سیدعلی‌اکبر موسوی یزدی
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سیدعلی‌اکبر موسوی یزدی |
| تاریخ تولد | ۱۳۱۱ش |
| زادگاه | قم، ایران |
| خویشاوندان سرشناس | سیدعبدالوهاب موسوی بفروئی (پدر)، عبدالنبی اراکی (پدرزن) |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | سیدحسین بروجردی، امام‌خمینی، هاشم آملی، سیدابوالقاسم خویی، سیدمحمدرضا گلپایگانی، سیداحمد خوانساری، عبدالنبی اراکی |
| محل تحصیل | حوزه علمیه قم، حوزه علمیه نجف |
| اجازه اجتهاد از | عبدالنبی اراکی، سیداحمد خوانساری، سیدمحمدرضا گلپایگانی |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | از امضاکنندگان نامه اعتراضی به هویدا درباره تبعید امام‌خمینی، از مبارزان دوران انقلاب |
| اجتماعی | از مؤسسان مباحثات فقهی و کلامی در دوران تبعید امام |
سیدعلی‌اکبر موسوی یزدی، از شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی.
سیدعلی‌اکبر موسوی یزدی در سال ۱۳۱۱ش در شهر قم به دنیا آمد. پدرش سیدعبدالوهاب موسوی بفروئی از استادان طراز اول حوزه علمیه قم و در دوره زعامت آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی، مدتی مقسم شهریه ایشان بود. سیدعلی‌اکبر موسوی یزدی دوران ابتدایی و متوسطه را در مدرسه فرهنگ قم به پایان رساند و از سال ۱۳۲۶ش به تحصیل در حوزه علمیه قم پرداخت. او مقدمات و ادبیات را نزد آقایان سیدسعید نیشابوری، سیدمحمدباقر هرندی، شیخ ابوالقاسم نحوی و شیخ محمد کرمی حویزی آموخت. در دروس سطح هم از شاگردان آقایان شیخ اسدالله نجف‌آبادی، شیخ محمد صدوقی یزدی، حسینعلی منتظری، شیخ عبدالجواد سدهی اصفهانی، آیت‌الله عباس‌علی شاهرودی، آیت‌الله شیخ مرتضی حائری و آیت‌الله شیخ محمدعلی اراکی بود. موسوی یزدی سپس به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و مدتی از درس خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، میرزا هاشم آملی (فاکر میبدی، ۲۹۲-۲۹۳)، امام‌خمینی (همان؛ روحانی، ج ۱، ۴۷) و شیخ عبدالنبی اراکی بهره گرفت [۱] درباره سال‌های دقیق حضور او در درس امام‌خمینی گزارشی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۳۰ ش تا تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور از درس‌های ایشان در مساجد محمدیه، سلماسی و اعظم قم بهره می‌برده است. او درس‌های خارج اصول امام‌خمینی را تقریر کرده است [۲]، ولی گزارشی از انتشار تقریرات او در منابع مکتوب وجود ندارد. موسوی یزدی در سفری به عراق، در حوزه علمیه نجف اشرف در درس‌های خارج فقه و اصول آیت‌الله سیدابوالقاسم موسوی خویی شرکت کرد. او همچنین از دوستان سیدمصطفی خمینی بود [۳]
موسوی یزدی از آیات شیخ عبدالنبی اراکی، سیداحمد خوانساری و سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی اجازه اجتهاد دریافت نمود و از آیات بروجردی، گلپایگانی، خوانساری، امام‌خمینی و مقام معظم رهبری اجازاتی در اخذ وجوهات شرعی دریافت کرد. او در کنار تحصیل، به تدریس در حوزه علمیه قم نیز می‌پرداخت و سالیان متمادی از مدرسان حوزه علمیه قم بود و در سطوح مختلف از ادبیات گرفته تا خارج فقه و اصول را تدریس کرد [۴] موسوی یزدی داماد و امانت‌دار آیت‌الله شیخ عبدالنبی اراکی بود [۵] او هم‌زمان با تدریس در حوزه علمیه قم، به اقامه نماز