امنیت فردی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''امنیت فردی''': مصونیت و حرمت یک شخص از تعرض و تجاوز در حقوق مشروع هر فردی صرف نظر از مذهب، زبان، تابعیت و مستقل از وضع سیاسی به‌طور فطری و طبیعی دارای حقوقی است که باید محترم شمرده شوند؛ امنیت فردی یعنی مصونیت و حرمت یک شخص از تعرض و تجاوز به حق...» ایجاد کرد) |
جز (added Category:مقاله های نیازمند ارزیابی using HotCat) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
بعد عینی و ظاهری امنیت فردی به این است که شخص، فارغ از ترس آسیب‌رسیدن به جان، مال یا آبروی خود و فارغ از خطر ازدست‌دادن آنها زندگی کند.<ref>آشوری، دانشنامه سیاسی، ۳۹.</ref> در کلام امام‌خمینی این بعد از امنیت شامل مصونیت از بازداشت غیرقانونی و [[شکنجه]]،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۴۴۲ و ۱۷/۱۴۱.</ref> حفظ حریم خصوصی افراد، امنیت شغل، سرمایه و امنیت مسکن<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۱۴۰، ۱۶۱–۱۶۲ و ۱۶۵.</ref> است. ایشان به‌ویژه در [[فرمان هشت‌ماده‌ای امام‌خمینی|فرمان معروف هشت‌ماده‌ای خود]]<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۱۳۹–۱۴۳.</ref> و نیز به مناسبت‌های دیگر، حکومت و دستگاه قضایی را از تهدید حریم خصوصی افراد برحذر داشت و تأکید کرد در سایه حکومت اسلامی مردم بدون ترس و دلهره باید احساس کنند، جان و مال و حیثیت آنان در امان است و حکومت حق ندارد بدون دلیل و حکم قضایی لازم و به بهانه برقراری [[نظم]]، به شغل، مسکن و حریم خصوصی افراد تجاوز کند و به بازرسی بپردازد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۲۳۶–۲۳۸ و ۱۷/۱۳۹–۱۴۱، ۱۶۲.</ref> {{ببینید|متن=ببینید| فرمان هشت‌ماده‌ای| تجسس}}{{سخ}} | بعد عینی و ظاهری امنیت فردی به این است که شخص، فارغ از ترس آسیب‌رسیدن به جان، مال یا آبروی خود و فارغ از خطر ازدست‌دادن آنها زندگی کند.<ref>آشوری، دانشنامه سیاسی، ۳۹.</ref> در کلام امام‌خمینی این بعد از امنیت شامل مصونیت از بازداشت غیرقانونی و [[شکنجه]]،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۴۴۲ و ۱۷/۱۴۱.</ref> حفظ حریم خصوصی افراد، امنیت شغل، سرمایه و امنیت مسکن<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۱۴۰، ۱۶۱–۱۶۲ و ۱۶۵.</ref> است. ایشان به‌ویژه در [[فرمان هشت‌ماده‌ای امام‌خمینی|فرمان معروف هشت‌ماده‌ای خود]]<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۱۳۹–۱۴۳.</ref> و نیز به مناسبت‌های دیگر، حکومت و دستگاه قضایی را از تهدید حریم خصوصی افراد برحذر داشت و تأکید کرد در سایه حکومت اسلامی مردم بدون ترس و دلهره باید احساس کنند، جان و مال و حیثیت آنان در امان است و حکومت حق ندارد بدون دلیل و حکم قضایی لازم و به بهانه برقراری [[نظم]]، به شغل، مسکن و حریم خصوصی افراد تجاوز کند و به بازرسی بپردازد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۲۳۶–۲۳۸ و ۱۷/۱۳۹–۱۴۱، ۱۶۲.</ref> {{ببینید|متن=ببینید| فرمان هشت‌ماده‌ای| تجسس}}{{سخ}} | ||
ایشان به رسانه‌های گروهی نیز سفارش می‌کرد با رعایت موازین اخلاقی حیثیت افراد را محفوظ بدارند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۲۸۹.</ref> | ایشان به رسانه‌های گروهی نیز سفارش می‌کرد با رعایت موازین اخلاقی حیثیت افراد را محفوظ بدارند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۲۸۹.</ref> | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۰۱
