان و مدرسان دروس دینی در همدان بود که در دوره رضاشاه برای در امان ماندن از سخت‌گیری‌های او علیه روحانیان، چندی را در روستای پاینده در نزدیکی همدان توطن گزیده بود و در آنجا به تبلیغ دین و ارشاد مردم می‌پرداخت.[۱]
تحصیل
حسن نوری خواندن و نوشتن را در همدان آموخت و سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد. او وارد مدرسه علمیه آخوند همدان شد و در آنجا مقدمات و بخشی از دروس سطح را نزد پدرش و آخوند ملاعلی معصومی همدانی (آخوند همدانی) آموخت. در سال ۱۳۲۲ش همراه با برادرش حسین نوری همدانی راهی شهر قم شد و دوره سطح را در آنجا نزد استادان حوزه علمیه قم تکمیل کرد.[۲] او در کنار تحصیل دروس سطح، در درس شوارق امام‌خمینی که به گفته محمدعلی امینیان، درس خاصی بود و تعداد معدودی اجازه حضور در آن درس را داشتند، شرکت می‌کرد.[۳] درباره سال دقیق حضور او در درس شوارق امام‌خمینی اطلاعاتی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که در نخستین سال‌های ورود حسن نوری همدانی به قم بوده است.
نوری همدانی سپس در درس خارج فقه و اصول آیات سیدمحمد حجت کوه‌کمری، سیدحسین طباطبایی بروجردی (هجده سال)، سیدمحمد محقق داماد، امام‌خمینی و سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی شرکت کرد.[۴] درباره سال‌های حضور او در درس خارج فقه یا اصول یا هر دو درس امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی شریف‌رازی از حضور او در «سال‌های متمادی» در درس امام‌خمینی سخن گفته است.[۵] بنابراین می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۳۰ش در هر دو درس ایشان شرکت می‌کرده است. او از اصحاب خاص آیت‌الله مرعشی نجفی بود و هم‌زمان با حضور در درس ایشان، از درس فلسفه علامه سیدمحمدحسین طباطبایی هم استفاده می‌کرد.[۶]
فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی قبل از انقلاب
نوری همدانی در هنر خوشنویسی چیره‌دست بود و به سبب همین هنر،[۷] در سال‌های جوانی در کنار آیت‌الله بروجردی به استنساخ آثار ایشان می‌پرداخت.[۸] وی سپس به یکی از کاتبان آیت‌الله بروجردی بدل شد و برخی از نامه‌های سیاسی ایشان را هم می‌نگاشت.[۹]
میرزا حسن نوری همدانی ازجمله خطبای برجسته قم بود که از نخستین سال‌های تحصیل در قم، با سفر به شهرهای مختلف، به تبلیغ دین می‌پرداخت. ازجمله در سال ۱۳۲۷ش به نهاوند رفت و همراه با افرادی چون حسین نوری همدانی، علی دوانی و علی‌اصغر مروارید، جلسات دینی در آن شهر را اداره می‌کرد.[۱۰] او همچنین در قم و در خانه‌های مراجع تقلید به منبر می‌رفت و سخنرانی می‌کرد.[۱۱] و به‌ویژه سخنران اصلی حسینیه آیت‌الله مرعشی نجفی بود.[۱۲] همچنین به تدریس فن خطابه در حوزه علمیه قم می‌پرداخت.[۱۳]
نوری همدانی اهتمام ویژه‌ای به تشکیل و اداره کانون‌های فرهنگی داشت و در سال ۱۳۳۷ش مکتب ولیعصر (عج) را در قم بنیان نهاد. سپس کانون مهدیه را با هدف هدایت و راهنمایی جوانان تأسیس کرد و بر اساس اسناد ساواک، در سال ۱۳۴۵ش کانون قائمیه را هم در قم بنیان نهاده بود. این کانون با هدف برگزاری بحث‌های دینی برای دانش‌آموزان تأسیس شده بود و اغلب شرکت‌کنندگان آن دانش‌آموزان و دانشجویان بودند. کانون فوق فاقد مجوز قانونی بود و ساواک همواره او را برای دریافت مجوز تحت فشار قرار می‌داد. نوری همدانی در سال ۱۳۴۶ش اغلب کانون‌ها و انجمن‌های مذهبی قم چون کانون نقدی، کانون اثنی‌عشری، انجمن قائمیه و انجمن صادقیه را با هم ادغام کرد و انجمن‌های اسلامی قم را تشکیل داد و خود مسئولیت آن را بر عهده گرفت. این انجمن دارای دوشاخه مکتب ولیعصر و انجمن مهدیه بود. مکتب ولیعصر به جوانان مذهبی دبیرستان‌ها، ادارات، کسبه و بازار اختصاص داشت و هر جمعه شب در