عباس غروی نائینی
غروی نائینی، عباس؛ از شاگردان درس خارج فقه امام خمینی. او در سال ۱۳۱۸ ش (۱۳۵۸ ق) در خانوادهای روحانی در نجف اشرف زاده شد (۱۲۶۳). جدش شیخ محمدحسین غروی نائینی، صاحب تنبیه الامه و تنزیه المله و از مراجع شاخص عصر مشروطه بود که به حمایت از حرکت آزادیخواهانه مردم ایران پرداخت و کتاب فوق را با همین هدف نگاشت («پروندهای در بزرگداشت...»، ۵). پدرش نیز میرزا علی غروی نائینی از عالمان نجف اشرف بود (همان). درباره تحصیلات مقدمات و سطح عباس غروی نائینی اطلاعاتی در دست نیست، ولی او آن دورهها را در حوزه علمیه نجف اشرف طی کرد. آنگاه به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و در درس خارج فقه و اصول آیات میرزا باقر زنجانی و شیخ حسین حلی شرکت کرد و سپس در درس خارج فقه و اصول آیتالله سید ابوالقاسم موسوی خویی و امام خمینی حضور یافت و مدت شش سال از درس آنان استفاده کرد (همان، ۶). او درباره سالهای حضور در درس امام خمینی سخنی نمیگوید، ولی از بیان او میتوان استنباط کرد که چند سال پس از شروع درس امام خمینی در آن درس حضور مییافته است. وی در مصاحبه مذکور ادعا کرده است که همه درسها را تقریر میکرده (همان) و با استناد به آن ادعا میتوان احتمال داد که درسهای امام خمینی را نیز تقریر کرده است. چنانکه در معرفی شیخ جعفر غروی نائینی گفته شد، نام فردی به نام نائینی، در نامه فضلا و مدرسان حوزه علمیه نجف اشرف به امام خمینی، پس از مهاجرت ایشان به فرانسه و همچنین در تلگراف علمای نجف به والری ژیسکاردستن رئیسجمهور وقت فرانسه دیده میشود (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۴۰۶-۴۰۹) و مشخص نیست که نائینی مذکور چه کسی است. او سپس به شهر قم رفت و در آنجا مقیم شد و به تدریس و تألیف در آنجا پرداخت. از تألیفات او میتوان به اصل الایمان فی تفسیر القرآن، التأمین، شرح منظومه ملاهادی سبزواری، صلاه المسافر و تقریرات درس برخی از استادان اشاره کرد (۱۲۶۳). او در خرداد ۱۴۰۱ در قم از دنیا رفت و در همان شهر به خاک سپرده شد.
منابع: اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ «پروندهای در بزرگداشت آیتاللهالعظمی مرحوم شیخ حسین حلی: آیتالله شیخ عباس نائینی: پرورشیافته میرزای نائینی بود» (۱۳۹۵)، هفتهنامه حریم امام، شماره ۲۱۷، ۲۳ اردیبهشت؛ «گفتوگو با حجةالاسلام و المسلمین غروی نائینی» (۱۳۷۵)، دوماهنامه حوزه، شماره ۷۶ و ۷۷ مهر ـ آبان و آذر ـ دی.