عباس غروی نائینی
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | عباس غروی نائینی |
| تاریخ تولد | ۱۳۱۸ش (۱۳۵۸ق) |
| زادگاه | نجف اشرف |
| تاریخ وفات | خرداد ۱۴۰۱ |
| محل دفن | قم |
| شهر وفات | قم |
| خویشاوندان سرشناس | میرزا علی غروی نائینی (پدر)، محمدحسین نائینی (جد) |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امامخمینی، سیدابوالقاسم خویی، میرزا باقر زنجانی، حسین حلی |
| محل تحصیل | حوزه علمیه نجف |
| تألیفات | اصل الایمان فی تفسیر القرآن، التأمین، شرح منظومه سبزواری، صلاه المسافر، تقریرات دروس استادان |
عباس غروی نائینی، از شاگردان درس خارج فقه امامخمینی.
زادگاه
او در سال ۱۳۱۸ش (۱۳۵۸ق) در خانوادهای روحانی در نجف اشرف زاده شد. جدش شیخ محمدحسین غروی نائینی، صاحب تنبیه الامه و تنزیه المله و از مراجع شاخص عصر مشروطه بود که به حمایت از حرکت آزادیخواهانه مردم ایران پرداخت و کتاب فوق را با همین هدف نگاشت.[۱] پدرش نیز میرزا علی غروی نائینی از عالمان نجف اشرف بود.[۲]
تحصیل
درباره تحصیلات مقدمات و سطح عباس غروی نائینی اطلاعاتی در دست نیست، ولی او آن دورهها را در حوزه علمیه نجف اشرف طی کرد. آنگاه به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و در درس خارج فقه و اصول آیات میرزا باقر زنجانی و شیخ حسین حلی شرکت کرد و سپس در درس خارج فقه و اصول آیتالله سیدابوالقاسم موسوی خویی و امامخمینی حضور یافت و مدت شش سال از درس آنان استفاده کرد.[۳]
او درباره سالهای حضور در درس امامخمینی سخنی نمیگوید، ولی از بیان او میتوان استنباط کرد که چند سال پس از شروع درس امامخمینی در آن درس حضور مییافته است. وی در مصاحبه مذکور ادعا کرده است که همه درسها را تقریر میکرده[۴] و با استناد به آن ادعا میتوان احتمال داد که درسهای امامخمینی را نیز تقریر کرده است.
چنانکه در معرفی شیخ جعفر غروی نائینی گفته شد، نام فردی به نام نائینی، در نامه فضلا و مدرسان حوزه علمیه نجف اشرف به امامخمینی، پس از مهاجرت ایشان به فرانسه و همچنین در تلگراف علمای نجف به والری ژیسکاردستن رئیسجمهور وقت فرانسه دیده میشود.[۵] و مشخص نیست که نائینی مذکور چه کسی است. او سپس به شهر قم رفت و در آنجا مقیم شد و به تدریس و تألیف در آنجا پرداخت. از تألیفات او میتوان به اصل الایمان فی تفسیر القرآن، التأمین، شرح منظومه ملاهادی سبزواری، صلاه المسافر و تقریرات درس برخی از استادان اشاره کرد.
درگذشت
او در خرداد ۱۴۰۱ در قم از دنیا رفت و در همان شهر به خاک سپرده شد.
پانویس
منابع
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- «پروندهای در بزرگداشت آیتاللهالعظمی مرحوم شیخ حسین حلی: آیتالله شیخ عباس نائینی: پرورشیافته میرزای نائینی بود» (۱۳۹۵)، هفتهنامه حریم امام، شماره ۲۱۷، ۲۳ اردیبهشت.
- «گفتوگو با حجةالاسلام و المسلمین غروی نائینی» (۱۳۷۵)، دوماهنامه حوزه، شماره ۷۶ و ۷۷ مهر ـ آبان و آذر ـ دی.