سیدحسین حسینی قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی)
 
 
خط ۲: خط ۲:
حسینی قمی پس از شش سال حضور در نجف اشرف، به زادگاهش بازگشت و به فعالیت‌های دینی در آن سامان پرداخت و مورد توجه مردم آن سامان است. از تألیفات او می‌توان به المثنیات فی اللغه، شرح الخیارات من المکاسب، شرح القطع من الرسائل و شرح کتاب المیراث اللمعه اشاره کرد (همان).
حسینی قمی پس از شش سال حضور در نجف اشرف، به زادگاهش بازگشت و به فعالیت‌های دینی در آن سامان پرداخت و مورد توجه مردم آن سامان است. از تألیفات او می‌توان به المثنیات فی اللغه، شرح الخیارات من المکاسب، شرح القطع من الرسائل و شرح کتاب المیراث اللمعه اشاره کرد (همان).
منبع: جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۲)، تربت پاکان قم، ج ۲، قم، انصاریان.
منبع: جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۲)، تربت پاکان قم، ج ۲، قم، انصاریان.
[[رده:پروژه شاگردان2]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۰:۵۰

حسینی قمی، سید حسین؛ از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام خمینی. سید حسین حسینی قمی معروف به دشتی، در سال ۱۳۲۳ ش در منطقه شادگان به دنیا آمد (جواهرکلام، ج ۲، ۴۱۷). پدرش سید علی حسینی قمی و معروف به دشتی، از روحانیان برجسته منطقه دشتی در بوشهر بود که پس از سال‌ها تحصیل در نجف اشرف در منطقه کاکی و دشتی بوشهر مقیم شده و نماینده آیات سید عبدالهادی شیرازی، سید محسن طباطبایی حکیم، سید ابوالقاسم موسوی خویی و... در آن منطقه بود. پدربزرگش علامه سید عباس حسینی دشتی و جدش محمد حسینی دشتی معروف به بهبهانی هم در کسوت روحانیت بودند (همان، ۴۱۵). سید حسین حسینی قمی در سال ۱۳۱۴ ش برای تحصیل دروس حوزوی راهی عراق شد و در حوزه علمیه نجف اشرف به تحصیل پرداخت. درباره تحصیلات مقدماتی او در ایران گزارشی وجود ندارد، ولی می‌توان احتمال داد که مقدمات را در زادگاهش طی کرده است. او در حوزه علمیه نجف اشرف، دروس سطح را نزد آقایان شیخ محمد رجایی اصفهانی، شیخ محمد مظفری قزوینی و شیخ حسین راستی کاشانی به پایان رسانید. او آنگاه به فراگیری دروس خارج فقه و اصول روی آورد و از درس خارج آیت‌الله سید ابوالقاسم موسوی خویی بهره برد و مدت یک سال هم از درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام خمینی استفاده کرد (جواهرکلام، ج ۲، ۴۱۷). درباره سال دقیق حضور او در حوزه علمیه نجف اشرف گزارشی وجود ندارد، ولی در مسجد شیخ انصاری، از درس امام خمینی استفاده می‌کرده است. حسینی قمی پس از شش سال حضور در نجف اشرف، به زادگاهش بازگشت و به فعالیت‌های دینی در آن سامان پرداخت و مورد توجه مردم آن سامان است. از تألیفات او می‌توان به المثنیات فی اللغه، شرح الخیارات من المکاسب، شرح القطع من الرسائل و شرح کتاب المیراث اللمعه اشاره کرد (همان). منبع: جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۲)، تربت پاکان قم، ج ۲، قم، انصاریان.