سیدعلی‌اکبر موسوی یزدی: تفاوت میان نسخه‌ها
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی) |
جز (added Category:پروژه شاگردان2 using HotCat) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
موسوی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به تدریس در حوزه علمیه قم ادامه داد و امامت مسجد کامکار قم را هم بر عهده داشت (فاکر میبدی، ۲۹۴). او در سال ۱۳۵۸ ش از سوی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به‌عنوان یکی از اعضای هیئت امنای مسجد صاحب‌الزمان (عج) جمکران به امام خمینی معرفی شد و امام خمینی هم این پیشنهاد را تأیید کرد (صحیفه امام، ج ۷، ۱۹۵-۱۹۶) و به این ترتیب او به عضویت هیئت امنای مسجد فوق درآمد. موسوی یزدی همچنین سال‌ها در دفتر مقام معظم رهبری در قم، مسئولیت پاسخگویی به سؤالات شرعی مردم را بر عهده داشت (فاکر میبدی، ۲۹۴-۲۹۵). او آثاری نیز نوشته است که برخی از آنها عبارت است از: تقریرات درس خارج اصول امام خمینی، کتاب الخمس در فقه استدلالی، الامامة و الولایة فی القرآن الکریم که با همیاری حضرات آیات شیخ محمدتقی مصباح یزدی، شیخ حسین مظاهری، شیخ محمد محمدی گیلانی، شیخ محمد یزدی تألیف شده است. (این کتاب حاصل مباحثات فقهی و کلامی سید علی‌اکبر موسوی یزدی با افراد فوق در دوران تبعید امام خمینی بود و در این کتاب آیات مربوط به امامت مورد مداقه قرار گرفته است که این آیات عبارت است از: آیت الخلافة، آیت الامامة، آیت اولی الامر، آیت الولایة، آیت التبلیغ، آیت الاکمال، آیت علم الکتاب، آیت المباهلة، آیت التطهیر، آیت المودة، آیت الشهادة، آیت الاجتباء و آیت رؤیة الاعمال) (همان، ۲۹۳-۲۹۴). | موسوی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به تدریس در حوزه علمیه قم ادامه داد و امامت مسجد کامکار قم را هم بر عهده داشت (فاکر میبدی، ۲۹۴). او در سال ۱۳۵۸ ش از سوی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به‌عنوان یکی از اعضای هیئت امنای مسجد صاحب‌الزمان (عج) جمکران به امام خمینی معرفی شد و امام خمینی هم این پیشنهاد را تأیید کرد (صحیفه امام، ج ۷، ۱۹۵-۱۹۶) و به این ترتیب او به عضویت هیئت امنای مسجد فوق درآمد. موسوی یزدی همچنین سال‌ها در دفتر مقام معظم رهبری در قم، مسئولیت پاسخگویی به سؤالات شرعی مردم را بر عهده داشت (فاکر میبدی، ۲۹۴-۲۹۵). او آثاری نیز نوشته است که برخی از آنها عبارت است از: تقریرات درس خارج اصول امام خمینی، کتاب الخمس در فقه استدلالی، الامامة و الولایة فی القرآن الکریم که با همیاری حضرات آیات شیخ محمدتقی مصباح یزدی، شیخ حسین مظاهری، شیخ محمد محمدی گیلانی، شیخ محمد یزدی تألیف شده است. (این کتاب حاصل مباحثات فقهی و کلامی سید علی‌اکبر موسوی یزدی با افراد فوق در دوران تبعید امام خمینی بود و در این کتاب آیات مربوط به امامت مورد مداقه قرار گرفته است که این آیات عبارت است از: آیت الخلافة، آیت الامامة، آیت اولی الامر، آیت الولایة، آیت التبلیغ، آیت الاکمال، آیت علم الکتاب، آیت المباهلة، آیت التطهیر، آیت المودة، آیت الشهادة، آیت الاجتباء و آیت رؤیة الاعمال) (همان، ۲۹۳-۲۹۴). | ||
