سیدحسین حسینی قمی

از ویکی امام خمینی
سیدحسین حسینی قمی
اطلاعات فردی
نام کاملسیدحسین حسینی قمی
لقبآیت‌الله قمی/دشتی
نسبسید
تاریخ تولد۱۳۲۳ شمسی
زادگاهشادگان
خویشاوندان
سرشناس
سیدعلی حسینی قمی (پدر)، سیدعباس حسینی دشتی (پدربزرگ)
اطلاعات علمی
استادانامام‌خمینی، سیدابوالقاسم خویی، شیخ محمد رجایی اصفهانی
محل تحصیلحوزه علمیه نجف اشرف
تألیفاتالمثنیات فی اللغه، شرح الخیارات من المکاسب، شرح القطع من الرسائل، شرح کتاب المیراث اللمعه
سایرنماینده مراجع تقلید در منطقه دشتی بوشهر
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
اجتماعیفعالیت‌های دینی در منطقه دشتی بوشهر


سیدحسین حسینی قمی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.

سیدحسین حسینی قمی معروف به دشتی، در سال ۱۳۲۳ش در منطقه شادگان به دنیا آمد.[۱] پدرش سیدعلی حسینی قمی و معروف به دشتی، از روحانیان برجسته منطقه دشتی در بوشهر بود که پس از سال‌ها تحصیل در نجف اشرف در منطقه کاکی و دشتی بوشهر مقیم شده و نماینده آیات سیدعبدالهادی شیرازی، سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدابوالقاسم موسوی خویی و... در آن منطقه بود. پدربزرگش علامه سیدعباس حسینی دشتی و جدش محمد حسینی دشتی معروف به بهبهانی هم در کسوت روحانیت بودند.[۲] سیدحسین حسینی قمی در سال ۱۳۱۴ ش برای تحصیل دروس حوزوی راهی عراق شد و در حوزه علمیه نجف اشرف به تحصیل پرداخت. درباره تحصیلات مقدماتی او در ایران گزارشی وجود ندارد، ولی می‌توان احتمال داد که مقدمات را در زادگاهش طی کرده است. او در حوزه علمیه نجف اشرف، دروس سطح را نزد آقایان شیخ محمد رجایی اصفهانی، شیخ محمد مظفری قزوینی و شیخ حسین راستی کاشانی به پایان رسانید. او آنگاه به فراگیری دروس خارج فقه و اصول روی آورد و از درس خارج آیت‌الله سیدابوالقاسم موسوی خویی بهره برد و مدت یک سال هم از درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام‌خمینی استفاده کرد.[۳] درباره سال دقیق حضور او در حوزه علمیه نجف اشرف گزارشی وجود ندارد، ولی در مسجد شیخ انصاری، از درس امام‌خمینی استفاده می‌کرده است.

حسینی قمی پس از شش سال حضور در نجف اشرف، به زادگاهش بازگشت و به فعالیت‌های دینی در آن سامان پرداخت و مورد توجه مردم آن سامان است. از تألیفات او می‌توان به المثنیات فی اللغه، شرح الخیارات من المکاسب، شرح القطع من الرسائل و شرح کتاب المیراث اللمعه اشاره کرد.[۴]

پانویس

  1. جواهرکلام، ج ۲، ۴۱۷.
  2. همان، ۴۱۵.
  3. جواهرکلام، ج ۲، ۴۱۷.
  4. همان.

منبع

جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۲)، تربت پاکان قم، ج۲، قم، انصاریان.