مکانی در کنار خانه میرزا حسن نوری تشکیل جلسه می‌داد و چند تن از جوانان، پیرامون موضوعات دینی، علمی، اخلاقی و فرهنگی ـ اجتماعی بحث می‌کردند و حسن نوری همدانی سخنران ثابت آن جلسات بود. گاهی هم یکی از نویسندگان به‌عنوان سخنران دعوت می‌شد. این انجمن در برگزاری اعیادی چون نیمه شعبان فعال بود و آن را با شکوه تمام برگزار می‌کرد. در کنار شاخه فوق، انجمن مهدیه، برای نوجوانان اختصاص داشت و صبحگاه هر جمعه در مکتب ولیعصر تشکیل می‌شد و سخنران آن نیز میرزا حسن نوری همدانی بود. به همین سبب، ساواک از او به‌عنوان گرداننده اصلی کانون‌های مذهبی قم نام می‌برد.[۱۴] این انجمن‌ها، فضای جالبی را در قم ایجاد کرده بود و در آنجا جوانان پرشور مذهبی تغذیه فکری می‌شدند. در برخی از جلسات آن انجمن‌ها، بالغ بر ۱۵۰ نفر شرکت می‌کردند که اغلب از جوانان فعال به شمار می‌رفتند.[۱۵] ساواک در گزارشی که از فعالیت‌های این انجمن‌ها تهیه کرد، اعلام نمود که «فعالیت‌های آن تحت مراقبت ساواک قرار دارد و عوامل و گردانندگان این کانون‌ها از طرفداران [امام] خمینی می‌باشند و در جلسه، به نحوی از انحاء ذکری از نامبرده به میان می‌آورند«.[۱۶] نوری همدانی به سبب این فعالیت بارها به ساواک احضار شد.[۱۷]
او در ۱۳۴۴ش پس از تبعید امام‌خمینی به نجف اشرف، همراه با جمعی از مدرسان و محصلان حوزه علمیه قم نامه‌ای به امام‌خمینی ارسال کرد و در آن، انتقال ایشان از ترکیه به عتبات عالیات را مایه خرسندی دانست، ولی با اشاره به غیرقانونی بودن تبعید ایشان به خارج از کشور به سبب «دفاع از قرآن و حقوق ملت ایران اسلام و حمایت از استقلال و تمامیت ارضی کشور اسلامی ایران»، تنفر و تأثر خود را از تداوم تبعید ایشان اعلام کردند و بر پیروی خود از «منویات مقدس آن قائد عظیم‌الشأن» تأکید کردند و خواستار رفع موانع بازگشت ایشان به کشور شدند.[۱۸] تداوم فعالیت‌های سیاسی باعث شد تا او در ماه رمضان سال ۱۳۴۶ش توسط ساواک ممنوع‌المنبر شود.[۱۹] ساواک در گزارشی دیگر در اردیبهشت ۱۳۴۷، از میرزا حسن نوری و برادرش حسین نوری همدانی به‌عنوان روحانیان افراطی نام برد و در همان سال نیز رفع ممنوعیت آنان از سخنرانی را به سپردن تعهد منوط کرد.[۲۰] او در آذر ۱۳۴۸ش به ساواک احضار شد.[۲۱] همچنین ساواک بارها به او درباره فعالیت‌های مکتب ولیعصر تذکر داد و در نهایت با توجه به نقش آن انجمن در باروری فکری طلاب جوان قم، آنجا را در سال ۱۳۵۵ش تعطیل کرد.[۲۲] و حسن نوری همدانی هم توسط ساواک دستگیر و مدتی زندانی شد.[۲۳] او پس از آزادی از زندان و در پی تعطیل شدن انجمن اسلامی ولیعصر (عج)، به کارهای تبلیغی دیگر مشغول گردید و با شیوه جدید به میدان مبارزه فرهنگی وارد شد. وی در مهر ۱۳۵۷ عامل توزیع اعلامیه مضره در مدرسه حجتیه شهر قم بود.[۲۴]
فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب
حسن نوری همدانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت‌های فرهنگی ـ تبلیغی ادامه داد و در سال ۱۳۵۹ش به دستور امام‌خمینی برای تبلیغ و هدایت نیروهای مسلمان ساکن انگلستان، به آنجا اعزام شد و به راهنمایی اسلام‌دوستان (دانشجو و غیردانشجو) پرداخت. او پس از ورود به انگلستان و ابلاغ پیام رهبر انقلاب اسلامی، به سازمان‌دهی فکری ـ سیاسی نیروها پرداخت و محل زندگی و کار او، محفل اجتماع و برنامه‌ریزی برای پویاسازی اندیشه جوانان شد. ازجمله فعالیت‌های او در همان سال، برنامه اعتصاب در مقابل سفارت آمریکا در انگلیس بود که در روز اعتصاب و به هنگام فرارسیدن وقت نماز، اعتصاب‌کنندگان نماز جماعت را به امامت او در یکی از خیابان‌های لندن برگزار کردند. پس از آن به کشور بازگشت و به سخنرانی و تبلیغ دین ادامه داد و به شهرهای مختلف سفر می‌کرد.
