سوریه: تفاوت میان نسخه‌ها

سوریه از حامیان اصلی مبارزان [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی]] در دهۀ ۵۰ بود. دلیل این حمایت، عصبانیت سوریه از حمایت [[رژیم پهلوی]] از [[رژیم اشغالگر قدس|اسرائیل]] ذکر شده است. بسیاری از انقلابیون ایران که به دلیل تعقیب [[ساواک]]، در ایران امکان فعالیت نداشتند، به سوریه و دیگر کشورهای منطقه سفر می‌کردند. رئیس‌جمهور وقت سوریه، [[حافظ اسد]]، با جناح‌های مخالف ایرانی از طریق [[امام‌موسی صدر|امام موسی صدر]] و بسیاری دیگر از مبارزان ایرانی ارتباط برقرار کرد و آموزش نیروهای مبارز را در کشورش بر عهده گرفت.<ref>وبگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی، بازخوانی حمایت‌های سوریه از ایران.</ref> بسیاری از این مبارزان در اردوگاه‌های فلسطینیِ مستقر در سوریه که پس از جنگ اعراب (۱۹۴۸) پذیرای پناهجویان و رزمندگان فلسطینی بود، اقامت گزیده و تحت آموزش نظامی و چریکی قرار می‌گرفتند؛ چنان‌که پایگاه اصلی گروه [[محمد منتظری]] در سوریه بود.<ref>طاهری و رجبی، محمد منتظری به روایت اسناد ساواک، ص۴۲ ـ ۴۳.</ref> انقلابیون ایرانی مستقر در سوریه، به جز مشارکت در عملیات نامنظم علیه اسرائیل،<ref>حدیدچی، پرواز با نور، ص۴۶)</ref> در فعالیت‌های مبارزاتی و اعتصاب‌هایی که در لندن و پاریس علیه رژیم پهلوی برنامه‌ریزی می‌شد نیز همراهی فعال داشتند.<ref>طاهری و رجبی، محمد منتظری به روایت اسناد ساواک، ص۴۴ ـ ۴۵ و ۴۹؛ محتشمی‌پور، خاطرات سیاسی، ج۲، ص۲۴۹.</ref>