جماعت در مسجد کامکار قم می‌پرداخت و مدت پنجاه سال امامت آن مسجد را عهده‌دار بود. در یکی از اسناد ساواک، اسم فردی به نام سیدعلی‌اکبر موسوی همراه با مدرسان حوزه علمیه قم آمده است که با توجه به جایگاه او در حوزه علمیه قم به‌عنوان مدرس، به نظر می‌رسد سیدعلی‌اکبر موسوی مزبور، موسوی یزدی است. بر اساس سند فوق، او پس از تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور و همراه با دیگر مدرسان حوزه علمیه قم، در نامه‌ای به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر وقت، به تبعید امام‌خمینی و همچنین اقدامات سخت‌گیرانه دولت علیه مخالفان اعتراض کردند. آنان در نامه فوق از امام‌خمینی با عنوان «رهبر شیعیان، مرجع عالی‌قدر حضرت آیت‌الله‌العظمی آقای خمینی مدظله‌العالی علی رئوس المسلمین» نام برده بودند [۶]
موسوی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به تدریس در حوزه علمیه قم ادامه داد و امامت مسجد کامکار قم را هم بر عهده داشت [۷] او در سال ۱۳۵۸ش از سوی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به‌عنوان یکی از اعضای هیئت امنای مسجد صاحب‌الزمان (عج) جمکران به امام‌خمینی معرفی شد و امام‌خمینی هم این پیشنهاد را تأیید کرد (صحیفه امام، ج ۷، ۱۹۵-۱۹۶) و به این ترتیب او به عضویت هیئت امنای مسجد فوق درآمد. موسوی یزدی همچنین سال‌ها در دفتر مقام معظم رهبری در قم، مسئولیت پاسخگویی به سؤالات شرعی مردم را بر عهده داشت [۸] او آثاری نیز نوشته است که برخی از آنها عبارت است از: تقریرات درس خارج اصول امام‌خمینی، کتاب الخمس در فقه استدلالی، الامامة و الولایة فی القرآن الکریم که با همیاری حضرات آیات شیخ محمدتقی مصباح یزدی، شیخ حسین مظاهری، شیخ محمد محمدی گیلانی، شیخ محمد یزدی تألیف شده است. (این کتاب حاصل مباحثات فقهی و کلامی سیدعلی‌اکبر موسوی یزدی با افراد فوق در دوران تبعید امام‌خمینی بود و در این کتاب آیات مربوط به امامت مورد مداقه قرار گرفته است که این آیات عبارت است از: آیت الخلافة، آیت الامامة، آیت اولی الامر، آیت الولایة، آیت التبلیغ، آیت الاکمال، آیت علم الکتاب، آیت المباهلة، آیت التطهیر، آیت المودة، آیت الشهادة، آیت الاجتباء و آیت رؤیة الاعمال) [۹]
پانویس
- ↑ (مدرسی، ج ۲، ص۷۳۷).
- ↑ (فاکر میبدی، ص۲۹۲-۲۹۳)
- ↑ («آیت‌الله سیدعلی‌اکبر موسوی یزدی: کسی بی‌دلیل محبوب نمی‌شود»، ص۸).
- ↑ (همان).
- ↑ (مدرسی، ج۲، ص۷۳۷).
- ↑ (آیت‌الله‌العظمی حسین نوری همدانی به روایت اسناد، ۵۶-۵۷؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ص۱۲۸-۱۳۰).
- ↑ (فاکر میبدی، ص۲۹۴).
- ↑ (فاکر میبدی، ص۲۹۴-۲۹۵).
- ↑ (همان، ص۲۹۳-۲۹۴).
منابع
- «آیت‌الله سیدعلی‌اکبر موسوی یزدی: کسی بی‌دلیل محبوب نمی‌شود» (۱۳۹۶)، هفته‌نامه حریم امام، سال هتم، شماره ۳۰۹، ۱۰ اسفند.
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- روحانی، سیدحمید (۱۳۵۸)، بررسی و تحلیلی از نهضت امام‌خمینی در ایران، بی‌جا، دارالفکر ـ دارالعلم.
- صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۷، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
- فاکر میبدی، (۱۳۸۲)، فرزانگان میبد، ویراستار: محمدحسین دهقان اشکذری، قم، قدس؛ مدرسی، سیدمحمدکاظم (۱۳۸۲)، مفاخر یزد، ج۲، یزد، بنیاد ریحانه‌الرسول.