امنیت فردی: مصونیت و حرمت یک شخص از تعرض و تجاوز در حقوق مشروع
هر فردی صرف نظر از مذهب، زبان، تابعیت و مستقل از وضع سیاسی به‌طور فطری و طبیعی دارای حقوقی است که باید محترم شمرده شوند؛ امنیت فردی یعنی مصونیت و حرمت یک شخص از تعرض و تجاوز به حقوق مشروعش که نباید حریم خصوصی وی نقض شود و اختیار و آزادی فردی او سلب گردد.[۱] در اندیشه امام‌خمینی امنیت فردی دارای دو بعد باطنی (روحی) و ظاهری است. جنبه روانی و درونی امنیت فردی یا همان آرامش قلبی و احساس طمأنینه در بینش ایشان اهمیت ویژه‌ای دارد و سعادت انسان را در آرامش روحی و قلبی او در دنیا و آخرت ارزیابی می‌کرد[۲] و از مراتب کمال ایمان و از نعمت‌های بزرگ الهی برمی‌شمارد.[۳] رسیدن به این سطح از امنیت، مستلزم توجه و مبارزه با موانع و تهدیدات آن است.[۴] به تعبیر امام‌خمینی مهم‌ترین تهدید و سرمنشأ گرفتاری‌های بشر، مبارزه‌نکردن با نفس اماره و شیطان باطنی است و سازندگی روحی، مقدم بر همه سازندگی‌هاست.[۵] انسان در سایه خودسازی و توجه عملی به فضایل اخلاقی و معنویات می‌تواند آرامش دنیوی و سعادت ابدی خود را تضمین کند[۶] و این همه، در سایه امن حکومت اسلامی و عمل به دستورهای اسلام تحقق می‌یابد.[۷]
بعد عینی و ظاهری امنیت فردی به این است که شخص، فارغ از ترس آسیب‌رسیدن به جان، مال یا آبروی خود و فارغ از خطر ازدست‌دادن آنها زندگی کند.[۸] در کلام امام‌خمینی این بعد از امنیت شامل مصونیت از بازداشت غیرقانونی و شکنجه،[۹] حفظ حریم خصوصی افراد، امنیت شغل، سرمایه و امنیت مسکن[۱۰] است. ایشان به‌ویژه در فرمان معروف هشت‌ماده‌ای خود[۱۱] و نیز به مناسبت‌های دیگر، حکومت و دستگاه قضایی را از تهدید حریم خصوصی افراد برحذر داشت و تأکید کرد در سایه حکومت اسلامی مردم بدون ترس و دلهره باید احساس کنند، جان و مال و حیثیت آنان در امان است و حکومت حق ندارد بدون دلیل و حکم قضایی لازم و به بهانه برقراری نظم، به شغل، مسکن و حریم خصوصی افراد تجاوز کند و به بازرسی بپردازد.[۱۲] (ببینید: فرمان هشت‌ماده‌ای و تجسس)
ایشان به رسانه‌های گروهی نیز سفارش می‌کرد با رعایت موازین اخلاقی حیثیت افراد را محفوظ بدارند.[۱۳]
- ↑ بزرگی، امنیت در نظام سیاسی اسلام ۵۱.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۱۶۳؛ ۹/۱۴۱–۱۴۲؛ ۱۱/۴۲–۴۳ و ۱۴/۲۶۴.
- ↑ امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۱۲ و ۶۱؛ امام‌خمینی، حدیث جنود، ۲۵۴؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۸۸؛ ۱۱/۲۶۵ و ۱۴/۲۳۷، ۲۶۴.
- ↑ لک‌زایی، فلسفه امنیت از دیدگاه امام‌خمینی، ۱۲–۱۳.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۳۷۹–۳۸۰.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۵۴۲؛ ۷/۵۳۴ و ۱۶/۷۶.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۲۶۵.
- ↑ آشوری، دانشنامه سیاسی، ۳۹.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۴۴۲ و ۱۷/۱۴۱.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۱۴۰، ۱۶۱–۱۶۲ و ۱۶۵.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۱۳۹–۱۴۳.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۲۳۶–۲۳۸ و ۱۷/۱۳۹–۱۴۱، ۱۶۲.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۲۸۹.