منابع: «آیت‌الله سید علی‌اکبر موسوی یزدی: کسی بی‌دلیل محبوب نمی‌شود» (۱۳۹۶)، هفته‌نامه حریم امام، سال هتم، شماره ۳۰۹، ۱۰ اسفند؛ اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ روحانی، سید حمید (۱۳۵۸)، بررسی و تحلیلی از نهضت امام خمینی در ایران، بی‌جا، دارالفکر ـ دارالعلم؛ صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج ۷، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی؛ فاکر میبدی، (۱۳۸۲)، فرزانگان میبد، ویراستار: محمدحسین دهقان اشکذری، قم، قدس؛ مدرسی، سید محمدکاظم (۱۳۸۲)، مفاخر یزد، ج ۲، یزد، بنیاد ریحانه‌الرسول. | منابع: «آیت‌الله سید علی‌اکبر موسوی یزدی: کسی بی‌دلیل محبوب نمی‌شود» (۱۳۹۶)، هفته‌نامه حریم امام، سال هتم، شماره ۳۰۹، ۱۰ اسفند؛ اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ روحانی، سید حمید (۱۳۵۸)، بررسی و تحلیلی از نهضت امام خمینی در ایران، بی‌جا، دارالفکر ـ دارالعلم؛ صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج ۷، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی؛ فاکر میبدی، (۱۳۸۲)، فرزانگان میبد، ویراستار: محمدحسین دهقان اشکذری، قم، قدس؛ مدرسی، سید محمدکاظم (۱۳۸۲)، مفاخر یزد، ج ۲، یزد، بنیاد ریحانه‌الرسول. | ||
[[رده:پروژه شاگردان2]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۲۰
موسوی یزدی، سید علی‌اکبر؛ از شاگردان درس خارج اصول امام خمینی. سید علی‌اکبر موسوی یزدی در سال ۱۳۱۱ ش در شهر قم به دنیا آمد. پدرش سید عبدالوهاب موسوی بفروئی از استادان طراز اول حوزه علمیه قم و در دوره زعامت آیت‌الله سید حسین طباطبایی بروجردی، مدتی مقسم شهریه ایشان بود. سید علی‌اکبر موسوی یزدی دوران ابتدایی و متوسطه را در مدرسه فرهنگ قم به پایان رساند و از سال ۱۳۲۶ ش به تحصیل در حوزه علمیه قم پرداخت. او مقدمات و ادبیات را نزد آقایان سید سعید نیشابوری، سید محمدباقر هرندی، شیخ ابوالقاسم نحوی و شیخ محمد کرمی حویزی آموخت. در دروس سطح هم از شاگردان آقایان شیخ اسدالله نجف‌آبادی، شیخ محمد صدوقی یزدی، حسینعلی منتظری، شیخ عبدالجواد سدهی اصفهانی، آیت‌الله عباس‌علی شاهرودی، آیت‌الله شیخ مرتضی حائری و آیت‌الله شیخ محمدعلی اراکی بود. موسوی یزدی سپس به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و مدتی از درس خارج فقه و اصول آیات سید حسین طباطبایی بروجردی، میرزا هاشم آملی (فاکر میبدی، ۲۹۲-۲۹۳)، امام خمینی (همان؛ روحانی، ج ۱، ۴۷) و شیخ عبدالنبی اراکی بهره گرفت (مدرسی، ج ۲، ۷۳۷). درباره سال‌های دقیق حضور او در درس امام خمینی گزارشی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۳۰ ش تا تبعید امام خمینی به خارج از کشور از درس‌های ایشان در مساجد محمدیه، سلماسی و اعظم قم بهره می‌برده است. او درس‌های خارج اصول امام خمینی را تقریر کرده است (فاکر میبدی، ۲۹۲-۲۹۳)، ولی گزارشی از انتشار تقریرات او در منابع مکتوب وجود ندارد. موسوی یزدی در سفری به عراق، در حوزه علمیه نجف اشرف در درس‌های خارج فقه و اصول آیت‌الله سید ابوالقاسم موسوی خویی شرکت کرد. او همچنین از دوستان سید مصطفی خمینی بود («آیت‌الله سید علی‌اکبر موسوی یزدی: کسی بی‌دلیل محبوب نمی‌شود»، ۸). موسوی یزدی از آیات شیخ عبدالنبی اراکی، سید احمد خوانساری و سید محمدرضا موسوی گلپایگانی اجازه اجتهاد دریافت نمود و از آیات بروجردی، گلپایگانی، خوانساری، امام خمینی و مقام معظم رهبری اجازاتی در اخذ وجوهات شرعی دریافت کرد. او در کنار تحصیل، به تدریس در حوزه علمیه قم نیز