عبدالحسین اکبری

عبدالحسین اکبری

اطلاعات فردی
اطلاعات علمی
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
وبگاه رسمی

عبدالحسین اکبری، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.

زادگاه و تحصیل

عبدالحسین اکبری در سال ۱۳۱۵ در روستای لالیم ساری به دنیا آمد. او خواندن و نوشتن را در لالیم و احتمالاً در مکتب‌خانه‌ای در آنجا فراگرفت. سپس راهی ساری شد و در مدرسه امامیه ساری، مقدمات را پیش شیخ مصطفی صدوقی خواند. او سپس راهی شهر کوهستان در بهشهر شد و در حوزه علمیه شیخ محمد کوهستانی، مقدمات را نزد او تکمیل کرد و بخشی از دروس سطح را هم پیش آن عالم خواند.

اکبری در سال ۱۳۳۵ ش به مشهد رفت و در حوزه علمیه مشهد، ادبیات عرب و یک دوره فقه و اصول را نزد آیات شیخ هاشم قزوینی، سیدمحمدهادی حسینی میلانی و میرزا احمد مدرس خواند. وی در سال ۱۳۴۶ش رهسپار عراق شد و در حوزه علمیه نجف اشرف، در مدارس آیت‌الله حکیم و آیت‌الله بروجردی در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدمحمود حسینی شاهرودی و سیدابوالقاسم موسوی خویی شرکت کرد. همچنین در درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام‌خمینی در مسجد شیخ انصاری معروف به مسجد ترک‌ها شرکت می‌جست («گفتگو با همسر یکی از شهدای هفتم تیر»).

اکبری در طول تحصیل، اجازاتی را از آیات عظام امام‌خمینی، شاهرودی، خویی، سیدعبدالله شیرازی و میلانی در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد. او در سال‌های نهضت اسلامی، به مبارزه با حکومت پهلوی می‌پرداخت. به‌ویژه در دوران حضور در عراق، در انتقال اعلامیه‌های امام‌خمینی به کشور فعال بود و در مواردی، اعلامیه‌ها را در عمامه‌اش جاسازی می‌کرد و به داخل کشور انتقال می‌داد.

او در سال ۱۳۵۲ ش به کشور بازگشت و پس از مدتی اقامت در قم، به مازندران رفت و به فعالیت‌های تبلیغی در آنجا پرداخت. وی در مازندران به مبارزه با حکومت پهلوی ادامه می‌داد و ازجمله در سخنرانی‌هایی، به انتقاد از حکومت پهلوی و تجلیل از امام‌خمینی می‌پرداخت. دیگر جلوه مبارزاتی او، برگزاری جلسات تفسیر قرآن در ساری و طرح مسائل سیاسی در آنجا بود. اکبری از ۱۳۵۵ش به اقامه نماز جماعت در مسجد امامزاده عباس شهر ساری پرداخت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت‌های تبلیغی در مازندران ادامه داد و در سال ۱۳۵۸ش به عضویت هیئت هفت نفره واگذاری اراضی کشاورزان درآمد و در رفع اختلافات ارضی نقش مؤثری ایفا کرد. با آغاز جنگ تحمیلی، دو بار در جبهه‌های جنگ حضور یافت. وی عضو حزب جمهوری اسلامی بود و در جلسات آن حزب شرکت می‌کرد.

شهادت

وی از حاضران در جلسه هفتم تیر ۱۳۶۰ در سرچشمه تهران بود و در آن روز براثر انفجار بمب، همراه با سیدمحمد حسینی بهشتی و هفتاد تن دیگر از اعضای حزب جمهوری اسلامی که اغلب از مقامات و نمایندگان مجلس شورای اسلامی بودند، به شهادت رسید(«گفتگو با همسر یکی از شهدای هفتم تیر»؛ («اکبر مازندرانی، عبدالحسین»، پیشتازان شهادت در انقلاب سوم، ص۶۹ـ۲۷۰) و پیکرش در آرامگاه شهدای هفتم تیر بهشت‌زهرا به خاک سپرده شد («اکبر مازندرانی، عبدالحسین»).