تألیفات
نوری همدانی همچنین به تألیف آثار علمی نیز می‌پرداخت و برخی از آثار او عبارت است از: ۱- مجموعه آثار شامل اشعار علمی ـ عرفانی. ۲ ـ پیروزی در سایه شکست (تاریخ انقلاب خونین حسینی (ع)). ۳ ـ توضیح المسائل جیبی (شامل فتاوای مراجع). ۴ ـ مجموعه آثار علمی ـ تاریخی (مجموعه سخنرانی‌های او در ۲۰ جلد). ۵ـ رجال آیت‌الله بروجردی (در هفت جلد). ۶- تنظیم فهرست کتابخانه آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی.[۲۵]
درگذشت
نوری همدانی در اواسط اسفندماه سال ۱۳۶۹ (قبل از ماه رمضان) در حالی که عازم سیرجان بود، در مسیر تهران ـ سیرجان و بین یزد و کرمان براثر تصادف درگذشت. پیکر او به قم منتقل و در جوار حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.[۲۶]
پانویس
- ↑ ادهم‌نژاد، «واعظ وارسته میرزا حسن نوری همدانی»، ص۱۱۴.
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۲۹۴؛ صلاحی، مشاهیر و مفاخر شهرستان رزن، ج۲، ص۲۶۲-۲۶۳.
- ↑ رخ نگار در صفای آستانه، خاطرات آیت‌الله محمدعلی امینیان، ص۱۴۰.
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۲۹۴.
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۲۹۴.
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۲۹۴.
- ↑ ادهم‌نژاد، «واعظ وارسته میرزا حسن نوری همدانی»، ص۱۲۰.
- ↑ جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی ـ سیاسی ایران، ص۲۹۳.
- ↑ ادهم‌نژاد، «واعظ وارسته میرزا حسن نوری همدانی»، ص۱۲۰.
- ↑ دوانی، ج ۶، ص۳۸۴.
- ↑ آیت‌الله‌العظمی حسین نوری همدانی، ص۱۳۶
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۲۹۴.
- ↑ ادهم‌نژاد، «واعظ وارسته میرزا حسن نوری همدانی»، ص۱۲۱.
- ↑ آیت‌الله‌العظمی حسین نوری همدانی، ص۱۳۶-۱۳۷.
- ↑ جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی ـ سیاسی ایران، ص۲۹۳.
- ↑ جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی ـ سیاسی ایران، ص۱۴۲.
- ↑ جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی ـ سیاسی ایران، ص۱۳۶.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۷۸- ۱۷۳؛ سیر مبارزات امام در آیینه...، ج۵، ص۳۷۲-۳۶۹؛ دوانی، ص۱۵۸-۱۶۳.
- ↑ دوانی، ص۱۵۰.
- ↑ دوانی، ص۱۶۲.
- ↑ دوانی، ص۱۹۵.
- ↑ جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی ـ سیاسی ایران، ص۲۹۳.
- ↑ ادهم‌نژاد، «واعظ وارسته میرزا حسن نوری همدانی»، ص۱۱۹.
- ↑ انقلاب اسلامی به...، ج۱۲، ص۳۶۵.
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۲۹۵.
- ↑ صادقی، «حسن نوری همدانی، اسوه اخلاص»، ص۷۵-۷۷.
منابع
- آیت‌الله‌العظمی حسین نوری همدانی به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۶)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- ادهم‌نژاد، محمدتقی (۱۳۸۷)، «واعظ وارسته میرزا حسن نوری همدانی»، نشریه مبلغان، شماره ۱۰۶.
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۱)، ج ۱۲، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- جعفریان، رسول، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی ـ سیاسی ایران (از روی کار آمدن محمدرضا شاه تا پیروزی انقلاب اسلامی) سال‌های ۱۳۲۰-۱۳۵7 (۱۳۸۳)، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی و سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
- رخ نگار در صفای آستانه: خاطرات آیت‌الله محمدعلی امینیان (۱۳۹۵)، تدوین: محمدهادی فلاح، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی و مؤسسه چاپ و نشر عروج.
- شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۲، تهران، اسلامیه.
- صادقی، غلامحسین (۱۳۷۸)، «حسن نوری همدانی، اسوه اخلاص»، ستارگان حرم، ج۵، گروهی از نویسندگان ماهنامه¬ کوثر، قم: زائر.
- صلاحی، احمد (۱۳۹۷)، مشاهیر و مفاخر شهرستان رزن (سخنوران، ادیبان، نویسندگان، شاعران و...)، ج۲، قم، یاس بخشایش.