می‌پرداخت و سالیان متمادی از مدرسان حوزه علمیه قم بود و در سطوح مختلف از ادبیات گرفته تا خارج فقه و اصول را تدریس کرد (همان). موسوی یزدی داماد و امانت‌دار آیت‌الله شیخ عبدالنبی اراکی بود (مدرسی، ج ۲، ۷۳۷). او هم‌زمان با تدریس در حوزه علمیه قم، به اقامه نماز جماعت در مسجد کامکار قم می‌پرداخت و مدت پنجاه سال امامت آن مسجد را عهده‌دار بود. در یکی از اسناد ساواک، اسم فردی به نام سید علی‌اکبر موسوی همراه با مدرسان حوزه علمیه قم آمده است که با توجه به جایگاه او در حوزه علمیه قم به‌عنوان مدرس، به نظر می‌رسد سید علی‌اکبر موسوی مزبور، موسوی یزدی است. بر اساس سند فوق، او پس از تبعید امام خمینی به خارج از کشور و همراه با دیگر مدرسان حوزه علمیه قم، در نامه‌ای به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر وقت، به تبعید امام خمینی و همچنین اقدامات سخت‌گیرانه دولت علیه مخالفان اعتراض کردند. آنان در نامه فوق از امام خمینی با عنوان «رهبر شیعیان، مرجع عالی‌قدر حضرت آیت‌الله‌العظمی آقای خمینی مدظله‌العالی علی رئوس المسلمین» نام برده بودند (آیت‌الله‌العظمی حسین نوری همدانی به روایت اسناد، ۵۶-۵۷؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۲۸-۱۳۰). موسوی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به تدریس در حوزه علمیه قم ادامه داد و امامت مسجد کامکار قم را هم بر عهده داشت (فاکر میبدی، ۲۹۴). او در سال ۱۳۵۸ ش از سوی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به‌عنوان یکی از اعضای هیئت امنای مسجد صاحب‌الزمان (عج) جمکران به امام خمینی معرفی شد و امام خمینی هم این پیشنهاد را تأیید کرد (صحیفه امام، ج ۷، ۱۹۵-۱۹۶) و به این ترتیب او به عضویت هیئت امنای مسجد فوق درآمد. موسوی یزدی همچنین سال‌ها در دفتر مقام معظم رهبری در قم، مسئولیت پاسخگویی به سؤالات شرعی مردم را بر عهده داشت (فاکر میبدی، ۲۹۴-۲۹۵). او آثاری نیز نوشته است که برخی از آنها عبارت است از: تقریرات درس خارج اصول امام خمینی، کتاب الخمس در فقه استدلالی، الامامة و الولایة فی القرآن الکریم که با همیاری حضرات آیات شیخ محمدتقی مصباح یزدی، شیخ حسین مظاهری، شیخ محمد محمدی گیلانی، شیخ محمد یزدی تألیف شده است. (این کتاب حاصل مباحثات فقهی و کلامی سید علی‌اکبر موسوی یزدی با افراد فوق در دوران تبعید امام خمینی بود و در این کتاب آیات مربوط به امامت مورد مداقه قرار گرفته است که این آیات عبارت است از: آیت الخلافة، آیت الامامة، آیت اولی الامر، آیت الولایة، آیت التبلیغ، آیت الاکمال، آیت علم الکتاب، آیت المباهلة، آیت التطهیر، آیت المودة، آیت الشهادة، آیت الاجتباء و آیت رؤیة الاعمال) (همان، ۲۹۳-۲۹۴). منابع: «آیت‌الله سید علی‌اکبر موسوی یزدی: کسی بی‌دلیل محبوب نمی‌شود» (۱۳۹۶)، هفته‌نامه حریم امام، سال هتم، شماره ۳۰۹، ۱۰ اسفند؛ اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ روحانی، سید حمید (۱۳۵۸)، بررسی و تحلیلی از نهضت امام خمینی در ایران، بی‌جا، دارالفکر ـ دارالعلم؛ صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج ۷، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی؛ فاکر میبدی، (۱۳۸۲)، فرزانگان میبد، ویراستار: محمدحسین دهقان اشکذری، قم، قدس؛ مدرسی، سید محمدکاظم (۱۳۸۲)، مفاخر یزد، ج ۲، یزد، بنیاد ریحانه‌الرسول.